9,812 matches
-
cunoșteam din timpul școlii de ospătari, a spus odată, așa, într-o doară, că pe vremuri fusese la fel de drăguță ca mine și la fel de suplă. Eu știu, desigur, că am gura puțin prea mică. Și dacă merg foarte repede, obrajii îmi tremură ușor la fiecare pas. Îmi plăcea Harry, mai ales felul în care intra, cum dădea scurt din cap, se așeza, punea picior peste picior și își trăgea ușor pantalonii de la genunchi în sus, cum gusta din vin și cum despăturea
Ingo Schulze - Simple Storys by Victor Chiriță () [Corola-journal/Journalistic/5979_a_7304]
-
picurau lacrimile unei mâhniri fără leac nu era agreabilă: ba da, era agreabilă. Când sciatica nu o chinuia, descărnând-o de suferință pe saltea, bucătăreasa juca cu mine cărți în camera cu bazinul stricat, în timp ce agenții poliției secrete făceau să tremure podeaua peste capetele noastre, imaginând torturi și închisori. În unele dimineți de toamnă marea și vântul se domoleau și se putea distinge o limbă de nisip rapid populată de corturi, coșuri cu mâncare, piramide de papuci și familii în halat
António Lobo Antunes - Dulci miresme, blânzi morți by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/7462_a_8787]
-
spre noi din ochii lui de tucan. Pesemne că, acum când nu mai locuiește nimeni în pensiune, zeci de taxiuri or fi venind de la Sintra cu farurile aprinse în dezordinea pinilor, ca să reverse în hotel grupuri de americance centenare care tremură de frig, în rochii decoltate, sub o temperatură polară. Camerele se inundă de valize și cufere, un noroi fetid pulsează în bideuri, bastoane se împiedică, în jos și în sus, pe scări, sar zăvoare cu un scheunat de rugină, cineva
António Lobo Antunes - Dulci miresme, blânzi morți by Micaela Ghițescu () [Corola-journal/Journalistic/7462_a_8787]
-
sugestiv, cu acel ochi deschis în spiritele navigatorilor; e vorba, vai, de "comunismul vis"! Dar, înfine, "țărmul gândit" a fost atins, iar acum "începe vasta debarcare". Finalul nu e mai puțin dezolant, cu cei ce-au ajuns la țărmul comunist ("tremură zori de-asupră-i, roșu fald"), care se bucură văzând alte flote, adică țări unde regimul roșu e pe cale să se instaleze: "Cum ies din zări și năzuiesc spre noi / Corăbii noi, corăbii noi, corăbii noi"... Deși armonios, cu o interesantă cezură
O relectură autocritică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8340_a_9665]
-
Conservator, o existență dublă. Într-o zi aude, din întâmplare, sunete care ies prin ferestrele unei școli de muzică și se înscrie la un curs de vioară pentru amatori. În același timp, lucrurile pe care le atinge (vioara y compris) tremură, însuflețite. Ratatul se dovedește, când ia arcușul în mână, un virtuoz. A Profesorului, cel care-l descoperă pe Victor și redescoperă, în el, muzica amuțită de loviturile vieții. Fusese un orfan la casa de copii, din care un dirijor providențial
În limb by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2710_a_4035]
-
care nu știe cum s-o ispășească. Până când aude din nou sunetele dumnezeiești de vioară. A Clarei, atrasă de Victor după un concert, fugind în toiul unei nopți de amor, pentru că sânul pe care i l-a atins începe să tremure necontrolat (crede el), sau pentru că are acces, într-o explozie de fluturi colorați și de muzici nebănuite, la o lume care o sperie (știe ea). Povestea se construiește din scrisorile pe care le compune Victor, un fel de poștaș al
În limb by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/2710_a_4035]
-
