9,812 matches
-
care-i citea bunicului, aflat încă pe hol, datele personale ale mamei din buletinul de identitate. Și l-am auzit pe bunicul îngăimînd: " Da, e aici". Năvala s-a produs o dată cu lectura buletinului. Stăteam în pat, în capul oaselor, și tremuram de emoție. Mama, nedumerită, pe urmă, speriată, a încercat să-i întrebe ce vor. în loc de răspuns, i s-a cerut pe un ton, care mi s-a părut groaznic de sever, să se îmbrace și să-i urmeze. Mama i-
O amintire by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15896_a_17221]
-
explicita punere la trecut: „M-ai privit îndelung, bănuitoare,/ de ce nu ți-ai făcut ochii azi, mi-ai spus,/ o dată și a doua oară/ și cea de lîngă patul tău a zis:/ fă-ți ochii, domnișoară!// Și m-am dus tremurînd la oglinda/ în care patul tău se vedea/ ușor înclinat/ și parcă te duceai cu el cu tot în jos/ și m-am apucat// să- mi fac ochii încet, încet,/ așa cum aș număra/ ca să nu urlu de durere/ și tu
Sora noastră by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/3139_a_4464]
-
mototolite. Apoi am început să-l răsfoiesc. Am ezitat în fața plăcerii de a contempla în voie chipul extrem de atrăgător al femeii în rochie albastră. Mă deranja puterea redusă a lentilelor. Alunecam în acel gol din stomac care mă făcuse să tremur de o teribilă senzație de hipoglicemie în noaptea în care am văzut-o pe Nicole beată sau drogată, abia ascunsă de o bluziță subțire și de chiloții albi care-i scoteau în evidență picioarele kilometrice. „Nicoleta aia a ta, cu
Femei albastre by Gheorghe Crăciun () [Corola-journal/Journalistic/4336_a_5661]
-
urechea ei dreaptă, dezgolită, lipită de încheietura maxilarului, urechea ei de care atîrnă mănunchiul lung de fire al unui cercel de aur. Am pus ziarul într-un dosar și l-am aruncat pe etajeră. E prea mult, nu mai vreau. Tremur cu dinții strînși, deschid aparatul de radio și încerc să fac pe indiferentul. Ce caraghios?! Ada Comenschi n-a rămas în România. Ada e peste tot și mă urmărește nevăzută din aer. Mirosul amărui al trupului ei îmi împînzește mintea
Femei albastre by Gheorghe Crăciun () [Corola-journal/Journalistic/4336_a_5661]
-
naivă întrebare, dar ne-o sugerează un cuvînt al poetei - dacă d-sa, aflată mai tot timpul în compania "lucrurilor mici", optînd pentru "nivelarea" cu toate entitățile existenței, ar putea fi "fericită". Deși la un moment dat declară: "tu aproape tremuri/ fericit în plutire/ împreună cu frunza-n cădere/ amestecat între pulberi sub veghea unui/ azur indecis" (tu aproape tremuri), autoarea își păstrează stigmatele suferinței, trăsăturile dacă nu ofensive, măcar foarte încordate ale neîmplinirii: "aș spune mereu/ și în tăcere aș spune
Relația între mic și mare by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9747_a_11072]
-
compania "lucrurilor mici", optînd pentru "nivelarea" cu toate entitățile existenței, ar putea fi "fericită". Deși la un moment dat declară: "tu aproape tremuri/ fericit în plutire/ împreună cu frunza-n cădere/ amestecat între pulberi sub veghea unui/ azur indecis" (tu aproape tremuri), autoarea își păstrează stigmatele suferinței, trăsăturile dacă nu ofensive, măcar foarte încordate ale neîmplinirii: "aș spune mereu/ și în tăcere aș spune/ și în întuneric aș spune/ și în trecut m-aș duce să spun/ rănile vechi nu s-au
Relația între mic și mare by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/9747_a_11072]
-
