5,023 matches
-
ar intra În atribuțiile pompierilor să stingă și focul din sobe? Sunând, firește, tot la 08! Pe la sfârșitul secolului al XIX-lea În Zanzibar a fost adus un arbore necunoscut aici, cu frunze persistente și cu flori mici, alb-rozalii. Uscați, mugurii florilor capătă un miros plăcut, cu un gust deosebit. Zanzibarul făcuse cunoștință cu arborele de cuișoare. Azi există pe insulă 4.000.000 arbori de cuișoare, care dau anual 12.000 tone, 80 la sută din producția mondială a acestui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
e frumoasă și isteață. Cum ar putea să fie altfel, că e de neam bun, după mamă din Miron Costin și după tată din Cantacuzini? Se îndreptă spre fereastră, privi spre grădina care acum se deschidea până departe la râu. Mugurii mari stăteau să plesnească. Doar câteva raze de soare și totul va fi înflorit. Iar bat clopotele. Ce-o fi cu caleașca? Taica mare, Constantin postelnicul, era frate cu Iordache vistiernicul din timpul lui vodă Vasile Lupu; deci maica Stanca
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și al treilea l-au îmbrăcat pe domn așa cum era și, sprijinit, l-au coborât pe scări în spătăria cu stele. Aci urma să vină imbrohorul. Au înflorit merii? întrebă vodă. — Nu încă, măria ta. — Ieri am văzut cum stăteau mugurii să crape. Credeam că azi o să înflorească. Grăbit intră în spătărie marele stolnic Constantin urmat de Toma Cantacuzino. Înaintă câțiva pași și se opri în loc, speriat de ceea ce vedea. — Să trăiești, măria ta, bâiguiră cei doi boieri. Nu-i nevoie
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în fire. De sub grămezile de moloz, ici colo apare o mână, un picior, sau un rest de mobilă sfărâmată. Copacii primiseră docili grindina de foc și moarte, pe trunchiurile lor se văd, asemeni unor răni dureroase, urmele albe ale oțelului. Mugurii fragezi se sfârșesc înainte să înflorească, sufocați de fumul negru și împuțit al incendiilor. Deasupra orașului stăruie o tăcere sinistră, tulburată doar de trosnetul neîntrerupt al flăcărilor sau a zidurilor care se prăbușesc la pământ. Cadavrul unui cal, rupt în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Strângeți tare. Mi-e așa de frică...șoptește el cu buze livide, muribunde. Clipește greoi din pleoape, cu privirea ațintită spre tavan, plecat deja către o altă lume. Fața eliberată de durere, se destinde. Zâmbește frumos și candid, ca un mugur de floare deschis în fața primei raze a soarelui. Mamă...Măicuță... Încearcă să mai spună ceva dar sângele țâșnește pe gura lui, închizând-o pe vecie. Marius încrucișează mâinile mortului pe piept. Murmură scurt o rugăciune pentru liniștea sufletului celui care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
luă un măr, îl șterse de mâneca halatului și mușcă din el cu poftă. Apoi, începu să zâmbească : Când, cu gura însetată, mușcați dintr-un măr, spuneți-i în cugetul vostru: Semințele tale vor trăi în trupul meu, și mâine mugurii tăi vor înflori în inima mea. Și împreună ne vom veseli în toate anotimpurile...” Kahlil Gibran, Profetul... Bart oftă. Focul ardea vesel în șemineu, mâncase cu poftă, Arm era lângă el... Ce-și putea dori mai mult oare ? Întinse mâna
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
nu auzisem noi, dar jucam la o poartă, „miuță”, cum am spune noi azi. Cred că pe atunci aveam vreo trei anișori. Ne jucam de-a negustorul și cumpărătorii. Unul din copii era negustorul. Ne „vindea” tot felul de semințe, muguri, chiar flori. Pietricelele erau banii. Odată, „am cumpărat” mai multe semnițe de mătrăgună. Erau mici, lunguiețe și fiind dulci, le-am mâncat pe toate, nu știu, or fi fost cât încape într-o mânuță bună. După câteva ore cântam „cucurigu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
un sac cu ziare, de o revistă culturală numită „Outopos“. Am răsfoit-o și m-a lovit un soi de nostalgie.Poate ar trebui să spun că a fost o zi senină de primăvară, cu păsări cântătoare prin copaci, cu muguri pocnind în razele suave ale dimineții. Sau o seară furioasă, când am luat - fracturist - bătaie pe stradă. Sau o beție. Sau că, realizând nevoia de poezie, indiferența față de noua generație și genialitatea câtorva tineri (printre care și noi), ne-am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2172_a_3497]
-
Asta e tot ce am vrut să-ți spun. Îți mulțumesc. Cu drag, O visătoare. „Aleea cireșilor”, 10 ianuarie 2011 A mea dragă ploaie, Vino și-mi udă clipă! Alungă-mi secetă ce rău sade pe-ale mele buze de muguri. Potoleste-mi setea ce-mi încleștează rădăcinile una cate una, cantr-un mănunchi de fire putrede. Izgonește amintirea lamei de sidef de pe scoarță ce ma învelește și ziua și noaptea. Amintirea sângerează, dar nu într-un roșu, și nici într-un
