6,822 matches
-
cu Pașadia era așa desăvîrșită că s-ar fi zis că era chiar acesta, mai tînăr numai, costumat în urîtul port boieresc de acum o sută de ani. - E străbunicul meu, zise Pașadia. Fiind din familie singurul pentru care am simpatie nu i-am ars ca celorlalți portretul. Fu un Bergami. Mîndrețea lui, aureolată de prestigiul ce înveșmîntă în ochii femeilor pe aceia care au ucis, îl făcu să treacă de la coada butcei Domniței Ralu, la dînsa în pat. Primi drept
Mateiu Caragiale la Curtea-Veche - PRIVIREA POVESTITORULUI by Cătălin Constantin () [Corola-journal/Journalistic/14752_a_16077]
-
mâine, un public țintă care trebuie orientat încă de astăzi spre descoperirea valorilor umaniste autentice, cele care ar trebui să jaloneze existența noastră a tuturor. Măruntele teribilisme ale declarațiilor verbale aduc un plus de pitoresc și stârnesc un plus de simpatie. în parte stingheri dar sinceri în adresarea colocvială, în orice caz fermi și autentici în adresarea muzicală, Mihail, Tomescu și Suma sunt tineri maeștri care înțeleg a-și asuma răspunderi. Nu numai în plan muzical artistic! A-ți apropia, a
Proiectul "Schumann" by Dumitru Avakian () [Corola-journal/Journalistic/10163_a_11488]
-
Stockholm, și apoi 1978 și 1979, cînd va dirija chiar Orchestra Filarmonicii Române. Repetițiile se țineau la Ateneu cu ușile deschise, sala fiind arhiplină. Dar popularitatea în rîndul melomanilor îi va atrage repudiul autorităților, care nu vedeau cu ochi buni simpatiile artistice care depășeau un anume prag. După 1979, Celibidache va sta departe de București și nu va mai păși în țară decît în 1990. Bazată cu precădere pe informații scoase din arhiva CNSAS, cartea Ioanei Raluca Voicu-Arnăuțoiu surprinde mai puțin
Bagheta lui "Kolb" by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4401_a_5726]
-
personaj lipsit de fantezie, cu toată agitația părului cărunt și gesturilor dictatoriale. Deoarece întreaga echipă defilează în fața publicului ca un fel de cortegiu sau taraf de lăutari, o orchestră în stilul ansamblului “Ciocîrlia”, nu este greu de ghicit cui aparține simpatia publicului. Dincolo de transparența ideologică a spectacolului, am văzut imagini pline de poezie, deși nu cred că aceasta profită de virulentele accente străine cu care actorii principali pronunță traducerea nemțească. Exprimare care nu poate fi îmblînzită nici de corul cu măști
Trei încercări de-a petrece timpul la Berlin by Matei Chihaia () [Corola-journal/Journalistic/13556_a_14881]
-
băiat în maiou negru. “În sfîrșit, un tînăr!” șoptește fata necunoscută lîngă care m-am așezat, deoarece chipul ei proaspăt și spiritual - văzut cu alt prilej, de care nu-mi amintesc, cînd mi-a rămas tot necunoscută - mi-a cîștigat simpatia, după care, în timpul acestei seri, a pierdut-o, consacrîndu-se unui număr de convorbiri inutile la telefonul portabil. Tînărul la care mă refer era, de altfel, un sanitar sau ceva asemănător, care a cărat pe scenă pe un poet paralitic. Acesta
Trei încercări de-a petrece timpul la Berlin by Matei Chihaia () [Corola-journal/Journalistic/13556_a_14881]
-
care cu dichis ne ducem traiul, în schemele gândirii cifrei în chestiune. Că am fi contemporani cu persoane pe care le atribuim deocamdată altor evuri, nu poate decât să le onoreze, ca și pe noi, de altfel. Fără o marcată simpatie pentru arabi, de când aceștia au încercat să cotropească Bizanțul, ai cărui moștenitori nu doar spirituali se știe că suntem, ba chiar cu un rușinat sentiment de satisfacție la reprezentarea modului în care fură ei prăjiți pe mare când cu focul
Cinsprezece mii de miliarde de fulgi de zăpadă by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/12251_a_13576]
-
