51,037 matches
-
am menționat, Rumianțev se prezenta ca fiind unul din "autorii" acelor condiții favorabile 169. Un motiv în plus, desigur, pentru că suedezii să fie recunoscători Rusiei și să rămână, în continuare, în "umbră" să. În cazul în care interpretarea este corectă, intenția lui Napoleon a rămas, totuși, doar în această fază. Deoarece, copleșit de sistemul său continental, nu a mai acordat nici o atenție detaliilor, grăbind configurarea raportului de forțe din Nordul Europei, în favoarea Rusiei. Pentru că, așa cum s-a constatat, atacând, fără declarație
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
granițe nu numai că nu constituia o favoare, ci o reparare a unor grave încălcări a dreptu rilor sale, comise de vecinii săi nemijlociți, adică turcii, tătarii și rușii. Ca urmare, mai ales în condițiile în care nu erau cunoscute intențiile lui Napoleon în ceea ce privește "la prolongation du Royaume de Pologne de ce côté là", el concluziona că "îl est d'un intérêt majeur, pour tous leș rapports politiques et commerciaux, de réintégrer la Pologne dans cette possession. On y gagnerait Oczakow, Kinburn
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
să se declanșeze în raporturile franco-ruse. Așadar, "c'est en partant de ce principe qu'il entama leș négociations à Tilsit"215. Întâlnirea de la Tilsit dintre Napoleon I și Alexandru I216 s-a încheiat cu semnarea câtorva acte internaționale care exprimau intenția celor doi împărați de a rezolva două dintre problemele esențiale cu impact direct asupra sistemului continental instituit de Napoleon I la 21 noiembrie 1806, adică problemă poloneză și cea orientala, tocmai pentru că între ele există o strânsă interdependenta. Primei i-
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
care stipula crearea unei noi formațiuni statale în Europa Centrală și de Nord, anume Ducatul Varșoviei, sub sceptrul regelui Saxoniei 217. Fptul că urma a fi constituit doar din provinciile fostului stat polonez anexate de Prusia după anul 1772, reliefează intenția lui Napoleon de a reduce la minimum cu putință puterea Prusiei în spațiul german, dar și de a evita să-i ofere lui Alexandru I cel mai vag motiv de suspiciune în ceea ce privește planurile sale față de Rusia 218. Această dorință se
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Poloniei 234, ceea ce era de presupus că nu s-ar fi întâmplat, fără consimțământul, cel putin tacit, al lui Napoleon. Mai mult chiar, în cercurile diplomatice de la Istanbul circulau, la sfârșitul anului 1809 și începutul celui următor, zvonuri referitoare la intenția lui Napoleon de a reconstitui întreaga Polonie "en faveur d'un prince régnante de France", concomitent cu cel privind un posibil război franco-rus235. Ca urmare, au reapărut îngrijorările cercurilor conducătoare ruse, provocate de problema poloneză, în condițiile în care nu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
prin Strâmtori. Căci, potrivit calculelor sale, ea ar fi atins acel obiectiv, în cazul în care ar fi reușit să-și instaureze influență în Șerbia, de unde, prin Muntenegru și Morea, ar fi avut cale deschisă către Mediterana 246. Indiferent de intențiile lui Napoleon Bonaparte în ceea ce privește problemă poloneză, tarul și le urmărea pe ale sale. El nu putea ignoră faptul că realizarea lor nu era chiar atat de simplă, nu numai din motivele ce țineau de conjunctură politică din Europa de Nord, așa cum le-
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
până la sfârșitul ultimului deceniu al secolului al XVIII-lea, relațiile suedo-ruse au intrat într-o perioadă de acalmie consacrată, așa cum am menționat, de tratatul de alianță defensivă, încheiat de Suedia cu Rusia, la 18/29 octombrie 1799, la Gatschina. În intenția semnatarilor, tratatul trebuia să pună capăt și disputelor de frontieră dintre posesiunile lor din Finlanda și care constituiau un handicap serios ce impieta asupra unei evoluții normale a relațiilor dintre ele, scop în care a fost inserat un articol special
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
de englezi 267. Rămânea, totuși, deschisă, o altă problemă, nu mai puțin importantă din punctul de vedere al securității pozițiilor engleze în Europa de Nord, si anume cea poloneză. Iată pentru ce diplomația britanică urmărea cu atenție evoluția acesteia, încercând să sesizeze intențiile lui Napoleon în legătură cu statutul Poloniei, suspectându-l că "veut ériger en Pologne une barrière contre la Russie"268. Și nu numai împotriva Rusiei, de vreme ce una din cele mai importante sugestii oferite lui Napoleon, privind motivațiile regenerării Poloniei, si anume cea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
lupta împotriva Franței, doar cu scopul de reda principilor germani, bineînțeles, inclusiv regelui Prusiei, teritoriile pe care le pierduseră din cauza lui Napoleon. Obiectiv la realizarea căruia trebuia, firește, să contribuie și Friedrich Wilhelm al III-lea306. Prusia avea, însă, rezerve în ceea ce privește intențiile Curții de la Viena, referitoare la viitoarea reorganizare a Germaniei și, sfătuita de Rusia, s-a menținut în expectativă. Deoarece, aceasta din urmă 301 Cf., raportul lui Duldner către Bremmer, din Cernăuți, din 21 august 1809, în Hurmuzaki, Documente XIX2, p.
