51,037 matches
-
unei distanțe dintre ideal și realitate. Nici M. nu-și deschide prea mult jurnalul, menținut la Înregistrarea efortului său benedictin Întru asimilarea intensivă a fondului cultural și, ca urmare, exprimarea marelui său talent literar. Paradoxul e că amândoi, deși au intenția de a oferi jurnale ale unor ființe de excepție, se păstrează fără voie pe o linie comună și, În loc să apară ca individualități irepetabile, devin tipuri: adolescenta veșnic patetică, pierdută după idealuri vaporoase, respectiv junele veleitar (filolog), tânjind după celebritate... M.
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ca ceilalți moșieri dimprejur. Oamenii cu necazuri întîi la grecul alergau, fiindcă el nu era mândru, îi asculta totdeauna și îi mulțumea măcar cu o vorbă bună. Trase în ograda conacului, nu în fața castelului, ca să nu indispuie pe boieri. Avusese intenția să ia și pe Aristide la întrevederea cu Nadina: în fața unui bărbat nostim orice cucoană tânără vrea să rămâie numai fermecătoare. În ultimul moment se răzgândi. Cine știe cum se pot întoarce lucrurile și de ce să fie băiatul de față dacă s-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
M-am ales și eu cu ceva din pățania de azi, că v-ați încolăcit brațele pe gâtul meu cu atâta ardoare de parcă... ― Vezi, nici nu mi-am dat seama, zâmbi Nadina. Îți închipui, însă, că n-a fost cu intenție... ― Din nenorocire! făcu tânărul Herdelea. În clipa când să se așeze la masă, afară, sub ferestre, răsună o colindă. Toată lumea o ascultă cu plăcere. Mai urmară două. Era corul de fete și flăcăi înjghebat de învățătorul Dragoș înadins, pentru a
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
îndoape cu piramidoane... Fusese prezentat de vreo lună fiicei subdirectorului său de la minister, o fată drăguță și cu zestre, singură la părinți. Domnișoara părea să-l simpatizeze, iar el, la a treia întrevedere, i-a făcut aluzii că ar avea intenții serioase. Era o partidă strălucită, dublată de o protecție eficace în cariera lui funcționărească, subdirectorul fiind un stâlp important al ministerului. Asigurîndu-și adeziunea fetei, se consultă în mare taină, ca să nu prindă de veste Tanța și să scape vreun cuvânt
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
Destul îl plictisise călătoria cu trenul. Într-un vagon a fost numai el cu Herdelea. Celelalte, de asemenea, aproape goale. În toate gările, în schimb, vălmășag de oameni speriați, care-și povesteau grozăvii despre țăranii răzvrătiți și mai ales despre intențiile lor. Toți recunoșteau până la urmă că la ei e liniște, ce-i drept, dar că se pregătesc lucruri nemaipomenite. Grigore știa bine că prin părțile acestea nu s-a întîmplat încă nimica și de aceea minciunile îl supărau, socotindu-le
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
rece și energie, deși își dădea seama că recomandația lui e vorbă în vânt. Oamenii aceștia sunt morți de frică de acuma. Îi convocase, în realitate, ca să se controleze pe sine însuși. El, după câte aflase, credea că zvonurile despre intențiile de răzvrătire ale țăranilor lui sunt în bună parte exagerări de ale celor fricoși. Credința și-a găsit-o deplin confirmată de lamentațiile arendașilor, încît acuma era lămurit. Mai multă încredere avea în primarul satului și în șeful postului de
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
ea în jurnal. De vreo două zile însă, de când citea despre lumea care se refugiase la orașe, își întreba întruna soțul că ea ce face și cum rămâne aici s-o omoare țăranii? Plutonierul își simțea subminat curajul militar prin intențiile ei de fugă, iar pe deasupra, cum doamna vorbea și în fața jandarmilor și chiar a civililor, îi demoraliza oamenii și răspândea între sătenii lui gânduri de rebeliune. A admonestat-o cu frumosul, a și înjurat-o, dar cucoana se ținea scai
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
un bâlci unde oamenii cască ochii cu urechile înfundate. Între multiplele calități politice ce-și atribuia prefectul era și aceea de neîntrecut orator poporan. Avea convingerea mare că verbul său fierbinte merge drept în inima țăranului și o modelează după intențiile lui. Jongla și acuma cu frazele și cuvintele irezistibile: "opinca e talpa țării", "munca voastră sfîntă", "țăranul român cuminte și harnic", "regele și guvernul vă poartă de grijă", "aveți încredere în cârmuitorii țării", "iubirea patriei", "interesul țării cere liniște și
