6,026 matches
-
care se așezau la masa de alături și se lansau într-o conversație degajată cu o femeie necunoscută. Aveau un charme aparte, și un dialog scurt, un compliment nu însemnau mai mult decât plăcerea pe care o ofereau dezinteresat: o discretă confirmare, cu efect prelungit. Și Ruth S. simțea în ea acea dispoziție adolescentină care o făcea să se jeneze în sinea ei, pentru că îi venea să se miște mai liberă, mai cu elan, ba chiar să-l roage pe W
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
fusese ziua întreagă de o strălucire orbitoare, acoperind netezimile coastelor muntoase, acum se întinsese ca o pânză apretată pe mese, unde oamenii se întâlneau sub lustrele restaurantului, domnii în costume de culoare închisă, doamnele în rochii de seară, cu scânteieri discrete pe mâini și în decolteu. Tata și-a făcut într-o dimineață apariția la școală, în pauza mare, a străbătut cu pași mari culoarul cu mersul lui greu, acum ușor clătinat. Era nevoit să-și retragă băiatul de la școală pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
paharul bunicului din sticlă de Boemia, care-și aveau locul lor în vitrină. Încăperile mirosind a vopsea și solvenți, cu „osatura“ lor încă despuiată la început, își însușiră nuanțele de culoare calde și moi din lumea mamei, emanau o noblețe discretă care ocupa pe lista priorităților ei intime cel mai înalt rang și acum tolera și ce era prezent, modern. Grădina încă golașă se transformă într-o opulență de verdeață și, deși datorită poziționării casei ea nu prea mai era un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
aveam și ce de bunătăți erau la bufet, cu ce bucurie comandau ăia de toate, de parcă nu mâncaseră nimic de vreo săptămână, am înghițit în sec și am intrat în sală. Superbă, catifea roșie, lemn de bună calitate, o rumoare discretă de oameni mulțumiți și oarecum nerăbdători să înceapă. Aici bag de seamă că plasatoarele te preluau imediat, te duceau până la locul tău și pentru asta tu mai dădeai vreo doi franci, cumpărând imediat și un caiet program. Nu exista excepție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2164_a_3489]
-
de lucru cu dracul, se porni să amenințe Curistul, nu se mișcă nimeni de la locul său pînă nu vă dau eu voie, începu să țipe, ia mai verifică înc-o dată dacă nu ne-a scăpat nimic, îi făcu un semn discret cu ochiul Părințelului. Ia spune, fetițo, ce ai pe suflet, zice Angeline trăgîndu-și și ea un scaun la masa slinoasă plină de firimituri rămase de la colegele care mîncaseră înainte lor, sau acum nu-ți mai vine, ți-a trecut mai
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
față că cineva ne-a trădat? — E treaba voastră ce concluzii vreți să trageți, spuse Curistul, eu mi-am luat tălpășița de aici înainte să mă trezesc cu un glonț în cap. — Glumești, spuse Roja făcîndu-i lui Gulie un semn discret cu ochiul, nu pleci nicăieri pînă nu lămurim lucrurile. — Să fiu în situația voastră, eu nu mi-aș forța norocul, zise Curistul dîndu-și seama ce se petrece. Dacă în cel mult cinci minute nu reușesc să-mi fac apariția în
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
bărbatul celălalt purta o uniformă de șofer, deși, cu fizicul lui de ridicător de greutăți, ar fi părut mult mai În largul său Într-un music-hall, Într-un costum de dans mulat, gen piele de leopard. Prezența lui, care numai discretă nu era, Îi Împrumuta celuilalt, tânărului spilcuit, o siguranță evidentă. — Herr Gunther? Sunteți Herr Bernhard Gunther? Se opri În fața mea și l-am săgetat cu cea mai dură privire a mea, cea care l-ar face și pe un urs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Poarta Brandenburg. Toți cei care-i priveau se angajau Într-un exercițiu al brațului, așa că m-am tras Înapoi, oprindu-mă În fața intrării unui magazin, ca să nu fiu nevoit să mă alătur lor. Am mers mai departe, la o distanță discretă În urma paradei, reflectând asupra ultimelor stricăciuni aduse celui mai faimos bulevard al capitalei: modificări pe care guvernanții le consideraseră absolut necesare pentru a face Unter den Linden mai potrivit pentru paradele militare, cum era și aceea pe care o vedeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
să recruteze genul ăsta de femei sau avea acest efect asupra lor. — Înainte de toate, continuă ea, aș vrea să fac să vă fie foarte clar un lucru. — Vă rog, poftiți. — După moartea lui Paul, am făcut eu Însumi câteva Încercări discrete de a o localiza pe Eva, dar fără succes. Dar ajung Îndată și la asta. Înainte de a vă spune tot, vreau cuvântul dumneavoastră de onoare că, dacă reușiți să dați de ea, o să Încercați să o convingeți să se predea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
