5,468 matches
-
era vorba despre „depresia maniacală.“) Se lăsa moale În scaun, apucându-se cu mâinile de cap ca În Strigătul lui Munch, și-apoi Începea: ― Mana! Criza! Așa de Îngrozitor de nu poți să crezi! Toți nu au avut servici. Aduc aminte marșurile pentru foame, toți oamenii au mers În stradă, un milion de oameni, unul după unul, unul după unul, să mergă să spună la domnul Henry Ford să deschidă fabrica. Atunci Într-o noapte am avut pe alee o larmă, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Nu era singura. În lunile trecute destul de multe dintre colegele mele de școală se „dezvoltaseră“, cum le plăcea adulților să spună. Nu eram total nepregătită pentru asta. În vara dinainte petrecusem o lună În tabăra Ponshewaing, lângă Port Huron. În marșul Încet al zilelor de vară, am devenit conștientă - așa cum devii conștient de bătaia ritmică a unei tobe de cealaltă parte a lacului - de ceva care se desfășura În corpurile colegelor mele de tabără. Fetele deveneau mai timide. Se Întorceau cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
fiecare primăvară. În șir indian, treceau pe lângă cele două dormitoare cu paturi pentru o singură persoană (care, poate, le induceau În eroare), pe lângă birourile fondatoarelor, unde Încă mai erau stilouri și bomboane, și pe lângă gramofonul la care cele două ascultau marșuri de Sousa. Fantomele domnișoarelor Baker și Inglis bântuiau școala printre busturile și portretele adevărate. O statuie din curtea școlii le Înfățișa pe educatoarele cu ochelari Într-o dispoziție capricioasă, primăvăratică, domnișoara Baker gesticulând cu un gest de papă, ca pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de reședință la o școală din altă zonă, de obicei cu autobuzul, aici pentru a contracara segregarea de facto din școlile publice (În urma unui decret al Curții Supreme de Justiție din S.U.A. din anul 1971). John Philip Sousa, supranumit „Regele marșurilor“ (1854-1932) - capelmaistru american și compozitor de marșuri militare. Firme producătoare de nave de agrement. Kilt - fustă scurtă din portul tradițional al scoțienilor. Organizație a dreptei radicale, fondată În Indianapolis În 1958 pentru a combate ceea ce era perceput drept infiltrarea comunismului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
zonă, de obicei cu autobuzul, aici pentru a contracara segregarea de facto din școlile publice (În urma unui decret al Curții Supreme de Justiție din S.U.A. din anul 1971). John Philip Sousa, supranumit „Regele marșurilor“ (1854-1932) - capelmaistru american și compozitor de marșuri militare. Firme producătoare de nave de agrement. Kilt - fustă scurtă din portul tradițional al scoțienilor. Organizație a dreptei radicale, fondată În Indianapolis În 1958 pentru a combate ceea ce era perceput drept infiltrarea comunismului În viața americană. Stîncă legendară de pe coasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
apă și degeaba mai spun toate astea o dată, tu râzi acum și crezi că-i o poveste din alea ca ale lui Coșuță, fără început și fără sfârșit, în care lumea se plictisește și face gălăgie, iar tovarășa îl trimite marș la loc Coșuță!, și Coșuță se duce cu capul plecat - ca la începutul romanului - până la scăunel (te rog, Coșuță, rămâi așa până am să mă întorc la tine), și e prea de tot, sunteți chiar toți aici, Angelica mucioasa, da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
familiilor, măcar arătându-se drăguți și cu bani dacă tot lipseau întreaga săptămână de-acasă. Au costat 330 de lei, vă spun precis, iar tata n-a avut rețineri din cauza prețului, ci din pricina liniei lor impetuoase, de șalupă aflată în marș, mi-a pus palma pe frunte să verifice dacă nu cumva am febră, m-a întrebat de patru ori, ca și cum nu-mi auzea răspunsul și rugămințile, dacă sunt sigur că nu-mi place alt model, era mirat în orice caz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
întuneric și mai ales tăcere ca să se desprindă de unde e ascuns, un om cu ochi fosforescenți care plutește într-un sac negru, invizibil, o bucată de întuneric mișcătoare, cel mai bine e să-i ardem una peste bot, BauBau tâmpit, marș din scrisoarea asta în care Matei doarme în care cocorii încă mai zboară prin sufragerie în care Oneață Augustin nimerește bara fără să-l observe cineva în care Anglia e atât de departe printre cețuri și lumini de reflectoare, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