cărei mîzgă neodecadentă se îneacă pînă și corpurile cerești: "azi m-am trezit cu țeasta umflată ochii-mi ieșeau/ din cap ca la un bou tras în țeapă/ o mînă mi-atîrnă afară un firicel de pișu/ stăruie pe coapsa zdrobită/ tremură într-o băltoacă unde se oglindește cerul/ halesc linii drepte și scuip spații curbe/ nu se văd stele soarele de muci clefăie ca o troacă/ de ochi. Mîncarea asta vede apusul în gură" ( dacă mă hotărăsc). PÎn| aici nimic deosebit
Șansa "biografismului" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14037_a_15362]
-
a suferinței de-a fi. O suferință globală, cu ireparabile consecințe. „noaptea nu e noapte ziua nu e/ zi pentru mine apele nu sînt/ despărțite de uscate și-și nici-nici/ partea mea stîngă stă în arșiță/ iar partea mea dreaptă tremură în viscol/ brațele mele înoată în mare/ iar picioarele mele aleargă pe uscat/ ca un munte cu iarbă verde la poale/ și zăpadă înaltă pe piscuri/ jumătatea de jos a corpului meu trăiește/ în plină zi/ iar jumătatea de sus
Tratat de descompunere by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13260_a_14585]
-
toți sperau să câștige". Demonii din totdeauna - invidia, ura, egoismul, războiul, răzbunarea, teama, durerea - pavează acest iad din ce în ce mai elastic, pe care omenirea sare din ce în ce mai sus, până la imposibilitatea de a mai trăi și muri în pace. Profesorului Malik Solanka "glasul îi tremura de furie" ; vederea slăbită mai reușea să perceapă că lumea era "în neregulă". Nu își mai găsea odihna (de altfel, în finalul romanului, sfârșește sărind din ce în ce mai sus, sub ochii fiului său Asmaan, nume sugerând cerurile, as-saman. Viața e furie, care
Pentru lumile care dispar... by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14634_a_15959]
-
se află/ demult aici/ fereastră aburita/ nu mă-mpiedică să-l văd/ e vorba, domnilor, așa cum vi s-a promis,/ cu-adevărat, de-un geam transparent/ da, se vede prin el/ sufletul cîinelui de care/ e atîta nevoie/ că-mi tremura țocul în mînă/ și nu trebuie/ să-mi pun urechea pe hîrtie/ spre a auzi cum face Ham! Ham!/ și geamul e/ atît de transparent, domnilor/ că văd prin el/ chipul tatălui meu/ ce-ar fi putut muri într-o
Poezia lui Dorin Tudoran by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17623_a_18948]
-
vine Oona iar/ ea ne răspunde înciudată nicio-dată nu mă vedeți/ și sunt mare și eu de mult". În scenele reiterate, cu graficul lor liniștitor, deodată se strecoară virusul stranietății. Lucrurile scapă de sub control, copiii fac ochii mari, lentila fotografică tremură puțin: "nici în seara aceasta n-am închis ușile/ bunica se îmbătase urât și vorbea prin somn/ mai scăpa câte o înjurătură își freca picioarele/ prăfuite și am văzut atunci că fusta ei neagră/ era ruptă până sus" (Pentru că așa
Poezie timidă by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/7992_a_9317]
-
să-ți iau viața./ Dar cînd să ucid leoaica de catifea,/ pielea începu să-mi plesnească, gura să huruie,/ biserica-ntreagă se zguduia,/ căci venea de sub lagună,/ mireasma femeii de doge, nebună./ Aveai un singur sîn de tîrfă și el tremura,/ bancherii puseseră preț zeiesc pe carnea ta./ Din păr, cerșetoarele aveau să-mpletească o rochie de mireasă,/ din unghii, vrăjitoarele rîvneau să facă talismane./ Strălucea pumnalul de pe inima mea" (A șaptea scrisoare venețiană). Scenariul livresc se cumpănește astfel cu verva
O Veneție "monstruoasă" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15268_a_16593]
-
