5,170 matches
-
Ascultam până târziu vaierul valurilor mării când năvăleau și se spărgeau la țărm. Parcă îmi spuneau mereu câte o poveste despre nașterea și viața lor. Îmi povesteau despre drumul parcurs de ele, despre pești și despre alge. Îmi spuneau despre vapoare și corăbii, despre pirații mărilor și oceanelor și despre porturile în care se odihneau acestea. Și adormeam așa, iar dimineața nici nu știam dacă poveștile mi le spuneau ele ori le visam eu... Într-o zi, în stațiunea numită Costinești
Captiv pe tărâmul copilăriei by Marian Malciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/630_a_1234]
-
niște cavaleri polinezieni păzesc, cu rituri stranii, mistere pe care nu-i legiuit ca oamenii să le cunoască. Frumusețea insulei se dezvăluie pe măsură ce apropierea îți arată forme mai distincte ale vârfurilor sale fascinante, dar își păstrează secretul când treci cu vaporul pe lângă ea și, inviolabilă în propriu-i întuneric, pare să se strângă în ea însăși într-o încrâncenare de piatră inaccesibilă. N-ai fi deloc surprins dacă, apropiindu-te în căutarea unei porți prin recifurile de corali, ea ar dispărea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
și civilizat, iar copacii exotici cu flori stacojii își flutură culorile ca un strigăt pasionat pe azurul cerului. Sunt senzuali cu o violență nerușinată, care-ți taie pur și simplu respirația. Iar mulțimea care se înghesuie pe debarcader când trage vaporul la chei este viu colorată și degajată. E o gloată gălăgioasă, veselă, care gesticulează tot timpul. E o mare de fețe cafenii. Ai impresia unei mișcări colorate pe fundalul albastru scânteietor al cerului. Totul se face cu multă agitație - descărcarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
lună, dormind câte doisprezece-paisprezece laolaltă - suedezi, negri, brazilieni -, pe dușumeaua celor două încăperi goale din casa lui, pe care el le repartizase acestor musafiri. Și în fiecare zi mergeau cu el până la Piața Victor Gélu unde se întâlneau căpitani de vapoare în căutarea unor matrozi. Mulatrul Bill Ghioagă era însurat cu o americancă obeză și șleampătă ajunsă până la această treaptă a decăderii prin Dumnezeu știe ce proces de degradare, și în fiecare zi cei găzduiți în azil făceau cu schimbul ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
mai proaste, adăugă el dând filozofic din umeri în timp ce lua două trabucuri din tabachera pe care i-o întinsesem și punându-și unul în gură, iar celălalt în buzunar. Din când în când mai câștigau ceva bani. Uneori venea vreun vapor cu poștă și căpitanul Nichols care făcuse cunoștință cu pontatorul izbutea să găsească pentru amândoi un angajament ca hamali. Când era vorba de un vapor englezesc se strecurau cum puteau în teugă și obțineau de la echipaj o gustare de dimineață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
iar celălalt în buzunar. Din când în când mai câștigau ceva bani. Uneori venea vreun vapor cu poștă și căpitanul Nichols care făcuse cunoștință cu pontatorul izbutea să găsească pentru amândoi un angajament ca hamali. Când era vorba de un vapor englezesc se strecurau cum puteau în teugă și obțineau de la echipaj o gustare de dimineață substanțială. Înfruntau riscul de a se întâlni cu vreunul dintre ofițerii vasului și de a fi alungați în jos pe pasarelă cu un picior în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
pardoseală de gresie roșie, un pat mare de lemn și pe o masă de brad un ulcior și un lighean. Pe strada asta se plimbă o mulțime pestriță - matrozi indieni de pe vase orientale de cursă lungă, nordici blonzi de pe un vapor suedez, japonezi de pe un distrugător, marinari englezi, spanioli, băieți cu înfățișare agreabilă de pe un crucișător francez sau negri de pe un vas american care transportă mărfuri și călători. Ziua, strada e pur și simplu sordidă, dar seara, fiind luminată de lămpile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
peste bord la Gibraltar pradă unui acces de delirium tremens. — Ei băiete! Ia, pas alergător până-n port, îi zise căpitanul lui Strickland, și te și angajezi. Să-ți iei actele. Strickland porni imediat și căpitanul Nichols nu-l mai văzu. Vaporul nu stătea în port decât șase ore, și seara căpitanul Nichols urmări cum îi dispare fumul coșurilor în timp ce nava despica spre est marea înghețată de apropierea iernii. Am povestit toate acestea cât am putut mai bine întrucât îmi place contrastul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