i-ul ăsta e esențial, voi ține cont, unii se simt jigniți dacă nu le scrii corect numele. Dar de fapt, să știți, nu are nici o importanță, mai ales aici." (p. 26) Nu-i greu de ghicit încotro se îndreaptă simpatia prozatorului, și el, cândva, în viața de toate zilele, inginer petrolist. Nici cât de departe merge această simpatie. Iar faptul că, în finalul romanului, Iunia se va sinucide în mod cu totul inexplicabil e un indiciu în plus al intimității
Dallas by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6044_a_7369]
-
Dar de fapt, să știți, nu are nici o importanță, mai ales aici." (p. 26) Nu-i greu de ghicit încotro se îndreaptă simpatia prozatorului, și el, cândva, în viața de toate zilele, inginer petrolist. Nici cât de departe merge această simpatie. Iar faptul că, în finalul romanului, Iunia se va sinucide în mod cu totul inexplicabil e un indiciu în plus al intimității corespondențelor între autor și (până la un punct) narator. Cum spuneam, Prologul e mai spectaculos, Epilogul mai romanesc. Și
Dallas by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6044_a_7369]
-
nu-și mai servesc unul altuia amabilități, ci devin actorii sinceri ai unui efort de înțelegere. În schimb, cînd această condiție nu e îndeplinită, dialogul nu poate scăpa de principalul pericol ce paște discuțiile de acest gen: intenția secretă ca simpatia cititorului să fie cîștigată prin îmbrobodirea lui. Îi flatezi așteptările străduin-du-te să-i fi pe plac. În privința aceasta, Vladimir Tismăneanu și Mircea Mihăieș nu trebuie să-și facă griji: și-au făcut destui dușmani cu o singură carte. Dacă mai
Sub semnul dialogului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8622_a_9947]
-
sau directorul de fabrică, care apare ca un tip nereprezentativ, aci blând, aci furios, acționând prea palid ș...ț. Chiar cei care au criticat cu putere cartea, au făcut-o în așa fel încât din cuvintele lor s-a văzut simpatia pentru scriitor, dorința ca el să dea noi creații. Scrie, tovarășe, scrie înainte, îi urau cu toții, iar la despărțire i-au spus: Te așteptăm, tovarășe, cu noi scrieri"(pag. 223). Pe scurt: formalitate maniheistă a discursului, care distinge, aseptic, binele
Impresionismul socialist by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8929_a_10254]
-
lor? Dar la un deceniu? Și atunci de ce să nu-i concedem cronicarului dreptul de a fi ușuratic în aprecieri? La așa pomelnic de defecte, portretul cronicarilor nu poate inspira prea mare respect și îți trebuie o doză mare de simpatie pentru acești defavorizați ai scrisului ca să le mai poți vedea calitățile. Într-o enumerare sumară, aceste calități sînt: reactivitatea, empatia, pasiunea pentru litere și, în fine, talentul. Principala calitate a cronicarului e ușurința de a întocmi recenzii la termen, adică
Cronicarul blînd by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5429_a_6754]
-
de patronul echipei din Ghencea, el i-ar fi spus liderului liberal că poate veni în PNL pentru statutul de simplu membru de partid, urmând ca sediul în valoare de un milion de euro să intre în proprietarea PNL, iar simpatia publică de 2-3% de care se bucură să contribuie la scorul politic al formațiunii liberale. El mi-a spus așa: «Gigi, nu vreau să iau eu hotărârea, din punctul meu de vedere, vreau, dar nu vreau să mai existe voci
Baconschi, despre o fuziune PNL-PNG: O ciulama râncedă () [Corola-journal/Journalistic/41861_a_43186]
-
naratorul, începe să semene, în paginile acestea, circular, cu peripețiile istoricului Adam Adam. Ceea ce visează el să facă, în acest epilog, e o repunere în context a poveștii, folosind criterii exclusiv și excesiv literare. Un mecanism care-l îndepărtează de simpatia oarecum ipocrită pentru Dan Brown și îl apropie nepermis de mult de utopiile gratuite practicate de Ion Manolescu în Derapaj. Aceeași deferență pentru literatură și pentru misterele ei îi tutelează pe Alexandru Robe și pe Gelu Negrea, aceleași deprinderi de
