6,822 matches
-
și, în fine, acele cîteva însemnări autobiografice care dau savoarea volumului de față. Contemporan cu Vladimirescu și cu epoca răsturnărilor pașoptiste, Eufrosin Poteca a avut o aderență fluctuantă la epocă. Arătînd o aversiune nestinsă față de turci, i-a privit cu simpatie pe pandurii lui Tudor, dar, în calitate de om al Bisericii, s-a arăta reticent față de revendicările pașoptiste. Nu agrea măsurile anticlericale care însuflețeau proiectele lui Heliade Rădulescu și de aceea nu s-a numărăt printre adepții celor 21 de articole cîte
Un duios iremediabil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6480_a_7805]
-
21 de articole cîte numărau Constituția revoluționarilor. Vroia desființarea sclaviei, dar nu și împărțirea averilor mînăstirești, vroia ajutorarea elevilor nevoiași, dar nu și desproprietărirea moșierilor. Drept compensație la ura nutrită față de turci, arhimandritul cu deprinderi filozofice a arătat o stranie simpatie față de ruși, chiar dacă rusofilia sa nu l-a împiedicat pe generalul Kiseleff ca, la sugestia mitropolitului Neofit, să-l mazilească pe Poteca din catedra de la „Sfîntul Sava". Paradoxul este că, deși înăcrit pînă la revoltă de niște măsuri pe care
Un duios iremediabil by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6480_a_7805]
-
o carte cu totul extraordinară, Paradigma poeziei moderne, eseu teoretic despre care s-a vorbit injust de puțin.) Din păcate, chiar și așa, luat în seamă, Mușina e de obicei greșit înțeles în intențiile lui și tratat, cu o anume simpatie totuși, drept un umoral. Ceea ce categoric nu e. Citit în modul acesta meschin, romanul Nepotul lui Dracula ar putea fi luat drept o satiră usturătoare a mediului universitar brașovean. (Filologic în primul rând.) E adevărat că tentația detectivistică a identificării
Gentlemen’s agreement by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4502_a_5827]
-
o intreagă teorie a receptării din perspective "a la mode", păguboase pentru continuitate, un "fenomen la fel de grav ca și proletcultismul". Îi putem condamna disimularea, nesinceritatea, care nu se confundă cu ceea ce numim compromis. Compromisul presupune un acord pe baza unei simpatii sau înțelegeri reciproce, o angajare mutuală." Definiția compromisului, notată conștiincios din DEX, omite un al doilea sens al său, la fel de important: "cu reputația pătată, discreditat". Compromisul înseamnă, da, și discreditare. O minimă cercetare, chiar numai a presei românești de după 1943
În apărarea lui Călinescu? by Georgeta Drăghici () [Corola-journal/Journalistic/8122_a_9447]
-
perspectivă care ascunde, totuși, cu discreție și eleganța pomenită mai sus, toate melancoliile dureroase pricinuite de trecerea timpului. Și peste cel care scrie, dar mai ales peste cei evocați: toți marii scriitori portretizați - cu admirație, cu amuzament, cu amenitate și simpatie - îmbătrânesc și au un sfârșit, toate ambițiile, toate accidentele literare, toate scăpărările de neuitat ale acestor temperamente de excepție se sting în același final, al bătrâneții, bolii și morții. Dar efectele sunt dozate și discrete, umorul și melancolia se contrabalansează
Pagini trăite de istorie literară by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/4391_a_5716]
-
analiza generală a celui mai consistent dintre dosarele arhivei brașovene, cel al inginerului Liviu Simeon. Jumătate dintre documentele reproduse în carte, mai bine de 100 de pagini, face parte din acest dosar, invirtindu-se în realitate în jurul foarte delicatei chestiuni a simpatiilor legionare ale lui Simeon, arestat odată cu un coleg de cameră legionar, anchetat, dar niciodată pus oficial sub acuzare. Timp de cîțiva ani, la dosarul de cadre al lui Liviu Simeon se adaugă declarații și note de relații de la colegi de