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
reconcilia cu regele Gustav al IV-lea Adolf, disponibilitate pe care Antoine René Charles Martin Laforest, trimisul extraordinar și ministru plenipotențiar al Franței la Berlin, i-a făcut-o cunoscută cancelarului Prusiei, von Hardenberg. Sesizând, probabil, că acel demers ascundea intenția francezilor de a-i implică activ pe prusieni în realizarea obiectivelor lor politice în Nordul Europei, cancelarul s-a limitat doar la a comunica "ces notions" lui Maxim Maximovici Alopeus, trimisul extraordinar și ministru plenipotențiar al Rusiei la 332 Ibidem
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Ambele au avut implicații directe asupra problemei orientale, în sensul că au contribuit la consolidarea pozițiilor Rusiei în Orientul European 37. În acest context și-a putut permite Rusia să trimită, în primăvara anului 1793, o fregată prin Dardanele, cu intenția de a traversa și strâmtoarea Bosfor, pentru a intra în Marea Neagră. Evenimentul a atras și atenția diplomaților suedezi de la Istanbul, datorită semnificației sale implicite și asupra poziției Suediei în raporturile cu Rusia, în zona Mării Baltice 38. Cu aceeași atenție și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
d'Ohsson s-a apărat de acuzațiile ce i se aduceau 41 și a continuat să apere punctul de vedere al Suediei în problema subsidiilor 42. Misiune destul de dificilă, deoarece Suedia, de teama unor represalii din partea Rusiei, care era ostilă intențiilor acesteia de a acorda asistență Porții Otomane, în vederea realizării programului său de reformare structurală a Imperiului Otoman, nu se grăbea să-i pună la dispoziție ofițerii și specialiștii suedezi în construcții portuare, solicitați de aceasta, gest care sporea neîncrederea cercurilor
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
asistență Porții Otomane, în vederea realizării programului său de reformare structurală a Imperiului Otoman, nu se grăbea să-i pună la dispoziție ofițerii și specialiștii suedezi în construcții portuare, solicitați de aceasta, gest care sporea neîncrederea cercurilor conducătoare otomane față de bunele intenții ale Suediei 43. De altfel, potrivit constatărilor lui Mouradgea d'Ohsson, toți adversarii Franței Republicane își concentrau eforturile la Istanbul, pentru a împiedica orice colaborare otomano-suedeză, ca să nu se dea posibilitate Porții să abandoneze politică să de neutralitate față de conflictul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
de navigație pe Marea Neagră. Acel privilegiu a fost acordat, însă, în condiții oneroase pentru Suedia 117. Or, acceptarea lor era justificată tocmai datorită faptului că Rusia își consolida poziția de preeminenta la Istanbul și, pe cale de consecință, nu-și ascundea intenția de a cenzură și raporturile suedo-otomane118. Și poate tocmai de aceea reprezentantul diplomatic al Rusiei la Istanbul, Andrej Iakovlevich Italinski, a făcut uz de influența sa, fără de care, susținea A.E. Wallen, "îl auroit toujours été impossible d'obtenir la
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
doua135; altfel spus, de a contribui la modificarea hârtii politice a Europei Est-Centrale, în conformitate cu comandamentele politicii europene a Porții Otomane. Nils Gustaf Palin, care primise acele avansuri din partea unui înalt demnitar otoman, s-a arătat foarte reticent în ceea ce privește autenticitatea acelor intenții care puteau fi doar expresia intrigilor diplomației franceze, așteptând ca, înainte de a se fi angajat în vreo discuție pe această temă, Poartă să fi reluat plata subsidiilor 136. Punctul de vedere al Suediei în problema medierii păcii turco-ruse, solicitată de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
cursul negocierilor referitoare la încheierea armistițiului între Rusia și Turcia 141. De data aceea, mai ales datorită faptului că suedezul trebuia să întrețină "la bienveillance constante de la Porte", în condițiile în care la Istanbul ambasadorul francez răspândea diverse zvonuri, cu intenția de a deteriora raporturile suedo-turce142. Aceluiași scop i-a putut servi și tentativa diplomatului francez de a convinge Poartă Otomană că putea obține o pace favorabilă cu Rusia, de vreme ce există posibilitatea ca aceasta din urma să-i restituie Principatele Române
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Nils Gustaf Palin s-a grăbit să sondeze, din nou, starea de spirit a cercurilor conducătoare otomane, informându-le despre declanșarea ostilităților suedo-ruse, în luna februarie 1808, și intrarea în război, de partea Rusiei, a Danemarcei, si a Prusiei 143. Intenția sa era de a se asigura, el însuși, "des sentimens du Minis tère et șes dispositions à établir quelques rapports entre la guerre du Nord et celle que cet Empire se prépare à recommencer avec la Russie", după expirarea armistițiului
