6,679 matches
-
vorba de o pisică găsită pe stradă. Ai înnebunit de tot, îi șoptesc, băiatul acesta nu este normal, are nevoie de îngrijiri speciale, nu vezi? Iar el se ia după noi, ca Tarzan îmbrăcat în niște pantaloni rupți de pijama, urlând, o să vin, vedeți voi, o să vă urmăresc până acasă, dar eu spun, îmi pare rău, Ieremia, apartamentul nostru este micuț, nu avem loc și pentru tine, iar el strigă, peste puțin timp veți avea destul loc gol în casă; o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
dar eu m-am întors cu fața la pământ, să nu îi mai văd chipul frumos și îngrozitor, scormonesc pământul cu degetele, și ea îmi spune, potolește-te, nu este sfârșitul lumii, ne va fi mult mai bine așa tuturor, iar eu urlu, ție îți va fi mai bine, nu mie, mie îmi va fi groaznic, îmi va fi întotdeauna rău din cauza ta, ești asemenea viespii care m-a înțepat, iar acul va rămâne pentru totdeauna înăuntrul meu, dar ea, cel puțin, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
voi reuși să mă despart de el, apoi voi căuta pe altcineva, care să îmi placă mai mult, dar nu am îndrăznit, era atât de atras de mine, că mă călca pe nervi uneori. Las-o să mai crească puțin, urla mama la el, las-o să respire, o sufoci cu dragostea asta a ta, nici măcar în Yemen oamenii nu se căsătoresc de la vârsta asta, dar el era lipit de mine, sânii mei au crescut în mâinile lui, iar dacă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
îi îneacă vorbele, ce spune, cum adică, ce vrea să spună, am uitat limba aceasta, nu vreau să mi-o amintesc, este rea, mult prea rea pentru mine, murmur cu gura închisă, nu te îngrijora, totul este bine, dar el urlă, ce este bine, poate că o fi bine pentru tine, dar eu nu văd nimic, mă ridic și îl îmbrățișez, liniștește-te și totul va trece, din pricina panicii am impresia că nici eu nu mai văd, închid și eu ochii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
holbați, aproape ieșiți din orbite din pricina efortului, mâinile lui pipăie patul, mișcările lui sunt deja cele ale unui orb, mă apropii de el, nu te îngrijora, va trece așa cum a trecut și paralizia, doar testele medicale au ieșit bine, el urlă, nu mă interesează testele lor, greșesc tot timpul, sunt sigur că am o tumoră care apasă tot timpul alt centru nervos, iar eu spun, este imposibil, testele tocmai au arătat că nu există așa ceva, mai degrabă este vorba despre stres
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ajută acum, nu știe să aprecieze bunătatea, ca un copil care își strică jucăria care îi place cel mai mult, pentru ca nimeni altcineva să nu i-o ia, însă eu nu sunt jucăria nimănui, aproape că îmi vine să îi urlu în față, cum îndrăznești să mă învinuiești de așa ceva, dar vocea mea nu se aude, uită-te la tine, strigi ofensată la tine însăți, iar el nici măcar nu te vede, tocmai aceasta este problema acum, restul este o nimica toată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
faci, apoi pe dată apărea câte ceva mai important de făcut. Câteodată surprindeam privirea lui Anat întârziind plină de milă asupra mea, aproape implorându-mă, dar eu o ignoram, acum este rândul meu să o ignor, să nu îi aud gândurile urlând la mine, asurzindu-mi urechile, ar fi trebuit să îl părăsești cu ani în urmă, ce se va întâmpla de acum înainte cu tine, vezi, dacă este construită pe o bază șubredă, casa se prăbușește, credeai că destulă bunăvoință și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
serviciu, iar el spune, dar este deja două și jumătate, iar eu zic, am trecut pe la magazin, am făcut câteva cumpărături. Și unde sunt cumpărăturile, întreabă el, iar eu mă apăr, le-am trimis prin curier, vor ajunge imediat, el urlă, cu amigdalele inflamate, nu te cred, scroafă ce ești, ai fost să te fuți, ai fost să îți primești pula pe care eu nu ți-am putut-o da, eu îl privesc uluită, cum îi voi putea dovedi că se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
din salon, lacrimile și sudoarea se combină într-o licoare puturoasă, înțepătoare, iar în clipa aceea ajunge curierul, un tânăr zâmbitor care dispare chiar înainte să apuc să deschid portofelul, nici nu bănuiește de ce anume a fost bănuit, iar Udi urlă din pat, pregătește-mi ceva de mâncare, dacă îți mai amintești cumva ce îmi place. Încerc să îmi revin, poate își va veni în fire, în ciuda celor întâmplate, dacă are poftă de mâncare, așa că mă hotărăsc să fac spaghete cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