Gustul păcii e dulce. Ca halvița. Și vine o zi, în tumultul războiului cu oamenii mari, când orice copil îl descoperă, întâmplător, după zeci și sute de săptămâni petrecute în tranșee și pe câmpurile de luptă, după asalturi, ambuscade, retrageri, marșuri, încercuiri și regrupări care sunt toate, absolut toate, acre ca lămâia sau ca zarzărele. Din acea clipă, înverșunarea și curajul încep să scârțâie, spiritul beligerant se înmoaie, punțile de legătură cu inamicul se întind tot mai des și mai trainic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
lega într-un Moment filosofic (înrudit cumva cu emisiunea Moment poetic, de la radio). Ca o concluzie, nimic în Drumul Taberii nu era la voia întâmplării. Poate și în trecut, în negura istoriei, nu de pomană pandurii lui Tudor își opriseră marșul și-și întinseseră corturile într-un asemenea loc. Cu mintea înfierbântată de flăcăruia libertății și cu picioarele încinse în cizmele cu carâmb, Vladimirescu trebuie să fi adulmecat un fel de ordine celestă care sălășluia pe câmpurile alea pline de ciulini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
deconectări fizice, fiind extrem de optimist. La câteva zile Însă, sufeream o amară decepție. Hainele militare erau rupte, cârpite, unsuroase și extrem de murdare iar bocancii la fel deteriorați. La câmpul de instrucție două ore Învățam cântece patriotice pe versuri comuniste, apoi marșuri forțate cu pași de paradă și În final instructorul striga căt Îi permiteau plămânii: aviația inamică...! Atunci tot plutonul se arunca la pământ indiferent dacă era noroi ori băltoace și urma să ne adăpostim de bombele aruncate din avionul dușman
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
Îți tăia definitiv pofta de mîncare dac-o vedeai. Așa că, vă asigur, a optat pentru cel mai mare volum din preajmă. Uneori, Îmi place să cred că primele clipe ale luptei mele pentru existență au fost Însoțite, ca Într-un marș triumfal, de ferfenițirea romanului Moby Dick. Acest lucru ar explica, poate, firea mea, extrem de aventuroasă. Alteori, cînd mă năpădește gîndul că sînt un proscris și un ciudat, sînt convins că de vină e Don Quijote. Ascultați aici : “Pe scurt, atît de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
primul cuib legionar din Bicazul Ardelean. Prin talent oratoric și organizatoric, dar mai cu seamă prin viața-i exemplară a făcut să adere la Mișcarea Legionară până și secuii. „Au fost săptămâni, Își amintește Sfinția Sa, În care am făcut zilnic marșuri de propagandă de 20 și 25 de km., după ce efectuam orele de școală, fără să fiu obosit, deși rămânea prea puțin timp de dormit. Ce Înseamnă tinerețea entuziastă, robită de un ideal frumos și dezinteresat! Nici oboseală, nici tristețe, ci
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
același drum, tot singură și tot per pedes, dar În sens contrar, de la Bârsana la stația C.F.R. Sebeș-Alba. Iată, așadar, cât de curajoasă a putut să fie o fată de 24-25 de ani! Căci act temerar ar fi fost același marș dificil și de-ar fi fost executat Împreună cu cineva, darmite singură. Să nu te temi de posibila Întâlnire a unui răufăcător sau a unui urs ori a altei sălbăticiuni (nota bene, cea mai mare parte a drumului aceluia trecea prin
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
nu aveau aroganța celor de la siguranță [...] Închisoarea trimisese o căruță În care s-au Încărcat puținele noastre bagaje. Noi, Încolonate, trebuia să parcurgem cu piciorul cei 10-12 km, care ne despărțeau de Închisoare. Ne-am Încolonat, dar nici vorbă de marș, de cadență. Regimul acerb de Înfometare de la siguranță și perioada scurtă de «refacere» la penitenciarul Cluj nu reabilitaseră În niciun fel siluetele noastre filiforme. Sub soarele de toamnă, acel soare care dă dureri de cap pe la amiază, pașii noștri deveneau
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Nu-mi mai amintesc exact ce ne-a spus. Îmi amintesc doar Întrebarea rostită retoric: «Ce caută tineretul universitar Într-o cauză definitiv pierdută? În lumea cea nouă, cea mai bună și cea mai dreaptă, tinerii trebuie să se alinieze marșului triumfal spre gloria societății comuniste și nicidecum agenturilor retrograde care nu mai au nicio șansă...» Și așa mai departe... În sfârșit, și-a dat seama că eram atât de ostenite Încât cuvintele ei nu mai ajungeau la Înțelegerea noastră și
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
