6,822 matches
-
se străduiește să reintroducă Spanielul Springer Englez în România - desigur, pentru început în județul Timiș -, cu ajutorul unor exemplare deosebite aduse din Italia. Cei care își doresc un asemenea câine elegant, frumos și cu un temperament care în mod invariabil atrage simpatia oamenilor din țări cu tradiții chinologice mai îndelungate (unde iubitorii de câini sunt foarte numeroși) sau vânătorii pasionați aflați în căutarea unui companion canin care în același timp umple sufletul familiei de căldură vor găsi pe Internet informații despre exemplarele
Agenda2004-39-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282907_a_284236]
-
interesează, niciodată n-am știut exact ce salariu am, am trăit la fel și cu puțin, și cu mult. Cât privește onorurile, să fim serioși, pe mine, "naționalistul", m-au premiat mai degrabă străinii. În România mă bucur de onorul simpatiei simplilor cetățeni, "lumea bună" fie mă urăște, fie se teme de mine. Cred că ciudatul meu succes mediatic se datorează și faptului că nu mi l-am dorit neapărat și pot să trăiesc liniștit fără el, începând din clipa asta
Cristian Tudor Popescu: "Pentru mine, ultimul și cel mai puternic criteriu al adevãrului este umanul" by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/14653_a_15978]
-
acesta se contura drept un rival politic puternic pentru Vladimir Puțin, care începuse să dea cât mai multe semnale că în Rusia se produce o turnură autoritara. De la închiderea magnatului și până în prezent, Putin nu a făcut vreun gest de simpatie sau milă față de Hodorkovski. Dimpotrivă, miliardarului i se aduceau constant alte acuzații penale, în timp ce companiile îi erau desființate de autorități. Puțin își consolidează puterea Prin eliberarea unui oponent politic, Vladimir Puțin da un semnal de forță într-un moment în
Puterea prin clemență: Putin l-a grațiat pe Hodorkovski by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/55007_a_56332]
-
Elena Badea Nu se poate vorbi în prezent de o "simpatie" a românilor față de ruși, însă pentru a înțelege o atare atitudine față de un popor vecin, este nevoie de întoarcere în trecut, de evocare a unor momente de cotitură în relația dintre cele două nații, multe dintre ele neclare și până în
Când au început românii să urască Rusia by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/25174_a_26499]
-
creștine de sclavia în care erau ținute de secole. O mulțime de călugări ruși, sosiți în Principate, în Transilvania și în toată Peninsula Balcanică, pregătiseră de mult terenul, dovedindu-se propagandiștii cei mai eficace ai acestor mișcări populare și de simpatie față de «Rusia pravoslavnică». Mii de volintiri (n.r. - voluntari) din Moldova și Muntenia se angajaseră în armata rusă: la sfârșitul războiului, erau 12.000″, ceea ce înseamnă că peste 1% din populația bărbătească se înrolase la ruși". Iluziile românilor aveau să fie
Când au început românii să urască Rusia by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/25174_a_26499]
-
descrie istoricul Djuvara: „Atâtea nenorociri adunate, din vina, directă sau indirectă, a ocupantului, aveau să exacerbeze în țară sentimentul antirusesc și, fapt nou, de acum înainte, avea să fie un sentiment generalizat în toate păturile populației". Războiul de Independență cimentează "simpatia" românilor față de ruși Ceea ce a urmat după încheierea Războiului de Independență, în 1878, când Rusia n-a mai recunoscut țării noastre statutul de participant la negocierile de pace și a anexat trei județe din Basarabia de Sud care aparțineau Principatelor
Când au început românii să urască Rusia by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/25174_a_26499]
-
