5,832 matches
-
orice informație pe care el ne-o dă despre dependența ta. De ce avea femeia asta senzația că știe atât de multe despre situația mea? m-am întrebat. Nu era decât o nenorocită de asistentă. Care nu era bună decât să înfigă termometre în popourile pacienților! 25tc "25" în clipa în care am devorat și ultimul Club Milk din rezerva lui Celine, ceilalți pacienți au ieșit și ei de la terapia de grup. Venise vremea să revin cu picioarele pe pământ. Când am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de scrupulele lui Celine în a-l distruge pe Luke. Așa că au intrat în horă contribuind cu propriile lor povești despre „Marile Chestionare De Care Am Aflat“. Ne-am regalat cu relatări îngrozitoare despre prieteni ticăloși și iubiți care ne înfipseseră cuțitul în spate prin intermediul numeroaselor chestionare de la Cloisters. Aproape că mă distram. Nu m-a deranjat să fac front comun cu ceilalți pentru că aveam nevoie să vorbesc cu cineva, chiar dacă eu și ceilalți eram la fel de diferiți ca niște oameni de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am rupt cămașa încercând să i-o scot cât mai repede ca să-i mângâi cu palmele pielea mătăsoasă și linia de păr care-i urca pe burtă. Brațele lui mă înlănțuiseră. Luke mă mângâia și mă mușca. Apoi și-a înfipt degetele în părul meu, mi-a tras capul pe spate și m-a sărutat atât de pasional încât m-a durut. —Te doresc, a gâfâit el. Blugii îi căzuseră până la genunchi. Cămașa era deschisă la piept, dar era încă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu-ți aduci aminte, nu-i așa? — Ce anume? I-am simțit parfumul și chestia asta m-a făcut să-mi doresc să-l mușc. Mi-ai spus să vin pe la tine astă-seară. — Da? Când? — Azi-dimineață, când plecam. Am simțit înfigându-mi-se gheara fricii în inimă. Nu-mi aminteam să-i fi spus așa ceva. Și nu era prima dată când mi se întâmpla una ca asta. —Doamne, am chicotit nervoasă, probabil că nu mă trezisem bine. Deși fusesem destul de trează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
trebuiască să împarți acul cu nimeni, ahahahahaha! Asudam îngrozită. Individul se înșela amarnic. Aveam oroare de ace. Și eram terifiată de grozăviile care aveau să vină. Tot corpul mi-a înțepenit atunci când doctorul mi-a ridicat buza și mi-a înfipt vârful ascuțit al acului în pielea sensibilă a gingiei. Din cauza durerii, în timp ce lichidul rece îmi inunda carnea, mi s-a ridicat părul pe ceafă. Cu cât acul stătea mai mult înfipt în gingie, cu atât durerea se intensifica. Am crezut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
atunci când doctorul mi-a ridicat buza și mi-a înfipt vârful ascuțit al acului în pielea sensibilă a gingiei. Din cauza durerii, în timp ce lichidul rece îmi inunda carnea, mi s-a ridicat părul pe ceafă. Cu cât acul stătea mai mult înfipt în gingie, cu atât durerea se intensifica. Am crezut că n-o să se sfârșească niciodată. Mi-am spus că mai aștept încă cinci secunde. Dar dacă până atunci doctorul nu termina, eram ferm hotărâtă să-l oblig să înceteze. în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
problemă! — Dar nu te-a DURUT? a vrut să știe Don. N-a fost mare lucru, m-am umflat eu în pene, hotărând să nu dezvălui nimănui scenariul ăla în care bocisem cu lacrimi cât bobul în timp că stăteam înfiptă în scaun. — Și nu ți-a fost frică? m-a întrebat John Joe. Nu-mi puteam permite să-mi fie frică, am răspuns eu strâmbând din nas. Era ceva ce trebuia făcut și cu asta basta! Ceea ce era aproape adevărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la carte și-o să-mi refac viața. Te simțeai rău de tot? l-am întrebat agitată. îl plăceam mult prea mult ca să-mi doresc să aud tot felul de povești despre cum se tăvălise în propria vomă sau cum își înfigea acul în venă. — Depinde ce înțelegi prin „rău“, mi-a răspuns el cu un zâmbet schimonosit. Viața mea nu semăna deloc cu ceea ce ai văzut în Trainspotting. Nu mă umflam cu heroină și nici nu stăteam în vreun depozit abandonat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
somnului și să urc la suprafață. Aș fi putut fi oriunde. în patul oricărui străin. Până când am deschis ochii, aș fi putut fi în oricare din milioanele de paturi din lume. Când am văzut perfuzia al cărui capăt îmi stătea înfipt în braț și am simțit mirosul ăla ciudat de dezinfectant, am înțeles unde eram. Dar nu aveam nici cea mai vagă idee cum ajunsesem acolo. Sau ce era în neregulă cu mine. Dar aveam cea mai îngrozitoare stare de depresie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