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
zurbagiii de azi. În colțul cârciumii, la încrucișarea spre conac, ulița era cuprinsă de țărani. Plutonierul, în fruntea celor patru jandarmi, se apropia cu pași rari, cu o figură deschisă și puțin surâzătoare, ca să le arate că nu vine cu intenții dușmănoase. Țăranii tăceau și îi priveau parcă cu indiferența cu care privesc îndeobște pe trecătorii străini. Numai când jandarmii ajunseră la doi pași, le făcură atâta loc cât să se strecoare prin mulțime. Boiangiu întrebă în glumă: ― Da ce, băieți
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
compus numai din câteva vagoane, și acelea aproape goale. În afară de câțiva noi prefecți, doar niște ofițeri și negustori au cutezat să mai părăsească Bucureștii. Mecanicul era instruit să conducă garnitura cu mare atenție, pentru că circulau zvonuri că țăranii ar avea intenția să ridice șinele și să oprească trenurile, ca să întîrzie sosirea trupelor în regiunile răsculate. Numai Titu Herdelea își păstrase seninătatea. El era ferm convins că toate știrile cu tulburările țăranilor trebuie să fie mult exagerate. Observase că în România oamenii
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
acelea, dar era convins că nu greșea drumul. Inspiră adânc, dintr-o amintire mai veche, dar aerul, urnindu-se greu, nu îi umplea pieptul, ci, pur și simplu, trecea prin el ca prin sită. Nu avea nici cea mai mică intenție de a se întoarce spre sine, era concav, centrul său de greutate era ca o lăcustă scânteietoare care zbura înaintea lui. Trunchiurile uriașe aveau scoarțe solzoase, iar crăpăturile lor neîntâmplătoare semănau cu literele alfabetelor runice. De fapt, fiecare formă, fiecare
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
reluă Jenică, dar n-a fost degeaba. Ar trebui să-ți dea ăștia o primă, îi netezi maică-sa câteva șuvițe de pe creștetul care începea să chelească. Nu te merită... — Apucă-te să le explici... spuse Jenică, dar fără nicio intenție în sensul ăsta. Și, ca lucrurile să fie cât mai încâlcite, adăugă : Lor le stă mintea doar la câștig... — Tu nu vezi cum e lumea de azi ? îi ținu isonul maică-sa. Numai după bani, ca măgarul la ovăz. Înainte
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
Nu știa ce caută și se hotărî atunci să se caute pe sine. Pocni din degete și zgomotul se întoarse la el, venind din toate părțile. Era cât pe ce să fluiere, dar își aminti de necuviința unei astfel de intenții. Scoase un sunet pe o singură notă, îngroșându-l din gât. De sub cupolă ori de pe fresce cineva îi răspunse, nu știa cine. Salut, îi veni să spună, dar probabil că ei știau cine este. Își lipi urechea de zid, pe
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
ceea ce mi s-a cerut, mamă, vorbește împăratul. Marea Împărăteasă nu comentează nimic. Împăratul Hsien Feng se întoarce spre eunuc: — Shim, m-ai auzit? — Da, v-am auzit, Majestatea Voastră. V-am auzit perfect. Eunucul-șef Shim zâmbește umil, dar intenția lui este să-i dea Marii Împărătese șansa de a rosti ultimul cuvânt. În cele din urmă vine un „Da“. Simt bucuria Majestății Sale Împăratul și dezamăgirea Majestății Sale Împărăteasa. — Vă... vă doresc Majestăților Voastre zece mii de ani de viață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
fildeș cu scobitori, un cuțit așezat într-o teacă din corn de rinocer și doi săculeți cu pudră parfumată brodați cu perle foarte mici. Inițial, aceștia erau făcuți dintr-o pânză tare folosită pentru a înlocui frâiele rupte. Zâmbesc, apreciind intenția eunucului. An-te-hai știe întotdeauna cum să-mi stârnească dorința de cunoaștere. — Nuharoo știe ce știi tu? îl întreb pe An-te-hai. Da, doamnă, știe. — Ăsta e, în parte, motivul pentru care a fost aleasă? An-te-hai rămâne tăcut. Îmi dau seama că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
cu o pipă aprinsă în gură. O salută pe Fann Sora cea Mare cu un zâmbet larg: — Ce vânt te aduce aici, prietenă? — Vântul de sud, patroană, răspunde Fann. Sunt aici ca să-ți cer o favoare. — Nu fi modestă în legătură cu intenția ta. Patroana lovește ușurel cu mâna umărul lui Fann. Știu că ești cu spiritul zeului banilor, căci altfel nu ai fi aici. Templul meu este prea mic pentru un credincios atât de mare ca tine. — Nu fi modestă dumneata, patroană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
