4,857 matches
-
bună, aer condiționat), iar problema asimetriei informației nu există. În ceea ce privește tipurile de corupție din domeniul sănătății, următorul tabel, adaptat după Vian (2002), indică tipurile de corupție, zonele sau procesele care sunt vulnerabile față de aceasta, descriind tipurile de probleme care sunt probabile și rezultatele ce derivă de aici. Tabelul 5.1. Tipuri de corupție În domeniul sănătății (cf Vian, 2002) 2. Scurte considerații asupra sistemului de sănătate din Româniatc "2. Scurte considerații asupra sistemului de sănătate din România" Principalele chestiuni legate de
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
unui funcționar public, prin faptul că ia decizii cu implicații asupra fondurilor publice. De aceea, ar trebui să i se aplice legislația privind traficul de influență, primirea de foloase necuvenite și remunerația injustă. Practicile de corupție sunt cu atât mai probabile, cu cât companiile farmaceutice nu sunt Împiedicate legal să exercite presiuni asupra medicilor și liderilor de opinie. În acest sens, pot fi limitate cheltuielile de marketing ale companiilor farmaceutice și tipurile de activități de promovare. Contribuțiile la literatura anticorupție În
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
de alianțe cu state care se opun, la rândul lor, adversarilor săi (Waltz, 2006). Această viziune asupra securității, deși este departe de a-și fi pierdut actualitatea, este pusă oarecum În umbră atunci când anumite polarizări ale sistemului internațional fac puțin probabile agresiunile clasice, convenționale, Între state rivale care urmăresc acapararea de resurse și/sau teritorii. În perioada de după Războiul Rece, considerată de o mare parte a analiștilor relațiilor internaționale ca fiind caracterizată de o hegemonie benevolentă a Statelor Unite ale Americii (Layne, 2006), amenințările
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
Iugoslavia, Macedonia, Ucraina, Moldova, Letonia, Lituania, Estonia și Rusia. În aceste condiții de mare instabilitate, situația geopolitică și de securitate a României pe parcursul anilor ’90 a fost una precară, În raport cu puterile din jur. Amenințările de securitate de tip convențional erau probabile, astfel Încât decizia Ministerului Apărării Naționale de modernizare a avioanelor de luptă MIG-21 a fost, din punct de vedere strategic, una corectă. Cu alte cuvinte, MIG-21 Lancer reprezintă un caz fericit de adecvare optimă Între politica de apărare și cea de
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
În care un stat se apără sau atacă un alt stat. Atât datele tehnice, cât și modul de Întrebuințare al acestor avioane arată În mod clar acest lucru. După cum am văzut Însă pe parcursul acestui studiu, amenințările de securitate cele mai probabile la adresa României și a comunității de securitate din care face parte sunt, În momentul de față, dar și În viitorul imediat, cele asimetrice. Dintre acestea, singurele imaginabile care ar putea fi combătute cu avioane de luptă sunt amenințările teroriste care
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
-i prefigura acestuia conduita pe care o are de urmat pe parcursul executării pedepsei. Condamnatul este stimulat în acest mod să aibă în penitenciar o conduită care se va constitui într-o garanție a îndreptării și resocializării sale, fapt ce face probabilă integrarea sa în viața socială liberă, chiar dacă pedeapsa primită ca urmare a infracțiunii săvârșită de el nu a fost ispășită în întregime. Impactul condițiilor prevăzute de lege și mai ales efortul de a le îndeplini au o influență benefică asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
și mai multe perspective asupra tipurilor de acțiuni, ceea ce determin] o abordare diferit] a obligațiilor și responsabilit]ților individului. 3) Constrângerile deontologice au o influent] nemijlocit] prin faptul c] sunt atașate direct deciziilor și acțiunilor subiecților și mai puțin consecințelor probabile care decurg din aceste alegeri sau acțiuni. În formularea lui Nagel, „temeiul deontologic își exercit] întreaga capacitate asupra acțiunii în desf]șurare și nu dup] producerea acesteia” (1986, p. 177). Acțiunea direct] a normelor deontologice poate fi explicat] și prin
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
A și are loc un al treilea r]zboi mondial; lista r]mane deschis]. Având în vedere diferențele de funcționare a acestor condițion]ri, orice opțiune are diferite probabilit]ți. Dac] o opțiune este o posibilitate ce poate fi realizat], probabili]țile sale sunt posibilele modalit]ți de realizare. Noțiunea de probabilitate reia o versiune a noțiunii familiare de consecinț]. Revenind la definirea consecințialismului, putem identifica dou] afirmații în general admise de c]tre adepții teoriei: 1) Orice probabilitate a unei
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ființelor înzestrate cu simțire. Este posibil ca Henry Sidgwick, autor al lucr]rii Metodele eticii [Methods of Ethics], s] fi exagerat atunci când a întrebat retoric dac] o acțiune lipsit] de efecte asupra conștiinței umane - efecte directe sau indirecte, reale sau probabile - poate fi considerat] cu adev]rât ca fiind o acțiune pozitiv]. Am putea n]scoci exemple distorsionate pentru a dovedi c] astfel de acțiuni pot fi pozitive, chiar dac] sensul lor devine mai abstract, ins] obligația noastr] de a promova
