6,026 matches
-
gândit să o fac mai des. Oricum nu stau. Voiam doar să vă invit sâmbătă seara la cină cu mine... și Ed. —Bulină roșie sau albastră? întrebă Danny. —Albastră, am răspuns eu, dorindu-mi ca prietenele mele să fie mai discrete. —Grozav! Ne-ar face plăcere să venim, nu-i așa, Maz? M-am uitat la fața Mariei să văd dacă a ajuns la punctul în care să arunce cu lucruri în el pentru că-i spune Maz. Nu. Nu încă, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
se transformase în, ei bine, în ea însăși. M-am uitat la ceas. În mai puțin de cinci minute, simultan luptându-se cu trei creaturi diavolești să le introducă în hăinuțe Gap asortate, își îndreptase părul, își aplicase un strat discret de machiaj și se introdusese în blugi care erau cu cel puțin o măsură mai mici decât ai mei. Nu m-am putut abține. Invidia începu să-mi dea târcoale din nou. Fusese nevoie de cinci ore și o echipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
să lucreze aici - și poți să o vânezi pe iubita aceea misterioasă a lui Lee în același timp. Ce distractiv. Dar dacă este o clientă, Sam, a adăugat ea, cu un ton prefăcut și serios, pentru numele lui Dumnezeu, fii discretă și nu supăra pe nimeni. Nu ne permitem să pierdem clienți, știi asta. Sunt sigură că vei avea grijă. Am dat din cap cu seriozitatea corespunzătoare și m-am întrebat dacă Shelley Jacobson ar putea vorbi cu adevărat serios. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
cu cheia într-o mână și cu lacătul în cealaltă. N-aș fi vrut să mai aibă cineva cheia... era mai degrabă plăcut ca Lee să vină și să plece. Era atât de silențioasă. îi simțeam prezența, dar era foarte discretă. Lee era specială. A descuiat lacătul și l-am ajutat să împingă ușa de la garaj. înăuntru era aerisit și foarte spațios, plin de lumină de la ferestrele mari din acoperiș și de la celelalte de pe pereți. Stephen a încremenit în fața ușii, nevrând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
și eu ce mai este prin târg, ce vorbă umblă, că iată sunt câteva săptămâni de când nu ne-am văzut. Plecându-se încă o dată, aproape gemând, fostul ienicer se pierdu printre brocarduri. Stolnicul zâmbi plictisit, iar spătarul, la un semn discret al ne-potului, începu conversația în grecește pe un ton foarte scăzut. — Domnia ta spui că ai fost la Atena după ce s-a întâmplat nenorocirea? — Da, am fost, răspunse Ianache. Ce nu a făcut timpul mai bine de două mii de ani
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
săi săriră drept în picioare, mai, mai să răstoarne măsuța cu cafele. — Dacă nu mă credeți, veniți în sală, caleașca după socoteala mea trebuie să se întoarcă spre Curte cu sfinția sa. Stolnicul și spătarul se îndreptară spre ușă ca să părăsească discreta odăiță, dar Hamie făcu spre primul ministru un gest care însemna că așteaptă să-i fie plătită consumația. Brâncoveanu scoase punga, Hartofilax ieșea și el după cei doi Cantacuzini, mâna cu cele două monede tocmai atingea mâna umedă și rece
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și cu o prietenoasă urare de bun venit rostită în cea mai distinsă limbă turcă. Imbrohorul nu apucă să răspundă, căci cei doi prinți îi adresară și ei cuvinte curtenitoare pline de amabilitate, în aceeași limbă literară. La un semn discret al voievodului, un căpitan aduse de căpăstru un roib tânăr cu o șa foarte măiestrit lucrată, se plecă și dădu căpăstrul prințului Con stantin care, în timp ce tatăl lui își exprima bucuria de a oferi în dar armăsarul trimisului padișahului, se
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
se deschise cu zgomot și șase dorobanți din gardă, în uniforme de paradă, intrară și dădură onorul la voievod, după ei marele vornic anunță că trimisul padișahului cere să fie primit de domnitor. Brâncoveanu făcu din jilțul său un semn discret cu bastonul scurt ce-l avea în mâna dreaptă. Kuciuk Selin însoțit de doi căpitani de ieniceri apăru în rama ușii, salută cu capul plecat și tot așa înaintă câțiva pași. Ridică privirea și rămase uimit, pironit locului. De pe tron
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cincizeci de ani ai lui, arborând un zâmbet îngăduitor și care ridicase în sus mâna dreaptă în semn de salut, și marele spătar Cantacuzino, cărunt, distins, legănând abia perceptibil capul cu o mișcare melancolică. Era maiestuoasă, dar în același timp discretă intrarea voievodului în tabăra de la Arnăutchioi. Spătarul Mihai știa că printre curioșii care veniseră din Adrianopol să vadă sosirea beiului valah și printre negustorii turci și greci erau iscoade ale marelui vizir, ale lui Mavrocordat și chiar ale ambasadorilor țărilor