dar Ilana nu renunță, încă ești un copil, ar trebui să i-o duci mamei tale să o crească, pentru că e ca și cum ar fi sora ta, dar Hani ripostează, cum adică, mama mea nu are răbdare cu nimeni, tot timpul urlă și trântește, pentru fetița mea vreau o mamă bună. De unde știi că mama vitregă va fi una bună, o provoacă Ilana, crezi că, dacă are bani, are și inimă? Și eu intervin, nu te îngrijora, îi verificăm foarte bine pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
pentru naștere, apoi plec să o caut pe fata cea nouă, care venise cu o zi în urmă, părinții o aduseseră umflată toată în bătaie, nu vrem să mai auzim de ea și nici de bastardul arab din burta ei, urlaseră ei, o găsesc dormind în pat, o privesc tristă, primele zile aici sunt cele mai grele, despărțirea de tot ceea ce le era familiar, durerea renegării, cel mai bine ar fi să fie aduse în timpul somnului, urc în birou să completez
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
mie trebuie să îmi fie foame atunci când vă este vouă? Trebuie să te gândești la nevoile tuturor, strig eu, seara mâncăm cina, nu este nimic atât de complicat, iar el scrâșnește printre dinți, tu și principiile tale burgheze, eu deja urlu, să întemeiezi tu o familie pe alte principii, copiii trebuie să mănânce seara, oamenilor care muncesc toată ziua li se face foame, iar el strigă, atunci, luați-vă cina voastră împuțită, vă împiedic eu să mâncați? Apoi iese imediat din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
zile de când nu mai am nici o cale de comunicare cu ea, iar totul este din vina ta, mă supraveghezi tot timpul, mă urmărești, nici nu îți dai seama cât de mult rău ai făcut relației mele cu ea, iar eu urlu, eu am făcut rău relației tale cu ea? Doar încercasem să mai salvez ceea ce se putea. Nu mă îndoiesc de intențiile tale, oftează el, dar a ieșit rău și, oricum, nu știu ce ar mai fi de făcut, Noga este deja mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
se va întoarce, simt cum întreaga față îmi este inundată de sânge gros, violent, pare că ochii, obrajii, buzele, nasul, toate se zbat înăuntrul unor lacuri roșii, fierbinți, desprind hainele încă umede și i le arunc în față, acum înțeleg, urlu eu destul de tare cât să trezesc întreg cartierul, ai așteptat să îți termin de spălat toate hainele, iar acum pleci, ticălosule, lașule, om de nimic, ți-am spălat toate hainele din dulap, iar acum pleci, iar el îmi face semn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
cu noblețe, poate că acest lucru l-ar fi făcut să își dorească să rămână, dar eu mă zbat ca o fiară, lovesc, înjur, exact ca fetele de la cămin, atunci când li se iau copiii, este al meu, este al meu, urlă ele, și eu urlu, ești soțul meu, nu mă poți părăsi, dar deodată, printre strigătele mele, în fața ochilor îmi strălucește o imagine violentă, îngălbenită din pricina trecerii anilor, a doi copii cu părul tuns scurt, împletindu-și degetele mâinilor într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
acest lucru l-ar fi făcut să își dorească să rămână, dar eu mă zbat ca o fiară, lovesc, înjur, exact ca fetele de la cămin, atunci când li se iau copiii, este al meu, este al meu, urlă ele, și eu urlu, ești soțul meu, nu mă poți părăsi, dar deodată, printre strigătele mele, în fața ochilor îmi strălucește o imagine violentă, îngălbenită din pricina trecerii anilor, a doi copii cu părul tuns scurt, împletindu-și degetele mâinilor într-o cameră micuță, îmi amintesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
săturam să îl văd cum se chinuie și în cele din urmă îl ajutam, chiar și acum mă apropii de pat și încep să le împăturesc, o bluză și încă una, el mă privește uimit, se simțea mai bine când urlam și înjuram. Unde mergi, îl întreb, iar el spune, încă nu știu, întâi voi face o călătorie în sud, după aceea, voi vedea, trebuie să mă gândesc la toate în liniște, să fiu doar cu mine însumi, eu încerc să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
