9,526 matches
-
Imaginați-vă că sunteți autorul operei și explicați colegilor într-un scurt monolog, de ce ați realizat acest text. Sarcina echipei nr. 3: CÂND GÂNDIM CU PĂLĂRIA ROȘIE, NU TREBUIE SĂ DĂM NICIO JUSTIFICARE . Imaginați-vă că sunteți unul dintre personajele comediei. Alcătuiți un monolog în care să prezentați faptele din punctul de vedere al acestui personaj. Sarcina echipei nr. 4: CU PĂLĂRIA VERDE PE CAP, NU EXISTĂ LIMITE ÎN CALEA GÂNDURILOR . Imaginați-vă un alt final al textului. Prezentați-l colegilor
Metode moderne de comunicare didactică by Molnár Zsuzsa () [Corola-publishinghouse/Science/1633_a_3061]
-
să convingeți clasa(soțul) de inexistența scrisorii lui Tipătescu Sarcina echipei nr. 6: CU PĂLĂRIA NEAGRĂ PE CAP, SE FACE O EVALUARE CRITICĂ A FAPTELOR Ești prezent la sedința cenaclului “Junimea” din 13 noiembrie 1884, când I.L. Caragiale a citit comedia “O scrisoare pierdută”. Care sunt elementele,aspectele, personajele care nu ți-au plăcut? Argumentează într-un scurt text pe care să-l prezinți clasei. 3.6.Aplicații Studiul de caz l-am aplicat la cl. a XI-a, programul prescriind
Metode moderne de comunicare didactică by Molnár Zsuzsa () [Corola-publishinghouse/Science/1633_a_3061]
-
literară a fost privit însă cu scepticism de anumiți scriitori, care, impresionați de parada culturală a lui Eugen Barbu și Fănuș Neagu, și-au exprimat rezervele în legătură cu această dispută literară. De pildă Romul Munteanu a perceput totul ca pe o "comedie bufă în care n-a murit nimeni"44. În opinia sa, nici Fănuș Neagu și nici Eugen Barbu nu dispuneau de vastele cunoștințe afișate cu ostentație în România literară, totul rezumându-se la lupta surdă dintre cele două tabere de
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
pusă în legătură direcția unor I.L. Caragiale sau Mihail Sebastian) este doar un instrument grație căruia intelectualul comunist ambiționează să corecteze tarele unei lumi care se abate de la idealul fixat de partid. Nimic subversiv, nimic deviant în aceste mostre de comedie comunistă. Similitudinea cu comediile cinematografice este o cale de acces în interiorul acestui imaginar ideologic. Schimbând ce-i de schimbat, textele sale, ce beneficiază de o longevitate de individiat a montărilor, îndeplinesc, până către 1970, funcția socială ce revine peliculelor lui
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
unor I.L. Caragiale sau Mihail Sebastian) este doar un instrument grație căruia intelectualul comunist ambiționează să corecteze tarele unei lumi care se abate de la idealul fixat de partid. Nimic subversiv, nimic deviant în aceste mostre de comedie comunistă. Similitudinea cu comediile cinematografice este o cale de acces în interiorul acestui imaginar ideologic. Schimbând ce-i de schimbat, textele sale, ce beneficiază de o longevitate de individiat a montărilor, îndeplinesc, până către 1970, funcția socială ce revine peliculelor lui Geo Saizescu, în anii
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
publicarea și montarea sa, o piesă în jurul căreia se articulează un canon postbelic. În acest punct, inteligența scriitorului se întâlnește cu fidelitatea membrului de partid, textul ce rezultă fiind unul paradigmatic pentru maniera în care oficialitatea înțelege să recicleze specia comediei în comunism. Spiritul democrației populare reclamă detașarea de modelul perimat și reacționar al comediei bulevardiere. Nimic din jocul de artificii gratuit al companiilor de teatru particulare nu mai poate fi recuperat în lumea nouă. Artificialitatea este adversarul realismului angajat pe
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
