6,028 matches
-
ți-o tragi cu câte un tip din fiecare țară în care o să mergi? râse Leigh. Adică, “uite pașaportul meu și cheia camerei de hotel, poftește”? — Mă gândeam mai degrabă cu câte un tip de pe fiecare continent. — Fugi de-aci! exclamară Leigh și Adriana în tandem. — Ce? E chiaaar așa de greu de crezut? — Da, zise Leigh clătinând din cap. — E ridicol, încuviință și Adriana. — Ei bine, m-am hotărât. Câte un bărbat pentru fiecare continent pe care-l vizitez. Niște
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
justifice pentru Toby. Îi părea bine că nu mai era nimeni de față. — Oare? întrebă maică-sa. Și cine, mă rog, este acest domn? — Oh, un biet regizor. Îl cunoști pe Toby Baron, nu? Adriana o auzi pe maică-sa exclamând cu surprindere și simți că înnebunește de plăcere. — Tobias Baron? Nu el a câștigat Oscarul? — Chiar el. A mai primit și două nominalizări. Da, e probabil unul dintre cei mai mari trei regizori în viață, spuse Adriana cu mândrie. — Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
o tenteze. Această misiune era strict una din necesitate, nu din plăcere. — Bună! spuse ea cu un accent brazilian ceva mai pronunțat. Eu sunt Adriana. Te superi dacă o împrumut pe prietena mea doar un moment? Mackenzie deschise gura să exclame ceva, dar Adriana îndrăzni să o ciupească de braț. Tipul mișto zâmbi, clătină din cap și se întoarse la conversația lui de dinainte. Adriana simțea răceala care radia prin toți porii lui Mackenzie, dar era încă și mai conștientă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
dai acum un răspuns, dar poate găsim pe undeva un apartament drăguț, cu două camere. Leigh strica totul! Adriana avea un întreg plan. Fusese atât de nerăbdătoare să-i spună și lui Emmy, iar acum Leigh strica totul. Încercă să exclame: — Ia ghicește! Am ceva— — Vai de mine, glumești? țipă Emmy de bucurie. Mi-ar plăcea tare mult. Mult, mult, mult. Nu mai suport să stau în studioul ăla nici măcar o secundă. Mă mut oriunde altundeva. Oriunde! Singura mea pretenție este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
răbdarea: \ Da, spune el, înțeleg, iertați-mă că v-am deranjat. Doctorul îi strânge mâna și îi spune că ar fi de făcut un reportaj ciudat cu privire la mulțimea de șobolani morți care se găsesc în acest moment în oraș. \ A! exclamă Rambert, asta mă interesează. LA ORELE ȘAPTESPREZECE, PE CÂND IEȘEA PENTRU NOI VIZITE, DOCTORUL SE ÎNCRUCIȘEAZĂ PE SCARĂ CU UN OM ÎNCĂ TÂNĂR, CU STATURA GREOAIE, CU CHIPUL MASIV ȘI BRĂZDAT, TĂIAT DE SPRÂNCENE GROASE. ÎI MAI ÎNTÂLNISE DE CÂTEVA ORI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
Grand o conversație ciudată. Acesta fusese obligat să răspundă la întrebările lui Cottard, intrigat de mica îndeletnicire căreia Grand i se dăruia în fiecare seară. ― Deci, spusese Cottard, scrieți o carte. ― Dacă vreți, dar e mai complicat decât atât. ― Ah! exclamase Cottard, tare aș vrea să fac și eu ca dumneavoastră. Grand păruse surprins și Cottard bâiguise că unui artist i se pot trece multe cu vederea. ― De ce ? întrebase Grand. ― Ei, pentru că un artist are mai multe drepturi decât un oarecine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
pe care-l am în închipuire, când fraza mea va avea însăși cadența acestei plimbări la trap, un-doi-trei, un-doi-trei, atunci restul va fi mai ușor și mai ales iluzia va fi, de la început, atât de puternică încât se va putea exclama : "Jos pălăria!" Dar, pentru asta, mai avea încă mult de lucru. N-ar consimți niciodată să predea această frază, în forma de-acum, unui editor. Pentru că, în ciuda satisfacției pe care o simțea uneori citind-o, își dădea seama că ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
clipă a reluat cu vehemență : \ Este o eroare. Oricine face erori. Și nu pot suporta ideea de a fi ridicat pentru asta, de a fi despărțit de casa mea, de obiceiurile mele, de toți cei pe care îi cunosc. A! exclamă Tarrou, și de aceea v-a venit ideea să vă spânzurați ? \ Da, o prostie, desigur. Rieux a vorbit pentru prima dată și i-a spus lui Cottard că-i înțelege neliniștea dar că, poate, totul avea să se aranjeze. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