se legitimează prin spiritul caragialian: în trimiteri directe, în aluzii (o scrisoare e datată "8 august - ziua republicii de la Ploiești" - p. 41) sau în parafraze. Între mărcile distinctive ale stilului lui Steinhardt aș include și enumerarea, exasperarea seriilor de sinonime: "tremurînd de spaimă, nădușiți de groază, porniți în orice clipă să dea birul cu fugiții, neîndemînateci, stupizi, buimaci" (p. 102); "nebunul, dobitocul și caraghiosul de mine" (p. 111); "foc supărat, întristat, indignat, revoltat, amărît, cătrănit, mîhnit peste măsură, cu sufletul acrit
Echilibru stilistic by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16843_a_18168]
-
se oprea nicăieri, ea parcurgea talazurile de tineret, care se dau în lături ca valurile Mărei Roșii dinaintea pasului lui Moise.” La vederea acestei femei înalte și „încremenitor” de frumoasă, tânărul Aspru se pierde cu firea, mâna începe să-i tremure ca apucată de un frig nervos, lăsând să-i scape, sub ochii colegilor, două mari dicționare - Bailly și Quicherat - care se prăvălesc pe caldarâm cu o detunătură înspăimântătoare. Rezultatul operațiunii e, cum s-ar zice, mifigue, mi-raisin: „Ea m-a
Haimanaua, dulcineea și maestrul by Corina Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/5166_a_6491]
-
Noroc cu ei însă că otomanii aveau să fie biruiți mai tîrziu și respinși, prilej fericit pentru vecinii noștri, maghiarii, de a se reface și de a reintră, încă de pe atunci, de-abinelea, în Continentul mult visat. Continent ce face să tremure de emoție bărbia plus barbuta președintelui cu vocea să autoritara, deși ea sună în falset; ori tomnai, fiindcă ea e în falset, vrea să pară autoritara. "Avem W.C. turcesc", se scuză patronul rușinat al unui mic hotel privatizat din Ardeal
"Iar noi, a Turchiei floare..." by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/18157_a_19482]
-
cu o vorbă, îți ghicea și impunea viitorul depărtat? Unde, Vania, zis „Stînca de la mal” (citez trunchiat, cum Nina Cassian n-ar merita), care putea ține în dinți mese de fier și-al cărui trup s-a fofilat către sfîrșit tremurînd, ca și orb într-un alcool pe care marea nu putea să-l mai încapă și cu care Virgil Mazilescu fraterniza la sînge, într-o dimineață fiebinte, îmbrăcat în costum, cu pantalonii suflecați, cu cravată și servietă diplomat (de un
Vama dintre doi mai by Călin-Andrei Mihăilescu () [Corola-journal/Journalistic/13587_a_14912]
-
foarte frumos, făcîndu-i în ciudă amantului! Interpretare hazardată? Nicidecum. "Sufletul slav", neică! În adolescență, eram atît de emoționat la o primă lectură din Dostoievski, sau Blecher, sau Meyrink ("Golem", citit la Curtea de Argeș, într-o vacanță), încît nu pricepeam aproape nimic, tremurînd, literalmente zguduit ca de-o boală cu febră și transpirație. De-abia la a doua, sau a treia, sau a patra recitire mă dezmeticeam, "gustam" textul. Mai exact: contactele inițiale cu anumiți autori mă pierdeau, precum femeile, în orgasme cerebrale
Catalog de nimfe (1) by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/14487_a_15812]
-
tramvaiul 56 pe la mine prin pantelimon. l-au așteptat și alții, n-avea grijă, însă nu a mai trecut pe-acolo. pe urmă mi s-a spus că ar umbla deviat prin vatra luminoasă. am stat multe nopți întregi degeaba, tremurând în vatra luminoasă. dar într-o noapte mi s-a părut că l-am prins. era o noapte mai mult decât noapte. se făcuse două și eram atât de treaz că picam din picioare când mi s-a părut că
petrecere de pietoni (fragment) by Ioan Es. Pop () [Corola-journal/Imaginative/14747_a_16072]
-
intrarea în mine - atunci Primul care aruncă cu piatra - Pietrificându-mă. Acela să fie. Singurul care El nu are ochi decât pentru mine iar eu sub pleoapa lui mă întind cât toată pupila de mare odaliscă ce (nu) sunt Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că Nici-o distanță nu e prea mare să ne separe Chipul luiîmi apare cu viteza luminii în față Și scriu pe frunte numele meu: Semnul și sunetul său Carnea mea tremură și se (cu