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
verzi și cenușii. Spre mijloc, gemele șlefuite rotund sau cu sute de fețe, mici cât vârful acului sau mari cât o monedă, rubine amintind de roșul vinului din cupe, smaralde verzi, heliodor rupt din soare, topaze de diferite nuanțe, safire discrete și ametiste triste. Nu lipseau decât diamantele, mărgeanul și mărgăritarele. Ștefan cuprinse o clipă cu ochii priveliștea pietrelor prețioase și întoarse capul spre cei doi, fără să-și mai poată dezlipi privirea de la ei. Lui taica i se aprinseseră în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
implicat și pe care o cunoștea, mai exista și o alta care se ascundea în spatele celei știute de toți. Erau doar câțiva deținători de taine, rude foarte apropiate ale voievodului și în zadar încerca să deslușească ceva din comportarea lor discretă. Nimic. Și câteodată avea impresia că anumite documente fără legătură cu munca sa îi sunt înmânate pentru ca stolnicul Constantin Cantacuzino și monarhii apuseni să le afle conținutul. Nimeni nu-i ceruse să nu-l frecventeze pe marele stolnic scos din
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
să fie prea încărcată înfloritura. Eu aș pleca și rog să nu fiu judecat că încalc politețea, dar vreau să mă pregătesc pentru drumul de mâine. Iarna este grea, numai de n-ar viscoli. Spătarul se ridică, făcând un semn discret spre fratele său. Marele stolnic deși ținea să pară încă vioi la cei șaptezeci și trei de ani ai lui, sprijinindu-se cu o mână de masă și cu alta de brațul jilțului în care stătuse, se sculă anevoie în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
chiar privind oarecum /senină, resemnată, drumul ineluctabil „care duce la liniște eternă”. O calitate a acestor amintiri (Începute, timid, În 1915 și redactate, efectiv, după 1918) este discreția absolută asupra vieții personale a artistei. Dacă n-ar exista un indiciu discret, ai crede că iubirea creatoarei s-a revărsat, cu asupra de măsură, peste scenă ; despre soțul său - numit rar și sec, Pruteanu - găsim doar trimiteri de ...un cuvînt, În cîteva Înșiruiri de colegi. Dar indiciul nostru spune mai mult decît
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
frate compozitor, unul, produ cător, Încă un frate cameraman...” . Asta da, familie unită! Același număr al revistei conține și un consistent capitol Shakespeare (aferent festivalului cunoscut al craiovenilor). Nicolae Coande descrie, Într-o pagină de revistă, cu inteligență și sarcasm discret, Întreg festivalul, cu prezențe remarcabile, dar și absențe dezamăgitoare. Trimestrialul ne mai propune un portret Declan Donnellan (creionat de Al. Boureanu - unul dintre puținii actori și regizori tineri dedicați și muncii de secretariat literar), cronici la cîteva importante montări cu
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
afecțiune față de erou și obiectivitate. Nici un aspect al vieții și operei marelui scriitor rus, nu-i scapă biografului : de la copilărie, pînă la moartea lui Cehov; de la mizantropia sa, pînă la dragostea față de apropiați - ori năpăstuiți ai soartei ; de la duioșia-i discretă, pînă la sarcasmu-i notoriu; de la eșecurile literar-teatrale, pînă la glorie. Paradoxalul Anton Pavlovici este perfect prins În tușele portretistului Troyat. Iar cartea te acroșează prin atîtea fire documentare și nu numai, Încît simți nevoia s-o ...rescrii, măcar rezumînd-o... Familia
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
apa”; În fine, tot ei, ludicul tandru Îi adresează descumpănitoare rînduri tip „Sunt al dtale. din cap, pînă-n picioare, din tot sufletul, pînă la uitarea de sine, pînă la tîmpenie și pînă la nebunie!”... Hm! Să fie joacă, ori disperare? Discretul Antoșa a luat cu el secretul, În mor mînt ... Oricum, Lika s-a regăsit În Nina din Pescărușul. Dar nu s-a simțit jignită de faptul că aventura ei cu Potapenko a apărut pe scenă, fiindcă totuși Cehov a idealizat
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
ani”. Ar mai fi multe de citat, din cronici, ori din alte portrete; dar importantă nu este, acum, citarea, cît citirea opului, pe care autoarea l-a scris cu dragoste și devo tament față de artiștii Iașului, cu spirit analitic și discretă im plicare În fenomenul creației . Rămîne - lucru, culmea!, de loc simplu - ca volumul să ajungă la personajele sale. Sau măcar la cei care se pregătesc acum, la Iași sau aiurea, să devină slujitori ai Thaliei și Melpomenei... Încep cu o
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