Fetele ascunse ale documentelor de partid by Iulia Popovici () [Corola-journal/Journalistic/14765_a_16090]
-
regimului Iliescu) la Metz, în Franța, iar Petru Popescu în Statele Unite. Cum explicați acest lucru? - Foarte simplu. În '92, imaginea României aici era "înghețată". Dacă nu făceam ceva, rămînea înghețată cel puțin încă doi, trei ani. Occidentul a avut o simpatie pentru revoluția română de foarte scurtă durată. După cîteva luni, au apărut întrebările incriminatorii: cum a fost judecat Ceaușescu, de ce atîția copii orfani, de ce se ridică statui lui Ion Antonescu (dușman de război al Statelor Unite), e Iliescu neocomunist, de ce e
PETRU POPESCU - "Sînt multe momente cînd tresare în mine România și nu încerc să le reprim" by Remus Valeriu Giorgioni și Constantin Buiciuc () [Corola-journal/Journalistic/16615_a_17940]
-
să meargă în Parlament și să se ia la trântă cu valul de popularitate pe care l-a stârnit Regele Mihai. În fapt MS a fost singurul om politic, care, în ultimii ani, a reușit să strârnească un val de simpatie și de încredere enorm, după momentul Băsescu 2004. Pentru președinte a fost lovitură sub centură, un afront adus personalității sale și s-a comportat exact ca un golan. A văzut unul mai slab și l-a hărțuit până ce acesta urma
Regele şi golanul de Cotroceni () [Corola-journal/Journalistic/24812_a_26137]
-
forță în canonul istoriei literaturii române nu i-a urmat, așa cum ne-am fi așteptat, o reconsiderare critică substanțială. Atunci când n-a dat în clocot - ca în monografia exaltată a lui Iulian Băicuș, Max Blecher - un arlechin pe marginea neantului -, simpatia față de scriitorul interbelic a rămas, din păcate, strict declarativă. Astfel încât volumul lui Doris Mironescu, Viața lui M. Blecher. Împotriva biografiei , vine la țanc. El umple un gol atât în istoria receptării prozatorului, cât și în istoria genului biografic în sine
Resurecția biografiei by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4627_a_5952]
-
complică în chip nefiresc, căci neputința empatică nu numai că te silește la impostură, dar chiar te obligă să o ascunzi prin mimarea a două stări care nu numai că nu pot înlocui empatia, dar nici măcar nu o pot suplini: simpatia pe paradă sau antipatia de bravadă. Simpatia de paradă este una oportunistă: te declari partizanul unei experiențe de care nu o ai, dar căreia i te conformezi din supușenie față de curentul epocii. În schimb, antipatia de bravadă este una beligerantă
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
nu numai că te silește la impostură, dar chiar te obligă să o ascunzi prin mimarea a două stări care nu numai că nu pot înlocui empatia, dar nici măcar nu o pot suplini: simpatia pe paradă sau antipatia de bravadă. Simpatia de paradă este una oportunistă: te declari partizanul unei experiențe de care nu o ai, dar căreia i te conformezi din supușenie față de curentul epocii. În schimb, antipatia de bravadă este una beligerantă: îți declami superioritatea față de o experiență a
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
bărbaților, mai toate cărțile a căror tematică se învîrte în jurul studiilor de gen provoacă reacții aparținînd acestor două categorii: ori te declari solidar cu soarta unor femei pe care nu le înțelegi defel, dar în privința cărora ai învățat că, arătîndu-le simpatia, ai putea să prinzi o trambulină socială bună; ori îți rostești în public rezervele sobre față de emanciparea femeilor, în timp ce, între prieteni, chicotești în numele unei faconde intelectuale prin care dai de înțeles că însoțitoarele noastre, dacă nu merită o soartă mai
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