Poezie by Floarea Țuțuianu () [Corola-journal/Imaginative/15153_a_16478]
-
Primul care aruncă cu piatra - Pietrificându-mă. Acela să fie. Singurul care El nu are ochi decât pentru mine iar eu sub pleoapa lui mă întind cât toată pupila de mare odaliscă ce (nu) sunt Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că Nici-o distanță nu e prea mare să ne separe Chipul luiîmi apare cu viteza luminii în față Și scriu pe frunte numele meu: Semnul și sunetul său Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că
Poezie by Floarea Țuțuianu () [Corola-journal/Imaginative/15153_a_16478]
-
sunt Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că Nici-o distanță nu e prea mare să ne separe Chipul luiîmi apare cu viteza luminii în față Și scriu pe frunte numele meu: Semnul și sunetul său Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că Vreau să-l ating Dar mâna-mi rămâne stingheră în aer Să fim una Stau dreaptă în fața numelui tău îl iau în palme și-l așez între coapse Tu întru mine eu întru
Poezie by Floarea Țuțuianu () [Corola-journal/Imaginative/15153_a_16478]
-
și se (cu)tremură la gândul că Nici-o distanță nu e prea mare să ne separe Chipul luiîmi apare cu viteza luminii în față Și scriu pe frunte numele meu: Semnul și sunetul său Carnea mea tremură și se (cu)tremură la gândul că Vreau să-l ating Dar mâna-mi rămâne stingheră în aer Să fim una Stau dreaptă în fața numelui tău îl iau în palme și-l așez între coapse Tu întru mine eu întru tine amândoi să fim
Poezie by Floarea Țuțuianu () [Corola-journal/Imaginative/15153_a_16478]
-
al grădinii O găină neagră Cu ochi galbeni, rotunzi Pândea, aștepta, Ciugulea și înghițea Tot ce găsea. Si ghearele ei ascuțite Cuțite înfipte-n pământ Săpau o groapă Adânc. Nucul bătrân Răvășea cu crengile lui Norii. Printre frunze Se strecurau tremurând Zorii. * Saveta, mama lui Petre, Strângea în brațe Trunchiul mărului tânăr. Scoarța lucioasă Se lipea de buzele ei Si suflarea fierbinte Năștea picături de apă Ce alunecau ploaie Peste sânii uscați. Un abur argintiu Învălui trupul mărului Lipit de cel
Istorii by Doina Cetea () [Corola-journal/Imaginative/2765_a_4090]
-
numai temătorul și veșnicul neliniștitul Florin Mugur (numai pentru cei aleși, conștiința de sine înseamnă neliniște), a fost cel care a avut firescul sentiment de solidaritate, nu de etnie, ci de omenie și curajul să coboare din autocar, după mine, tremurând de indignare și să declare, împotriva "sentinței de partid", cu o voce guturală, neobișnuit de puternică pentru el: "Dacă nu merge poetul Horia Gane, nu merg nici eu!" În sfârșit, a urmat puțintică tevatură, s-a încercat convingerea lui Florin
Amintiri despre Florin Mugur și Norman Manea by Horia Gane () [Corola-journal/Imaginative/12682_a_14007]
-
ta Ar sângera pentru toate Adunând din neant lumina facerii... Ca și cum, ca și cum... 1995 Poeții, Poeții Cum zgâlțâie timpul Poeții, poeții, Frângându-și nimbul Și linia vieții! Plăpândele toamne, Teribile, iernile, Pe versul lor, Doamne, Tu cerni-le, cerni-le... Le tremură buzele, Silabele scapără... Mai lasă-le Muzele, De Hades îi apără! Prea multe, prea multe, Perfide, ispitele Din vremuri oculte, Din toate ursitele... Mai lasă-le, lasă-le Un zâmbet măcar, Să-și reazime oasele Fragile, de var! 1996 Dezmărginire
DEDICAȚII by Ion Brad () [Corola-journal/Imaginative/2575_a_3900]