Ceea ce a urmat după încheierea Războiului de Independență, în 1878, când Rusia n-a mai recunoscut țării noastre statutul de participant la negocierile de pace și a anexat trei județe din Basarabia de Sud care aparțineau Principatelor, avea să consolideze "simpatia" față de ruși. Istoricul Sorin Liviu Damean descrie, în „Carol I al României", modul în care au procedat „aliații" ruși la pacea încheiată cu Turcia la San Stefano (Turcia), în 19 februarie 1878, fără prezența României: „Guvernul de la București a luat
Când au început românii să urască Rusia by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/25174_a_26499]
-
conspirația ticăloșilor începe să agite securea războiului, trecând imediat la represalii. Ar fi ultima greșeală pe care și-ar putea-o îngădui premierul Radu Vasile (una dintre puținele figuri acceptabile ale actualei puteri, pentru care-mi păstrez un dram de simpatie, măcar pentru că n-a devenit, de când se află la putere, măi derbedeu decât fusese înainte!). A accepta să-l destituie pe Ovidiu Grecea, într-un moment în care puterea nu mai are altceva de oferit decât iluzia onoarei, ar înseamna
Aseară ti-am luat hazna by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17810_a_19135]
-
conducător al statului, nu era posibil. Antonescu și-a luat drept aliata mișcarea legionara, creînd, la 14 septembrie 1940, statul național legionar. Cei doi parteneri se supravegheau reciproc, voind fiecare să-l elimine pe celălalt. Finalmente, Antonescu, care a cucerit simpatia și încrederea totală a lui Hitler, a izbutit, cu acordul cancelarului Germaniei, să-i înlăture pe legionari, după rebeliunea lor din 21-23 ianuarie 1941. Dl Dinu C. Giurescu crede că regimul Antonescu de dupa rebeliune n-ar fi fost unul fascist
Un moment tragic în istoria României by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17588_a_18913]
-
militară (măcar o convenție militară)? Această gravă eroare, cu ireparabile consecințe, dovedește că generalul devenit ulterior, din august 1944, mareșal, a fost nul ca om politic. El conta pe înțelegerea tacită între conducătorii celor două armate și țări, forțînd mereu simpatia și încrederea lui Hitler, cu ajutorul căruia speră că va obține anularea deciziilor dictatului de la Viena și revenirea Ardealului de nord în trupul României. E drept, Antonescu a revendicat constant această cerință. Dar în nici una dintre stenogramele convorbirilor cu Hitler (care
Un moment tragic în istoria României by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17588_a_18913]
-
mai greu de spus într-un singur paragraf. Cert e că succesul atins cu Mona-Monada n-a mai fost niciodată reiterat. E drept că o anumită inerție i-a făcut pe criticii cu auoritate să-l comenteze în continuare cu simpatie (Vasiliu era, în mod cert, un poet bun aflat într-o ușoară derivă). Eugen Simion l-a cultivat până târziu, scriind și despre Mona-Monada (în România literară nr. 46/ 1981) și despre (scuzați repetiția) Despre felul cum înaintez (în România
„Inimi mari, tinere încă” by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2375_a_3700]
-
la 90 de ani de la nașterea lui, ne trezim cu un Ceaușescu domestic sau în vacanță, iar ca politician, cu un personaj asemănător aceluia din bancurilor binevoitoare care se făceau despre el în anii șaptezeci, cînd i se spunea, cu simpatie, "Nea Nicu". Ceaușescu nu e eroizat în aceste reconstituiri de presă, ci trece printr-un proces de spălare a imaginii sale prin ignorarea crimelor făcute de el în timpul cooperativizării și a crimelor săvîrșite în numele lui de agenții Securității, în timp
Simpaticul cuplu Ceaușescu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/8854_a_10179]
-
lipsa de substanță nu poate fi acoperită. Asta dincolo de alte abordări ridicole, precum depunerea unei moțiuni de cenzură împotriva politicilor unui guvern împreună cu care ai făcut acele politici. 6. Mircea Diaconu este un fenomen - al doilea după Oprescu - care, cu simpatie mediatică (iar Antena 3 și oamenii de acolo au în mod cert meritele lor), a demonstrat un tip de mecanism pentru atragerea voturilor anti-sistem. Diaconu, ca și Oprescu, atrage sprijin major în București și, până la urmă, este un bun exemplu