mai întorc de pe o parte pe alta. Grupul iese, cei doi dorm. 14. De paturile lor se apropie Rică, în costum de subofițer în Garda Civică, dar cu monoclu. Vede că dorm și efectuează cu băgare de seamă o percheziție discretă în cameră, se uită înclusiv în țucalul de sub pat. Într-un sertar găsește niște acte pe care le citește atent, cîteva scrisori și bagă în buzunar unele dintre ele, alese anume. Mai utilizează puțin din cosmeticele Efimiței, se privește apoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
razele încă blânde ale soarelui intră prin perdelele transparente odată cu aerul curat al dimineții. Este liniște deplină, ca într-o mănăstire, încât se poate auzi distinct murmurul vântului printre frunzele amorțite ale copacilor somnoroși din fața casei. Deodată, cu un scârțâit discret, ușa de la intrare se deschide și în cameră intră o femeie până în patruzeci de ani, înaltă, robustă, cu sâni voluminoși, îmbrăcată modest, dar cu gust. În mâna dreaptă are un coș plin cu legume proaspete. Este Amalia, bucătăreasa. Ca întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
dorințele, ca într-o bună zi să-și dea seama cu gingașă emoție că se iubesc. Sincer, necondiționat și dezinteresat, așa cum numai sufletele curate o pot face. Și a urmat excursia la Mangalia. Zece zile de vis petrecute la pensiunea discretă a doamnei Melania, o veche prietenă a mamei lui. Vila era atât de aproape de mare, încât uneori, atunci când vântul bătea mai puternic, valurile stropeau veranda de lemn perdeluită cu iasomie. Uneori, aici îi găseau diminețile, îmbrățișați, suflet lângă suflet, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
a valkiriilor. Dumneavoastră aveți o preferință? În așteptarea răspunsului, ofițerul rămâne surâzând în picioare, drept ca o lumânare, lângă scaunul de pe care tocmai se ridicase. Da, Gotterdammerung. Amurgul zeilor... hm, interesant. Glasul gros al Obersturmführer-ului se suprapune brutal peste rumoarea discretă a conversațiilor din toată sala: Hallo, Manfred, gehen wir! Ich bin hastig!47 Involuntar, o ușoară strâmbătură convulsionează fața neamțului în timp ce sângele îi invadează cu repeziciune obraji: Îmi cer scuze pentru camaradul meu. Abia revenit de pe front cred că este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Mașina intră în marșarier, un scrâșnet metalic anunță schimbarea vitezei și atunci când automobilul demarează în trombă, pentru o fracțiune de secundă, prin geamul lateral, Marius o vede pe Smaranda cum își întoarce ochii în direcția lui, trimițându-i un sărut discret din vârful buzelor. III Biroul colonelului Pietrosu, comandantul regimentului XXI, reliefează întru totul personalitatea acestuia. Interiorul, mai mult decât cazon, te duce cu gândul la austeritatea monahală a unui călugăr războinic. Rafturile bibliotecii simple sunt încărcate cu numeroase tomuri ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
mai vârstnici decât ei. Colonelul își îngăduie un scurt zâmbet amuzat în fața acestei imagini. Cu mult, cu foarte mult timp în urmă, fusese și el la fel. Unde se duseseră anii frumoși ai tinereții? Furat de gânduri nu aude bătaia discretă în ușă și intrarea ofițerului de serviciu, care tușește discret. Ce s-a întâmplat? întreabă continuând să stea cu fața la fereastră. Ați ordonat să fiți anunțat imediat de sosirea locotenentului Rădulescu. Venise mai devreme? Se uită la ceas și constată surprins
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
discret. Auzise destule despre noul său sef, ca să nu dea frâu curiozității, în limitele bunei cuviințe. Întreaga înfățișare a bărbatului trecut binișor peste vârsta de cincizeci de ani, umerii largi, pieptul puternic, fruntea înaltă, parcă și mai lată datorită începutului discret de chelie, conturul sever al bărbiei, emană autoritatea unui ofițer obișnuit să comande și să fie ascultat. Mulți ani atașat militar pe la diferite ambasade ale României în străinătate, dovedise calitățile unui fin observator a vieții politice internaționale, de multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
simple bârfe de salon" informațiile conform cărora ceva se pregătește în România, supravegherea de către serviciile secrete germane a celor din fruntea ierarhiei decizionale a armatei române, precum și a membrilor marcanți din Partidul Național Țărănesc și Național Liberal, chiar dacă în continuare discretă, se remarca printr-o vigilență mult mai accentuată care putea să însemne absolut orice. De la pregătirea unor arestări până la suprimări efective. Se știa că Hitler ceruse insistent nu doar o singură dată lui Antonescu să lichideze orice opozant, așa cum făcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]