51,037 matches
-
E o zi plăcută, va fi probabil plină de soare, așa cum merită să fie o zi de după furtună. În fereastra unei case, Popescu zărește o păpușă uriașă Îmbrăcată În roșu. Constată numai că efectul asupra trecătorului e foarte trist, deși intenția cu care cineva a pus acolo păpușa era de Înfrumusețare a imaginii. Un copil cu nasul turtit de geam ar fi fost cu totul altceva. Casa e mare și pare a unui om Înstărit. În tencuiala casei sunt prinse bucăți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
ferestrei dinspre curte a mansardei ar fi fost de presupus că nu pot fi auziți. Își Încordă auzul și se lăsă surprins: aici, În centrul orașului? Poate că acela a fost momentul În care s-a decis să-i mărturisească intenția de a pleca În satul mamei lui și să-i arate Anei singurul document pe care Îl avea la Îndemână. Nu era o hartă a acelui loc și nici o hârtie cu semnificații legate direct de originea lui. Era această poliță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
indică zăgazurile de până atunci. De aici aerul poematic al stilului și frecvența procedeelor retorice, scriitoarea mizând mai mult pe discursiv decât pe sugestie, deși începuturile ei stau indiscutabil în strânsă legatură cu epoca de înflorire a poeziei noastre simboliste. Intențiile Hortensiei Papadat Bengescu merg însă mai curând spre luminarea adâncurilor inconștiente decât spre aproximarea lor prin mijloacele metaforei. Figurația e pusă în slujba demersului investigativ, introspectiv și mult mai puțin în slujba efectelor estetice. Dacă totuși textul produce impresia de
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
au urmat zei străini și s-au închinat lor; iată de ce Domnul a adus asupra lor toată această nenorocire". Văzând hârtia, după slujba de dimineață, l-am căutat pe "fratele Martin". Eram furios. Răbdarea mea ajunsese la capăt. Nu aveam intenția să-l lovesc, dar mi-am pierdut cumpătul când mi-a zis din nou "fiu de cățea ". Atunci am văzut negru în fața ochilor. Am tăbărât cu pumnii pe el și l-am umplut de sânge. A doua zi, am fost
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
merge dacă nu plecam cu "unchiul George". Numai că nu eu am ales. Sau n-am făcut-o după o deliberare. Sunt aproape sigur că, de fapt, voința mea s-a frânt brusc deoarece nu eram pregătit să-mi duc intenția până la capăt și apăruse un pretext onorabil pentru a mă supune sorții. Nu eram atât de viteaz încît să-mi decid singur drumul. Am fost un copil cuminte, sfios, inhibat. Dacă aș fi sărit gardul, m-aș fi întors, probabil
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
ținuse dimineață însă luați cu treburi nu reușiseră s-ajungă atunci... acum erau invitații de onoare ai patronului care se pregătise cu bunătăți de tot felul. Trei dintre ei întârziaseră și căutau grăbiți numărul casei; erau fără mașini deci aveau intenții clare... să petreacă împreună cu prietenii pe care îi vedeau atât de rar! Din semiîntunericul străzii se ivi o umbră, colonelul o recunoscu: - Ce faci mamare? Pe-aici locuiești? - Da! Dar ce număr căutați? - 183! Răspunse unul dintre ei. După ce le
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
explice detaliile crizei lui Mildred, presupunând că, femeie fiind, nu știa nimic despre ea. De aceea îi povestește cum Kuweitul a fost declarat șeicat independent în iunie și cum peste numai o săptămână, generalul de brigadă Kassem și-a anunțat intenția de a-l include în propria lui țară, susținând că a fost întotdeauna „o parte integrantă a Irakului“, conform precedentului istoric. Kuweitul ceruse guvernului britanic sprijin militar, promis anterior atât de ministrul de externe, lordul Hume, cât și de lordul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
cei cincizeci de ani de viață ai lui Mortimer Winshaw, fratele mai tânăr al lui Lawrence - care este acum proprietarul castelului vechi de trei veacuri. Dar curând după ce s-au dus la culcare, un bărbat a pătruns în casă cu intenția de a o jefui, faptă care l-a costat viața. Se pare că intrusul a pătruns în casă prin fereastra bibliotecii, care este de obicei bine închisă. Și-a croit apoi drum până în dormitorul lui Lawrence Winshaw, unde a urmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Nu e nici patul meu. Înseamnă că m-am rătăcit. Scuzați-mă. Am șters-o. Dădu să iasă, dar se opri după doar câțiva pași. Se întoarse și văzu că Shirley încă se ocrotea cu cămașa de noapte, nesigură de intențiile lui. Mama se mișcă neliniștită pe scaun. — Domnișoară, spuse Kenneth, nu cumva știți unde e dormitorul meu? Shirley clătină din cap cu tristețe și spuse: Nu, îmi pare rău. — A! spuse Kenneth. Tăcu. Apoi zise: Iertați-mă. Am plecat. Shirley