și bine, ba fiind pe deasupra convins că, în materie de destin uman, bățoșenia testosteronului are întîietate față de moliciunea estrogenilor, și lucrul acesta îl crezi cu toată tăria pînă în ziua cînd, îndrăgostindu-te de o femeie și lăsînd brusc deoparte simpatia și antipatia, dai peste o empatie a suferinței care îți deschide ochii asupra studiilor de gen. Cel mai bun mod de a-l cîștiga pe un bărbat de partea feminismului este să-l faci să se îndrăgostească pînă peste cap
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
le trădează. Și atunci, în mintea bărbatului, strategia feministelor este una a persuasiunii prin omisiune: ocolesc biologia și o înlocuiesc cu politica studiilor de gen. Cartea Cristinei Ștefan este o lucrare tipică pentru domeniul feminismului modern, și spun asta ocolind simpatia oportunistă sau antipatia spiritului de frondă. Și cu toate că tema cărții este una punctuală - discriminarea pe care o au de îndurat femeile care își asumă rolul de unic părinte al copiilor lor, discriminare impusă de tiparul patriarhal al unei societăți tradiționale
Maternitatea haiducească by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/10276_a_11601]
-
se bucură că lucrurile stau așa, avînd în vedere că de fiecare dată cînd s-a scris despre noi s-a scris îngrozitor de prost. în afara episodului 1996, adică al Campionatului Mondial de fotbal, cînd ne-am bucurat de o reală simpatie în rîndul opiniei publice americane, politicienii noștri au avut grijă să compromită cu nerușinare tot ceea ce-ar fi putut semăna a onorabilitate sau măcar a normalitate. Așa încît, ar fi de preferat ca, mulți ani de aici înainte, România
Trista viață a naționalistului de nicăieri by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15722_a_17047]
-
i-a obligat să facă. Creatorul infernului se indignează că a fost el însuși atins de urletele și sudoarea celor aruncați în infern. Dar, generos cum este, el îi iartă. Ceea ce-i va crește și mai mult marea cotă de simpatie în rândurile poporului român.
Absurdul continuu () [Corola-journal/Journalistic/13402_a_14727]
-
lucrurile până la capăt, mă bucur că s-a ivit prilejul să le discutăm acum. Oricum, trebuie să-i rămânem recunoscători Hertei Müller că, prin răspunsurile sau nerăspunsurile ei, ne-a dat un brânci în această direcție. Un mare capital de simpatie Sugerați că de fapt Herta Müller n-a răspuns la întrebările d-voastră? De fapt la nici una. Își alegea câte un cuvânt din întrebare, apoi patina pe el în direcția în care i se părea convenabil. Am să încerc să
Pornind de la Herta Müller despre tăcere, cărți, frică și „opoziție deschisă“ în comunism - Dialog cu Gabriel Liiceanu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6000_a_7325]
-
pe el în direcția în care i se părea convenabil. Am să încerc să vă spun cât mai exact cum au arătat în seara aceea lucrurile văzute dinspre mine. Am așteptat vizita Hertei Müller după ce acumulasem un mare capital de simpatie pentru ea. Nu o cunoșteam personal. Dar pentru vizita ei mă pregătisem, îmi făcusem lecțiile temeinic. Apucasem să citesc romanele Încă de pe atunci vulpea era vânătorul, Călătorie într-un picior, Leagănul respirației și volumul de eseuri Regele se-nclină și
Pornind de la Herta Müller despre tăcere, cărți, frică și „opoziție deschisă“ în comunism - Dialog cu Gabriel Liiceanu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6000_a_7325]
-
de partea bună a lucrurilor. Un autor care îți arată cum a distrus comunismul interioritatea umană și spațiul dintre oameni, cum a făcut terci viețile și istoria noastră nu e, în zilele noastre, puțin lucru. De aici și capitalul de simpatie față de ea, de care vorbeați. r ' / Exact:. Dar apoi, pe scena Ateneului, s-a întâmplat ceva care m-a descumpănit: deja după prima întrebare, mi-am dat seama că invitata noastră nu era dispusă mental pentru un dialog. Vreau să
