198,641 matches
-
a se sincroniza cu frații noștri români de peste Prut. Bine și mai târziu, decât niciodată! Sunt de admirat românii din Republica Moldova unde s-a celebrat Ziua Limbii Române (și nu limba moldovenească, așa cum le-ar plăcea unora să se zică) încă din 31 august, 1989. Poemul „Limba noastră” de Alexe Mateevici (27 martie 1888-24 august, 1917) a devenit Imn Național încă din anul 1994; “Limba noastră-i o comoară/ Din adâncuri înfundată/Un șirag de piatră rară/Pe moșie revărsată...” . Ce
ZIUA LIMBII ROMÂNE LA MONTREAL PE 31 AUGUST, 2013 by http://uzp.org.ro/ziua-limbii-romane-la-montreal-pe-31-august-2013-2/ [Corola-blog/BlogPost/93475_a_94767]
-
Republica Moldova unde s-a celebrat Ziua Limbii Române (și nu limba moldovenească, așa cum le-ar plăcea unora să se zică) încă din 31 august, 1989. Poemul „Limba noastră” de Alexe Mateevici (27 martie 1888-24 august, 1917) a devenit Imn Național încă din anul 1994; “Limba noastră-i o comoară/ Din adâncuri înfundată/Un șirag de piatră rară/Pe moșie revărsată...” . Ce frumos poem a creat tânărul poet Alexie Materiei, care a trăit numai 29 de ani! Așa este - limba este o
ZIUA LIMBII ROMÂNE LA MONTREAL PE 31 AUGUST, 2013 by http://uzp.org.ro/ziua-limbii-romane-la-montreal-pe-31-august-2013-2/ [Corola-blog/BlogPost/93475_a_94767]
-
Acasa > Strofe > Timp > LA PATRU ȘI ZECE ÎN ZORI Autor: Ion Untaru Publicat în: Ediția nr. 579 din 01 august 2012 Toate Articolele Autorului Încă o noapte trecută La patru și zece în zori Duce vântul spre munte ninsori Ca dezastrul o bancrută Și deodată parcă-s furii: Încăperea ca un blitz O străbate un chiț-chiț După cele de-ale gurii Eu nici ziua nu
LA PATRU ŞI ZECE ÎN ZORI de ION UNTARU în ediţia nr. 579 din 01 august 2012 by http://confluente.ro/La_patru_si_zece_in_zori_ion_untaru_1343817777.html [Corola-blog/BlogPost/360064_a_361393]
-
lume care impune alte dependențe ucigătoare, iscate de minți diabolice. Cei mai mulți dintre noi ne culcăm cu ”Ruga” în inimă și în minte și ne trezim cu ”Ruga” în suflet și alinare dimineața, grăbindu-ne să deschidem calculatorul și să adăugăm încă un zâmbet trist (!), sau o tristețe zâmbitoare (!!), și o strofă măcar, sau o poezie de câteva strofe, celor strânse deja cu miile în prima etapă a perfoemanței noastre uncie în lume. Nu-i așa că este incredibilă performanța noastră de a
RUGĂ FĂRĂ SFÂRŞIT de ROMEO TARHON în ediţia nr. 639 din 30 septembrie 2012 by http://confluente.ro/A_luat_sfarsit_prima_etapa_a_unei_rea_romeo_tarhon_1349064478.html [Corola-blog/BlogPost/348445_a_349774]
-
noi și ne-a vândut spre a deveni consumatori zi de zi tot ce este mai urât și murdar în lume. Ei bine, așa cum suntem unii dintre noi azi, oameni simpli, necorupți, neînavuțiți, nepervertiți, neparșiviți, neticăloșiți, neînregimentați și manipulați politic, încă temători și rușinoși, jenându-ne de propria cinste prin care ne-am autocondamnat la sărăcie prin iubirea de Neam, iată, am izbutit, unindu-ne forțele și descătușându-ne sufletele, canalizând talentul liric nativ încrustat în genele noastre de români minunați
RUGĂ FĂRĂ SFÂRŞIT de ROMEO TARHON în ediţia nr. 639 din 30 septembrie 2012 by http://confluente.ro/A_luat_sfarsit_prima_etapa_a_unei_rea_romeo_tarhon_1349064478.html [Corola-blog/BlogPost/348445_a_349774]
-