A doua oară unu by Ursuleanu Smaranda- Ioana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92949]
-
lui jerpeliți. Avea o cană de cafea Într-o mână și am observat că Își vopsise unghiile cu negru. Lumina dimineții, care intra pe geamul lateral, Îi scotea În evidență barba și mustața nerase. Alături de părul lins, răvășit, vopsit, acești muguri portocalii erau ca viața renăscând Într-un peisaj pustiit. ― Bună dimineață, dragă, spuse el. ― Bună. ― Nu prea ești În apele tale, așa-i? ― Îhî, am spus. Am fost destul de beată aseară. ― Mie nu mi-ai părut chiar așa de beată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
finit-infinit, real-idee, generatoare de tensiune lirică. Credința că întreg firmamentul poate încăpea într-un telescop, că luna și soarele pot fi sorbite de privirile unui orb ("Priviri, la matcă vă-nturnați..."), că melcii se pot închide definitiv în "cocioabe", copacii în muguri și oamenii în pietre, fixează demersul poetic într-o atitudine duală: finitul devine o alegorie a infinitului, iar infinitatea se eschivează din fața propriei măreției și își pune pe figură masca finitudinii. Descrierea naturii (motiv romantic) cunoaște aici un tratament... expresionist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
se prefăcu În toamnă. Pădurile ruginiseră subit ca În noiembrie, florile se Înecaseră În zăpadă, crengi mari atârnau ca niște brațe frânte de greul zăpezii. Era o jale, un prăpăd apocaliptic. Cu timpul, frunzele arse au căzut, pomii au dat muguri noi, apoi frunze noi, dar flori n-au mai fost. Doar salcâmii și teii, arbori care Înfloresc după luna mai, au avut belșug de floare.” Așadar, Pazi, studentă extrem de cultă, cu cea mai solidă educație moral-religioasă, se Încrede În capacitatea
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
decor. Lumi omogene, fără istorie, lumea tinereții fiecărei generații. Dansau. Se distrau. Pierdeau timpul, sau mai curând uitau timpul, care se concentra în pelvis, acolo unde ardea al doilea chakra, floarea secretă a sexualității. Petalele, strânse până atunci într-un mugur abia schițat, începeau să se desfacă, rupîndu-se, descleindu-se una de alta cu o voluptuoasă suferință. Din timp în timp zidul muzicii era spart și se anunțau premii și concursuri. Disc-jockey-ul apropia gura de microfon și, cu o pronunție americanizată
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
pe vremea studenției. Ducea într-o mână găletușa de plastic albastru plină pe jumătate cu apă și Perlan, în care se bălăcea un burete portocaliu. Se învîrtea în jurul Daciei, ștergând și curățind, în aerul tonic al primăverii, care provoca desfacerea mugurilor întregului material lemnos din curtea blocului: salcâmi și gard viu. Acesta era arhitectul Emil Popescu. Tot ce s-ar mai putea spune despre el este inutil și chiar ridicol. Contează oare că fuma "Cișmigiu"? Că ținea, nu se știe de ce
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Luvru găsi un mic restaurant chinezesc, care erau cu sutele în Paris. Mâncă o supă cu ou, "pachete de primăvară", crevete cu alune în sos de ananas, bău o bere chinezească și se delectă, la desert, cu un compot de muguri de bambus! După așa o masă, Luvrul putea fi vizitat sub cele mai bune auspicii. Mai fusese pe aici, mai vizitase prin călătoriile lui de afaceri prin lume și alte muzee Prado, Ermitaj, Galeriile Vaticanului... Devenise oarecum expert și nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1564_a_2862]
-
școala întâlnirea noastră și părăstasul pentru cei trecuți în lumea drepților. Mulțumiri se cuvin și prof. dr. Vasile Schipor, secretarul Centrului Rădăuți al Academiei Române, pentru cele două materiale deosebit de valoroase: “Bibliotecă Centrului Rădăuți pentru studierea problemelor Bucovinei al Academiei Române” și „Muguri, o revistă bucovineana cu tradiție”, care sunt direct legate de liceul nostru, cât și pentru materialele privind datele despre unii profesori. Se mai cuvin depline mulțumiri și prof. Loredana Puiu, pentru documentatul material despre „Rolul Hurmuzăkeștilor în dezvoltarea și propagarea
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93264]
-
