5,057 matches
-
în mare, proiectul „imperiului grecesc” din vremea Ecaterinei a II-a. Comitetul a respins planul lui Capodistria pentru că, observa Dașcov, Constantinopol „oraș liber” însemna neutralizarea strâmtorilor, ceea ce nu asigura țărmurile rusești ale Mării Negre. În ciuda deosebirilor de opinii (unii membri erau partizanii ideii dezagregării Turciei), Comitetul a tras concluzia că foloasele pentru Rusia ale menținerii Imperiului otoman depășesc dezavantajele. În istoriografia universală, s-a impus opinia potrivit căreia rușii ar fi putut în 1829 ocupa Constantinopolul, dar n-au făcut-o pentru
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Independența Vietnamului. A fost o mișcare comunistă revoluționară de eliberare națională înființată de Ho Și Min în anul 1941, pentru a câștiga independența Vietnamului față de Franța, cât și pentru a se opune ocupației japoneze (n. trad.). Cuvântul se referă la partizanii tunisieni sau algerieni intrați în luptă pentru eliberarea țărilor lor de sub dominația franceză (n. trad.). 170 Philippe Labro, Des feux mal éteints, Gallimard, Paris, 1967. 171 Albert Camus, Noces, 1939, citat de Alain-Gérard Slama, La Guerre d'Algérie. Histoire d
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
iei statului �n societate sau �n educa?ie. Dar el se �ndep?rteaz? de conservatorismul leplaysian prin opozi?ia manifest? fă?? de orice autoritate care nu e limitat?, ?i prin refuzul �ntoarcerii la tradi?ie, fiind ostil mo?tenirii ?i partizan al circulă?iei bog??iilor �n cadrul societ??îi. Din acest punct de vedere el este destul de apropiat de mediile liberale care depun efort moral sub egida progresului ?i a ra?iunii. Renovarea �nv???m�ntului superior, pe care o
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
n?eles bine: Chiar din vremea �n care ?coală sociologic? nu conta dec�ț pe un singur om, creatorul ei, ea era deja o ?coal?�. Butada poate fi prelungit? ?i ea m?rturise?te faptul incontestabil c? �n ochii contemporanilor � partizani sau adversari � Emile Durkheim s-a impus că ?eful ?colii sociologice, deoarece a reu?it s? prezinte sociologia că pe o teorie care �nglobeaz?, integreaz? ?i sistematizeaz? faptele sociale a?a cum nu au ajuns s-o fac? alte discipline
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
tiin?e sociale aplicate care, din nenorocire, a sf�r?it prost �n scurt timp: Pinoit ?i principalii colaboratori au fost concedia?i �n 1897. Aceast? schimbare de vocabular se datora, �n parte, eforturilor unui filosof, care trecea drept un partizan �nfocat al organicismului, Ren� Worms. Ar fi mult de meditat asupra parcursului acestui str?lucit normalist, cu un bogat capital social, care �n pu?ini ani acumuleaz? titluri academice cu o u?urin?? deconcertant?, �nainte de a se lansa �n
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
academice, �n vreme ce cei de la Sociological Society vor r?m�ne, �n majoritate, ață?a?i unei viziuni mai pragmatice asupra disciplinei. �n 1911, pun? ile dintre ei chiar s-au rupt: Hobhouse a demisionat de la conducerea revistei, iar partizanii ?tiin?ei sociale aplicate vor afla refugiu la Universitatea din Liverpool, unde se creeaz? o sec?ie de sociologie. �n ceea ce-i prive?te, eugeni?ții (membri ai Sociological Society) ?i-au format propriul lor laborator de biometrie cu ajutorul unei
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
tehnicile puse la punct pentru a �nl?tură concuren?a prost v?zut?, imită?ia servil? a stilurilor de argumentare rivale a devenit o adev?raț? mod?. Antimarxi?ții dezv?luiau apartenen?a la o anumit? clas? a adversarilor, iar partizanii ?colii formaliste dispre?uiau sociologia cunoa?terii, ar?tău c? g�ndirea lui Karl Mannheim n-ar fi putut vedea lumina zilei dec�ț �n mediul romantic de la Heidelberg � favorabil obscurit??îi argumenta?iei, ra?ionamentelor dialectice excesive ?i ideilor
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
la mica proprietate. În ciuda acestor extraordinare mutații petrecute la țară, discursul înflăcărat despre țărănime garanție de bază a valorilor națiunii se perpetuează. Astăzi, cuvîntul "țărănesc" reia temele romantismului de la 1850. Această cultură care pretinde o organicitate armonioasă este refuzată de către partizanii deschiderii, ai modernității și ai sincronismului dezvoltării României în raport cu Europa occidentală. Disputa este veche și are loc între occidentaliști, care își propun asumarea aventurii timpului, și adepții specificului național, care neagă această amprentă a unui timp străin romanității. Disputa aceasta
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
momentul în care conducătorii acestor provincii s-au dovedit a fî proprii săi dușmani și prieteni ai turcilor, și doar atunci cînd securitatea țării și a sa personală au fost puse în joc". Mihai Viteazul este supus presiunii turcilor și partizani lor acestora, care sînt prințul Andrei Bathori din Transilvania și Ieremia Movilă din Moldova. El acționează în etape: negociază cu turcii pentru a intra în posesia Transilvaniei, îl informează apoi pe împăratul Rudolf II că începe o campanie în favoarea Habsburgilor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
