6,372 matches
-
uluit-o. Oare se apropiase vreodată de copilul acela? Oare fetița aceea care se automodelase merita un tată puțin mai simțitor? În pâlcuri întrețesute, păsările se întorc pe pământ. Se prăbușesc din grație într-o poticneală terestră. Căderea ar fi comică, dacă n-ar fi atât de dureroasă. O mie de cocori plutitori cedează gravitației. Îi observă pe oameni și-și văd de ale lor, adânciți în prezentul mereu șerpuitor. De când există prerii și maluri nisipoase și ideea că aici sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Doi ori doi fac câteodată cinci”. Oaia ținută de ureche este parașutată În bucătărie. Exact ca În film. Filmul rulează la cinema 23 August, dar lumea Îi spune cinema Florida. N-ai văzut, dar știi că este cu niște parașutiști comici. (Se leagă o piatră cu niște sfori de colțurile batistei și piatra se Întoarce lin spre pământ după ce ai azvârlit-o puternic spre Înălțimi; se mai Întâmplă ca piatra să se Înfășoare În cârpa batistei și atunci, fleoșc, cum s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Caliban! S-a vorbit mult - chiar prea mult - despre montările lui B. Vitse de pe scena Ateneului ieșean. O mai spun : francezul, personal, m-a cucerit ca om și manager. Am rezerve asupra regizorului B.V. , dar asta e o altă problemă. Comic e, În cazul ultimei sale premiere - Hai să facem sex! - că pe afișele care-au Împînzit Iașul cuvîntul sex era grosolan, ostentativ rupt. Titlul montării rămînea Hai să facem. Mi-e clar că Benoît a făcut-o dinadins, să ironizeze
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
de observat că mai toți regizorii de teatru au reale probleme de acomodare, cînd realizează primul lor spectacol de Operă ; și Ciulei, și Pintilie, și Petrika Ionesco, și Lev Dodin, ba chiar și amica mea Mona Chirilă mărturiseau chestii tragii comice, aferente acestei prime Întîlniri. Directorul de scenă rus simplifica, sarcastic, „secretul” acestor reprezentații, astfel :” La stînga stau tenorii, la dreapta - baritonii”. Șerban nu face excepție, repet :”...frustrat de faptul că nu se putea face nimic, mă consolam să stau confortabil
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mă sfîșie atît de mult, ca o simfonie. Îl consideram pe Molière ... Molière!”. Mulți cred că și Tartuffe, Don Juan, Avarul sunt eminamente, comedii. Astfel, de fapt, Îl desconsideră pe clasic. Marii comediografi se pricep să ascundă, În pliurile situațiilor comice, tristeți nebănuite. Nu e doar cazul autorului lui Scapin : Goldoni, Gogol, Alecsandri, Caragiale, Sebastian, Mușatescu, Anouilh, Ionesco ș.a. trebuie citiți cu imaginație și profunzime. Uitînd ce ai Învățat În școală. Uneori, chiar și ce-ai studiat În facultate... Sunt invitat
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
ori Troilus și Cresida, marile spectacole ale teatrului românesc, unde or fi rămas? Alt cotidian susținea o altă gogomănie : actorul ar fi fost cel mai mare...rău al cinematografiei românești. Doar atît? Dar a fost și bun, și pitoresc, și comic, și cinic și sentimental...Dar ce n-a fost! A avut șansa să gliseze pe toată paleta tipologică a filmului și teatrului. A și cîntat, Împreună cu Ștefan Iordache. A făcut televiziune și radio. CÎnd vrem să omagiem un mare dispărut
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
M. Sebastian). De ce spune fata lui Eugen Lovinescu că-i era dragă histrioanca? Deoarece „ nu știa să-i vorbească decît de bine, pe toți”. Rară calitate la comedieni, zău așa!... Dacă n-ar fi revoltător, aș putea spune că e comică Întîmplarea următoare : drepturile de autor pentru foarte cîntatul Bolero al lui Ravel le ia, de ani de zile, un...coafor, fostul soț al menajerei muzicianului ! Suma se ridică la 1,5 milioane de euro pe an! Ptiu! Și-atîția creatori autentici
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
copii nedepășind 19 pagini... Apoi, ader la ideea că textele conului Iancu sunt ideale pentru teatrul de animație :”... Prezența a numeroase elemente specifice păpușeriei, Între care personajele măști, funcționarea mecanică a personajelor, bastonadele, elementele carnavalești, schematizarea caricaturală, panto mima, costumul comic, incită la abordarea celor patru comedii din perspectiva limbajului teatrului de animație” .[...] Flegmaticul Spiridon este rotofei, roșcovan, zburlit și, fiind obișnuit să asculte pe la uși, are În consecință urechile foarte mari” (pp.1-2). În Justiție, judele are ochii Închiși, precum
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