Codul lui Alexandru Robe by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9721_a_11046]
-
în titlurile ziarelor, în istorie, ci se retrăsese discretă în case, bucătării, paturi neîmpărțite cu nimeni, amintiri dureroase." Un interes colateral poate prezenta pentru cititorul român problema adeziunii celor două personaje la Partidul Comunist, precum și cea a demisiei lor. Desigur, simpatiile comuniste ale unor englezi poate părea azi o frivolitate plictisită și iresponsabilă. E fals însă că gravitatea problemelor personale este direct branșată la situația obiectivă de la un moment dat. Sesizarea diferențelor dintre "acolo" și "aici" poate fi interesantă și utilă
Violența domenstică by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/17263_a_18588]
-
talpă”, cum le numesc adesea chiar cei vizați „de voie sau de nevoie”. Creațiile sale „La givan cu bănățenii” și „Pățanii” sunt momente de atentă și invariabil ascuțită observație a realității din cotidian, exprimate cu virulență, dar primite cu evidentă simpatie de colegii de breaslă. Profesorul Martin Pop aprecia lirica sa, definindu-l „un veritabil creator de satiră și umor”. Răspunsul celui vizat a fost prompt și la obiect: „Căci toți am fost dotați cu har,/De pronia «cerească»,/Așa e
Agenda2005-49-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284465_a_285794]
-
binecuvântare și blestem”, „Orbului spiritual nu-i folosește la nimic bastonul alb”, sau „țepele” adresate de dr. Ștefan Orbulescu unui confrate: „Se vaită zi și noapte/ De-o gravă cardiopatie,/ Dar prevăd c-o să ne-ngroape/ Cu mult zel și simpatie”... Toate culese într-o carte care merită citită; este culegerea momentelor unei vieți dăruite muncii, prieteniei, omeniei, într-un cuvânt rânduri izvorâte din condeie ale înțelepciunii și curățeniei sufletești, închinate celor care au pilduit vreme de un sfert de veac
Agenda2005-49-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284465_a_285794]
-
de dușmani?") etc. Dealtfel, "armarea țărei" a fost, alături de "Instrucțiunea poporului", de "Poprirea străinilor de tot felul de a forma Stat în Stat pe teritoriul român. Apărarea românismului de dincoace și de dincolo de Carpați. Respingerea ingerințelor diplomatice în afacerile țărei. Simpatia pentru popoarele latine din occidinte. Menținerea deplinei autonomie a Statului român contra pretențiunilor otomane. Desvoltarea gustului literar și științific. încuragiarea industriei naționale", unul din punctele programului ziarului "Columna lui Traian" - a cărui deviză era "Românism în democrațiă. Democrațiă în românism
Hasdeu la o sută de ani de la moarte by Octavian Onea () [Corola-journal/Journalistic/9235_a_10560]
-
în 1953, și C. Noica (p. 128, 139). Despre Edgar Papu va fi vorba mai departe. 5. Fără îndoială, Tudor Vianu figura printre cei care nu erau în grațiile „șefilor" culturali ai regimului și mai ales nu se bucura de „simpatia" lui Mihai Roller, pe atunci, marele și unicul „controller" (calamburul trist îi aparține lui Camil Petrescu) al culturii românești. Eliminarea lui Vianu, la începutul anului școlar 1951-1952 a fost urmată, în iunie 1952, de altă acțiune, și mai gravă, și
Vianu și Vianu (I) by Alexandru Niculescu () [Corola-journal/Journalistic/6060_a_7385]
-
legionar a primului ministru I. G. Duca. Mai ales după cedarea Basarabiei și abdicarea lui Carol II, scriitorul, naiv, e tentat să le acorde un anumit credit membrilor Gărzii de Fier. în două sau trei rânduri, vorbește despre ei cu simpatie, crezând în discursul lor demagogic: "Singura organizație care cultivă educația caracterului, notează el cu un fel de regret, legionarismul, a fost nimicit de politicieni lichele". Altă dată, pentru prea credulul autor al Jurnalului, ei ar constitui "prima generație eroică românească
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