ca un munte/ Explodează în cosmosul împlinit./ Mă dezgolesc, mi-e carnea vid/ Și plină de somnul unde/ în letargia punte peste punte/ Povara e mai grea de sine, dar înaripată,/ întoarsă către fîntînă./ Acolo pacea ca război (o, spaima tremurînd pe mînă!),/ Pace, război și spaimă, una într-alta se ascund" (Stigmatul care cîntă). însă fenomenul cel mai tulburător îl reprezintă aci (ca și la Tudor Arghezi sau la V. Voiculescu) o contaminare, cu caracter de reciprocitate, a entităților absolute
Un homo duplex by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11903_a_13228]
-
și însăși viața naturii (pădurea, marea, câmpul) ca pe un singur întreg indivizibil, lăuntric conectat, și, bineînțeles, în sufletul său plin de sensibilitate, trebuia să i se pară că în mod misterios această mare unitate a ființei se speria și tremura, plângea și se bucura în propriul lui piept, sub modesta bluză țărănească. Marea taină, taina unității divine, posibilă numai în lumina creștinismului care dezvăluie adevărul, el nu o cunoștea. Tolstoi n-a ajuns decât până la taina „Fiului Omului din Hristos
Marele căutător al adevărului by Lev Kobylinski-Ellis () [Corola-journal/Journalistic/5879_a_7204]
-
nevoie, spune tînărul ei spectator, spumegînd, în fond, de furia că trebuie să aștepte de la alții ceea ce, încă, nu poate singur să schimbe, de un nou junimism, are nevoie "să vină un om tare! Un om care nu se-ndoae; nu tremură; nu plânge; nu așteaptă. Mi-e frică să privesc la fereastră golurile negre. De aceea închid ochii. Vă cer cu umilință, vă rog frumos, nu-mi deschideți ochii asupra golului! Totul se surpă! totul se surpă! Urletul meu e slab
Statui? by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7256_a_8581]
-
m-am împiedicat de minunile vieții am văzut că pot să percep lumea prin haosul armoniei am realizat că mintea mea se evaporă că pot să materializez într-un univers imaterial mă transfiguram și pluteam când ieșeam în strada pustie tremuram și izbucneam în lacrimi când întâlneam oameni dar uite că m-au închis aici pentru că am ieșit în afara lumii lor mici materiale și de neînțeles pentru mine.
Actualitatea by Constanța Buzea () [Corola-journal/Journalistic/8617_a_9942]
-
repudiată și suferința diferențierii sexuale, sub semnul androginului arhetipal: "Să nu aud nici foșnirea cărnii, / Nici carnea-n sine cînd dă aroma / Amestecată cu ploaia serii / În care trăiesc fantomaticele stări ale acestei lacrimi. / Pe acolo coboară cu piciorul ce tremură / Aceea altădată androgină universului și mie" (Să nu aud nici foșnirea cărnii...). Condiția în care nădăjduiește a se recunoaște bardul, în dificultatea încercărilor inițiatice pe care le străbate, e cea angelică: "Ascultă Doamne, zi tristă ce port, / În carne e
Un avatar romantic by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7125_a_8450]
-
Țara. Unul din cele mai emoționante momente pe care le-am trăit a fost al mulțimii de sute de mii de oameni adunați, la 22 decembrie 1989, în Piața Palatului, hotărâți să doboare dictatură și să redea libertate Țării. Inima tremura când evocă fiecare din evenimentele acestea și cuvintele nu sunt atât de inspirate pe cât ar voi să fie." De altfel, în mod curent scriitorul se oferă să exprime ceea ce publicistul vrea să comunice, pentru a nu fi sacrificata nici o nuanță
ÎN VÂRTEJUL PUBLICISTICII by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17462_a_18787]
-
toți. Cele ce se petreceau jos ne molipseau și pe noi. Oricât ne-am rugat la icoana Doamnei noastre Sfânta Maria simțeam cum otrava aceea ne cuprinde și pe noi. Crucea de pe turla bisericuței o zăream ca prin ceață, parcă tremurând de groază. Dar sentimentul acesta nu ne putea abate de la hotărârea noastră de a lupta până la sfârșit. Dimpotrivă, acum ne era mai clar ca niciodată că moartea ar fi fost o desfătare în comparație cu infernul și necredința ce ni se dezvăluiau
