11,108 matches
-
lumina din tine este întuneric. Prin urmare, dacă întreg corpul tău este luminat, fără nicio parte întunecată, atunci va fi luminos pe de-a-ntregul, ca atunci când candela te luminează cu strălucirea ei982. Același soare, aceeași filosofie rostită altfel și aceleași ritualuri de preamărire întâlnim de-a lungul vremii. Știm că sunt o mulțime de alți sori și probabil, lor li se închină alte populații, conștiente de importanța unui ecosistem bazat pe existența acestora. Ah, dulcea mea icoană, mi-ai dăruit din
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
soarele e legătura noastră cu universul. Între răsăritul de soare și-apusul de soare/sunt numai o tină și rană994, spune poetul și totuși întreabă: Soare,/ cum mai simți nebuna bucurie/ de-a răsări?995. Serbările Saturnaliilor se desfășurau după ritualul străvechi și cântecul, dansul și teatrul, deci versul încununau momentul sublime al morții simbolice. Caverna prin care Ceres a coborât în infern pentru a-și căuta fiica se numea lume. De aceea vorbind despre suflet pomenim ades de moarte, unde
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Ciclul timpului e de el dictat și razele sale reprezintă dimensiunile diferite ale spațiului. Aceste funcții, aparținând eternului masculin e doar complementar celui lunar care conduce ritmul biologic feminin. Soarele este prezent pe cruce și adesea înlocuit de roză îndeplinește ritualul. Faptul că simbolul este din aur semnifică în știința ocultă lumina și puritatea. Înțeleptul Hermes l-a numit Rosa Cruce, în alte cuvinte Sfera Infinitului. Salută bătrâne în stânga și-n dreapta salută lumina/ în zori/ dimineața ... Dar soarele răsare dimineața
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
temei noastre decât aceste versuri desprinse parcă de matricea din care coboară mereu sămânța cerului pe pământ, întreținând invidia lui Hermes. Așa că omul are un atelier vizibil, care este corpul său, și unul invizibil, care este imaginația sa1042. Alchimie și ritual noetic Iubirea te-a pus în mișcare ca pe un ceas de aur. Moașa te-a plesnit peste tălpi și țipătul tău crud S-a retras printre elemente 1043. Empedocle, Heraclit și Aristotel explică structurile celeste și pământene prin cele
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
etapele Creației din unitatea materiei și energiei. De aceea alegoriile alchimice se reprezintă prin simboluri, litere și cifre pentru a susține arta regală a combinării aerului și apei, pământului și focului, între rece și cald, umed și uscat, într-un ritual liric nemuritor 1044. Să ne aplecăm puțin asupra dizovării substanței și fixării spiritului, urmată de fixarea materiei și dizolvarea spiritului. Iată o taină numită Piatra filosofală. Și dacă cele transmise nouă definesc ansamblul lucrurilor, așa cum John Dee îl considera receptat
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
taină numită Piatra filosofală. Și dacă cele transmise nouă definesc ansamblul lucrurilor, așa cum John Dee îl considera receptat prin limba lui Enoch 1045, dezvăluirile lui Hermes rămân oricum permanent o taină, pentru că cele înscrise de el sunt imagini noetice din ritualul liric amintit, dar care păstrează tăcerea. Tăcerea este însă aparentă 1046, obligând fiecare generație să redescopere înțelesul universului, secret și totodată la îndemâna oricui. Iată de ce nașterea poate fi considerată ca fiind o geneză spirituală a trupului printre aceste elemente. Trupul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
apă Trei șipote îngemănate-o dau, În ele cerbii noaptea se adapă, Ciobanii dimineața vin și beau. Le-nmiresmează cetina și floarea, Miloase crengi cu umbra le-nvelesc... Pe doaga lor se împletește unda Ca sunetu-ntr-un fluier ciobănesc 1050. Acest ritual repetat în athanor permite noosului strecurat prin rouă în rețeaua neuronală să realizeze contactul, hermeneutica și aplcabilitatea practică a lucrărilor din oul filosofic nedogmatic 1051. Este dificil să nu pătrunzi în adâncul ritualului secret, plasat din subconștient în poesia fiecărui
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
unda Ca sunetu-ntr-un fluier ciobănesc 1050. Acest ritual repetat în athanor permite noosului strecurat prin rouă în rețeaua neuronală să realizeze contactul, hermeneutica și aplcabilitatea practică a lucrărilor din oul filosofic nedogmatic 1051. Este dificil să nu pătrunzi în adâncul ritualului secret, plasat din subconștient în poesia fiecărui poet, iar poesia ne însoțește pe toți, cum spune cântecul, nefiind niciun om care să nu fi scris o poesie măcar o dată-n viața lui. În căutarea mea de a descoperi minunile elaborate
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
umple cu pământ/ Trupul ca în somn odată/ Și prin porțile fluide/ Mă întorc în cel ce sunt1052. După cumremarcăm Dumnezeu e invizibil pentru noi, dar nu și umbra Lui care înglobează puterea de creație, un big bang ca un ritual perpetuu, fără oprire, materie și energie, umbră și lumină. Dincolo de toate este fântâna care reflectă luna, fiind parte din viața noastră, înconjurându-ne și integrându-ne. Umbra lui Dumnezeu e tot ce vezi, ce-n spațiu se desparte și s-