Mi se părea Însă mai importantă aventura noastră comună decât caricatura ei. În ce a constat, de fapt, „delimitarea”, deloc contrariată, pe care o formulasem În Anii de ucenicie...? Recunoscându-mi, cu modestie și amar, „risipirea”, implicarea În „destinul comun”, discretele „efecte de solidaritate”, mă delimitam, deși admirativ și cu destulă invidie, de „Înalta tehnică a distanțării”. De scenariul intangibilității, adică, urmat cu „rigoare iacobină”. Reiteram, cam apodictic, convingerea mea că În colonia totalitară În care trăisem, „nimeni și nimic nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
dintre scriitorii colegi. Surpriză nesurprinzătoare, s-ar zice, În universul Închis și mereu „complex” În metamorfoze și măști ale subteranei socialiste. Am descoperit, Însă, Între filele murdare și doi eroi, așezați În chiar centrul biografiei mele: un om fragil și discret, care a refuzat, Îndârjit, să colaboreze cu Instituția, și un om pasionat și puternic care a cedat presiunii. Cedase, este drept, amenințărilor, dar nu cedase, ulterior, nici o clipă exigenței sale morale și afective. Rămăsese stoic, fidel sieși și prietenului său
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
va mai fi...”. Virgil Duda califica din București anularea premiului drept „mizerabilă grosolănie, ordinar abuz șovin, fără precedent”, iar tatăl meu, informat și el, probabil, prin „Europa Liberă”, de brusca mea celebritate, Îmi scria din Suceava, În stilul său de discretă admirație: „În legătură cu premierea cărții, am auzit că dlDulea nu a fost de acord. Nu-ți face probleme, să vedem dacă Domniei Sale i se acordă vreo bursă, măcar pentru o săptămână, de felul celei care ți s-a dat ție”. Ecouri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
toate și intitulată „Spațiu cotidian”, Lucian Raicu remarca „lectura mai profundă a comportamentelor umane de aparență inofensivă”, ca și „puterea de a imprima relief percepției directe, prizei concretului diurn”. Proza de observație realistă, modulând acuitatea nu o dată sarcastică și o discretă tandrețe reprimată Își află stilul propriu. Incidențele tăioase sunt potențate În schimbul energetic dintre senzorialitate și veghea constantă a lucidității. „Marea acuitate a universului senzorial”, cum spune Raicu, are În vedere senzorialitatea „inteligent filtrată, cu totul și cu totul alta decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
totalitatea, fragmentul posedă Întregul, specificitatea apăsată, ireductibilă aparține universalului. Generalitatea cea mai cuprinzătoare, prin particularizarea cea mai marcată. Ceea ce ni se arată nu este altceva decât, cum va spune autorul Însuși, „bizara aventură de a fi om”. Aventura acestei cărți discrete și impunătoare nu este mai puțin tulburătoare decât viața scurtă, tragică și exemplară a autorului ei. Întâmplări În irealitatea imediată nu putea, În momentul apariției sale, dar nici ulterior, să Întrunească succes de public sau unanimitatea criticii. Era și trebuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
care conflictele și tragedia vieții pe pământ le Înalță, zilnic, spre cerul ilizibil. Zâmbetul ei tolerant, de Giocondă supradimensionată pentru consumul popular, pare Înghețat În rictusul obosit și amar al orbului care a văzut prea multe. America nu este deloc discretă În a exhiba variatele strangulări și răni ale libertății sau vastele competiții monetare care Îi sponsorizează capcanele. Un marxist ca Walter Benjamin ar citi, probabil, În „documentele civilizației” capitaliste din Lumea Nouă și acele „documente ale barbariei” pe care, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
o vârstă nu prea juvenilă, șocului derutant al libertății, adică exilului. Contorsionatul metabolism al dubiilor, specific unei structuri „agorafobe și introvertite”, cum mă descria recent un prieten... Surpriza nu fusese doar a mea. Contrarierea Patriei s-a dovedit mai spectaculoasă. Discretul ei locuitor, devenit, În mod bizar, „mesager” al literelor românești?!... Reacția de amuțire a fost urmată de grimase de dezgust și revoltă. Voci autorizate Începuseră să atace subiectul, decodând, treptat, opiniei publice CONSPIRAȚIA care transformase, peste noapte, un dubitativ anonim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
