4,876 matches
-
marginile pleurale să se afronteze pentru a ușura începutul vindecării, pleura fiind țesutul cel mai bine vascularizat. Nodul (10) trebuie să dispară, îngropându-se ușor în parenchim. Orificiile fistulare sunt împinse în profunzimea plămânului, evitându-se fuga aeriană imediată și recidiva fistulei bronșice, pentru că separă spațiul pleural de fosta cavitate a abcesului pulmonar. Întreg procedeul se execută în pleură liberă, în anestezie generală IOT selectivă, utilizând o toracotomie posterolaterală standard prin spațiul VI intercostal. Postoperator se asociază drenajul postural corespunzător teritoriului
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
ales în sezonul rece, pe fondul unei stări generale relativ bune, uneori în contrast cu amploarea supurației;- bronșiectazia supurată sau abcedată debutează cu tabloul clinic al unei supurații pulmonare primitive care însă răspunde greu la tratament și are o pronunțată tendință la recidivă. Dilatația bronșică devine sediul unui focar exudativ-purulent ce evoluează de obicei spre pioscleroză. De fapt, această formă este în realitate o complicație a unor cazuri neglijate. Astăzi este întâlnită rar datorită chimioterapiei moderne;- bronșiectazia uscată este de origine tuberculoasă și
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
fie în același timp economică și suficientă. Exereza pulmonară nu trebuie să îndepărteze teritorii sănătoase sau recuperabile, dar nici nu trebuie să lase pe loc teritorii bolnave sau irecuperabile funcțional. Aceste teritorii lăsate pe loc constituie baza anatomică a viitoarelor „recidive”. Bolnavul pleacă de fapt cu „recidiva” de pe masa de operație. c. Plămân restant suficient pentru a asigura postoperator nevoile funcționale vitale. Valorile predictive pentru fiecare bolnav în parte se pot stabili prin scintigrafii cuantificate. După rezecția pulmonară, oximetria bolnavului se
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
practicată astăzi este lobectomia. Pneumonectomia pentru bronșiectazie se practică relativ rar astăzi, la bolnavii cu „plămân distrus” bronșiectatic. Segmentectomiile reglate și plurisegmentectomiile au fost larg practicate în anii ’60-’70 când au fost foarte „la modă”. O bună parte dintre recidive au constituit-o însă, după câțiva ani, bolnavii cu segmentectomii reglate. Rezultatele favorabile după exerezele chirurgicale se situează între 70-80%. Teritoriile cele mai frecvent rezecate sunt lingula și lobul inferior stâng. Tratamentul chirurgical reprezintă doar un moment terapeutic major și
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
plombajul cavității (cavernostomie) cu pedicul muscular [35], cavernoscopia cu îndepărtarea micetomului [58]; ca ultimă soluție chirurgicală este încă citată în literatură și utilizată toracoplastia [43]. Dacă analiza anatomopatologică descrie invazia pulmonară micelială se va iniția tratamentul antifungic postoperator pentru prevenirea recidivei prin aspergiloză invazivă. În cazul în care starea pacientului nu permite intervenția chirurgicală se practică metode terapeutice alternative. O metodă este instilarea de antifungice endobronșic sau intracavitar (percutan); rezultatele sunt bune [23, 30, 46], dar există reacții adverse: bronhospasm sever
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92105_a_92600]
-
se înțeleagă aceste câteva rânduri, acest al treilea val de terapii este încă departe de a constitui un ansamblu de cunoștințe validate empiric în numeroase domenii. Realizarea unor experimentări controlate în cazul depresiei, al tulburărilor anxioase cât și în prevenirea recidivei la pacienții deprimați a permis inițierea unei validări. Este nevoie însă de cercetări mult mai ample pentru a măsura importanța reală a acestui nou val. Credem, totuși, că era important să le facem cunoscute publicului francofon care nu dispune, în
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
în legătură cu ceea ce face, gândește sau resimte. Ele includ schimbările care sunt de dorit, în opinia clinicianului, în ceea ce privește sentimentele de auto-eficiență, de autocontrol și în legătură cu managementul propriei persoane. Aceste schimbări sunt de natură a consolida rezultatele tratamentului și a diminua probabilitatea „recidivei”. Variabilele contextuale și consecutive constituie obiectivele „tehnice” ale metodelor specifice care au drept scop să le controleze, să le schimbe sau să le suprime. Factorii identificați prin analiza antecedentelor înnăscute sau dobândite pot contribui la precizarea și nuanțarea scopurilor tratamentului
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Charles Pull∗ Introducere 1. Tulburările anxioase Tulburare de panică și agorafobie Anxietate generalizată Stare de stres post-traumatic Tulburare obsesională compulsivă Fobie socială Fobii specifice 2. Tulburările de dispoziție Tratamentul episoadelor depresive majore de intensitate mică și medie Prevenirea recăderilor și recidivelor Stabilizarea tulburărilor bipolare 3. Tulburările de personalitate Personalitatea bordeline 4. Dependența de alcool 5. Schizofrenia 6. Tulburările de conduită alimentară Anorexia mentală Bulimia Hiperfagia bulimică 7. Discuții și concluzii Bibliografie Introducere Farmacoterapia și terapia cognitivă și comportamentală (TCC) sunt eficiente