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
al cincilea element, vehicul privilegiat al sufletului lumii, al spiritului universal. Ros celesis, denumită și flos coeli mai poate să reprezinte sudoarea cerului și saliva astrelor 1059, tributară timpului filosofilor și manei cerești 1060. Roua pătrunde în noi prin pur ritual noetic. "Ea vine de pretutindeni în tine, în trup, în suflet și în gând"1061. Simbolul albului se clivează în etape succesive de transformare alchimică și misticul își ordonează viața scopului dedicat cunoașterii. Cea mai de jos pe scara vibrațiilor
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
forme de raționament, de memorie, limaginație și, de ce nu, în raport cu autosugestia. Ceea ce am înțeles din experiența atâtor pagini scrise și rescrise este greșeala pe care am putea-o face gândind că acestea sunt în mod exclusiv produsul funcțiilor noastre cerebrale. Ritualul pe care aceste prelegeri îl impun cititorului este legat de voință, de gândire și de înțelegerea vieții cotidiene. Poate chiar crearea unei ambianțe mistice favorabile introspecției ar fi o condiție necesară pentru ca lectura să nu se limiteze numai la un
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
străpuns... N-o înjosi la cazne, punând-o neghiobește! Ades, în ins umbra-ți cu-n zeu șade ascuns; Și ca un pui de ochi sub pleoape ca sub vetre, Vechi spirit pur dospește sub scoarța unor pietre 1072. În cadrul ritualurilor exoterice sau esoterice din toată lumea întâlnim focul și fumigația. Fumul, aroma răspândită are același parcurs ca și alchimia materiei prima, a pietrei brute înaintea desăvârșirii sale. M-am aplecat de nenumărate ori asupra văzului ca element esențial al relației noastre
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
lumii concrete și gustul ne demonstrează că suntem parte integrantă din creație. Dar parfumul? Plăcerea sau neplăcerea, agreabilul sau dezagreabilul întruchipează senzorialul, a cărui tainică parte se îndreaptă din-spre profan spre sacru, depășind limbul și purgatoriul. În ceremoniile religioase și ritualuri, izul ascuns de semnificații induce plăcerea și înlesnește realizarea cunoașterii, adică inițierea. Toate culturile lumii, din cele mai vechi timpuri pierdute în protoistorie, arată că universul miresmelor a însoțit dezvoltarea noastră umană. Îngerii, spiritele trec printre noi, lăsând în urmă
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
aceste mituri și temele recognoscibile s-au perpetuat cu influențe locale și individuale. Creațiile arhetipale ale psihicului uman s-au îmbinat cu dezvoltarea structurii și funcțiilor creierului uman. Metaforele s-au înconjurat de semne și simboluri înscrise în memorie ca ritualuri, rogațiuni, poeme, meditații, ceremonii, festivaluri anuale, transmise prin minte și sentimente unei înțelegeri comune lumii în care mitul a dat naștere religiei. Nu se face nicio inovație sau cel puțin rar, fără să se provoace mari pericole 1082.Și primul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
mari pericole 1082.Și primul pericol pentru cei dogmatici a fost faptul că Marele Arhitect al Universului ne-a dat libertatea de a gândi și de a interpreta fără opreliști învățăturile sale. Înțelepciunea s-a transmis celor aleși, inițiați în ritual și venerație divină. Dacă nu avem acces la mintea vechilor învățați dar putem fi siguri că limbajul s-a modificat și inima misterelor s-a îmbogățit în formă, pierzând totodată subtilitățile de fond. Conceptul divin s-a transmis adeseori prin
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
uitat că toate zeitățile se regăsesc în respirația lui1084. De aceea începând de la Zarathustra sacrul a contrariat profanul, pentru că viziunea sa primită de la Înțeleptul Dumnezeu a statuat conceptul contrarelor bine/rău, lumină/ întuneric, trup/suflet, viață/moarte și a juxtapus ritualurile aducând eschatologic timpul la dimensiunile contemporane. Acest dualism mental dublat de percepția afectivă constituie baza sacră a artei poetice. Crai-nou verde-pal, și eu singur Prin crengile cu sunet de schelet, - Învinețit ca un cadavru... -Vino-n zăvoiul violet. Or, nu! s-
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
artei. Arta și credințele sunt foarte apropiate nu numai datorită uriașului aport de expresie artistică pe care temele religioase 1098 îi sunt tributare ci chiar la nivel conceptual. Amândouă comunică prin simboluri și metafore, aduc variate contribuții comunității, au un ritual, necesită o iluzie, adică o suspendare a realității. Amândouă reprezintă o cale plină de conexiuni ascunse cu viața și psihicul nostru. Religia are posibilitatea să sugrume acest proces simbiotic, mai ales când devine artificială și pierde contactul cu setea de