acest punct, inteligența scriitorului se întâlnește cu fidelitatea membrului de partid, textul ce rezultă fiind unul paradigmatic pentru maniera în care oficialitatea înțelege să recicleze specia comediei în comunism. Spiritul democrației populare reclamă detașarea de modelul perimat și reacționar al comediei bulevardiere. Nimic din jocul de artificii gratuit al companiilor de teatru particulare nu mai poate fi recuperat în lumea nouă. Artificialitatea este adversarul realismului angajat pe care PMR îl impune, ca formulă estetică. După cum nu mai puțin toxică, la nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
gratuit al companiilor de teatru particulare nu mai poate fi recuperat în lumea nouă. Artificialitatea este adversarul realismului angajat pe care PMR îl impune, ca formulă estetică. După cum nu mai puțin toxică, la nivelul moștenirii trecutului, este predilecția autorilor de comedii de a-și recruta personajele din mediile claselor suprapuse, exploatatoare. De aici, mutația identificabilă și în cariera scriitoricească a lui Baranga însuși. Comedia este mutată pe terenul solid al indicațiilor de partid, iar obiectivul ei este dublu: de a mobiliza
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
impune, ca formulă estetică. După cum nu mai puțin toxică, la nivelul moștenirii trecutului, este predilecția autorilor de comedii de a-și recruta personajele din mediile claselor suprapuse, exploatatoare. De aici, mutația identificabilă și în cariera scriitoricească a lui Baranga însuși. Comedia este mutată pe terenul solid al indicațiilor de partid, iar obiectivul ei este dublu: de a mobiliza satira în slujba învățământului politic, pe de o parte, și de a oferi o alternativă de succes la divertismentul capitalist. În alți termeni
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
murim de râs, pe intelectuali i-a pus la urmă de tot, "după curve", fiindcă curvele își câștigă totuși cinstit pâinea"29. Că Ion D. Sîrbu nu e un spirit obtuz, refractar la modernitate, o dovedesc romanele postume, povestirile și comediile sale, nu mai puțin jurnalul și corespondența. El satirizează doar "excesul de stil", "arta pentru artă" ca fenomene inadecvate contextului social și politic al momentului, blamabile din punct de vedere etic. Afirmațiile radicale, adesea nedrepte ale autorului, decurg dintr-o
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
de vară de limba germană de la Univeristatea din Freiburg, în cadrul schimburilor cu universitatea ieșeană, RSC și RDG nefiind decât țări de tranzit. 13 Vina este întotdeauna a celor absenți (căci nu se pot apăra). Nu cunoșteam originea acestei zicale franțuzești: comedia lui Philippe Néricault Destouches, L'Obstacle imprévu, ou l'Obstacle sans Obstacle (acte I, scène 6), jucată pentru prima dată la 29 octombrie 1717. Replica în întregime este: "Ainsi va la vie, ceux qui restent ont toujours raison /Ainsi va
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
momentului, precum: Alexandru Iuga, Ana Boța, Dan Pichiu, Mariana Goșoia, Angela Rusu și alții. Ca o ultimă expoziție a anului 1998, am participat la București la Expoziția de icoane „Crăciunul și Anul nou în creația populară”, desfășurată la Teatru de Comedie, organizată de Centrul Național al Creației Populare București și de Fundația Culturală Ethnos. În următorul an am avut ocazia să particip, după Salonul de primăvară al A.A.P. de la Iași, la Expoziția de Artă Naivă de la Timișoara organizată de Fundația
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
A.A.P. - Iași, Galeria Emil Alexandrescu; Expoziția Națională de Artă Naivă - Pitești, Galeria de Artă Naivă; Salonul Național de Pictură ,,1 Decembrie” - Alba Iulia, Casa armatei; Expoziția Națională de Icoane ,,Crăciunul și Anul Nou în Creația Populară” - București, Teatrul de Comedie. 1999 Salonul de primăvară al A.A.P. - Iași, Galeria Emil Alexandrescu; Expoziție de grup la Sala Gotică a mănăstirii Sfinții Trei Ierarhi - Iași, tematica artă eclezială; Festivalul de Artă Naivă First - Timișoara, Muzeul Satului; Expoziție personală - Iași, Galeria Emil Alexandrescu