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de perioada de supraveghere de șase luni (practic nici un studiu nu se referă la o perioadă de supraveghere de douăsprezece luni), atât pentru farmacoterapie cât și pentru TCC. Farmacoterapia este eficientă pe termen lung, dar există un risc important în ceea ce privește recidiva la stoparea tratamentului. In lucrarea lui Stein și al, autorii raportează rezultatele a 3 studii privind perioada de supraveghere și concluzionează faptul că tratamentul farmacologic trebuie menținut mai mult de trei luni. Intr-un studiu al lui Davidson și al
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
stoparea tratamentului. In lucrarea lui Stein și al, autorii raportează rezultatele a 3 studii privind perioada de supraveghere și concluzionează faptul că tratamentul farmacologic trebuie menținut mai mult de trei luni. Intr-un studiu al lui Davidson și al., riscul recidivei după un tratament timp de douăsprezece săptămâni cu sertraline era de 6.4 ori mai mare la pacienții care au primit un tratament de menținere cu placebo decât la pacienții care continuau să se trateze cu sertraline în perioada de
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
au primit un tratament de menținere cu placebo decât la pacienții care continuau să se trateze cu sertraline în perioada de supraveghere (douăzeci și opt de săptămâni). Intr-un studiu al lui Martenyi și Soldatenkova asupra eficienței fluoxetine în perioada de susținere, recidivele erau, de asemenea, în mod semnificativ, mai frecvente la pacienții care stopaseră medicația. Intr-un studiu al lui Tarrier și al. beneficiile obținute cu TCC se mențineau până la douăsprezece luni. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive triciclice
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
Tulburările de dispoziție Eficiența TCC a fost studiată în tratamentul depresiilor non bipolare, non psihotice, de intensitate mică, medie sau severă, tratate cel mai adesea ambulator. Eficiența TCC a făcut, de asemenea, obiectul mai multor studii asupra prevenției recăderilor și recidivelor în depresiile recidivante și în tulburările bipolare. Tratamentul episoadelor depresive majore de intensitate mică până la medie Eficiența monoterapiilor Eficiența TCC în tratamentul de scurtă durată a depresiilor non bipolare, non psihotice, tratate cel mai adesea ambulator, a fost demonstrată în
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
pacienții spitalizati pentru depresie. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de: severitatea depresiei, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o psihoterapie. Prevenirea recăderilor și a recidivelor O meta-analiză Cercetările efectuate între anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai eficientă decât antidepresivele
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de: severitatea depresiei, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o psihoterapie. Prevenirea recăderilor și a recidivelor O meta-analiză Cercetările efectuate între anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai eficientă decât antidepresivele în prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu s-a constatat
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
anii 1981-1992 privind prevenirea recăderilor și a recidivelor prin utilizarea TCC sau/și a antidepresivelor sunt citate în meta-analiza lui Gloaguen și al.. In 4 studii din 8, terapia cognitivă era mai eficientă decât antidepresivele în prevenirea recăderilor și a recidivelor; în celelalte studii, nu s-a constatat o diferență semnificativă între TCC și antidepresive în legătură cu această problemă. In medie, 60% dintre pacienții tratați doar cu medicamente au suferit o recădere versus doar 30% cazuri de recădere pentru pacienții tratați doar
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
dintre pacienții tratați doar cu medicamente au suferit o recădere versus doar 30% cazuri de recădere pentru pacienții tratați doar cu ajutorul terapiei cognitive sau cu o combinație dintre terapia cognitivă și antidepresive. Patru experimente controlate aleatoare In legătură cu prevenirea recidivelor, Blackburn și Moore au publicat un studiu controlat aleator asupra a 75 de pacienți repartizați în 3 grupuri de tratament: antidepresive timp de șaisprezece săptămâni apoi continuarea tratamentului cu antidepresive, terapie cognitivă timp de șaisprezece săptămâni cu menținerea terapiei cognitive
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
șaisprezece săptămâni apoi continuarea tratamentului cu antidepresive, terapie cognitivă timp de șaisprezece săptămâni cu menținerea terapiei cognitive, antidepresive timp de șaisprezece săptămâni înlocuite cu TCC în continuarea studiului. Nu s-a constatat diferențe între cele trei tratamente în ceea ce privește numărul recăderilor/recidivelor. In ceea ce privește simptomele reziduale și recidivele la unii pacienți tratați cu antidepresive, Fava și al. au împărțit aleatoriu în două grupuri 40 de pacienți care fuseseră tratați cu succes cu ajutorul antidepresivelor, după un sevraj progresiv medicamentos. Primul grup era