La niște păsări El e un marș, iar ea o sonatină; E o remarcă, nicidecum reproș, Și, se-nțelege, nimeni nu-i de vină Că ea-i puicuță, iară el cocoș. Puicuței sale i-ar dori să știe Că o iubește, să nu aibă teamă: Curând vor
La ni?te p?s?ri by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84147_a_85472]
-
butuci, animale. Unii se înspăimântau de mânia lui Dumnezeu, alții se bucurau, zicând că Dumnezeu face dreptate, luând de la cei care adunaseră prea mult. Doar insulița cu câinele rămăsese neacoperită și se vedea că asta va dura foarte puțin. „Tofloacă, marș de-acolo!“, a țipat speriat stăpânul câinelui.Tofloacă alerga cu disperare de la un capăt la altul al petecului de pământ din ce în ce mai neîncăpător. Lumea a început să-i plângă de milă. „Nici Dumnezeu nu-l mai scapă“, a șoptit o femeie
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
m-a liniștit gândul că ar putea să fie câinele vecinului de la parter. Sângele meu, poate, îl mânase spre cămăruța mea. M-am ridicat pe două picioare, m-am dus până la ușă și am dat cu piciorul în ea strigând: „Marș!“. Da, era câinele, l-am auzit schelălăind, ca și cum mi-ar fi recunoscut vocea. M-am așezat în pat din nou, încercând să dorm până în zori. Dimineața m-am trezit brusc, sângele se oprise, dar eram umflată în burtă. Mă întrebam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
Râmnicu Sărat, cu deținuți politici, cozile la lapte, carne, imagini actuale cu zona industrială care arata ca dupa bombardament, din anii '70-'80, o imagine cu Antibiotice, imagini cu vilele din domeniul lui Videanu, Dan Voiculescu, Dragnea, Duicu, alți baroni, marșul minerilor, minerii în Piață Universității, cu autorii care în 2012 au fost promovați la FILIT, cu Vozganian, Dan Lungu etc., si cu Ion Iliescu în balconul CC, mașina cu Trosca, cu pancartă Terorist, parlamentari care dorm, cască, se uită la
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
-și cu ardoare claxonul miraculos. Dimineața întîrzie două ore de la serviciu, prima dată de când se știa, și se duse glonț la Autoservice. Băiatul de-acolo avea așa ceva, era un model Gordini cu șase goarne nichelate, care intona primele măsuri din Marșul gloriei din Aida. De fapt, băiatul putea să facă rost de așa ceva, știa el un italian care avea nevoie de bani. În vreo săptămână avea să-i comunice arhitectului rezultatul. Firește, fiind lucru străin, putea să coste destul de mult. Emil
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Dar Emil Popescu nici nu se gândea s-o ducă înapoi, cum îi sugera amenințător Elena, ci, tolănit într-un dolce famiente total pe canapeaua mașinii, apăsa la nesfârșit pe claxon, ascultând, cu voluptăți de meloman, mica frază a celebrului marș. Firește, într-o zi arhitectul se plictisi de Verdi și începu să caute altceva. Rând pe rând, Elena fu oripilată de schițarea veselă și primitivă a melodiilor Marseilleza, Yankee Doodle și God Save The Queen, ivindu-se din alte și
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
pe fetele, pe genunchii lor și pe nisip. Sunt însă bulevarde zgomotoase, pe care cântă fanfara militară; în alămurile ei strălucitoare se oglindesc tramvaiele care trec și urcă spre cer ca niște șopârle roșii; bulevarde pe care, în sunetul unui marș războinic, te simți puțin vinovat, iar picioarele îți intră, fără de voie, în ritmul de marș ca într-o groapă pe care n-ai observat-o la timp; bulevarde fără bănci în preajma orchestrei, dar cu scaune cu picioare verzi de fier
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
fanfara militară; în alămurile ei strălucitoare se oglindesc tramvaiele care trec și urcă spre cer ca niște șopârle roșii; bulevarde pe care, în sunetul unui marș războinic, te simți puțin vinovat, iar picioarele îți intră, fără de voie, în ritmul de marș ca într-o groapă pe care n-ai observat-o la timp; bulevarde fără bănci în preajma orchestrei, dar cu scaune cu picioare verzi de fier, cu spătare de un galben strident și cu striații care-ți lasă semne regulate pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
constituție fizică și cu obiceiurile italianului ar fi trebuit să bea cât apă ar fi putut duce, de aceea, cum cel mai apropiat puț se afla la patru zile de mers, nici măcar dacă s-ar fi dus direct acolo în marș forțat n-ar fi avut nici cea mai mică posibilitate să ajungă înainte de a se deshidrata. Când, după vreo oră, tuaregul văzu că însoțitorul său începu să caște gura ca un pește pe uscat, încercând disperat ca aerul să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]