5,113 matches
-
atitudine erau privite și înfățișate ca monstruoase, cum este cazul mamei sultanului, sau comice, situație ilustrată sugestiv de târgoveața din Bath: opoziția teologică dintre rebela Evă și smerita Fecioară era prelucrată și reprodusă în forme literare.” 34 Deși există o multitudine de opinii exprimate în legătură cu principiul feminin în Povestirile din Canterbury, credem că în cuvintele preotului, rostite la sfârșitul capodoperei chauceriene, este reliefată și drapată oarecum atitudinea lui Chaucer față de eroinele sale. „Deoarece a înfățișat femeile ca pe niște creaturi raționale
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
desfătare. Indiscutabil, tinerele ilustrează niște prototipuri ideale feminine, sunt niște donne angelicate, în accepția nouă pe care am conferit-o termenilor citați, adică având preocupări mai mundane, nelipsindu-le uneori nici unele slăbiciuni. Boccaccio, deși urmărește cu precădere plăcerea oferită auditoriului de multitudinea narațiunilor, se înscrie, conform uzanțelor medievale, și pe un făgaș moralizator, încercând să le ofere femeilor din epocă modele demne de urmat. Membrele brigatei sunt elevate și practice în același timp, la îndemnul Pampineei decid să părăsească coșmarul florentin, orașul
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
trimite, poate, la numele eroinei romanelor cavalerești, Ginevra, înțeleapta soție a regelui Arthur, care totuși cedează pasiunii lui Lancelot, dar este cu siguranță ceea ce am clasifica tipologic drept o donna angelicata, venerată nu numai pentru frumusețe, ci mai ales pentru multitudinea virtuților. 192 Ibidem, p. 197. 193 Ibidem, p. 200. 194 Ibidem, p. 210. 76 Filomena nu adoptă doar un ton elogiator, când este nevoie poate deveni și un fin critic al corupției clerului, ironia ei fiind destul de puternică, pe călugări
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
mereu nevoia de schimbare, nereușind să ofere un final închis Prologului ei.351 Întâlnim în discursul nevestei din Bath numeroase elemente fatice și hiperbolice, numeroase repetiții ale unor cuvinte care au rolul de a intensifica o idee, dar și o multitudine de întrebări retorice. Repetițiile, eufemismele, hiperbolele, propozițiile nefinalizate, uneori ilogice, vocabularul limitat, tematica bazată pe problemele domestice vorbesc mult despre cultura personajului. Tot ceea ce întreprinde este exagerat, felul în care vorbește îi diminuează autoritatea.352 Există o legătură între eros
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
ar fi nuntit-o orice om bogat.”907 Remarcăm comparațiile cu elemente din cadrul natural sau din viața cotidiană, simpliste în felul lor, amintind de creațiile orale, dar denotând pasiunea autorului englez pentru amănuntul semnificativ, particularizant, cu toate acestea inovatoare, prin multitudinea lor, pentru epoca în care se redactează opera. Portretul făcut personajului feminin, în această povestire, este cel mai lung și mai reușit din punct de vedere stilistic, dând impresia unei vitalități extraordinare și a veridicității. Se pune un accent deosebit
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
din lucrare, că discursul poetic specific creației populare din Bucovina se ilustrează cel mai bine prin trei "semne poetice nucleare": "cosmosul antropoorf", "omul-cosmos" și "ghemul vieții". O marcă distinctă a folclorului câmpulungean, care merită pomenită, este cântecul-doină cunoscut într-o multitudine de variante, cu incipitul Mândră floare-i norocu', tratat cu multă sensibilitate în capitolul despre "ghemul vieții", motiv ce i-a inspirat autoarei cele mai pertinente observații cu privire la soartă, parte și noroc. Este de remarcat o variantă de text măiestrit
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
casarius, căsător (tot cu sensul de "cap de familie"), căsătorie, căsătorit s-au format de la un verb latin dispărut, casare, păstrat în italiană, accasare, și în spaniolă, casar. 49 Importanța "casei", a "așezării" în viața omului este ilustrată și de multitudinea de expresii existente în limba română: "om de casă", "a-i fi casa casă și masa masă", "piatra din casă", "casă de veci", "a ține casa (de casă) cuiva", "a ține casă cu cineva", "a strica casa cuiva", "a face
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
distrugător, prin arșița și seceta pe care le provoacă. Ca simbol al veșnicei reîntoarceri și al centrului, soarele este nemuritor, el este cel care reglează, prin echinocții și solstiții, viața satului patriarhal. De-a lungul timpului, soarele a cunoscut o multitudine de simboluri arhetipale, specifice codurilor culturale. Astfel, simbolurile specific solare sunt discul, discul înaripat, roata, carul, ochiul, svastica. Simbolurile specifice codului animal care reprezentau soarelui au fost: vulturul, șoimul, leul, cerbul, calul, taurul, berbecele. Din codul metalelor, soarele a fost
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
urmărit autorul Tractatus-ului este să identifice „forma generală a propoziției“. Dar în 1934 el se va adresa astfel studenților săi: „Doresc să spun ceva despre acea familie ai cărei membri îi numim propoziții. Doresc să vă dau o idee asupra multitudinii lor, să afirm că există puține șanse de a da o definiție care să le acopere pe toate. Familia propozițiilor conține multe lucruri comune și multe lucruri care nu le sunt comune.“45 O asemenea afirmație încetează să fie surprinzătoare