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
terapie cognitivă timp de șaisprezece săptămâni cu menținerea terapiei cognitive, antidepresive timp de șaisprezece săptămâni înlocuite cu TCC în continuarea studiului. Nu s-a constatat diferențe între cele trei tratamente în ceea ce privește numărul recăderilor/recidivelor. In ceea ce privește simptomele reziduale și recidivele la unii pacienți tratați cu antidepresive, Fava și al. au împărțit aleatoriu în două grupuri 40 de pacienți care fuseseră tratați cu succes cu ajutorul antidepresivelor, după un sevraj progresiv medicamentos. Primul grup era tratat prin TCC, cel de al doilea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
antidepresivelor, după un sevraj progresiv medicamentos. Primul grup era tratat prin TCC, cel de al doilea urma o psihoterapie de susținere. Rezultatele au demonstrat că, după doi ani, TCC avea o eficiență superioară psihoterapiei de susținere în ceea ce privește reducerea simptomelor reziduale. Recidivele au fost constatate doar la un procent de 25% în cadrul grupului tratat prin TCC, contra unui procent de 80% din grupul celălalt. După o perioadă de șase ani de supraveghere medicală, s-a constatat că un procent de 50% dintre
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
că adăugarea secvențială a terapiei cognitive reducea procentul de recăderi în cazul depresiei majore acute cât și în cel al simptomelor reziduale. Intr-un studiu controlat și aleator al lui Bockting și al., eficiența tratamentului prin TCC asupra prevenirii recăderilor/recidivelor a fost evaluată pe o perioadă de doi ani într-un grup de pacienți care prezentau o depresie recurentă. 187 de pacienți în remisie după tratamente variate erau împărțiți aleator în mai multe grupuri, dintre care un grup primea un
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
multe grupuri, dintre care un grup primea un tratament de rutină cu continuarea antidepresivelor și un grup urma tratament de rutină la care se adăuga TCC. Adăugarea la tratamentul obișnuit a TCC avea un efect semnificativ asupra prevenirii recăderilor și recidivelor. Acest efect se amplifica în funcție de numărul episoadelor depresive existente în antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
la tratamentul obișnuit a TCC avea un efect semnificativ asupra prevenirii recăderilor și recidivelor. Acest efect se amplifica în funcție de numărul episoadelor depresive existente în antecedente. Concluzie și direcție de urmat TCC și farmacoterapia (antidepresive) sunt eficiente pentru prevenirea recăderilor și recidivelor depresiilor non bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea unei eficiențe superioare a tratamentelor combinate în comparație cu monoterapiile pentru prevenirea recăderilor în cazul depresiilor recidivante. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de: severitatea depresiei
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
bipolare, non psihotice. Rezultatele mai multor studii recente aduc argumente în favoarea unei eficiențe superioare a tratamentelor combinate în comparație cu monoterapiile pentru prevenirea recăderilor în cazul depresiilor recidivante. In alegerea tratamentului inițial trebuie să se țină cont de: severitatea depresiei, numărul de recidive în antecedente, preferința și motivația pacientului, efectele secundare, costul relativ, disponibilitatea unui specialist în TCC, acceptul pacientului de a urma o psihoterapie. Stabilizarea tulburărilor bipolare Farmacoterapia constituie tratamentul de bază, indispensabil tratării tulburărilor bipolare, atât în faza de stabilizare cât
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
ce-și propun să ofere informații, o asistență și o susținere pacientului și a familiei sale. Ele contribuie la amplificarea conștientizării bolii de către pacient și familia sa și la destigmatizarea acesteia. Aceste programe au drept obiectiv prevenirea recăderilor și a recidivelor, reducerea duratei episoadelor depresive, maniacale, hipomaniace sau mixte cât și a spitalizării și a absențelor de la serviciu, și de a preveni actele suicidare. Ele vizează, de asemenea, ameliorarea activității interpersonale și sociale între episoade, însușirea de cunoștințe pentru a face
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]
-
de bine și a calității vieții. Pentru a atinge aceste scopuri, programele încearcă, în special, să ajute pacienții să amplifice observarea terapeutică, să evite abuzul de alcool și de droguri, să identifice primele simptome ale unei recăderi sau ale unei recidive, să gestioneze mai bine stresul, să se cunoască mai bine și să cunoască mai bine tulburarea bipolară. Trei studii controlate aleatoare Intr-un studiu controlat și aleator, Perry și al. au evaluat eficiența unui program educativ la pacienții cu tulburare
[Corola-publishinghouse/Science/1994_a_3319]