aici. Câți kilometri sunt de la Iași până la Baia de Sus? Vreo șapte sute după socoteala mea. Aproape. Șase sute șaptezeci de kilometri. Când ai plecat de acasă? Astăzi de dimineață, pe la șase. Și ai ajuns atât de repede? se arătă mirat Pop, înfigând furculița în carnea din farfurie și tăindu-și o bucata generoasă. De ce spuneți repede? Am făcut totuși nouă ore. Nu te-ai mai oprit pe drum de loc? Nu, nu-mi place să fac pauze. Înseamnă că nu prea ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
După cum lansase atacul, Cristian înțelese pe loc că bărbatul nu glumea, era decis să-l omoare. Încercă să evite lovitura, dar era prea târziu. Cu podul palmei drepte lovi brațul agresorului îndepărtând cuțitul din dreptul gâtului, însă lama tăioasă se înfipse în umăr, sub claviculă. Imediat, cămașa i se năclăi de sânge, în timp ce o senzație de moleșeală îl cuprindea cu încetul. Nu-l durea aproape de loc, dar simțea că-l lasă puterile și alunecă încet la pământ. Ca prin ceață, auzi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
beznă. Se trezise la spital, în salonul de terapie intensivă. Durerea surdă în piept nu-i dădea voie să se miște. Probabil că gemuse fără să-și dea seama, pentru că o asistentă apăru repede lângă el ca să îi verifice cateterul înfipt în vena de la mâna dreaptă. Îi pusese dosul palmei pe frunte, spunându-i să stea liniștit. Se strădui să-i răspundă dar buzele refuzară să scoată vreun cuvânt. Era confuz și alunecă din nou într-un somn adânc. Nu știa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
îl liniști medicul, nu mai sunt probleme. Văd că evoluați bine. Ia spuneți, cum vă simțiți? După părerea mea, sunt bine, răspunse Cristi, mă doare însă aici, în piept. îi arătă el locul dureros. E ca și cum aș avea un pumnal înfipt acolo care intră și iese fără încetare în mine. E firesc să doară, aveți o tăietură de toată frumusețea acolo. Am să-i spun asistentei să vă mai facă un calmant pentru a atenua durerea. Ce s-a întâmplat domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
în vârstă, cu o mustață pe oală sub un nas subțire și coroiat, așezat în capul mesei. Avea fața adânc brăzdată de riduri și niște ochi negri, alunecoși. Pe cap purta o pălărie verde țuguiată, cu o pană de păun înfiptă în funda de la panglică. Peste cămașa albă cu mâneci largi, avea un pieptar cenușiu brodat pe margini. Liniște! țipă Maricel, cu o voce tunătoare pe care n-ai fi bănuit că o are. Tăceți din gură, că deranjați ceilalți clienți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
se codesc, mai adăugă câteva cuvinte într-o limbă aspră și guturală. Polițistul nu înțelesese ce le spusese starostele pe țigănește, dar îndemnul se dovedi foarte mobilizator pentru că aceștia se apucară din nou de lucru. Se aplecară din nou și înfipseră cu dexteritate talerele pe care le țineau în mâini în nisipul de pe fund. Apoi, cu mișcări repezi începură să le rotească și să le lovească cu palmele, ca și cum ar fi cernut făina cu o sită. Din când în când, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
avea impresia că toți îi privesc amenințător. Nu, spuse el repede, nu-i nevoie. Se îndreptă totuși spre construcția rudimentară, pe care o examină aparent indiferent. Un pat de dulapi geluiți, lat de doi metri era rezemat pe câțiva pari înfipți în pământ, la nu mai mult de un metru înălțime. La capătul de sus, era un fel de jgheab scobit pe toată lățimea. Mai la vale, alte șănțulețe transversale, de data aceasta mult mai puțin adânci, se întindeau de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
zgomote din pădure. Se întoarse lângă foc și luă o creangă mai lungă, aprinsă. Cu torța improvizată în mână se îndreptă spre capătul celălalt al taberei. Trecu printre corturi apropiindu-se de malul apei. Mai merse câțiva pași după care înfipse torța în nisip. Se strecură apoi în pădure, dând ocol astfel încât să ajungă chiar în locul de unde auzise zgomotele. Dacă Burcilă avea chef de glume, atunci avea el să-i arate că nu-i merge cu dânsul. Voia să meargă prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să pună lațuri și capcane și tot el era cel ce prindea iepurii și veverițele pe care le puneau țigăncile în ceaun. Se lăuda că poate să se apropie de o căprioară fără ca aceasta să-l simtă decât atunci când îi înfigea cuțitul în gâtlej. Bineînțeles că aceasta nu era decât o exagerare, nu reușise niciodată să prindă o căprioară altfel decât în laț, dar asta nu o mai știa nimeni în afară de el. Oricum, animalul avea gâtul tăiat, doar nu era să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