Povestiri din spatele simezelor by Mihai Dascălu, Gustav Ioan Hlinka () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1778_a_3166]
-
pustiul. Acesta era rezultatul cumplitelor bombardamente, care zi și noapte, neîntrerupt, au înnebunit lumea, în perioada martie august, cât timp frontul Moldovei s-a sprijinit pe Iași. Nu mai era Iașul cântat de Marele Tănase în celebrele sale „reviste” de comedie... „...Unde-i Iașul, frățioare, Iașul cel de altădată Plin de râsete, de soare.. și cu faima-i mult cântată ?!.. Unde-s vremurile cele, vremuri parcă de poveste...”. Acel Iași... nu mai exista .. Pribegia a luat sfârșit... Elevii seminariști s-au
DE-AR FI MOLDOVA’N DEAL LA CRUCE by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/782_a_1742]
-
despre cuiul pe care ți l’am bătut În talpă, e treaba ta. Te doare, dar știu că tot ai să mă iubești... „Meridian“, 12 februarie 2002, ora 11,28 45. O comédie Bag de seamă, Cristi, că-ți plac comediile, mai ales ca desene animate, deși pe Mikey Mouse l’aș prefera În frigare... De altfel, tuturor bipezilor le place modul ăsta de a-și omorî timpul... Nu cumva scrieți și aici după dictarea Naturii? Moti, avem lucruri mai importante
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
și pâine, să-și poată folosi propriile picioare. Știu că tu, Moti, nu pierzi nici un prilej de a-ți râde de mine. Dar eu Îți aduc aminte că aceeași epocă a făcut oamenii să râdă și altfel decât macabru: citește comediile lui Terentius de pildă. Reprezentate cu mult mai rar decât luptele de gladiatori. Și, scrise În același scop, și adresându-se altui segment social - nu plebei, ci patricienilor, cetățenilor -, Îl distrăgea și pe acela. Și, pentru că trebuia ceva și pentru
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
în obscura localitate din Sălaj, din lumea întreagă se revarsă puhoaie de oameni. Icoana generează o adevărată industrie a miracolului: parcă din pământ răsar hoteluri, restaurante, cazinouri, cinematografe, tripouri, circuri, case de cult, ba chiar un club al miliardarilor. Sfârșitul comediei e un spectacol apocaliptic. Piere tot ce se construise. Dispare și biserica ce adăpostea icoana. Care e sensul? Cum se integrează poveștile în ansamblu? Unele nu se integrează deloc. Biografia predecembristă a lui Miron Goia compune un mic roman independent
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289936_a_291265]
-
tavan și, la repezeală, fără să arate că-și muncește cumva memoria sau că ar avea și momente de îndoială, înșira opt-zece titluri de romane de ale marelui scriitor. „Aha, Balzac - spunea dobitocul sinistru -, păi, ia să vedem: Père Goriot, Comedia umană, Gobseck, Pielea de sagri, Iluzii pierdute, Eugenie Grandet, Cezar Birotteau, Verișoara Bette...“ Balzac ca Balzac, mai auziseră și alții de el, însă Clăpocea părea să știe, ca Pico Della Mirandola, de parcă i s-ar fi pompat o tonă de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
nu în alta”), Eugen Janovics, directorul Teatrului Maghiar din Cluj („Tema Scrisorii pierdute este într-atât de internațională, încât aparține tuturor”), Emerich Kadar, traducător al pieselor lui Caragiale și ale lui Eftimiu (opera lui Caragiale conține „un statornic element al comediei politice de pretutindeni”). „Foiletonul culiselor” oferise deja un fragment din O scrisoare pierdută în transpunerea lui Kadar Imre. Alte anchete din paginile revistei: Ce cer artiștii de la critic, de la directorul de teatru și de la public, Ce se citește și cât