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
un proces mintal care lipsește atunci când folosim prima expresie. Sunt pierdute astfel din vedere multe elemente ale acelei ambianțe în care noi folosim asemenea expresii. „Tot așa acțiunea intenționată sau neintenționată este, în multe cazuri, caracterizată mai degrabă printr-o multitudine de împrejurări în care are loc acțiunea decât printr-o experiență subiectivă pe care o desemnăm drept caracteristică pentru vorbirea intenționată.“31 Iată și un alt caz. Când spunem că cineva „citește“ suntem tentați să credem că indicăm în acest
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
adecvată a problemelor conceptuale, cât și supunerea soluțiilor propuse unui control obiectiv. Prin construcția și prin utilizarea unor limbaje a căror caracteristică distinctivă este claritatea și precizia, filozofia este adusă, pentru prima dată, pe „drumul sigur al științei“. Dincolo de o multitudine de deosebiri în ceea ce privește modul cum a fost conceput și aplicat proiectul analizei logice, aceste presupoziții au fost împărtășite de Frege și Russell, de empiriștii logici și apoi de toți cei activi în filozofia analitică de orientare logică, succesoarea legitimă a
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
optimizarea interacțiunii profesor-elev) și analiza situațională a discursului didactic (cu definirea ,,situației actului discursiv" prin intermediul căreia se caută răspuns la întrebarea lui Harold Lasswell "cine, ce, cui, de ce și cu ce efect?") sunt elementele metodologice ale lucrării. Alina Mărgărițoiu, analizând multitudinea criteriilor de organizare și definire a gestului, ne propune o nouă taxonomie, dedusă din perspectiva relației profesor-elev. Desigur, totul pornește de la definiții și accepțiuni ale gestului. Autoarea distinge între accepțiunea biologică (caracterul înnăscut al gestului), accepțiunea etologică (caracterul universal al
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
privind limbajul gestual sunt cele din Grecia, Portugalia, Belgia, Japonia, Peru, Franța, Spania, Argentina și Turcia. Țările cele mai tolerante și mai puțin guvernate de reguli sunt Danemarca, Suedia, Singapore, Irlanda, Marea Britanie, India, Filipine, S.U.A., Canada și Noua Zeelandă"55. În multitudinea de interacțiuni sociale, relațiile dintre persoanele cu statute sociale diferite sunt extrem de sugestive pentru a exemplifica modul în care se desfășoară comunicarea verbală și nonverbală. De exemplu, rolul mesajelor gestuale este de a indica și întări poziția în ierarhia organizației
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
dorite în interacțiunile cotidiene"75. De cele mai multe ori, competența nonverbală a profesorului este rodul unei munci susținute (,,nu vine din superficialitate și nepregătire"), ,,cea care surprinde egal pe vorbitor cât și pe auditoriul său, întrucât este produsul creativității impuse de multitudinea elementelor specifice locului, momentului, oamenilor" și presupune ,,a gândi și, uneori, a găsi varianta potrivită cuvântului, gestului, tonului, tăcerii, ritmului, culorii arătate ori sugerate, spațiului, timpului comunicării"76. Abilitatea profesorului de a folosi gesturile amplifică impactul activității de predare asupra
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
că primele impresii lucrează la nivelul subconștientului, de aceea "Comunicatorii Experți știu cum să se comporte ca niște ași, în acea zecime de secundă"79. M. Solomon specifică rapiditatea formării primei impresii despre o persoană (7 secunde de contact) și multitudinea de aspecte care sunt ghicite pe baza limbajului corpului: • nivelul economic al persoanei; • nivelul studiilor (educația și inteligența); • onestitatea și credibilitatea; • nivelul de încredere; • gradul de rafinament și complexitate; • genul, orientarea sexuală și disponibilitatea persoanei; • nivelul succesului; • background-ul politic
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
sunt la fel de elocvente ca și frazele sau cuvintele, iar ,,erorile" gestuale au consecințe interpersonale și instituționale la fel de grave ca și cele lingvistice. Așadar, gestul poate să fie asemenea unui cuvânt, cu o importanță mai mare sau mai mică în funcție de o multitudine de factori, și poate îmbrăca mai multe înțelesuri. Putem înțelege pe deplin sensul gestului, dacă este analizat în contextul în care se manifestă, în ,,propoziția" pe care o alcătuiește și în rolul pe care îl joacă. De asemenea, ne propunem
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
o alcătuiește și în rolul pe care îl joacă. De asemenea, ne propunem să realizăm profiluri ale profesorilor care utilizează frecvent gesturile în comunicarea didactică după efectul pe care-l produc asupra elevilor, subliniind natura funcțională a semioticii gestuale. Dintre multitudinea de variabile care influențează gesturile profesorului în sala de clasă, cercetăm numai pe cele legate de gradul didactic, vechimea în învățământ, reactivitatea la stres a profesorilor și profilul liceului. Pe ansamblu, cercetarea are în vedere și obținerea unor informații valoroase