Pornind de la Herta Müller despre tăcere, cărți, frică și „opoziție deschisă“ în comunism - Dialog cu Gabriel Liiceanu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6000_a_7325]
-
celor mai recente lucrări consacrate războiului din Irak și noii poziții a Statelor Unite ( Bob Woodward, Bush at war, Robert Kagan Putere și neputință, Emmanuel Todd Superputerea S.U.A., Volker Perthes Grădini secrete). Oriana Falacci își exprima în cuprinsul unui virulent articol simpatia față de actuala politică a lui Bush și antipatia viscerală față de lumea arabă, celebrul dirijor Daniel Barenboim dădea glas temerilor că războiul nu va aduce pacea în Orientul Apropiat, în timp ce publicistul american Natan Sznaider preamărea virtuțile imperiului moral în care principiile
Literatura în vremuri de război by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/14047_a_15372]
-
care se bazează de fapt pe democrație, susține implicit și explicit Grete Tartlet. Indiferent de tulburările prin care trec conceptele de națiune și cultură /.../ stidiile culturale nu se vor putea lipsi de aprofundarea istorică, integrând astfel culturile naționale". Cu o simpatie izvorâtă din alte rațiuni (din care nu lipsesc însă cele culturale) este privită națiunea daneză. Danezii - definiți undeva "un soi de nemți care se doresc englezi" - sunt pragmatici, profund democratici, disciplinați, modești și activi, naționaliști cât trebuie și europeni de
Meditînd la Europa by Ștefan Nicolae () [Corola-journal/Journalistic/15442_a_16767]
-
Ward știe să se facă ascultat. Să recunoaștem, schimbarea de atitudine e spectaculoasă: de unde pînă mai ieri erau înlemniți într-o defensivă stingheră, azi teologii arată îndrăzneală doctă. A doua trăsătură ține de tenta interpretării lui Keith Ward. Anglican fiind, simpatia autorului față de Reformă e subînțeleasă, de aici interesul pe care îl arată pentru gîndirea celor care au reprezentat expresia ei laică în Germania: Kant, Herder, Hegel, Schelling. Nota comună a acestor spirite e surprinsă de o vorbă a filosofului Johann
Erezia cuantică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4707_a_6032]
-
Mircea Mihăieș Cititorii eventuali ai articolelor mele știu că n-am o simpatie prea mare pentru dl Eugen Simion. Aș spune chiar: dimpotrivă. Sunt unul dintre cei dezamăgiți, contrariați, șocați de evoluția de după 1990 a intelectualului care în perioada comunistă constituia un veritabil reper profesional pentru noi, cei care ne încercam în dificila
Abuzul ca bumerang by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9223_a_10548]
-
timp și autor al unei vaste exegeze bacoviene, în curs de elaborare) cu care am avut un început de drum comun, în anii '60, a rămas în zona luminoasă a literelor românești actuale. Mă gîndesc la Constantin Călin cu o simpatie confraternă. Constantin Călin - Despre șapcă și alte lucruri demodate. Două drumuri la Malmö, Ed. Agora, Bacău, 2001, 584 pag., f.p.
O specie "demodată"? by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15069_a_16394]
-
S-o sfârșim cu minciuná Uhăi, bade! Și privea adânc spre domnul Prim-ministru Călin Popescu Tăriceanu, strâns atât de afectuos în brațe de soția domniei sale, încât prietenul Haralampy nu s-a putut abține să nu exclame privindu-i cu simpatie și mândrie patriotică: -Domnu' mieu, cred că e singura armonie sinceră din tot PNL-ul, PD-ul și Alianță... Apoi, într-un peisaj uman semănând cu tabloul ,Femei pe plajă" de Gauguin, și în timpul unei recreații de țocăituri, Domnul Președinte
Foaie verde și uná/ S-o sfârșim cu minciuná by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11421_a_12746]