destul de scurtă. Cum am mai spus undeva, e de mirare că a putut să creeze atîta, În ciuda musafirilor cronofagi! Spre exemplu, În 1897, cînd i se pusese deja un diagnostic sever, regretă că nu e Însurat, dintr-un motiv aproape comic : ”...Poate că o femeie arțăgoasă ar reduce la jumă tate numărul vizitatorilor mei. Ieri au venit toată ziua, fără Întrerupere, a fost o adevărată calamitate.Veneau cîte doi și fiecare mă ruga să nu vorbesc, punîndu-mi, În același timp, Întrebări
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
nimic nou sub soare, nici o șansă pentru autorul sfîrșitului de mileniu decît să repete ce au scris alții în versiuni combinatorii, "intertextuale". Sînt în manifestul lui Horia Gârbea nu doar elementele unei "rețete" literare, ci și ale unei teorii a comicului. "Sîntem cópii din ce în ce mai îndepărtate ale primului troglodit" este propoziția-cheie a demonstrației. Existența este și ea o parodie multiplicată a unor existențe anterioare, iar teatrul, literatura în general, nu poate fi altceva decît o parodie a parodiei. Oricît ar părea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
muri, peste secole, președintele Kennedy. Este luciditatea unei civilizații consumate, ce nu mai are nimic de adăugat. Efectul de simultaneitate istorică obținut prin aceste subtile anacronisme este deosebit de sceptic. Formula lui Gârbea nu aduce, de regulă, viziuni, ci doar insolitează comic viziunile altora. În afară doar de Stăpînul tăcerii și Pescărușul din livada de vișini, unde, dincolo de teatrul comparat pe care îl face, în fond, Horia Gârbea, sînt atinse abisuri greu de ținut sub control în grila unei formule, oricît ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
compoziționale ale dramaturgului. Aș reține doar specificația din subtitlu, "o dramă contemporană", în condițiile unui text datat "Hamburg, Paris, Berlin 1932 1936, cu Göring printre personaje, ca-n romanul originar." Drama contemporană" a lui Horia Gârbea nu renunță la registrul comic familial autorului, numai că sensurile intrigii devin grave, comicul și tragicul se întrepătrund, se cheamă și se confundă în crescendo, pînă înspre final, piesa încheindu-se cu "ninsoare, întunerec" și cu "un comunicat important pentru țară". Acest text este, pînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
de lîngă Baskerville din volumul Mephisto nu sînt parodii, cel puțin eu nu le citesc astfel. Sigur că a aduce un personaj vechi în actualitate te trimite cu gîndul în primul rînd la intenția parodică. Tonul lejer și desele alunecări comice intertextuale ale limbajului cer încă o dată: parodie. Este și parodie felul în care tratează Horia Gârbea personajele dramatice și este, fără îndoială, multă ironie, dar eu văd intrările acestora în scenă ca pe un fapt fantastic, nu ca pe o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
ceafa... ei, dar încet, încetișor de fiecare dată. Astfel ajungi să te răcorești evitând, totodată, un șoc fatal la contactul cu apa rece. Răcorit, fără a fi suferit vreun șoc, se întoarce cu fața la mine, își flutură mâinile într-un gest comic, de adio, spre locul unde crede că mă aflu, iar apoi se lasă pe spate și face pluta cu brațele întinse în lateral. O, plutește practic pe loc - muncește, dă-n brânci, și pentru cine, dacă nu pentru mine? - și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
tobei noastre mari și cu toate temerile și țipetele înfricoșate ce răsunau atunci când sânii ei adorabili păreau gata-gata să ia foc - cu toată admirația și îngrijorarea etalate cu atâta sinceritate, cred că ai noștri o priveau cu o oarecare detașare comică, izvorâtă din convingerea că exact ăsta-i genul de talent pe care din capul locului numai un goi s-ar fi putut gândi să-l cultive. Printre părinții din cartier, aceasta era, de altfel, mai mult sau mai puțin, atitudinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
de ce? De încă una care vrea să facă din mine un sfânt! Or eu nu-s un sfânt! Și n-am nici un chef și nici o intenție să fiu! Nu, ideea c-aș fi vinovat de ceva e de-a dreptul comică! Nici nu vreau s-aud de-așa ceva. Nu, perspectivele sunt și mai sumbre: o să-l sune de primar! Tocmai de-aia fug acum. Dar n-o să-l sune. Ba da. Da! Mai mult ca sigur că l-a sunat deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
derutat prin ochelarii cu lentile groase și îl vede pe Marius: Beau cu domnul ofițer! Ura, să trăiască eroii noștri! Nici el nu bea domnule, îi spune sergentul, trăgându-l de mâneca pardesiul ros și destrămat pe la margini. Cu o comică încurcătură pe figură, bărbatul își dă pălăria mult spre ceafă și își scarpină fruntea. Păi cum, vine de la mănăstire? Nici acolo nu se întâmplă așa ceva. Pe sub cozorocul caschetei, Marius aruncă o scurtă privire amuzată celor doi și se ferește tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