El constată că "mulți se arată decepționați de măsurile de guvernare legionară, mai ales că ele lovesc în personalitățile culturale cele mai marcante". Scriitorii sunt și ei nemulțumiți. Ceva i se părea lui Rebreanu că nu este în ordine și simpatia lui începe să se clatine. Ea va dispărea cu totul, preschimbându-se curând în opusul ei, odată cu masacrarea celor 64 de fruntași politici deținuți la Jilava. Prin crimele săvârșite, mărturisește diaristul, mișcarea legionară, în care văzuse cu o mare miopie
Anii 1940 în pagini de jurnal by Al. Săndulescu () [Corola-journal/Journalistic/8427_a_9752]
-
de hîrtie. Să mă explic. Am dorit să văd perspectiva tinerilor critici români asupra literaturii române din timpul stalinismului. Citesc cu stupoare în Preambulul lui Alexandru Ștefan, de exemplu că "elita culturală românească privea politicile antonesciene în mare parte cu simpatie" (p. 113) Este un neadevăr. A fost Lovinescu antonescian? A fost Mihail Sebastian antonescian? Și încă mulți alții? Exemple și nume, altfel cădem într-un stalinism fără frontiere. Dacă este vorba despre cei care și-au făcut apoi mea culpa
Pe nisipuri mișcătoare by Magda Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/12613_a_13938]
-
Riscând să facă mari nedreptăți, el nu amână niciodată ceea ce are de spus, lăsând, însă, deschisă posibilitatea împăcărilor, sau măcar a nuanțărilor. Chiar dacă uneori e vorba de niște nuanțe ŕ la Dorin Tudoran: genul de îmbrățișări în care efuziunile de simpatie alternează cu discrete tentații de a strangula preopinentul (vezi, în acest sens, antologicul text "Monșerul Montaigne", o veritabilă fișă de observație a stilului tandru-agresiv al autorului: admirația nedomolită față de personajul Andrei Pleșu e contrabalansată de evocarea câtorva episoade care, în
Noi, pro-dorintudoranienii by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10612_a_11937]
-
un fair-play invidiabil, calitățile și argumentele - atunci când ele există. Pe deplin ilustrativă în acest sens e scurta confruntare cu Adrian Cioroianu, în care Dorin Tudoran nu ezită să ridice câteva mingi la fileul adversarului, față de care își păstrează o evidentă simpatie. Amestecul de fermitate și relativism, de subiectivitate debordantă și de onestitate fără fisură contribuie la conturarea unui spectacol publicistic fabulos. Tăietura impecabilă a frazei este dublată de o egal de seducătoare "tăietură" a ideii: nimic ascuns, nimic contrafăcut, nimic ambiguu
Noi, pro-dorintudoranienii by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/10612_a_11937]
-
luxoasă. După ce părăsește Academia doamnei Pinkerton din Chiswick, Becky se hotărăște să cucerească înalta societate engleză prin orice mijloace. Ascensiunea ei către înalta societate începe atunci când se angajează ca guvernantă a fetelor excentricului Sir Pitt Crawley (Bob Hoskins). Becky câștigă simpatia copiilor, ca și pe cea a bogatei mătuși Matilda, dar tânăra știe că nu poate face cu adevărat parte din înalta societate britanică până nu se mută la oraș, așa că acceptă invitația Matildei de a locui la Londra. Acolo, tânăra
Agenda2005-28-05-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/283937_a_285266]
-
oarecare naivitate și ar fi exagerat să vrem a le prelua tale-quale. însă problema spiritului critic, pe care s-a întemeiat acțiunea junimistă, mi se pare, în continuare, valabilă. Mai mult, cauzele și efectele acestei acțiuni pot fi privite cu simpatie, în condițiile în care "mahalagismul cultural" și "verbozitatea metisă" identificate de Camil Petrescu în literatura din a doua parte a secolului XIX cunosc o șocantă revitalizare din 1989 încoace. Țintelor de natură literară subliniate de Camil Petrescu li se pot
Maiorescu, astăzi by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/17291_a_18616]