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286571_a_287900]
-
liniștea și bucuriile simple pe care le-am avut atunci. Nici n-am știut când a murit. A dispărut pe nesimțite, ca o adiere, ca o umbră a copilăriei mele. ALEXANDRU ARȘINEL Nu, nu e vorba de directorul Teatrului de comedie „Constantin Tănase”, ci de unchiul său, învățătorul Al. P. Arșinel, născut în anul ce trăgea cortina peste veacul care abia trecuse și deschidea ușa celuilalt, al douăzecilea. Ajuns la vârsta patriarhilor, Al. P. Arșinel și-a încheiat socotelile în 1996
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
în aceste pagini. Același caracter de receptacul îl au piesele de teatru compuse de P., unde pot fi întâlnite subiecte, personaje, procedee dramatice obișnuite în epocă: melodramele Fiul mazâlului (1851), Actrița din Moldova (1852), „tragedia” Curtea lui Vasilie Vodă (1852), comedia Păcală și Tândală. Și-a găsit tingirea capac (1854). Oarecum mai interesantă este proza acestui poligraf. Hoții și hagiul (1853), unul din primele romane românești duse până la capăt și tipărite, scriere „cu aspecte picarești” (G. Călinescu), imaginează un conflict în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288750_a_290079]
-
mare prietenie, criticul i-a închinat un studiu (I.L. Caragiale, 1890) și câteva articole substanțiale: Caragiale fluierat (1885), „Făclia de Paște”, Criticii noștri și „Năpasta” (1891). Aspectul de satiră socială este cel care i-a atras, în primul rând, interesul. Comediile lui Caragiale sunt pentru el un prilej de a analiza societatea românească, cu tipurile sociale reprezentative, așa cum se reflectă în operă. Cele mai multe observații vor fi, deci, de natură sociologică. Sunt puse în evidență anomaliile rezultate din introducerea „formelor” occidentale peste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
tipurile sociale reprezentative, așa cum se reflectă în operă. Cele mai multe observații vor fi, deci, de natură sociologică. Sunt puse în evidență anomaliile rezultate din introducerea „formelor” occidentale peste un „fond” autohton cu totul nepregătit pentru înnoiri. „Neajunsurile” semnalate de critic în comediile lui Caragiale (lipsa adâncimii psihologice, a unui ideal social înalt, amoralismul) sunt, de fapt, neajunsurile interpretării sociologizante. Analize amănunțite, vădind finețe și spirit de observație în revelarea psihologiei eroilor, cuprind articolele despre O făclie de Paște și, îndeosebi, despre Năpasta
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
psihologică, cu eroi verosimili. Valabilitatea interpretărilor realizate de D.-G., îndeosebi aceea asupra lui Eminescu, a fost deseori contestată, cel puțin pe unele laturi. Explicațiile cauzale discutabile, moralismul, insuficiența receptării artistice a poeziei eminesciene, opacitatea față de semnificația general umană a comediilor lui Caragiale au erodat, în timp, valoarea acestor interpretări. Ele au fost însă primele modele de analiză coerentă, superioară, a creației marilor scriitori, primele încercări de a deduce din opera lor o viziune artistică asupra lumii, de a considera capodoperele
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286804_a_288133]
-
al II-lea consemna rezultatul vânătorii: Mihai „a tras doi țapi”, unul destul de frumos pentru Periș. Miercuri, 25 mai. Ora 17. Mihai și Carol pleacă la Scroviștea, la vânătoare de țapi. Mihai nu a tras nimic. Seara, au vizionat o comedie delicioasă, după aprecierea lui Carol, Dejunul în doi, cu Barbara Stanwyck și Herbert Marshall, și una, mai puțin bună, cu Simone Simon. Duminică, 5 iunie. Mihai, Carol, Duduia și Ernest Urdăreanu petrec duminica la Scroviștea. S-au distrat pe lac
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]