a pus unul din covoarele de lînă. Țăranul Neculai Vlădeanu nu achitase cotele în întregime, că Dumnezeu nu voise să dea roadă după cum scria în acte, iar cu datoria față de stat nu se glumea atrocitatea unei vremi cu rădăcini și muguri de otravă... S-a făcut ora unu. A băut și a doua cafea, stă în scaunul de la masa de scris și se uită în adîncul paginii albe. Întinde mîna și pornește pick-up-ul. Patetica face să vibreze pînă și cărțile din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de mare că o dată, cînd a luat o revistă literară în buzunar, nici n-a desfăcut-o măcar, să-și arunce ochii pe ea. În toate duminicile, a mers cu Ana și cu copiii pe munte să culeagă fragi și muguri de brad, pentru sirop. A făcut totul cu o mare tragere de inimă, fericit de fericirea copiilor. O singură dată s-a întristat. Urca de la calea ferată forestieră spre o poiană, de-a lungul unui firicel de apă. Mai fusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
de apă, l-a întristat cumplit pe Mihai. După o săptămînă de vînt și nori, era o duminică frumoasă, ca-n cele mai inspirate pagini despre primăvară: verdeață, flori, un firicel de apă coborînd din munte printre pietre, brazi cu muguri mari, ca niște lumînări în capătul crengilor iar mai în sus, în pădure, un cuc, ale cărui chemări îi aminteau de diminețile copilăriei. Copiii se hîrjoneau; fuseseră trimiși să se spele pe mîini și se stropeau reciproc. Mihai întinsese pătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
atenție: nici un sunet, punct. Cheia În ușă. Bingo! De la prima privire se vedea că Hinton jucase cinstit: hogeacul cu pricina nu fusese părăsit În mare grabă. Raiul perverșilor: rafturi de la tavan pînă-n podea, pline ochi cu bunătăți. Marijuana: frunze și muguri a-ntîia. Pastile - benzedrină, amfetamine, pilule roșii, albastre și galbene. Droguri brevetate - laudanum, amestecuri de codeină - plus nume atrăgătoare, de firmă: Dreamscope, Hollywood Sunrise, Martian Moonglow. Absint, alcool pur la jumătate, la litru și la doi litri. Eter. Pilule cu hormoni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
din scenă, ea renunțase la dragoste și fusese mai interesată de a-și reveni decât de a-l înlocui. Dar intenționase mereu să reia jocul, în momentul în care se simțea pregătită. Iar telefonul lui Marcus făcuse ca acei mici muguri de speranță din interiorul ei să înflorească în ideea că poate acel moment venise. Ieșise în sfârșit din hibernare. Ceea ce era amuzant era că se întâmpla ceva și cu hibernarea asta. Dintr-odată trează, începuseră să-i încolțească anumite idei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
-o, spuse Ashling, în timp ce el o băga sub jetul de apă. —A, nu. Puse cana pe uscător și se întoarse către ea cu un rânjet pe față. —Mămica mea m-a învățat bine. Ea simți din nou acel sentiment. Alți muguri care ieșeau la suprafață. Locul în care a dus-o era intim și luminat într-o nuanță rozalie. La o masă din colț, unde genunchii li se atingeau ocazional, au băut vin alb, rece și atât de sec, încât parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
care arzând pe jar împrăștie un aer de nesuportat și un fum iute. Bocetele echipei speciale satirizează mai ales faptele celor rămași în viață.Înhumarea măștii este și o subtilă invocație către puterile mărginite ale naturii, gata să irumpă în mugurul de pom și colțuri de iarbă.Sărbătoarea se încheia cu un bal. OBICEIURI DE CRACIUN Obiceiuri de advent Pentru comunitățile de maghiari și germani din Banat, sărbătorile religioase de iarnă încep cu Adventul sau „Venirea (Domnului)”, perioadă caracterizată printr-o
Moldova Nouă şi împrejurimi : monografie by Apostu Albu Liliana () [Corola-publishinghouse/Administrative/91821_a_93184]
-
la toate colțurile. Contradicția nu e numai sensul vieții, dar și al morții. Orice act este identic tuturor celorlalte. Nu există nici nădejde și nici deznădejde, ci toate sânt deodată. Mori trăind și trăind mori. Absolutul este simultaneitate: amurguri, lacrimi, muguri, bestii și roze; toate înoată în beția indistinctului. Ah! singurătățile pline - cu senzația de Dumnezeu în transă - și-n care ești gelos pe tine însuți! Dacă nu simți că marea îți poate servi de pseudonim, n-ai gustat o clipă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
indiscreții de eternitate ale cărnii. De câte ori mă ispitește amețeala, îmi pare că îngerii și-au rupt aripile din tării ca să-mi facă vânt din lume. Ce rană mi s-a deschis, ca o primăvară neagră, și-mi înverzește simțurile cu muguri funebri? Ce înger, cu ce arme, mi-a însîngerat seva? Sau Dumnezeu mi-a întors blestemele? Orice ocară la adresa Lui se întoarce împotriva celui ce a spus-o. Căci distrugîndu-L, ți-ai tăiat creanga de sub picioare. Ai zdruncinat tăriile; ți-ai
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]