Ismail Kadare - Mesagerii ploii by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/6535_a_7860]
-
tot dichisul. prin parc trecui atunci, sub crengi bogate, ca să mi-alung aleanul și plictisul, cu fracul nou vopsit în chinoroz și chivăra gătită cu panaș. atunci zării, o, doamne, pe alee în strai bogat de catifea subțire cu falduri tremurînd sub alizee, un chip gingaș de dincolo de fire, de doamnă ce anume se gătise spre-a fi în lume ea cea mai frumoasă. cînd mă văzu, pleoapele-și închise și-și depărtă statura majestuoasă. în ea, subit, recunoscui pe Sissi
Sisi by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/12835_a_14160]
-
gata! Ah, inima-mi se mistuie-așa, biata. E drept că-s mai ager ca fleții siniștri De popi, grămătici și de doctori, magiștri; Nu sînt chinuit de vreun dubiu sau scrupul, De draci și de iad nici nu-mi tremură trupul - În schimb, părăsit sînt de-orice bucurie Ce-i bine că-aș ști, nu-mi închipui, vai mie, Și nici că-aș fi-n stare o lume-așa proastă Ceva s-o învăț, s-o mai dau și pe
Johann Wolfgang Goethe - Faust by Mihail Nemeș () [Corola-journal/Journalistic/13028_a_14353]
-
mai compensează Asigurările. Eu nu zic nu: de ce să iei produse noi din import, dacă se fac în țară medicamentele-bunic, mult mai ieftine? E ca și cum te-ai întreba de ce să nu te opereze în București un medic pensionar căruia îi tremură mâna, în loc să mergi în Viena, pe mâna unui profesor aflat la apogeul carierei? Cum, așa mai fac unii politicieni? Vezi, de aia nu cîștigă ei alegerile în țară, ci în străinătate. Ura, Adevărul a învins! ”Bolnava de nesimțire s-a
Ziare, la zi: Ghici la ce apă plată face reclamă Băsescu? () [Corola-journal/Journalistic/28045_a_29370]
-
prozaic, și poetic: " Pedofil discret, ador fetișcanele/ cărora de la șaptesprezece ani le susură sânii/ umflându-se și dând peste maluri bulboanele./ Ador bulanele lor/ depilate lasciv cu ceară de parchet. Pe care/ te poți întinde ca să nimerești cinelul proclet/ care tremură discret/ în alcătuirea lor de femeie." (Pedofil discret, ador fetișcanele); " Și pentru că nu aveam unde să ne plimbăm, am inventat/ femeia-publică. Puteai să te plimbi păn ea ore în șir fără să te plictisești. Cu/ trenulețe/ cu covertă și prelate
Mihail Gălățanu și-a pierdut răbdarea by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16780_a_18105]
-
agațe pentru a nu da căldură gălățenilor, iar dacă nu vor pune în practică imediat sentința instanței, anunț că voi face plângeri penale pe numele celor care conduc Electrocentrale. Nu mai este admisibil ca locuitorii acestui oraș să continue să tremure de frig în case”, a declarat viceprimarul Ciumacenco. De partea cealaltă, directorul general al Electrocentrale, Eduard Urbanschi, susține că încă nu a văzut sentința. Nu am văzut, încă, conținutul sentinței și motivația, deci până atunci nu mă pot pronunța sub
Coşmarul gălăţenilor se apropie de sfârşit. Electrocentrale, obligată să furnizeze căldură în locuinţe () [Corola-journal/Journalistic/24682_a_26007]
-
copac; Vica, fiica lui, s-ar fi aciuat prin sat, sucindu-le bărbaților mințile, cu dragostea ei păcătoasă. Mai înseamnă apoi un univers gata să se dezintegreze, în care totul se amestecă haotic: ŤPe Condrat și pe diacon îi zări tremurați prin ceața ploii și prin albeața zăpezii undeva între pământ și cer. ș...țť Materia pare să se întoarcă la începurile ei, când (aproape) toate elementele fundamentale - apa (șuvoaiele), aerul (cerul), pământul (nămolul) - alcătuiau o masă amorfă." Este extraordinar ce
Ion Simuț și școala sa de critică by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/8240_a_9565]
-