2003 (Institutul pentru cultură iudaică) urma să se prezinte, În locul noului laureat, un film despre acesta, conținând și secvențe de la ceremonia regală de la Stockholm. Imre prefera să nu-și amintească nici momentul de triumf, nici ororile care au urmat, era discret și afabil, ca de obicei. Discutam, firește, despre războiul din Irak, stupefiați. Marasmul actualității, alternativele politice dezamăgitoare, mediocritatea guvernanților și efectele aplatizante ale bombardamentului mediatic nu erau decât câteva dintre temele, deloc Încurajante, care ne preocupau, fie și Într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
blestemului” pe care Îl locuise, cândva, demult, Într-o altă viață și de care, iată, nu se mai putea, totuși, separa. Discutând la telefon asupra datei de Întâlnire, i-am sugerat la un moment dat să aduc cu mine un discret, minuscul casetofon pentru a imprima convorbirea noastră. Opinia sa asupra fragmentelor pe care le citise m-ar fi putut stimula a regândi, eventual, textul... Nu aș folosi, bineînțeles, imprimarea decât În acest scop sau, dacă ar fi cazul s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
Street. Nu am urcat scările spre camera muribundului. Era suficient, cred, să afle că am trecut pe acolo și că știu ce se Întâmplă. „Prietenia trebuie declarată”, obișnuia să spună după ce ne Împrietenisem. Frapantă formulare, la un om atât de discret și reticent. Prefera declarațiile ferme, dar discrete. Îmi aminteam, În acele momente dinaintea despărțirii, bizara sa obsesie fatalistă. Un fel de inducție În secretele destinului de la care primim doar semne discontinue, lăsate În voia perspicacității noastre de a le corela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
muribundului. Era suficient, cred, să afle că am trecut pe acolo și că știu ce se Întâmplă. „Prietenia trebuie declarată”, obișnuia să spună după ce ne Împrietenisem. Frapantă formulare, la un om atât de discret și reticent. Prefera declarațiile ferme, dar discrete. Îmi aminteam, În acele momente dinaintea despărțirii, bizara sa obsesie fatalistă. Un fel de inducție În secretele destinului de la care primim doar semne discontinue, lăsate În voia perspicacității noastre de a le corela și citi. În una dintre serile petrecute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
de posturi rigide secvențiale, un joc de-a statuile. Și totuși, o ciudățenie le întrecea pe toate: Sarah M. era singura din lume care a înțeles un fel de adevăr despre văz, ascuns ochilor obișnuiți. Dacă vederea depinde de pâlpâirile discrete ale neuronilor, atunci nu există mișcare continuă, oricât de rapide ar fi comutatoarele, decât datorită unui truc de netezire mintală. Creierul ei era ca al tuturor, doar că rămăsese fără acest ultim truc. N-o chema Sarah. Ar fi putut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
noaptea. Nici când își aminti unde era, nu-i veni să creadă. De ce era acolo era o întrebare al cărei răspuns îi scăpa. Se uită la ceas: niște cifre arbitrare, care ar fi putut însemna zi sau noapte. Aprinse lumina discretă a veiozei și se duse la baie. Un duș fierbinte avea să-l ajute să risipească această derută persistentă. Dar corpul său își revenea încet, nesigur. Dintre revelațiile neurologice bizare pe care le avusese de-a lungul vieții sale profesionale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
pantaloni potriviți pentru copilul interesat de modă. Acela eram eu. Nu departe, atârna pe un umeraș și rochia potrivită, simplă și elegantă, pentru femeia modernă. Iar domnul preocupat de carieră trebuia să poarte un costum de culoare neagră, cu dungi discrete. Acela era tata. Sacoul avea reverul lat și pantalonul cădea lejer. La magazinul de îmbrăcăminte, tata nu socotea. Calculatorul arăta oricum cifrele în neregulă, cele pentru oameni cu bani. La magazinul de îmbrăcăminte tata avea numai fantezii care îl făceau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
plângi. La ce naiba ai mai făcut atâta carte. Din când În când un Înger vrea să te strângă de gât. E ca o urmărire de groază. Dintre un gât și un un laț. Al tău și al lui. Într-o discretă rază de acțiune. Frica. Tu, stai la coadă să iei rația. În subsolul murdar și Întunecat al magazinului Bucur Obor... Amintirea hainelor puțind a gaz de la soba aia nenorocită În anii de facultate... ochii tăi privind beizadelele uteciste jucând tenis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
niciodată ceva asemănător! —Celor mai multor femei li se pare o copilărie, spuse el. Și cred că preferă bijuterii adevărate. Tocmai mă pregăteam să-mi apăr sexul când mi-am amintit de Lisa și Tally cu tonele lor de bijuterii discrete, dar scumpe. Ar fi ele în vreun fel mișcate de cadoul acesta meșterit de mână? Probabil că nu. Atunci ar trebui să găsești pe cineva care să-ți aprecieze talentul pentru ceea ce este el. —E doar un hobby. Timiditatea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]