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
criteriul este senzitivitatea, atunci nici o mușc] nu poate fi omorât] în absența unui motiv bun. Dar ce înseamn] un motiv bun atunci când este vorba despre a distruge o alt] vietate care își revendic] statutul moral pe baza unei facult]ți probabile? În general, utilitariștii consider] acte reprobabile din punct de vedere moral acele acte care sporesc durerea sau suferință din lume (f]r] o sporire, în compensație, a pl]cerii sau a fericirii) și invers. Dar uciderea unei ființe senzitive nu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
rii se fundamenteaz] pe ideea c], cel putin uneori, consecințele sunt mai importante decât principiile. Conform unui asemenea punct de vedere, desi atacarea unui nevinovat este inacceptabil] în mod normal, ea poate fi permis] în acele circumstanțe în care consecințele probabile ale neatac]rii ar fi mult mai grave decât consecințele atacului (Walzer, 1977, capitolul 16). O viziune mai radical] susține c] r]zboiul trebuie purtat ținându-se seama doar de consecințe. Din acest punct de vedere, nu exist] nici o categorie
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
r]u dezastru prin costul accept]rii unei probabilit]ți mai mari a unui oarecare dezastru? Pe scurt, ne afl]m în fața unui compromis de genul celui identificat mai sus între minimalizarea probabilit]ții unui dezastru și cea a magnitudinii probabile a acestuia (Kavka, 1987, capitolele 3 și 6; și McMahan, 1989). Dat] fiind natură statelor și a societ]ții internaționale, orice politic] de securitate implic] riscuri serioase. Exist] totuși o diferenț] moral] între a accepta riscurile asociate politicilor noastre și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ar putea transforma cruzimea într-un lucru bun, chiar dac] și-ar dori acest lucru. Dar ar fi un adev]r moral contingent faptul c] este r]u s] arunci bebeluși de pe cl]diri înalte (în afara circumstanțelor atenuante foarte putin probabile), deoarece ne-am putea imagina și o lume bizar] în care aruncarea bebelușilor de pe cl]diri înalte ar avea consecințe radical diferite de cele pe care le are de fapt în lumea noastr] (în aceast] lume, fizica și fiziologia ar
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de credite va stabili durata normală de utilizare rămasă și în funcție de durata normală de utilizare din Catalogul privind clasificarea și duratele normale de funcționare a mijloacelor fixe, prevăzut în anexa la Hotărârea Guvernului nr. 964/1998 , se poate stabili data probabilă de intrare în patrimoniu a activelor fixe respective. ... Articolul 9 (1) Diferențele din reevaluare se stabilesc ca diferența între valoarea de înregistrare în contabilitate actualizată la data de 31 decembrie 2002, definită la art. 7 lit. c), și valoarea de
EUR-Lex () [Corola-website/Law/153512_a_154841]
-
ci această pretenție infinită a sofiștilor de a argumenta orice pe fundamente valabile. Dovada pentru această stare de lucruri o aflăm chiar la Aristotel, care deseori, dar mai cu seamă în contextele în care se ocupă de raționamentele din premise probabile (Topica; Respungerile sofistice), semnalează dificultățile argumentării într-o discuție, dificultăți distribuite cu aceeași măsură și de partea celui care pune întrebări și de partea celui ce răspunde. Dificultățile indică limite ale raționamentului în toate formele sale aristotelice demonstrativ, dialectic, eristic
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
originare, S P, întâi în sensul "cunoașterii veritabile", adică al dobândirii principiilor raționamentului științific (apodictic) și, pe baza acestora, a cunoștințelor științifice propriu-zise, prin însuși raționamentul științific, apoi în sensul apropierii de adevăr pornind de la "teze", "probleme", adică de la premise probabile proprii raționamentului dialectic. Tema comună celor două părți vizează adevărul și esența sa ca relație de corespondență între elemente de naturi diferite. 3.1.1.2. Precizarea rolului formal al analiticii și dialecticii (topicii) aristotelice Analitica este, pentru Aristotel, disciplina
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
pentru Aristotel, disciplina formelor logice, deși Analitica primă cercetează, în mod direct, raționamentul în genere, iar Analitica secundă, demonstrația, concepută ca raționament cu premise necesar adevărate, ca "raționament științific". Dialectica ("Topica", în sistematica logicii aristotelice) este disciplina argumentării cu premise probabile, adică teoria raționamentului dialectic, cel din premise cu adevărat probabile, și a celui eristic, din premise aparent probabile (acesta din urmă fiind avut în vedere numai ca limită a celui dialectic). Analitica are sarcina de a înfățișa elementele raționamentului, "formele
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