prin acumulare, la fel de periculoși, care își găsesc arhitecți pe potriva lor. Să nu-și închipuie cineva că vreau să ridic statuie arhitecților care de 12 ani încoace au fost plătiți din bani publici ca să apere interesele orașului. Acestora nu le-a tremurat mîna semnînd aprobări pentru tot soiul de monstruozități care împodobesc străzi din București, sclipind oribil ca un dinte din față îmbrăcat în aur. De pildă acel cilindru burtos care îți taie răsuflarea cu înfățișarea lui de rezervor de combustibil, plantat
Prioritățile edililor Capitalei by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/15439_a_16764]
-
una firească, o afereză pe care boala a tăiat-o într-un psihic altfel tînăr. Postura e cea a unei bătrîne care-și bea ceaiul în singurătate: "Mereu mă gîndesc la tine, prietene,/ și ceașca de ceai japoneză începe să tremure ușor,/ apoi se înalță și te caută prin pădurile Germaniei." Și în această înălțare, în acest abur lipsit de trup, rezistă încă o senzualitate terifiantă: "Obsesia trupului tău plutitor,/ o fîșie de cămașă albă îmbrăcată în carne". Citită, cum spuneam
Integrala poeziei Marianei Marin by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/14997_a_16322]
-
de ieri de azi. -Boc ar fi putut să iasă și să spună că luptă cu corupția, că nu favorizează pe nimeni... -Tocmai asta spuneam și eu, că nu a ieșit să spună nimic. În mod evident, astăzi tot Clujul tremură pentru că acolo nu a existat niciodată luptă politică în ultima vreme ci doar negocieri între personalități din diverse partide, negocieri între taberele din PDL. Dacă vreți, pare că e un meci între Universitatea și CFR, pentru că CFR era în sarcina
Guşă: Boc e complice prin tăcere cu Apostu () [Corola-journal/Journalistic/46954_a_48279]
-
proțăpită ascultătoare fix deasupra jeraticului. Între luptele fără capăt, românul zăbovește. Se repauzează în loisir. Se odihnește. Petrece cu neamurile, prietenii, cunoștințele, vecinii, dar, mai ales cu duducile. Și flecărește. Copios. E plin de vervă, are toane febrile, șuguie spumos, tremură de mândrie, se mortifică fastuos, își pune odăjdii cu răsunet, se scobește în dinții fanteziei. În timp ce stă răbunit în poziția voinicului, binecunoscuta rână națională, precum și cu nelipsitul fir de iarbă în colțul gurii, el tresaltă și alină numaidecât toate suferințele
Ultima schimbare la față a românului – o fiziologie cu ambâț – by Florin Toma () [Corola-journal/Journalistic/5382_a_6707]
-
-o, am trecut peste ea, dar trebuie să înțeleagă următorul lucru: că duce viața bună, și trebuie să înțeleagă tot PSD, că primul-ministru pesedist și PSD duc o viață bună cu aliatul lor PNL și Antonescu nu pentru că ne-ar tremura chiloțeii că nu o să ne mai susțină la prezidențiale, ci pentru că acest Guvern și această majoritate trebuie să-și respecte cuvântul față de români. Dacă pot înțelege asta, va fi bine. Dacă nu, nu mă vor susține la prezidențiale și, cu
Antonescu: Victor Ponta a dus o viață bună. Suntem colegi de serviciu by Florin Pupăză () [Corola-journal/Journalistic/35332_a_36657]
-
dracului” (volumul piramidei), paralelogramul forțelor și Metamorfozele lui Ovidiu. Iar în clasa a opta a făcut cunoștință cu Logica, cu Învățătura creștină și cu o formă ușoară de boală venerică. Tatăl lui se șubrezise de tot. Prăjina de bambus îi tremura de acum în mîini, iar lucrarea despre particularitățile speciei porumbeilor nu ajunsese nici la jumătatea ei. Matvei Aleksandrovici și-a dat obștescul sfîrșit fără s-o termine, iar Ippolit Matveevici, în afara celor șaisprezece hulubării și a lui Frederik care se
ILF ȘI PETROV Douăsprezece scaune (ediție necenzurată) () [Corola-journal/Journalistic/4078_a_5403]