Analiza lui Adrian Năstase, după alegerile europarlamentare 2014. "Fenomenul Diaconu" și PSD sub 40%. Dreapta mai are o singură șansă by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/29845_a_31170]
-
gesturi spectaculoase, cu un balans interesant între putere și opoziție. Un partid care și-a făcut drum spre încrederea persoanelor cu venituri mari, instruite, dar probabil că și spre dezamăgiții de PD. Un PDSR fără corupți și fără extremiști cu simpatii vadimiste, asta a fost prima imagine a Alianței. Se pare însă că pentru adevărații simpatizanți ai partidului dlui Iliescu plecarea cîtorva dintre cei socotiți stîlpii partidului a fost mai curînd un îndemn la strîngerea rîndurilor decît un semnal de abandonare
Fenomenul APR si clasa de mijloc by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/17822_a_19147]
-
Am mai spus, mi-am dorit mereu repere înalte. Legăturile mele cu Bucureștii, în anii '70, m-au pus în contact cu figuri remarcabile, artiști care veneau, cu noblețea, cu boieria lor, dintr-un regat impozant. M-am bucurat de simpatia ce mi-o acorda Henri Catargi, maestru în adevăratul sens al cuvîntului, practicant palladyan tenace, artist de mare frumusețe morală. Odată, bătîndu-i la ușa atelierului din Pangrati, i-am auzit pedala graseiată a vocii: Gheorrrghiu, nu veni la mine, du
Val Gheorghiu : "Mă bucur de această flanare benevolă, în spirit, pe trotuar" by Liviu Antonesei () [Corola-journal/Journalistic/16101_a_17426]
-
în roman și de sursele documentare la care Jules Verne a putut să aibă acces. Dintre acestea cu deosebire interesante ne apar însemnările de călătorie în Transilvania ale lui Elisée Reclus, renumitul geograf, prin nota lor de participare afectivă și simpatia mărturisită pentru români: "Mă simțeam emoționat. Puneam pentru prima dată piciorul pe un pământ locuit de români. Simpatia mea profundă pentru acest neam misterios făcea să-mi bată inima". Romanul-feroviar Claudius Bombarnac și romanul-danubian Frumoasa Dunăre galbenă, sunt ultimele două
Jules Verne și românii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/11714_a_13039]
-
deosebire interesante ne apar însemnările de călătorie în Transilvania ale lui Elisée Reclus, renumitul geograf, prin nota lor de participare afectivă și simpatia mărturisită pentru români: "Mă simțeam emoționat. Puneam pentru prima dată piciorul pe un pământ locuit de români. Simpatia mea profundă pentru acest neam misterios făcea să-mi bată inima". Romanul-feroviar Claudius Bombarnac și romanul-danubian Frumoasa Dunăre galbenă, sunt ultimele două scrieri ale lui Jules Verne care încorporează elemente românești. în prima românului Claudius Bombarnac, reporter la "XX Sičcle
Jules Verne și românii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/11714_a_13039]
-
Sičcle", i se alătură pe traseul transasiatic (Tiflis-Pekin) alți conaționali, frumoasa modistă Zinca, "o blondă de 22-23 de ani, cu ochii negri caracteristici tipului românesc" și logodnicul acesteia Kinko (probabil Cincu, notează I.H.), personaje pitorești prezentate de autor cu vizibilă simpatie. în Frumoasa Dunăre galbenă (într-o primă versiune: Pilotul de pe Dunăre) sunt evocate Porțile de Fier, râul Cerna, orașele Giurgiu și Galați, brațul Chilia, descrise după ghiduri și anuare pe care Hobana le identifică scrupulos. Ne mai semnalează că Jules
Jules Verne și românii by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/11714_a_13039]
-
lui Eliade și Cioran din anii premergători ori din perioada războiului sînt incontestabile. Nu, desigur, noi, pentru istoricii români ai ideilor (din care Lavastine îi citează pe cei mai importanți), militantismul ideologic ori partinic al celor doi în slujba legionarismului, simpatia pentru Hitler și nazism, oroarea de democrație și parlamentarism, apelul la dictatură și, vai, chiar la crima politică a reprezentat însă pentru recenzenții francezi ai cărții un șoc. Am citit cîteva recenzii și mi-am dat seama că, în bună