himeră? Existența ideologică a chestiunii orientale, împletită cu existența naționalității și a aspirației spre forma statală a naționalității, se dovedește a fi, în secolul al XIX-lea, un traumatism creator al unei identități și al unei politici românești. Vor exista partizani ai desprinderii de imperii, partizani ai negocierii cu imperiile, adepți ai unei istorii voluntariste și ai unei politici înțeleasă ca voință a cetățenilor, adepți ai unei istorii organiciste și al unui sfîrșit al imperiilor ca necesitate istorică ineluctabilă, căutări reluate
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
orientale, împletită cu existența naționalității și a aspirației spre forma statală a naționalității, se dovedește a fi, în secolul al XIX-lea, un traumatism creator al unei identități și al unei politici românești. Vor exista partizani ai desprinderii de imperii, partizani ai negocierii cu imperiile, adepți ai unei istorii voluntariste și ai unei politici înțeleasă ca voință a cetățenilor, adepți ai unei istorii organiciste și al unui sfîrșit al imperiilor ca necesitate istorică ineluctabilă, căutări reluate și argumentate fără încetare pentru
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Țara Românească. Nu trec nici zece ani și pe pămîntul Principatelor apar din nou armatele străine. Rebeliunea greacă nu s-a stins nici după 1821. Cu ajutorul susținerii din partea guvernului britanic, odată cu ascensiunea lui Nicolae I la tronul Rusiei, grecii devin partizanii unei politici de fermitate, ai unei mișcări intensificate în perioada 1825-1827. Revolta greacă este ocazia unui nou război ruso-turc. În 1826, Constantinopolul semnează Convenția de la Akkerman statuînd o nouă înaintare a Rusiei, care primește protectoratul asupra Țării Românești, Moldovei și
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
dreptate socială, adică pentru apariția drepturilor de care sînt privați șerbii. Țăranii așteaptă această eliberare de la împărat, de la bunul împărat. Ei merg în întîmpinarea lui Avram lancu, care reprezintă, în același timp, figura prințului luminat și a justițiarului înconjurat de partizanii săi. Lupta lui lancu din Munții Apuseni, care se înscrie în tradiția deschisă de răscoala lui Horea, este aureolată de prestigiul pe care îl conferă în ochii țăranilor revolta împotriva privilegiilor nobiliare. El se bate pentru o națiune nerecunoscută, națiunea
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
de la Paris privind reorganizarea Principatelor se realizează în trei ani de lupte intestine și de negocieri între Marile Puteri. Prima miză este aceea a alegerii adunărilor din 1857, atît în Moldova cît și în Țara Românească. Lupta îi opune pe partizanii unirii aflați față în față cu antiunioniștii. Primii reclamă unirea Principatelor sub un prinț străin și o cartă constituțională. Trimișii Constantinopolului intră în scenă, manipulează și falsifică alegerile. De la Plombières, unde s-a stabilit pentru o vreme, Napoleon III amenință
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
formulelor politice de la 1848 care punea poporul-suveran în centrul politicii. Ei au nevoie, împotriva tuturor separatismelor și împotriva ambițiilor unora dintre cei Mari, de o putere centrală puternică, și sînt atașați de forma constituțională a monarhiei. Ei se prezintă ca partizani ai Franței, făcînd însă alianța cu un prinț de Hohenzollern, ceea ce reprezintă felul lor de a se opune panslavismului, promovînd un fel de Belgie balcanică, după formula unuia dintre ei, Rosetti. Liberalii se mențin la conducerea statului mai mult de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
făcută pe care o debita fără a întîlni nici cea mai mică contrazicere din partea auditoriului, în care cauza israelită nu avea nici un apărător". Pe 2 februarie 1880, Parlamentul votează convenția de răscumpărare a căilor ferate acceptată de Bleischröder și Hansemann. Partizanii și adversarii acestei convenții se înfruntaseră de la deschiderea, în octombrie, a sesiunii; totuși, fiecare știa că situația politică a României depindea de soluția financiară așteptată la Berlin și zvonul spunea cu insistență că guvernul german aștepta soluția problemei răscumpărării pentru
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
o economie națională printr-o politică de încurajare a industriei și a protecționismului vamal. Naționalismul lor economic devine adesea ținta criticilor din mediile diplomatice franceze care se plîng, în particular, de radicalismul lui Vintilă Brătianu, recunoscînd totuși că liberalii sînt partizani înflăcărați ai Franței și ai alianței franceze. Datorită clientelei din rețelele bancare și din administrație, doar liberalii sînt cei care iau decizii politice între 1922-1928, cu o întrerupere în 1926 în folosul guvernului Averescu. Votul universal le este favorabil, fiindcă