din Taiping au provocat distrugeri peste tot. Nu am pe nimeni pe care să mă bazez, în afară de fratele meu. Dacă prințul Kung nu poate să reușească, numeni nu poate, știu sigur asta. L-am umilit în trecut, cu sau fără intenție. Acum, profit de fiecare ocazie ca să repar relația noastră. Tata nu și-a ținut promisiunea, iar eu sunt vinovat în locul lui. I-am acordat prințului Kung cel mai înalt titlu, în ziua în care am fost încoronat împărat. Apoi i-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
presiune să ducă la un comportament ciudat în cazul unei femei fără copii e un lucru obișnuit. Obsesia pentru yoo-hoo-loos e o manifestare, a sări în fântâni o alta. În cazul lui Nuharoo, încă nu-mi dau seama care este intenția ei adevărată. Imediat după ce doctorul Sun Pao-tien m-a examinat și a declarat că voi duce sarcina la termen, Majestatea Sa și-a chemat astrologul. S-au dus amândoi la Templul Cerului, unde Hsien Feng s-a rugat ca bebelușul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
stăpânei mele tot ce am văzut. Eu voi fi răsplătită pentru loialitatea mea, iar tu vei sfârși fără memebre, să trăiești într-un borcan. — Biciul! strig eu. Pedepsește-o pe fata asta până tace din gură! Nu a fost deloc intenția mea ca An-te-hai să îmi ia cuvintele în sensul lor literal. Din păcate, asta s-a întâmplat. El și alți eunuci au târât-o pe Norișor la Sala Pedepsei. Au bătut-o și au încercat în toate felurile să o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Tung Chih atunci când pântecul doamnei Yehonala a început să se mărească. Zâmbește la propriile-i cuvinte: Sunt îndrăgostită de fiul meu. Nu e nici urmă de ironie în vocea ei și aș vrea din tot sufletul să mă înșel în legătură cu intențiile ei. Dacă numai sentimentul de dragoste ar apropia-o de Tung Chih, atunci aș lăsa-o bucuroasă să facă cum vrea ea. Dar instinctele mele materne sunt profunde și simt că ar fi greșit să am încredere în ea. — Veniți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
puterilor magice ale universului. De această dată, refuz să cedez în fața ei: — Cortul rămâne! insist eu. Nuharoo nu mai spune nimic, însă atunci când plec să folosesc camera de toaletă cortul este înlăturat. Știu că sunt nebună să mă gândesc că intenția lui Nuharoo e să-mi îmbolnăvească fiul, dar nu mă pot împiedica să nu stărui în această idee. Nuharoo susține că nu avem dreptul să modificăm tradiția: — Din împărat în împărat, fiecare moștenitor a fost îmbăiat în același mod. — Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
întâmpla dacă Majestatea Sa ar auzi asta, însă el a adormit. Nuharoo împachetează la loc pantofii în piersică și trimite un eunuc să pună cutia la păstrare. — Fără să țină cont de propria-i sănătate, Majestatea Sa nu are nici o intenție de a renunța la femeile cu picioarele legate, de aceea sunt supărată. Într-adevăr, Majestatea Sa ar trebui să aibă grijă de sine însuși, repet eu cu glas scăzut, ca un ecou. Nuharoo, de dragul zilei tale de naștere, uită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
mii de cavaleriști, vor merge și se vor alătura contraofensivei. În următorul edict, am scris așa cum Majestatea Sa vorbea poporului său: Barbarii trădători doresc să sacrifice credința noastră în umanitate. Ei au avansat spre Tungchow. Fără rușine, și-au anunțat intenția de a mă convinge să-i primesc în audiență. Au amenințat că orice altă abținere din partea noastră va fi o abandonare a îndatoririlor față de Imperiu. Deși sănătatea mea este într-o stare gravă, nu mă văd făcând nimic altceva decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
are decât cinci ani. Când ne vom întoarce la Peking și Tung Chih își va relua școala în mod normal, totul va fi bine. Să se joace este în firea unui copil, și noi nu trebuie să ne amestecăm în intenția Cerului. Ieri a cerut papagalii, iar An-te-hai a refuzat să îi aducă. Sărăcuțul Tung Chih... a cerut și el un papagal! De data asta decid să nu cedez. Insist ca el să meargă la ore. Îi spun lui Nuharoo că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Yehonala.“, „El e un călător care înțelege Universul. Nu se gândește la el însuși, ci la călătoria, la visurile și la sufletul spiritualității lui Buddha.“ sau „Aruncă-ți cheile în vânt și lasă colivia deschisă!“. Încep să mă îndoiesc de intențiile ei. A existat întotdeauna ceva neliniștitor în felul în care s-a purtat cu Tung Chih. Indiferent ce face el, ea este întotdeauna cea iubitoare. Îmi dau seama că dacă nu o opresc pe Nuharoo, nu voi fi în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]