dar mirosul de lemn ars încă stăruia în aer. Se vedea vegetația pălită în locul unde fuseseră ridicate corturile și găurile în malul apei unde se ridica șteampul pentru spălat nisipul aurifer. Bețele care susținuseră pânza corturilor încă erau în picioare, înfipte în pământ. O grămadă de bușteni tăiați rămăsese în apropierea vetrei. Mai departe, dincolo de locul unde fuseseră corturile, era o groapă plină de resturi de mâncare, cârpe folosite și pungi de plastic. Cristian Toma strâmbă din nas la vederea gunoaielor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
tăcuți și, în curând femeia schimbă direcția de mers. Imediat, Toma deveni foarte atent. La mică distanță de ei, se ridica un stejar falnic cu o tulpină groasă pe care abia o puteau cuprinde doi bărbați vânjoși. Rădăcinile puternice, se înfigeau în pământ ca niște contraforți uriași. Nu era cea mai bună ascunzătoare, dar nu mai avea timp să caute alta. Trebuia să profite de faptul că pentru câteva minute agentul nu-i putea vedea. O atinse ușor pe umăr pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
fel de luminiș. Pârâiașul se lățea, formând un fel de golfuleț înconjurat de bolovani, în care apa era mai liniștită. O mulțime de pietre mărunțite și nisip zăceau împrăștiate pe mal, în jurul unui jgheab de lemn suspendat pe niște pari înfipți în pământ. Inspectorul mai văzuse așa ceva în tabăra zlătarilor, așa încât îl privi întrebător pe Calistrat: Am ajuns într-o tabără a țiganilor? De ce? Se vede că cineva a căutat aur aici. Am mai văzut instalația asta la zlătari. De asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
cât pe ce să-l nimicească. Scosese trei păhărele de sticlă verzuie, după care dispăruse câteva clipe din încăpere. Se întorsese repede, purtând la subsuoară un butoiaș legat cu cercuri subțiri. Îl așezase pe masă și, de la caneaua de lemn înfiptă în partea jos, umpluse generos toate paharele. Lichidul galben și uleios, răspândea un miros tare de pălincă bună. Întinse pe masă un ștergar gros de in, după care plecă iarăși din cameră. Probabil că urcase în pod, pentru că atunci când revenise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
mijloc. No, cred că așa e mult mai bine, adăugă bătrânul, dacă te țin de mână te-aș încurca. Inspectorul extrase din traistă un baton pe care îl introduse apoi în crăpătura din fața lui. Deasupra mai introduse unul cu capsa înfiptă în el și lăsă să cadă în jos fitilul. Umplu gaura cu pietre mici până la suprafața stâncii. Ar fi fost bine dacă ar fi îndesat pietrele mai bine acolo, ca să asigure o burare corespunzătoare dar, gândin du-se la nitroglicerina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
pierdea în munte, era cimitirul nou. Chiar în spatele bisericii se ridicau câteva monumente funerare impunătoare. Mineri cu stare și câteva din fostele notabilități ale orășelului își dormeau somnul de veci acolo. Mai departe, din iarba deasă, se ridicau cruci modeste înfipte la capul oamenilor obișnuiți care se stinseseră de curând. Noaptea era la jumătate. Căldura zilei trecute încă răzbea din pietrele funerare. Câțiva nori răzleți se fugăreau pe cer. Luna plină arunca o lumină albă peste cimitir. Zgomote slabe se auzeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
din pietrele funerare. Câțiva nori răzleți se fugăreau pe cer. Luna plină arunca o lumină albă peste cimitir. Zgomote slabe se auzeau dinspre ultimul șir de morminte. Două siluete îmbrăcate în haine negre își făceau de lucru acolo. Cazmaua se înfigea cu sete în pământul moale. Bărbatul arunca țărâna pe o bucată de folie groasă întinsă alături de marginea gropii. Săpa în tăcere, concentrat numai la munca lui. Pe mal, silueta mai zveltă privea atentă în jur. În curând, se auzi un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]