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
în fața televizorului, uneori urmărindu-l pe Kenneth Connor cum fuge speriat de frumoasa Shirley Eaton, alteori urmărind știrile. M-am familiarizat cu fața lui Saddam Hussein și am început să aflu de ce devenise recent atât de celebru: cum își anunțase intenția de a integra Kuweitul în țara lui, pretinzând că acesta fusese conform unui precedentului istoric, „o parte integrantă a Irakului“; și cum Kuweitul apelase la Națiunile Unite pentru sprijin militar, care fusese promis atât de președintele american Bush, cât și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
din mine, cea mai grăitoare și mai convingătoare, renunțase pur și simplu la ideea că s-ar putea întâmpla așa ceva: și totuși totul fusese cât se poate de simplu. Îmi petrecusem seara precedentă tolănit în fața televizorului, înnebunit de plictiseală, deși intențiile mele fuseseră de toată lauda. În ultimii ani adunasem un morman de casete video pe care nu le vizionasem și sperasem că de data asta voi rezista să văd măcar una până la capăt. Dar părea că optimismul meu fusese din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
tăi editori și substras manuscrisul tău; eu am fost cel care ți-a urmărit taxiul până acasă chiar a doua zi: eu am fost cel care, în dorința de lua legătura personal cu tine, pentru a te asigura de onestitatea intențiilor mele, te-am abordat în fața unui restaurant din Battersea și m-am bucurat de privilegiul - deși oarecum neașteptat - de a primi în dar douăzeci de penny de la fermecătoarea ta însoțitoare (vei găsi anexat la această scrisoare un cec cu această
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
sentiment de înțelegere reciprocă. Începu să simtă chiar - spre marea ei surprindere - că începea să aibă încredere în el. Și încălzită de acest sentiment, își îngădui o fantezie: aceeași fantezie la care toți artiștii, oricât de bune le-ar fi intențiile, oricât de ferme principiile, apelează din când în când. Era fantezia succesului, a recunoașterii și a elogiilor. Ambițiile lui Phoebe erau prea modeste pentru a cuprinde o celebritate internațională sau o mare avere, dar visa - așa cum visase de multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Ia stați puțin! Ăsta nu-i patul meu. Probabil că m-am rătăcit. Scuzați-mă. O s-o... șterg. Dădu să plece, dar se opri după ce făcu câțiva pași. Se întoarse și văzu că încă se ținea de cămașă, nesigură de intențiile lui. Thomas se foi incitat pe scară. — Domnișoară, spuse Kenneth , nu cumva știți unde e dormitorul meu? Shirley clătină din cap cu tistețe și spuse: Nu, mă tem că nu nu. — O! spuse Kenneth, și se opri. Iertați-mă. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
câte înțelegeam, să-l prezint și pe mascul ca pe un obiect sexual. Deci, de exemplu: Pantalonii negri mulați abia putea ascunde Sau și mai bine... Umflătura din pantalonii negri mulați n-o lăsau să se îndoiască de excitația lui intențiile lui înzestrarea lui strategia lui natura înzestrării lui amploarea virilității lui întinderea acesteia amploarea virilității lui maxime, zvâcninde amploarea maximă a membrului său fierbinte, zvâcnind Trebuia să recunosc că nu ajungeam nicăieri în felul acesta. Și pe lângă asta, puteam oricând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
novici care păreau exagerat de impresionați de propunerile lui de rutină. În ziua următoare, directorul general, un domn pe nume Riley, l-a invitat în biroul lui și i-a oferit postul de director de marketing. Graham nu avea nici o intenție să se ocupe de acest domeniu și a refuzat politicos oferta. Două zile mai târziu, s-a întâmplat ceva care l-a făcut să se răzgândească. Pregătindu-se de montajul final pe care-l făcea cu niște secvențe ale pardoselei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
oameni să fie instruiți la bazele voastre aeriene și ne vom lua cunoștințele tehnice de la SAS. Nu există nimic mai bun ca instruirea militară britanică. Știu asta; am fost la Sandhurst. Măcar de-ar fi geniul vostru militar susținut de intenții onorabile în domeniul diplomatic! Înainte de a se întoarce în centrul Bagdadului, au făcut un ocol pe la Laboratorul Chimic Diyala din Salman Pak, unde se înființase o uzină pentru fabricarea gazului paralizant sub acoperământul unei centru universitar de cercetare. Era cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