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și credința în Dumnezeu a fost posibilă doar prin inteermediul artei dătătoare de consistență obiectivă pentru suflet și de personalitate pentru Dumnezeu 1121. De aici până la exprimarea prin Cuvânt, ceea ce am definit ca fiind primordial, prin poesie, metafora obținută din ritualul mitic a devenit ingredientul liric esențial. Ceremoniile religioase din Ellada străveche se desfășurau în versuri și dramaturgia a preluat această cutumă. Frumusețea este adevăr, adevărul frumuseții e tot ce putem cunoaște pe pământ și de fapt tot ce avem nevoie
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
sistemului nervos vegetativ. Ritmul, volumul, tonul, muzicalitatea sunt dominate de circuitele cortico-limbice din hemisfera nedominantă și apoi transmise ariilor ce controlează nucleii nervilor cranieni din trunchiul cerebral. Saturarea limbajului cu metafore, crearea altor lumi cu înțelesuri alternative antrenează întotdeauna un ritual. Faptul că alegoria s-a transformat din preistorie în piese de teatru, legendele și miturile demonstrându-se în fața spectatorilor, aspecte educative păstrate mai ales pentru cei mici, relevă că acest pas de cultură, ca centru de activitate socială este esențial
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
permanent, mai ales când spiritul urmărește treptele de exaltare în teatru, expoziții, sală de concerte, templu, biserică, în noi. Istoria poesiei și a muzicii din festivalurile lui Donysos este prezentă prin tragediile antice jucate atunci și acum, cele care prin ritual provoacă un adevărat catarsis al emoțiilor. Tragedia e să vezi o povestire,/ o veche carte ce-amintește/ celui care-n studiu prinde știre/ că din înalt se prăbușește,/ epavă devenind în nesfârșire 1151. Și tu, cititorule, devii un participant la
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
problemă care se pune este ordinea aceasta dintre credință, muzică și poesie. Deși toate sunt în noi, au apărut odată definindu-ne personalitatea, dar le-am conștientizat separat. Viața revine pe urma morții așa cum lumina revine în urma nopții 1155. POESIE, RITUAL ȘI TAINĂ 29. Răscrucea sufletelor A-ți fi dor de paradis E paradisul însuși 1156 (tr.a.). Căile cunoașterii într-o lume diferită de cea pe care am întâlnit-o prin naștere susțin ideea de rupere, de suspendare a realității
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
de sistemul nervos vegetativ. Cât de prozaic poate suna o astfel de introducere. Și totuși subliniind așteptarea, trebuie să intrăm în ritmul necesar prosodiei generate de hemisfera cerebrală dreaptă și interpretată de ganglionii bazali ca trăsătură poetică a cântecelor din ritualurile societăților oculte ale tuturor vremurilor până la versul și libera gândire a timpurilor moderne. Ritmul este un dat biologic al trupurilor noastre și funcțiile autonome precum respirația sau bătăile inimii urmează comanda creierului. Strălucitorul conținut al creației își are originea energetică
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
originea energetică în funcțiile armonice ale hemisferelor cerebrale exprimându-se împreună prin esență poetică, adică o parafrazare a lui Nietzsche, Apollo și Dionysos la unison. Plăcerea pe care o resimțim, alimentând neliniștile, se exacerbează în tragedia clasică: vers, muzică și ritual pe scenă sau în templu. Comfortabil sau nu, poetul nu portretizează literal adevărul, ceea ce șochează, îngrozește și determină sublimarea vieții, recreând totul pe drumurile dintre Styx și Acheron. Sensul liricii nu este un catharsis dar nici ceea ce zilnic ar putea
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
1159. De ce oare lacrimile sunt atăt de legate de experiențele noastre emoționale. E doar un atribut uman? Răspunsul estetic întârzie. E poate același cu faptul că plăcerea fumatului e legată de descoperirea focului... Cine se poate îndoi de faptul că ritualurile străvechi erau legate de inhalarea fumului degajat de aromele focului? Menestrelul din Odyseea cânta și recita epopeea homerică iar Odysseu plângea morții războiului troian blamând catastrofele acceptate de zei, dar plângea și pentru cântecele urmașilor ce urmau să descria iadul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
divin. Limitele gnoseologice ale poesiei se datorează limbajului sărac al omului și incapacitatea metaforei de a fi element hermeneutic traductibil pentru întreaga masă a cititorilor. Cu un efort minim, credincioșii își înalță conștiența lor spre cea universală, experimentând canale și ritualuri colective, spre deosebire de misticismul pur în care aceasta se realizează prin arcul reflex noetic conștientizat de cel care îl practică. Afirmația mea că artistul, indiferent de ce domeniu utilizează pentru exprimarea revelațiilor acestei legături, este un ales nu prin conexiune ci prin
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]