deslușit mesajul oceanelor(...).Descoperirea tainelor vieții,cunoașterea pătimașă a iubirii ce depășește frumusețea telurică,irupând spre spațiul invadat de lumină a ideii ,sunt tot atâtea elemente ale edenului poetului grec înțeles de poetul grec:Femeie cu trup de arc întins,încă te aștept/lângă vasul de-alabastru cu intrastate roze,/măcar că noaptea apropape a trecut.(Asfințit-a lunăă). Clipele așteptării,sunt momente ale timpului edenic:Mi te-nchipui simplu:într-un balcon/întoarsă spre o dalbă roză sau pe un vapor
MITUL EDENULUI ÎN UNIVERSUL POETIC EUROPEAN de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 265 din 22 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Mitul_edenului_in_universul_poetic_european.html [Corola-blog/BlogPost/348050_a_349379]
-
Dumitru Stăniloae sau Părintele Profesor Constantin Galeriu. O ușă masivă și grea, brodată în vitralii, lasă ochiul să descopere încăperea minunată a Bisericii „Sfântul Silvestru“ din București. Cu greu reușești să deslușești siluetele din interior, cât timp retina mai poartă încă imaginea albului prea alb de pe exteriorul lăcașului. Zarva și căldura de afară nu au ce căuta înăuntru. Rămân prizoniere în lumea cea mare și urlă pe la geamuri și uși sub formă de claxoane de mașini, sirene, glasuri. Nimeni nu le
CU ŞI DESPRE PĂRINTELE PROFESOR NICOLAE BORDAŞIU DE LA BISERICA “SFÂNTUL SILVESTRU” DIN BUCUREŞTI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 705 din 05 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Cu_si_despre_parintele_profesor_nicola_stelian_gombos_1354698475.html [Corola-blog/BlogPost/353012_a_354341]
-
deschis toate acestea descoperind, în persoana sa, o generozitate și o etică a bunului simț pe care le-a cultivat de-a lungul întregii sale vieți și care astăzi le întâlnești tot mai rar!... Așa încât, citindu-i și expunându-I, încă o data, referințele sale biografice mă uit, cu multă admirație, că s-a născut la 22 mai anul 1924 în localitatea Săbolciu din județul Bihor. Tatăl său, Gheorghe, a fost învățător și din anul 1929 și preot, iar mama, Maria- nepoată
CU ŞI DESPRE PĂRINTELE PROFESOR NICOLAE BORDAŞIU DE LA BISERICA “SFÂNTUL SILVESTRU” DIN BUCUREŞTI... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 705 din 05 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Cu_si_despre_parintele_profesor_nicola_stelian_gombos_1354698475.html [Corola-blog/BlogPost/353012_a_354341]
-
la carte cum se spune, era Estera, însă toată lumea o știa de Stela. Părinții Stelei erau oameni simpli. Mama ei era vânzătoare la un chioșc de pâine, iar tatăl lucra la o fabrică de mobilă, fiind tâmplar. Stela mai avea încă doi frați, unul mai mic Saul și altul mai mare Îțic. Stela era de seama lui Beldie și asta a făcut-o să se apropie foarte mult de Beldie. Noua prietenie se datora și fraților Stelei care îl agreau pe
PRIETENIILE LUI BELDIE DIN FĂLTICENI de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 839 din 18 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Prieteniile_lui_beldie_din_fa_mihai_leonte_1366279944.html [Corola-blog/BlogPost/345917_a_347246]
-
Dealurile mele n-au plecat de-acasă. Străjuiesc, tăcute, cerul și pământul, De o veșnicie tac și-și țin cuvântul, Mereu neclintite, sub sub aceeași lună, Dealurile mele, toate, împreuna. Pe cărări umbrițe, se aud sătenii, Măi străbat prin vreme, încă, idicenii, Turmele lor urca până-n coama rară, Ciurdele, alene, se întorc, spre seară. Caii scot pe pajiști icnete rebele, Călăreții urca dealurile mele, Se aud căruțe, glasuri minunate, Veșnicia, încă, bântuie prin sate. Coasele retează iarbă din vâlcele, Si miros