trebuie să fii capabil, dar el spune, când vei pleca tu, să faci totul așa cum scrie la carte, eu nu sunt decât un incapabil în comparație cu tine, nu știu nici măcar cum să vă părăsesc. Dar tocmai aceasta este diferența dintre noi, urlu eu, eu nu aș pleca, nu mă pot ridica să plec fără să mă uit în urmă, tu nici măcar nu îmi spui unde anume te duci, va fi imposibil să te găsesc dacă se întâmplă ceva, iar el zice, te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
se scufunde sub el, iar Yotam aproape că dispăruse înăuntrul oaselor sale, dar nimeni nu vedea, doar eu mai încercam să îl salvez, și poate că tocmai asta îmi transformase dragostea într-un urlet de frică, și îmi vine să urlu la ea, să-i trântesc toate astea în față, cum poți crede că tu știi să iubești, dar ce rost mai are, așa îmi arunca Udi întotdeauna mingea la fileu, ca și când ar fi fost încinsă, fără să se gândească o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
semne se făcuseră simțite în noaptea care tocmai trecuse, iar noi ne pregătim pentru venirea iernii puțin mai devreme decât de obicei, dar lui nu îi pasă de reveriile mele, unde mi-ai pus haina aceea albastră contra vântului? El urlă ca și cum rolul meu ar fi fost încă acela de a-l ajuta, iar al lui, acela de a dispărea fără a spune unde anume și cu cine, iar eu șoptesc spre labele picioarelor lui cățărate pe ultima treaptă a scării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
dar absolut totul, era organizat cu entuziasm socialist și popular. A coborât, chipurile neanunțat, din elicopter, la Ghergheleu Codăești: secetă, țărani (locali) și agricultori (cu ochi albaștri) cam vreo 30 la cei 10 localnici de pe câmp. Tiva la Vaslui, unde urlam la elicopterul în care se afla, să știe cât e de iubit ! A inaugurat școli și fabrici la Bârlad, Huși, Negrești, Vaslui și în câteva comune. Putea coborî pe stadion dar era primit pe platforma industrială, astfel: el întâi, apoi
Ceauşescu- ... -Băsescu : Mitterand - Snegur - Iliescu - Lucinski - Constantinescu - Regele Mihai I : evocări de reporter by Dumitru V. Marin () [Corola-publishinghouse/Journalistic/500_a_1238]
-
apoi, navele răspundeau chemărilor radio, pe când acest obiect tăcea chitic. Era vorba, fără nici o îndoială, de un asteroid, de un bloc de feronichel plecat să viziteze universul. Dacă ar fi fost vorba de un aparat la ananghie, și-ar fi urlat semnalul de naufragiu către tot ce se găsea în raza sa de emisie. Dar căpitanul era curios de felul lui. Printr-o ușoară modificare a direcției putea să se lămurească asupra statutului acelui vagabond tăcut, iar prin câteva adnotări mincinoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
preludiul unei morți înfricoșătoare și absolut unice în felul ei. Dar din acest tub curgea doar apă, în timp ce un glas calm o sfătuia: ― Niu te grăbi. Bea încet. Se supuse, refuzând să asculte de acea parte din ea care-i urla să aspire rapid acest lichid binefăcător. Lucru curios, nu se simțea deshidratată, îi era pur și simplu sete. ― Bine, murmură ea, răgușită. Nu aveți ceva mai consistent? ― E prea devreme. ― Ei, rahat. Suc de fructe? ― Acidul citric poate provoca un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
și picioarele femeii care se zbătea ca turbată. Cearșafurile zburară. O lovitură de picor îl aruncă pe un mediteh, timp în care celălalt spărgea ochiul de sticlă al monitorului. Refugiat sub un dulap. Jones își privea înspăimântat stăpâna. ― Ține-o, urla medicul. Îmi trebuie oxigen și cinsprezece cc de... Dumnezeule! O explozie de sânge coloră brusc în roșu aprins cearșaful de deasupra, sub care ceva se ridică, dându-i o formă piramidală. Stupefiați, medicul și tehnicienii dădură înapoi. Cearșaful se ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
groasă, fără ochi, dar cu gura plină de dinți ieșea din toracele pacientei, frângându-i coastele. Lucrul acela se răsuci încet și când colții nenumărați se aflară la mai puțin de treizeci de centimetri de fața celei care-l găzduise, urlă. Strigătul său îl acoperi pe cel al oamenilor, o asurzi pe Ripley și-i suprasolicită cortexul amorțit, repercutându-se în toată ființa ei atunci când... Se ridică urlând și se așeză pe pat. Era singură în camera de spital luminată doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]