el, pentru că cei mai mulți cred, că este un ales al cerului. Cât ard lumânările fiecare își spune oful și după aceea în pas agale pleacă spre casă. Nu trece mult timp sau chiar pe loc problemele lor se rezolvă. Și, cei mai mulți exclamă: ne ajută ca atunci când era în viață. Și părintele protosinghel Gherontie Țurcanu a făcut mulți ani ai vieții lui ascultare în mănăstirea Cetățuia. S-a născut pe 23 aprilie 1931 în satul Țibănești, județul Iași. A fost botezat cu numele
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
chinuit să te machiezi. 5. Sunt absolventă de literatură engleză. Poate părea neverosimil ca o fată obsedată de blugii Chloé, ca mine, să fi terminat la Princeton. Când i-am pomenit de școală unei fete de la petrecerea lui Mimi, a exclamat: „Dumnezeule! Vii din Ivy League! Ești un Stephen Hawking feminin“. OK, probabil că cineva cu facultate nu ar cheltui 325$ pe o pereche de blugi Chloé, dar nu mă pot abține, cum, de altfel, nu s-ar putea abține nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
putea fi fericită decât îndrăgostită și cu un logodnic la braț, în rând cu restul lumii. Am toate poșetele Vuitton pe care le-a creat vreodată Marc Jacobs, dar ce folos, dacă la celălalt braț nu am un logodnic? Uite! exclamă panicată, arătând sub masă spre picioarele mele. Porți ciorapi-plasă! Sunt la modă ciorapii-plasă? Mie de ce nu-mi spune nimeni? Cu un gest teatral, Julie își sprijini capul de masă și-și șterse lacrimile cu blana de nurcă, ceea ce mi s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
calmat și s-a înseninat brusc. Julie trece de la o stare la alta cu o repeziciune care mă face să mă întreb dacă nu cumva e schizofrenică. — Mi-a venit o idee. Hai să căutăm împreună și ciorapi-plasă, și logodnici! exclamă ea încântată. Fata asta crede că logodnicii se găsesc pe toate drumurile, ca și ciorapii. —Julie, de ce, Doamne, iartă-mă, vrei să te măriți? am întrebat-o. — Iâh! Nu vreau să mă mărit. Am spus că vreau un logodnic. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
granița celor douăzeci și cinci de mii de acri ale domeniului din jurul castelului Swyre. Pentru protipendada britanică, „în vecinătate“ înseamnă o distanță de douăzeci de minute de mers cu mașina. De când mă știu, de fiecare dată când treceam prin fața porților castelului, mami exclama de parcă chiar în clipa aceea îi trăsnise prin minte, „Micuțul conte e de vârsta ta! E cea mai bună partidă din Northamptonshire!“ (Vorbea despre vecinul nostru de șase ani, pe care, de fapt, nu-l întâlnisem niciodată.) —Mamă, nu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
Având în vedere poziția capului său în momentul acela, pe care bunul-simț mă împiedică s-o dezvălui, mi s-a părut très ciudată propunerea lui, ca un bărbat de origine latină să-și pună capul în același loc. —Chad! am exclamat. De ce-ai vrea să am un brazilian acolo în același timp cu tine? (Nu sunt rasistă, dar un străin îmi era de-ajuns.) — E prea mult păr aici pentru un newyorkez ca mine. Crezi că un brazilian ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
redus. Își tot făcea de lucru cu ciucurii de la pernițele de pe sofa. —Dumnezeule mare! Petrecerea-i mâine! M-am asigurat că vin invitați de supermarcă, prinți, milionari, producători de filme, moștenitori, arhitecți, politicieni! S-ar putea să vină și Bill! exclamă ea. Toată lumea bună din New York va fi aici mâine seară. — În sprijinul cui va fi petrecerea, Muffy? m-am interesat eu. Ei, salvăm una, alta. Salvați Veneția, Salvați Metropolitanul, Salvați Baletul! Cine mai știe? Sunt băgată în atâtea comitete - domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
logodești. E de-a dreptul copleșitor! Am văzut vreun film de-al tău? — Mă îndoiesc. Trebuie să le vezi de mai multe ori ca să-ți placă. —Sunt din alea cu pretenții de film de artă? l-am întrebat. Nu, comedii! exclamă el. Problema e că mie mi se par amuzante, dar nimeni altcineva nu consideră la fel. Cei mai mulți oameni spun că filmele mele sunt deprimante, dar eu cred că nu există comedie fără tragedie. Din nefericire, șefii marilor studiouri nu-s
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
să sărbătoresc dragostea, de-aceea am cumpărat câte-o inimă pentru fiecare. Avea un aer victorios, care însemna un singur lucru: o recentă cumpărătură reușită, din gama celor ilegale. —Julie, iar ai furat, nu-i așa? o întrebă Lara. Aproape! exclamă ea și înghiți în sec. Se uită pe furiș în jurul ei și șopti: Vin de la Expoziția Van Cleef cu vânzare über-über-privată-numaipentru-clienții-favoriți unde, practic, nimeni nu-i invitat. Am luat atât de multe chestii ieftine, nici nu vă vine să credeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