Istoria ca proces politic by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15164_a_16489]
-
botezați (ca el) și unde mai și era amenințat să fie incorporat, și că nimic din ce a făcut în timpul cît a fost atașat de presă în Franța ocupată nu probează renunțarea la convingerile lui antifasciste ori vreo brumă de simpatie pentru mediul diplomatic românesc controlat de cei doi Antonești. Totul e mult mai simplu decît lasă să înțeleagă Lavastine: Ionesco avea în Ministerul Propagandei cunoștințe care i-au înlesnit viza pentru Franța și i-au permis să-și scape pielea
Istoria ca proces politic by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15164_a_16489]
-
se preschimbă acum treptat în jurnal de călătorie. Cartea Corneliei Ștefănescu se constituie ca o cercetare temeinică, bazată pe o amplă și meticuloasă informație, punând efectiv într-o puternică și meritată lumină pe românii care au intrat în sfera de simpatie umană și intelectuală a lui Marcel Proust și deveniți nu o dată modelele unor personaje romanești. în același timp, e scos la iveală ceea ce se știa mai puțin sau deloc viul interes pe care l-a manifestat marele scriitor francez pentru
Marcel Proust și românii by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8519_a_9844]
-
obiectivității lăudând ceea ce ai vrea să "razi" și penalizând opere în legătură cu care ai vrea "s-o scalzi" e un act aproape eroic. Trebuie să uiți nu numai de omul de pe coperta cărții citite, dar și de omul din tine, cu simpatii și antipatii firești, aderențe și delimitări anterioare. Autor - text - critic - text - critic, iată rețeaua, infinit variabilă în stânga și infinit extensibilă în dreapta, din care am exclus figurile oamenilor implicați, ca și pe cele ale cititorilor dezinteresați de culisele lumii literare. "Dacă
Despre obiectivitate (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9118_a_10443]
-
culisele lumii literare. "Dacă nu e capacitate de înțelegere, critica nu e nimic", arată Mircea Martin, dând pe aceeași pagină o definiție personală memorabilă. Singura critică este, pentru el, una de identificare, pe vectorul de forță analitică și intuiție al simpatiei penetrante: "Critica înseamnă înțelegere, ziceam. Ea nu este iubire, pentru că iubirea se dispensează de înțelegere, e necondiționată. Critica poate fi o o artă a admirației, cum bine a definit-o la noi Al. Paleologu, dar această admirație este, de regulă
Despre obiectivitate (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9118_a_10443]
-
înțeleagă și ceea ce nu iubește; după cum ar trebui să se apropie cu iubire de ceea ce nu înțelege; să încerce să înțeleagă și ceea ce la început n-a înțeles, să depășească momentele de contrarietate sau de opacitate printr-un elan de simpatie penetrantă. Abia după aceea judecata lui poate cădea fără întoarcere. Înțelegerea deci, ca putere de supunere la obiect, ca probă de plasticitate spirituală" (pp. 82-83). O singură rezervă am de făcut la această superbă profesiune de credință, și ea se
Despre obiectivitate (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9118_a_10443]
-
Vino cu mine știu exact unde mergem. Deși topurile de sfârșit de an o înregistrează (adeseori chiar pe prima poziție), comentariile continuă să se lase așteptate. Nu vreau să spun că în opțiunile bilanțiere ale tinerilor mei colegi a prevalat simpatia pentru activismul lui Dan Sociu. Nici gând. Sunt absolut convins că Vino cu mine... le-a plăcut (așa cum mi-a plăcut și mie). Fără, însă, să-și poată explica prea bine de ce. Adevărul e că, în ciuda politropismului său (care nu
În arcane de pădure by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/2797_a_4122]