DEALURILE MELE de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1472586349.html [Corola-blog/BlogPost/375418_a_376747]
-
Pe cărări umbrițe, se aud sătenii, Măi străbat prin vreme, încă, idicenii, Turmele lor urca până-n coama rară, Ciurdele, alene, se întorc, spre seară. Caii scot pe pajiști icnete rebele, Călăreții urca dealurile mele, Se aud căruțe, glasuri minunate, Veșnicia, încă, bântuie prin sate. Coasele retează iarbă din vâlcele, Si miros a viața, dealurile mele, Stau la sfat vecinii, ca-în vremuri străbune, Când, pe după crește, soarele apune. M-au strigat din lume dealurile mele, Am simțit chemarea, m-am întors la
DEALURILE MELE de EMILIA AMARIEI în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/emilia_amariei_1472586349.html [Corola-blog/BlogPost/375418_a_376747]
-
vânzător a fost un cățeluș: Zăbran. L-am cumpărat din Sibiu, pentru 200 de mărci, de la Ilie Lupu, părintele rasei Ciobănesc Mioritic. Aveam convingerea eronată că e bine să am deja câinele atunci când voi avea oi. L-am luat, așadar, încă din aprilie; de regretat aveam să regret mai târziu. Mă întorceam cu trenul; două studente se jucau cu cățelușul, eu citeam. Ușa culisantă a compartimentului a huruit și, în cadrul ei, s-a proțăpit o țigancă masivă, îmbrăcată tradițional. - Hai să
Povestea ca Viață. Blestem by https://republica.ro/povestea-ca-viata-blestem [Corola-blog/BlogPost/338927_a_340256]
-
de tine. O să trăiești peste optzeci de ani da nu fericit, că ai o inimă chinuită. Mi-a făcut, din nou, cruce în palmă. S-a ridicat cu greu și-a ieșit. Am rămas cu ochii în gol, cu palma încă întinsă. Studentele mă priveau cu nedumerire. Am ieșit să fumez. Nu știu de ce aveam senzația că țiganca fusese o nălucire; poate că adormisem și avusesem un vis. Sau că țiganca chiar îmi ghicise dar auzisem doar ceea ce subconștientul meu voia
Povestea ca Viață. Blestem by https://republica.ro/povestea-ca-viata-blestem [Corola-blog/BlogPost/338927_a_340256]
-
cine-i vinovat de-aceaste fapte? Oare ne va da oare guvernul un răspuns? Tineri frumoși,cu inimă curată, Voi astăzi în cer,ca îngeri ați urcat, Dar pentru voi,o țară-îndurerată Blesteamă pe cei ce groapa v-au săpat. Sunt încă mulți ce stau la poarta morții Și în chinuri luptă pentru viața lor, Dar soarta lor, schimba-va calea vieții, Ca să nu mai curgă,lacrimi care dor? Gabriela Amzulescu-Zidaru Referință Bibliografică: CORUPȚIA NE UCIDE COPIII / Gabriela Zidaru : Confluențe Literare, ISSN
CORUPȚIA NE UCIDE COPIII de GABRIELA ZIDARU în ediţia nr. 1772 din 07 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_zidaru_1446906711.html [Corola-blog/BlogPost/382215_a_383544]
-
mea se întindea eu nu-l puteam ajunge de aici și setea asta sfâțietoare pe care o simt în mine. La o depărtare de palmă este adevărul dar mâna mea nu-l poate atinge. Dumnezeu mă privește dar crede că încă nu am crescut destul. Dar eu mă încăpățânez în fiecare zi întind manile și aștept smerita ziua când am să pot să-l ating. Referință Bibliografica: Atât de aproape / Valeria Iacob Tamâș : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1827, Anul