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
școlar, cu roluri, responsabilități și cerințe noi; • dinamica schimbărilor din sistemul școlar (cu privire la managementul instituțional, sistemul de evaluare și curriculum,, metodologia didactică, relația profesor-elev, tehnologiile informaționale, parteneriatele instituționale, cercetarea educațională și dezvoltarea instituțională etc.) care necesită dezvoltarea unor competențe noi; • multitudinea de roluri pe care trebuie să le întruchipeze profesorul în sala de clasă (partener, resursă, facilitator, evaluator, inovator, consilier, manager, specialist etc.); • presiunea termenelor limită, a numărului mare de cerințe din partea școlii și societății; • introducerea unei noi paradigme educaționale (educația
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
semnelor ce-l compun (legea compoziționalității) iar aceasta din urmă trimite la semnificații contextuale, Împreună cu care determină semnificația globală a enunțului, adică ceea ce locutorul a dorit să transmită destinatarului, intenția sa de informare. Având În vedere larga utilizare, Într-o multitudine de domenii de studiu și de cercetare, a conceptelor mai sus menționate, voi aloca puțin spațiu tratamentului lor teoretic - cu excepția conceptului de context care este conceptul cheie al cercetării și care ridică cele mari mari probleme de delimitare conceptuală datorită
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
principii și proceduri. Am spus că tema pare să fie permisivă; acest lucru se constituie Într-un avantaj și un 10 dezavantaj, În același timp: avantaj, pentru că ÎȚi oferă posibilitatea de a aborda problema semnificării și a contextului dintr-o multitudine de perspective (lingvistică, pragmatică, semantică, filosofică, antropologică ș.a.) și dezavantaj, pentru că este cvasiiluzoriu să Încerci să faci trimitere la toți cei care și-au lăsat amprenta pe acest domeniu de studiu. În consecință, oricând poți fi găsit vinovat că nu
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
intenția vorbitorului. În consecință, contextul supus studiului este cel mai complex, cel care nu poate fi Înscris În aria de studiu a unei singure discipline. Cu toate că, o clasificare a tipurilor de contexte poate părea nejustificată și inoperantă (având În vedere multitudinea disciplinelor În care acesta joacă un rol important: lingvistica, antropologia socială, psihologia, filosofia, hermeneutica, sosiologia, psiholingvistica ș.a), pentru a realiza o oarecare ordonare, logică, a materialului, optez pentru varianta propusă de Dilley <ref id = "15"> Dilley 1999, p.12
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
cât și la referință), trebuie identificate elementele care asigură coerența acestuia cu alte entități lingvistice aflate În contextul lingvistic care o precede. Aceste conexiuni funcționează ca niște constrângeri. Ele nu fac altceva decât să valideze o singură semnificație dintr-o multitudine de semnificații posibile - cazul cuvântului urât din exemplul de mai sus, În care contextul lingvistic anterior propoziției din care urât făcea parte, a permis luarea În considerație a unui singur statut morfologic al cuvântului, acela de verb (din cele trei
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
Pentru că nu jocul, ca fapt obiectiv, are un scop, ci jucătorul, și acest scop este unic determinat și are forma unei stări mentale ce nu poate fi reprodusă cu fidelitate, ci doar aproximată. Prin același joc, se pot urmări o multitudine de scopuri. Wittgenstein mai scoate În evidență un aspect ce va avea un rol capital În știința comunicării: pentru ca obiectivul comunicării să fie atins, ambii participanți la actul de comunicare trebuie să știe jocul, cu alte cuvinte ei trebuie să
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
ce mijloace ar putea reuși să decodeze / interpreteze aceste semne și enunțul În ansamblul său? Contextul intern, lingvistic nu-i furnizează nici un fel de informații suplimentare. Substantivele, destul de frecvent folosite În limbajul obișnuit, frână și far sunt compatibile cu o multitudine de predicate: frâna este trasă, frâna este defectă, frâna nu Ține, am frână bună, nu călca pe frână, repară frâna, am rămas fără frână ș.a.; farul este defect; farul nu bate bine, farul s-a spart ș.a. Ceea ce Îi lipsește
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]
-
-o. În mod evident, ea are, indiferent de orice context, o anumită semnificație literală care, Însă, nu are nici o valoare operațională. Ea nu comunică nimic despre ce anume a urmărit locutorul prin enunțarea acestei secvențe lingvistice. Se pot imagina o multitudine de situații În care propoziția poate fi rostită: un copil a fost deranjat, În joacă, de un prieten și rostește propoziția În timp ce aleargă după acesta să se răzbune; un individ rostește propoziția În timp ce urmărește o persoană cu intenția de a
Context şi semnificaţie. Abordare semio-pragmatică by Mircea D. Horubeţ () [Corola-publishinghouse/Science/675_a_1253]