conversație în timp ce traversam Fifth Avenue. —Vrei să vii la mare în weekendul ăsta? Aș putea să-ți pun la dispoziție casa de oaspeți. Tata o să se bucure să te revadă, spuse Julie. Sigur! am acceptat veselă. —Bravo, așa te vreau! exclamă Julie. O să-ți revii repede și în curând nici măcar n-o să-ți mai amintești. Dar iată cum stau lucrurile cu o inimă sfâșiată: chiar atunci când te simți un picuț mai puțin dărâmată, te săgetează în călcâiul lui Ahile, acolo unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
O IUBEȘTI. Primul acces de plâns al zilei m-a năpădit instantaneu. Oare de ce încercau cei de la De Beers să mă facă să mă simt groaznic? Nu știau că reclamele cu inele de logodnă sunt traumatice pentru populația părăsită? —Dumnezeule! exclamă Julie. Ce s-a-ntâmplat? Reclama aia la inele de logodnă mi-a amintit... Dar, iubito, tu n-ai primit un inel de logodnă, așa că n-are nici o importanță. —Știiiuuu! am hohotit. Închipuie-ți dacă p-p-rimeam un i-i-inel de logodnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
în lumea filmului părea destul de drăguț, cu personalitate, lucru rar, de fapt. Arătă repede spre o fată care stătea singură într-un colț. — Cred că ea s-a ostenit cel mai tare, decise Patrick. Jolene și Lara tresăriră. —Madeleine Kroft! exclamară la unison. Erau alarmate. Madeleine Kroft era exact persoana pe care ele nu ar fi ales-o. Era o fată dulce, cumințică, de douăzeci și trei de ani, care încă nu-și pierduse formele durdulii, de copilandră. Costumația ei părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
ordine în jurul ei. — Mulțumesc mult, îi spuse cameristei. Ești o drăguță, te iubesc! Ești cea mai bună. Poți să-mi aduci o cană de ceai? —Bine’nțeles, domnișoară, îi răspunse camerista serviabilă. Nu doriți și niște prăjiturele? —Aaah, te iubesc! exclamă Jazz. Bătu ușor în pilotă și îmi făcu semn să mă așez. Am să-ți spun totul despre noi, Fetele din Rândul Întâi, începu ea. Chestia e că-mi place la nebunie să fiu o Fată din Rândul Întâi. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
bărbat pe care de-abia îl cunoști și care încearcă, toată noaptea, să-și croiască drum spre propria ta plajă Ipanema. M-am trezit la unsprezece dimineața, simțind din plin diferența de fus orar. Amețită, am deschis obloanele. Ah! am exclamat uimită. De-asta vin toți aici, mi-am zis. Kilometri de peluză impecabilă, verde se întindeau până la marea Mediterană, care strălucea ca diamantele bleu, dreptunghiulare, care se vând la Fred Leighton de pe Madison. Cui îi mai păsa că n-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
voiam să mă așez pe un scaun, când cineva m-a strigat „Hei, aici!“ Era Jazz Conassey. Bine’nțeles. M-am dus spre locul unde era tolănită ca un covrigel bronzat pe o salteluță albă. Bună, i-am spus. —De-vas-ta-tori! exclamă ea, uitându-se la bikinii mei. —Poftim? Sunt devastată, zise Jazzy. —De ce? De bikinii tăi. Ce, e ceva în neregulă cu ei? Nu! Nuuuuu! Sunt devastată în sensul bun al cuvântului, sunt sexy. Îți făceam un compliment. —Mulțumesc mult, Jazz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
momente. —Și eu cum mă întorc la New York? l-am întrebat. Fără nici o îndoială, pilotul acesta încântător o să mă plaseze în G-V-ul altcuiva mai târziu. Vreau să spun, eram îmbrăcată pentru așa o ocazie. —Je ne sais pas, exclamă bărbatul, ridicându-și mâinile a neputință. Se întoarse brusc și plecă. Ținuta mea nu avusese nici un efect asupra lui. Când să iasă din sala de așteptare, mi-a făcut semn spre ușa de sticlă din față. M-am uitat într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]
-
bună pentru un club de lectură, fiindcă niciodată nu se întâmplă nimic marțea. Încă ceva, domnișoară Bergdorf. Da? —Trebuie să hotărâm ce carte vreți să citiți. Deoarece trebuie s-o citiți toate până marți, ca s-o putem discuta. Iâh, exclamă Julie. S-ar zice că entuziasmul i-a scăzut când s-a văzut pusă în situația de a citi, cu adevărat, o carte de la cap la coadă. Dar de-aceea am nevoie de tine, să ne spui ce să citim
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1879_a_3204]