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ce era de așteptat să concretizeze acele opinii constă în posibilitatea de a fi reluate raporturile comerciale cu Anglia, fără teama de opoziția Rusiei, "pourvu que l'on ménage leș apparences"152, în condițiile în care aceasta făcea, deja, publice intențiile sale de a denunța blocada continentală 153. Era, de altfel, reactualizarea unei necesități care l-a condus pe Gustav al IV-lea Adolf în cea de a treia Coaliție antifranceză și l-a ținut în alianță cu Marea Britanie, până la sfârșitul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
în loc. cît., doc. nr. 10-15. 16 Cf., loc. cît., doc. nr. 17 și 18; justificarea oferită de Ignatius Mouradgea d'Ohsson a întârzierii sosirii acelor specialiști ca fiind consecință În atare condiții, la începutul anului 1794 Poartă și-a manifestat intenția de a lua inițiativa creării unui sistem de alianțe europene, ca mijloc de salvgardare și consolidare a poziției Imperiului Otoman în Orientul European, amenințată, în primul, de politică agresivă a Rusiei în zonă. În această perspectivă, cercurile conducătoare otomane considerau
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
adăpostit de țarina care nu numai că a refuzat să-l extrădeze, ci, așa cum știa și ambasadorul Veneției la Petersburg, Zampiero Grimani, i-a acordat "îl Grand Ordine dè Serafini"45. Cum autoritățile suedeze fuseseră informate, ulterior, ca Armfeld avea intenția să se ascundă în Moldova sau în Țară Românească, la 2 iulie 1794 Pehr Olof von Asp a solicitat, oficial, Porții Otomane să dispună efec tuarea cercetărilor necesare și să ordone celor doi domni să-l aresteze, în cazul în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
demers care, ca și numeroase altele care i-au urmat, poate fi pus, cel puțin în împrejurările în care victoriile tot mai categorice ale francezilor păreau să apropie dată la care Poartă putea recunoaște, formal, Republica Franceză, putea avea semnificația intenției de a câștiga Prusia pentru a-i susține preconizatul sau sistem de alianțe europene. Una din etapele realizării lui o 50 Cf., loc. cît., doc. nr. 37, anexă 1, si doc. nr. 41. 51 Cf., loc. cît. doc. nr. 41
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
eveniment ce poate fi considerat că una din multiplele consecințe ale păcii de la Campoformio asupra problemei orientale și care avea să declanșeze o nouă și deosebit de gravă criză a ei, si anume invadarea de către francezi a Egiptului. Zvonurile despre acea intenție au determinat Poartă Otomană să ceară explicații Directoratului, iar regelui Prusiei sfaturi în legătură cu atitudinea pe care ar fi trebuit să o adopte 120. Exprimându-și părerea că ocuparea de către francezi a insulei Malta și preparativele pentru invadarea Egiptului erau consecințele
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Ignatius Mouradgea d'Ohsson semnala și el, la 27 decembrie 1797, neliniștea Porții provocată de posibilitatea încheierii "d'une Ligue prochaine contre leș ottomans" (cf., Europe and the Porte, Vol. I, p. 386); în plus, măi circulau și zvonuri privind intenția Franței de a revoluționa provinciile europene ale Imperiului Otoman și de a distruge religia musulmană (cf., G.St.APK., I.HA, Geheimer Rât, Rep. 11, Auswärtige Beziehungen, No 275d, Türkei, fasc. 83, f. 11-12); vezi, în acest sens, și raportul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Türkei, fasc. 83, f. 179-180); von Knobelsdorff nu știa de acea inițiativa, ci lasă să se înțeleagă că, după spusele lui Constantin Ipsilanti, ea aparținea Porții (cf., raportul său din 10 noiembrie 1798, în loc. cît., f. 199-201v). a negat orice intenție de anexare și a unor teritorii otomane, atitudinea sultanului Selim al III-lea s-a modificat atât față de Franța, cât și față de adversarii otomanilor , în primul rând față de Rusia 135. Această din urmă evoluție a fost favorizată de modificările politice
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
declară dispusă să pună capăt, în favoarea Suediei, diferendului diplomatic generat și întreținut de aproape două decenii, raportate la acea dată, adică la începutul anului 1807, de problema subsidiilor, pretinse de această de la Poarta Otomană. Cu o condiție, însă, care sugera intenția Porții Otomane de a reface ea, de acea dată, vechiul sistem francez de alianțe, cunoscută "Barrière de l'Est": anume că sumele reclamate de suedezi urmau să ajungă la destinație "dans le moment qu'on pouvait s'adresser à la
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]