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
directă a episcopilor, a clerului și a poporului cu Sfîntul Scaun, în materie spirituală" și articolul 12 care recunoaște Bisericii personalitatea juridică ofensează pe susținătorii respectării tradiției. Problema concordatului provoacă o ruptură, relevînd discordanțe între susținătorii unei Românii liberale și partizanii unei Românii ortodoxe. Această dualitate este percepută din exterior ca duplicitate; sentiment care se afirmă încă din 1919 și care se va menține. În documentele statului major francez din epocă se poate citi: "La prima vedere, încă de cînd intri
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
austro-ungară, au fost întreținuți de Moscova și utilizați ca agenți, fiind infiltrați în lagărele de prizonieri. Discuțiile în privința deciziei de afiliere sau de neafiliere la Internațională se desfășoară la Harkov, apoi la Moscova. Cristescu, Dobrogeanu-Gherea, Popovici făceau parte din delegație. Partizanii Internaționalei, în special Racovski, se dovedesc extrem de ostili tovarășilor lor, pe care îi condamnă ca fiind oportuniști. Așadar, în acest climat de tensiuni și de suspiciuni este votată, la 11 mai 1921, cu ocazia reunirii consiliului general al partidului, afilierea
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
altfel spus, atitudinea dezinvoltă a lui Titulescu față de colegii săi și față de suveran ar fi iritat spiritele. Au existat și explicații politice: Titulescu tîrguia o colaborare cu liberalii și dorea reîntoarcerea național-țărăniștilor. Aceste analize ascund însă factorul major: Titulescu era partizanul Societății Națiunilor, iar în 1936 nu mai exista încredere în acest organism. Concedierea lui Titulescu era, prin urmare, semnificativă în contextul evoluției alianțelor externe, în vederea unei securități întărite și în cel al mutației în privința concepției unei ordini interne. Fidelitatea față de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
liniștească în același timp Parisul și Londra, să convingă Berlinul și să nu se opună Moscovei vor îndreptăți proiectele de renaștere națională ale regelui. Consecințele deciziilor politice din 1939-1940 sînt pentru România, ca și întreaga relectură ulterioară, suspectate de spirit partizan. În mod schematic, din punct de vedere liberal, Carol este un patriot determinat de o conjunctură externă marcată de puterea Germaniei și slăbirea democrațiilor. Carol ar fi rezistat la alinierea în fața Berlinului, teză confirmată de regele Mihai care explică acest
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
știa de întîlniri, tăcerea sa acoperindu-i. Totuși, de mai multe ori Hitler îl pune în gardă: el îi amintește lui Antonescu în 1943 că Mussolini a fost răsturnat de la putere din cauza slăbiciunii sale în privința monarhiei și a propriilor săi partizani. "Nu era acesta oare un semnal de alarmă pentru mareșalul Antonescu? Cum putea el să-l lase pe Maniu să acționeze, pe acela care, după Hitler, nu făcea un secret din rusofilia sa? Oare Antonescu dorea să aibă soarta lui
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
și i-a spus: "Cum să plec și să las țara în mîinile unui copil." Cred că își imagina că eram copilul pe care-1 cunoscuse pe vremea cînd venise pentru prima dată la Palat". Mihai subliniază tensiunea nervoasă din rîndurile partizanilor săi: data acțiunii fusese devansată cu trei zile: de la 26 la 23. Regele împreună cu echipa sa au chemat la Palat, unii după alții, pe colaboratorii mareșalului pentru a le cere demisia. Au venit, prin urmare, Ministrul de Război, prefectul Poliției
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
rege. Aghiotantul lui Antonescu, la mai mult de patruzeci de ani după evenimente, deplînge încă faptul că l-ar fi lăsat pe acesta să părăsească Snagovul și să meargă la Palat, unde capcana urma să se închidă asupra lui. Pentru partizanii lui Antonescu, cele mai grave responsabilități apasă asupra lui Maniu, care ar fi făcut un joc dublu, oscilînd mult timp între ideea de a lăsa pe Antonescu să încheie armistițiu și aceea de a participa la complotul de la Palat. Acest
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
octombrie 1944, este din nou pusă sub administrație românească în martie 1945. Regiunea este pradă violenței. "Cu o unanimitate remarcabilă scrie un observator american -, românii din Transilvania se opuneau guvernului Groza și Uniunii Sovietice. Pentru acest simplu motiv, ungurii erau partizani fideli ai guvernului Groza și ai Rusiei". Orașele, populate de puternice minorități ungurești, se opun satelor populate în principal de români. Regele, miniștrii (Gheorghiu-Dej la Comunicații și Lucrări Publice, Teohari Georgescu la Interne, Pătrășcanu la Justiție) și generalii sovietici se
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]