lui Mark și a taxelor universitare. Când se apropia de de cincizeci de ani, încă încerca să trăiască din modestul ei venit de secretară a unui negustor de vinuri american, cu sediul la Londra. Într-o bună zi, își anunță intenția de a lichida afacerea și de a se întoarce în Florida și tocmai era pe punctul de a se consola cu perspectiva câtorva săptămâni triste de umblat prin agențiile de șomaj, când acesta o o uimi întrebând-o dacă nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
am un sentiment de prăbușire ridicolă. În timp ce rostea aceste cuvinte, Mortimer se juca în mâna stângă cu o siringă mare plină cu un lichid limpede. Observă că Michael îl urmărea cu teamă. — A, nu te speria, spuse el. N-am intenția să te ucid. Nici pe domnișoara Barton. Expresia feței lui păru să se îmblânzească o clipă rostind acest nume. O să ai grijă de ea, nu-i așa, Michael? A fost bună cu mine. Și văd că te place. Aș fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
cam îndrăznețe acelor cititori atrași de carte, din ceva mai mult decât o firească și sănătoasă curiozitate de a ști mai multe despre masacrul din ianuarie. Sfatul meu pentru asemenea cititori este să ignore textul principal al narațiunii lui, căci intenția mea în restul prefeței este să rezum în câteva pagini concise, vii, tot începutul istoriei familiei, al cărui nume - odinioară simbol a tot ce era prestigios și influent în viața britanică - a devenit sinonim cu tragedia. Tragedia lovise de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Sau visezi ceva frumos. Sau un copil îți zâmbește. Sau e noapte și răsare luna. Da, asta e. E noapte și răsare luna. Dar n-o să știe că e luna și tocmai asta o să fie frumos. Și dintr-o dată fără intenție și fără motiv pictorul își aduce aminte de Lavinia, fiica lui Titus Andronicus, violată de fiii Tamorei sub privirile iubitului ei, pe care-l ucid și-l aruncă în fundul unei râpe. Pentru a nu fi demascați, asasinii îi taie fetei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
unei persoane „mai în vârstă”... Ceea ce nu înseamnă nici aprobare, nici totală înțelegere și acceptare a ziselor sale. Absorbit de un discurs colorat adesea cu accente pasionale, Profesorul nu poate sesiza eventuale dezaprobări în privirile Teodorei. Cu atât mai puțin intențiile de interpelare în momentele când simte că are și ea ceva de spus! Totuși, din relatarea lui P.H.L. nu reiese că Profesorul ar fi incapabil să-l asculte pe celălalt. Adeseori o urmărește atent, vădit interesat de întâmplările povestite de
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
superioare, capabilă să-și domine instinctul cu înțelepciunea așteptării calme a acelor momente de „fericire totală”. Ea știe să provoace și să dirijeze impulsurile bărbatului, controlându-l cu discreție pentru a-l proteja, pentru a nu-l pune în inferioritate. Intenții abia schițate și răspunsuri adecvate, înțelegere din priviri, mângâieri „corespondente” - toate acestea fac să funcționeze o „relație aproape perfectă”. „Dar ce esteperfect în lumea aceasta?” - O replică banală, dar aici „pică bine”... 29 aprilie 2006 Deschid din nou caietul lui
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
înalță spre cer; cealaltă are caducitatea materiei. Se umflă până la un nivel oarecare, apoi se întoarce în țărână. Dar să nu minimalizăm „masculinitatea”! Ne-ar sancționa în primul rând marile mitologii ale lumii. Nici P.H.L. nu pare a avea vreo intenție părtinitoare. În meditațiile sale se observă mai curând efortul de a descrie modul în care bărbatul „se poate înălța prin femeie”, găsindu-și măsura cea mai adevărată, adică acele calități sufletești puse în valoare de prezența ei. P.H.L. nu uită
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
nu-i rămâne decât să dea satisfacție orgoliului tipic masculin, țintind să-i cucerească inima în cel mai scurt timp. Și nu numai! Ceea ce înseamnă că Domnul R., acest „belfer tomnatic” (P.H.L.), sau chiar „iernatic” (aș zice eu), va depăși intenția mărturisită (Teodorei) de a o proteja de complicații, adică de un „angajament sentimental” care să o dezechilibreze, să o scoată din ritmul ei obișnuit. În fapt, Profesorul poate fi suspectat că dorește să-și conserve propriul confort sufletesc, să nu
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]