stare să se țină de treabă. După puțină vreme voia să se întoarcă în ținutul tufișurilor și într-o bună dimineață dispărea. Strickland ajunsese în Tahiti cam la șase luni după ce părăsise Marsilia. Reușise să traverseze oceanul muncind pe un vapor care făcea drumul între Auckland și San Francisco, și sosise în Tahiti cu o cutie cu vopsele, un șevalet și vreo douăsprezece pânze. Avea vreo câteva lire în buzunar căci găsise de lucru la Sydney și-și închirie o cămăruță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
s-au făcut daruri de către persoanele pe care le cunoscusem - coșulețe din frunze de cocotier, rogojini de pandan, evantaie; iar Tiaré îmi dărui trei perle mici și trei borcane de peltea de guava făcută cu propriile ei mâini grăsulii. Când vaporul de poștă care făcuse o escală de douăzeci și patru de ore în drumul din Noua Zeelandă către San Francisco sună sirena care-i avertiza pe pasageri să se îmbarce, Tiaré mă strânse la pieptul ei generos, așa că am avut senzația că mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
care-i avertiza pe pasageri să se îmbarce, Tiaré mă strânse la pieptul ei generos, așa că am avut senzația că mă afund în valurile mării, și-și apăsă buzele roșii pe gura mea. În ochi îi străluceau lacrimi. Și când vaporul ieși încetișor din lagună croindu-și cu grijă drumul prin deschizătura dintre recifuri, iar apoi despică marea largă, mă cuprinse o oarecare melancolie. Briza era și acum încărcată de aromele plăcute ale uscatului. Tahiti se afla la mare depărtare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
de o săptămână, cât ne-a mai rămas până la întoarcere. Am strigat șoferului să mă ducă la cea mai apropiată agenție de voiaj. Acolo, în dreptunghiul unui ghișeu, s-a ivit un căpșor blond de fată: ― Când pleacă cel dintâi vapor spre Constantinopol? ― Astă-seară la ora 9. ― Cum aș face să nu-l pierd. Căpșorul a zâmbit galeș: ― Foarte simplu, cumpărați un bilet. ― Bine, dar n-am pașaport. ― Atunci se schimbă socoteala. Scoateți mai întîi pașaportul și plecați peste patru zile
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
lăsat-o pe Mihaela la restaurant, pretextând un telefon cu Bucureștiul și am alergat la hotel ca să achit nota și să expediez bagajul. ― De ce-ai întîrziat atîta? În loc să-i răspund, i-am spus: ― Haidem, Aimée, e timpul să mergem. Vaporul pleacă la nouă și trebuie să fim în port cu cel puțin o oră mai devreme. "Principesa" mândră, albă ca o lebădă, se afla sub presiune. O febră, un du-te-vino necontenit frământa micul port. Călătorii se strecurau grăbiți, înghesuindu-se
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
mai mult decât în visul meu. Poate are să vină și ziua aceea. Am luat-o de mână și am tras-o după mine. ― Ziua de care vorbești a binevoit să vină. Hai să mergem! ― De ce te grăbești? Stăm până pleacă vaporul. ― M-ai înțeles greșit. Nu-i vorba să mergem acasă, ci la... Constantinopol. Ea izbucni în râs. ― Dor, ce sânt glumele astea? ― Ba nicidecum, vorbesc foarte serios. Am împins-o ușor să urce puntea care ducea pe vas. ― Ce faci
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
Nebun ― zici? Mi-ar trebui prea multă înțelepciune pentru asta. Din păcate sânt zdravăn la cap. Strigătul ei era cea mai frumoasă declarație de dragoste pe care nu cred s-o mai fi auzit cineva pe lumea asta în afară de mine. Vaporul fluieră dogit și țipătul lui răni adânc văzduhul. Era semnalul de plecare. Puntea fu trasă, otgoanele desfăcute. Lebăda plutitoare, descătușată de chei, lunecă pe apă depărtîndu-se ușor de țărm. Batistele dintre cele două lumi, a apei și a uscatului, fluturau
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
erau înșirate câteva bănci de lemn. Mihaela se întinse pe una din ele și-și puse capul pe genunchii mei. Exclamă, închizînd ochii: ― Ce fericită sînt! De mult n-am fost atât de receptivă ca acum. Spune-mi, mai există vapoare de-astea pe lume? ― Ce vorbă! Sigur că există... cu duiumul! ― De ce minți? Nu coristă... N-am văzut nici unul. E pentru prima dată când mă urc pe un vapor. Și chiar dacă ar exista nu se pot asemui cu "Principesa" noastră
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
am fost atât de receptivă ca acum. Spune-mi, mai există vapoare de-astea pe lume? ― Ce vorbă! Sigur că există... cu duiumul! ― De ce minți? Nu coristă... N-am văzut nici unul. E pentru prima dată când mă urc pe un vapor. Și chiar dacă ar exista nu se pot asemui cu "Principesa" noastră. ― Asta da. E cea mai mândră navă de pe mări și oceane pentru că ne transportă pe noi, nu-i așa? A confirmat din cap foarte serios. Apoi mi-a propus