mod direct, raționamentul în genere, iar Analitica secundă, demonstrația, concepută ca raționament cu premise necesar adevărate, ca "raționament științific". Dialectica ("Topica", în sistematica logicii aristotelice) este disciplina argumentării cu premise probabile, adică teoria raționamentului dialectic, cel din premise cu adevărat probabile, și a celui eristic, din premise aparent probabile (acesta din urmă fiind avut în vedere numai ca limită a celui dialectic). Analitica are sarcina de a înfățișa elementele raționamentului, "formele" acestuia, și de a enunța regulile alcătuirii raționamentelor corecte; cele
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
demonstrația, concepută ca raționament cu premise necesar adevărate, ca "raționament științific". Dialectica ("Topica", în sistematica logicii aristotelice) este disciplina argumentării cu premise probabile, adică teoria raționamentului dialectic, cel din premise cu adevărat probabile, și a celui eristic, din premise aparent probabile (acesta din urmă fiind avut în vedere numai ca limită a celui dialectic). Analitica are sarcina de a înfățișa elementele raționamentului, "formele" acestuia, și de a enunța regulile alcătuirii raționamentelor corecte; cele mai importante elemente sunt, desigur, judecățile, care au
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
premisele necesar adevărate și a modalităților determinate în care se constituie, pornind de la acestea, raționamentele corecte ale "științei", singurele călăuze absolute ale adevărului. Topica, cel de-al treilea compartiment al logicii-organon dintre cele vizate, are în vedere raționamentul cu premise probabile (raționamentul dialectic și raționamentul eristic, acesta din urmă, relativ diferit de sofism gr. sophisma, raționament incorect, dar cercetat, într-o oarecare măsură, doar pentru a indica, printr-o regulă negativă, limita de valabilitate a argumentului, adică a raționamentului dialectic).52
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
îngăduie stabilirea unor reguli de metodologie a raționamentelor dialectice, ceea ce înseamnă că "forma" logică ce-i servește drept obiect direct nu este raționamentul (fie acesta dialectic), ci noțiunea; "dialectica", în schimb, se referă, în mod direct, la raționamentul din premise probabile, la argumentare, apoi la noțiune și, desigur, la judecată. Sinonimia (imperfectă) este susținută și de faptul că cele două "forme" logice cercetate predilect de topică sau dialectică, anume raționamentul și noțiunea, își preiau sensul de la "forma" logică judecata. Aparent, analitica
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
însă, și în alte locuri ale tratatelor logice), amintite și mai devreme, cu un scop diferit față de cel din contextul de față, între tipuri de raționamente în funcție de valoarea de adevăr a premiselor acestora, premisele putând fi: adevărate și prime, sau probabile.55 În acest loc, Aristotel stabilește și motivele pentru care acceptăm valoarea de adevăr a unui enunț, lăsând, totuși, la o parte adevărurile prime, acestea având temeiuri "indiscutabile" (inducția și intuiția, cum vom vedea). E vorba, întâi, de opinia tuturor
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
a majorității, sau a înțelepților, apoi, în cazul din urmă, a tuturor acestora, majorității lor sau a celor mai de seamă. Suntem, în felul acesta, în domeniul dialecticii, de vreme ce sunt puse la lucru "opiniile" oamenilor (ce exprimă cel mult adevăruri probabile). Lucrând în acest mod, Aristotel iese din cercul formal (propriu Analiticii prime), în interiorul căruia el a lucrat pentru a analiza "elementele" raționamentului, formele logice, condițiile adevărului, adică regulile logice (din care se detașează principiile logice) etc. și pătrunde într-un
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
ea lucrează în sensul corectitudinii formale a raționamentelor, asemenea, așadar, analiticii în varianta "primă". Oricum, obiectul analiticii (al Analiticelor), reprezentat de condițiile corectitudinii logice, se opune categoric (contradictoriu) erorii, sofismului, incorectitudinii. Pe de altă parte, dialectica cercetează raționamentul din premise probabile (dar corect sub aspect formal): aceasta este una dintre temele sale; totuși, o variantă a acestuia este raționamentul eristic, cel care, datorită aparenței de probabilitate proprie premiselor, se apropie de raționamentul dialectic (din premise cu adevărat probabile), iar prin ceea ce
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
raționamentul din premise probabile (dar corect sub aspect formal): aceasta este una dintre temele sale; totuși, o variantă a acestuia este raționamentul eristic, cel care, datorită aparenței de probabilitate proprie premiselor, se apropie de raționamentul dialectic (din premise cu adevărat probabile), iar prin ceea ce sunt, de fapt, premisele sale pot fi enunțuri fals probabile și prin "tehnicile" care se pot îndepărta de regularitatea logică, se apropie de sofism (raționamentul incorect sub aspect formal, în genere). Înțelegem din aceste poziții ale topicii
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]