reușește să o nimerească. Adaptează tonul în funcție de personajul interpretat, spre hazul deosebit al Smarandei, care-l privește fericită, râzând cu poftă. La rândul ei, ea îi povestește despre îndeletnicirile ei zilnice ca soră voluntară de Cruce Roșie, descriindu-i momente comice, banale, sau situații tensionate cu final fericit. Brusc, fără nici un motiv aparent, devine neliniștită. Absentă la discuție, răspunde monosilabic și când zâmbește, o face cu efort vizibil. Scrutează des oglinda retrovizoare, parcă preocupată de ceva. Se uită și el, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
lipsă de medicamente și hrană, iar muniția și armele sunt cele care reușesc să le captureze de la germani. Karel se îndreaptă către postul de pază. Surprinzător, e întreg. Lovește cu piciorul ușa. Rapid, aruncă o grenadă. Explozia înăbușită, sună aproape comic în comparație cu cele de până atunci. Un țipăt ascuțit, ca al unei femei, se aude din interior. Intră urmat de alți doi partizani. Pereți scrijeliți de schije, nenumărate tuburi de cartușe trase, încărcătoare, urme de sânge. Pe podea, doi nemți. Unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
cu voce tare comunicatele noului guvern. Auzi măi Marine, spune unul dintre ei, cu căciula dată pe ceafă, se dă pământ! Se dă pe dracu bă Ghiță! Toți niște hoți. Răspunsul aduce pe fața lui Ghiță o expresie de uimire comică. Hotărât nu se așteptase la asemenea vorbe. Așa să fie oare? Da' scrie negru pe alb aici la gazetă, adineauri citi dom' caporal. Soldații întorși de pe front au dreptul la pământ, două pogoane. Marin își scoate tabachera ieftină, din tablă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
dorul căminului, se întorceau însă mereu acasă, în orășelul fără localizare spațială, la poalele unor munți care semănau cu Apalașii. Și, odată reîntorși, se puneau pe depănat amintiri din expediția tocmai încheiată, insistând asupra momentelor penibile, inexplicabile și nespus de comice prin care trecuseră. Râdeau cu poftă - Samuel cu o voce groasă, iar Margareta amestecând sunetele delicate ale hohotelor cu sughițuri ce-i amplificau veselia și o făceau să scuture din cap și să-și lovească ușurel coapsa. Își aminteau împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
părea că mă adresez unui computer, care are nevoie de date precise și clare pentru a putea oferi un răspuns cât mai complet. După cunoștințele noastre, spuse Y, bunica ta (și iartă-ne că-i spunem „babă”, e un apelativ comic la care recurgem uneori când vrem să ne destindem) are un generator NDG, care nu numai că produce nanoboți de ultimă generație, dar îi poate antrena să se autogenereze în funcție de situația celulară întâlnită în momentul inserției. Deci, am insistat, bunică-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
străini. Dintre romîni: Eminescu, Caragiale, Coșbuc, Macedonski, Zamfirescu, Teodoreanu; dintre străini: Max Nordau, Thomas Hardy, Reymont, Marcel Proust, Anatole France. 1930 Apare volumul Studii literare (editura "Vieții romînești"). Cu totul remarcabile, studiile: Creație și analiză și Numele proprii în opera comică a lui Caragiale. Volumul Privind viața (editura "Cultura națională") reunește aforisme publicate inițial în revista "Însemnări literare", cărora li se adaugă altele, inedite. În editura "Naționala" apare volumul Poezii de Mihai Eminescu, ediție alcătuită de G. Ibrăileanu cu o excelentă
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ținut multă vreme. Până și în liceu. Ba chiar până și azi, în anumite ocazii. Și azi, când sunt mulți într-o cameră, oameni mai străini, și trebuie să spun un "bună ziua" general, adesea nu pot, ori îl spun repezit, comic, exploziv, fiindcă îl spun printr-o mare sforțare făcută asupra mea. În fond este emoția mare față cu o împrejurare mai deosebită - și aceasta are ca bază timiditatea. De mic, am fost foarte religios. Când cineva vorbea nerespectuos de Dumnezeu
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
șade: în rândul de sus al unei case mari de pe strada Principală... Câte nopți am stat apoi sub geamurile acelei case! De-aici încolo, m-am transformat într-un gardian de noapte și de zi al casei ei. (Un incident comic: o fată de peste drum, o fată crezând că ea este scopul plimbărilor mele, îmi zâmbea și cred că se înamorase de mine. Și, fără să vrea, acea fată îmi devenise o piedică mare în afacerile amoroase, căci o găseam veșnic
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]