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
am petrecut sus, la Tatavla, în grădina fabricii de bere și am băut bere Bomonti de la butoiaș, cu cepul; când am vizitat prima expoziție de pictură turcească, la Galata Serai. În fiecare dimineață, la 6 (eram dealtfel foarte matinali), luam vaporul de la podul Galata și plecam la Altîn-Koum, unde se varsă Marea Neagră în Bosfor. Ajungeam în mai puțin de o oră, apoi făceam plajă pe nisipul de aur. Era o priveliște rară. În stânga noastră se întindea Marea Neagră, și apele ei păreau
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
o destăinuire. ― Cred că am rămas grea din noaptea aceea pe mare. M-am bucurat, dar vestea nu mă surprinsese. (Cînd aflasem de la Alexa că Mihaela e gravidă, mi-a venit spontan în minte noaptea de dragoste petrecută în cabina vaporului.) ― Dacă o fi băiat, i-am propus, îi punem numele Catarg iar dacă o fi fată, o botezăm Principesa (numele vasului). Într-o zi, când ne pregăteam să ieșim în oraș, Mihaela scăpă poșeta din mână. Toate nimicurile aflate acolo
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
ca un comandant de companie. O mulțime de săteni și sătence se adunaseră în curtea bisericii ca să vadă nunta de la București. Alexa se minuna de ideea mea care nu era deloc năstrușnică. (În orice caz renunțasem la avion și la vapor.) ― Nu m-așteptam la o surpriză ca asta... Și Mihaela părea că se bucură, surâdea mereu și își plimba fără satur ochii incandescenți pe decorul rural, dar nu spunea nimic. M-aș fi bucurat dacă participa mai mult la propria
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
la mine? Că știu să uit. Nu cer mult pentru asta. Dar, după câte văd, dumneavoastră vă priește. — Înțeleg. Puțin. — Iar pe deasupra o să vă dau și un cadou. Unul care valorează o sută de bilete de tren, sau unul de vapor sau ce vă place. Oriunde. Un cap de mumie, să zicem. Nu mai am nevoie de el. O vază grecească. Antică. — Și ce înseamnă puținul acela? întreabă. Respiră. Simte c-o să trăiască. — Mâine o să aprindeți un chibrit, pe care o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
două insule, una fiind Chefalonia. Și, dintre toți locuitorii acelor locuri, cei mai demni urmași ai șiretului Ulise sunt, se pare, cel puțin așa am auzit, chefaloniții. Un chefalonit cumpără, se zice, nu știu ce. În clipa când se urcă pe scara vaporului, vânzătorul (un străin de Chefalonia, se înțelege) îi spune, mulțumit că a reușit, în fine, să păcălească un chefalonit: "Te rog să mă ierți, te-am înșelat la preț; nu face nici jumătate". Chefalonitul îi răspunde calm: "Nu-i nimic
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
până în ultima clipă să plec. Meteorologii au anunțat furtuni puternice pe Marea Neagră, cu valuri de peste șapte metri. Și, de ieri, vremea s-a stricat brusc. E frig, urât, suflă un vânt rău. Condiții deloc atrăgătoare pentru prima mea călătorie cu vaporul! Dar dacă pierdeam această ocazie, când aș mai fi putut avea una asemănătoare? E o croazieră, gratuită, la care participă câteva sute de scriitori europeni. Vom zbura până la Atena. Luni (azi e duminecă, ora 16,30, în aeroport) ne vom
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
mai fi putut avea una asemănătoare? E o croazieră, gratuită, la care participă câteva sute de scriitori europeni. Vom zbura până la Atena. Luni (azi e duminecă, ora 16,30, în aeroport) ne vom duce la Pireu unde ne vom îmbarca. Vaporul va porni prin Marea Egee, Marea Marmara, Bosfor, intrând în Marea Neagră și vom naviga până la Odesa. De-acolo ne vom întoarce, făcând escale la Constanța, Varna, Istanbul, Izmir, Salonic și Pireu. Apoi, cu autobuzele, ne vom duce la Delfi. Înainte de toate
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
apei. Căci "Nereus" se găsește sub nivelul mării. Îmi dau seama după zgomotul valurilor. Păcat. Am început-o prost. Voi "auzi" marea, cea mai mare parte din timp, în loc s-o "privesc". Parcă aș fi pe un submarin. Toate "nivelele" vaporului au nume luate din mitologie. Ceea ce nu mă miră. În toată Grecia legendele sunt puse la lucru, să aducă bani. A trecut vremea când zeii hoinăreau, de capul lor, pe la Troia, ori se distrau pe seama muritorilor. Deasupra noastră e "Poseidon
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]