ATÂT DE APROAPE de VALERIA IACOB TAMAŞ în ediţia nr. 1827 din 01 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/valeria_iacob_tamas_1451665566.html [Corola-blog/BlogPost/350182_a_351511]
-
vi-l recomand și vouă - și revenind în acest timp și spațiu, trebuie să mărturisesc că am stat minunte în șir cu ochii pierduți pe cuvântul „Sfârșit”, întrebându-mă dacă aceste trei cărți sunt doar, așa cum domnul profesor ne spunea încă la primul volum, doar o mărturisire „despre timpuri care au fost, și care generațiile de astăzi și cele viitoare e bine să nu le mai accepte;” și, în special, ce ascunde de fapt, atât de înverșunata declamație:„de ajuns, suferința
CĂMINUL RACOVIȚĂ, VOLUMUL III, AUTOR, GRIG GOCIU de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 2105 din 05 octombrie 2016 by http://confluente.ro/helene_pflitsch_1475688423.html [Corola-blog/BlogPost/365930_a_367259]
-
să îl strige în gura mare. Este sentimentul pe care l-am mai întâlnit de-a lungul vieții mele la două personaje reale din viața mea, care mi-au influențat propia existența. Mai întâi l-am simțit la tatăl meu, încă de foarte mică, când, pe banca de sub vișinul mare din fundul grădinii, îmi vorbea șoptit despre anumite evenimete și oameni, iar mai apoi, la unul dintre colegii mei de birou, un bănățean devenit ardelean prin căsătorie, cum ne spunea râzând
CĂMINUL RACOVIȚĂ, VOLUMUL III, AUTOR, GRIG GOCIU de HELENE PFLITSCH în ediţia nr. 2105 din 05 octombrie 2016 by http://confluente.ro/helene_pflitsch_1475688423.html [Corola-blog/BlogPost/365930_a_367259]
-
căzut de mult. Ca fundal, în spatele sărăcăciosului bordei, se vedea dezolant, ca după iarnă, un rest de livadă desfrunzită, ce a scăpat din ea de la tăiere: vreo doi meri scorburoși ce produceau toamna pădurețe dulcege, un cireș aproape uscat și încă vreo trei pruni vechi și găunoși. Odată cu trecerea anilor, moșul se scufunda în necazuri. Înainte vreme mai caștiga câte un ban din făcutul greblelor de lemn și din meșteritul cofițelor cu doage de lemn, atât de trebuincioase pentru orice gospodărie
AVEREA MOŞULUI de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1188 din 02 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1396429294.html [Corola-blog/BlogPost/341882_a_343211]
-
s-a auzit glas de trâmbiță. Moșul a dat în primire. A lăsat posterității casa și neînsemnatele proprietăți din jurul casei. Dumnezeu să-l odihnescă. Dar ce vrem noi să povestim acum, se întâmpla cu o primavară în urmă, când moșul încă mai avea vlagă în el și umbla anevoios pe lângă casă. * Moșul Șcribleac era sărac lipit. Totuși, nici el nici nu bănuia cât de bogat este! Pe un răzlog căzut de pe gard, câteva vrăbii ciripeau voioase între ele: - Auzi, tu, Moțato
AVEREA MOŞULUI de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1188 din 02 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1396429294.html [Corola-blog/BlogPost/341882_a_343211]
-
Ciup! Ciup! Ce-i cu tine Șoratra? îi răspunse Moțata. - N-ai văzut unde s-a dus motanul Tarzan? - Da, cum să nu! Tocmai l-am văzut trecând. Dar a plecat, stai liniștit!... Cioara bătu din aripi, semn că motanul încă era pe-acolo. Și gaița stătea neliniștită în cireș. Motanul se putea întoarce oricând. Deodată, evenimentul cel mare se produse: Moșul Șcribleac crăpă ușa bordeiului, ieși pe prispă cu capul descoperit, doar în cămașa sa albă, lungă până la genunchi, încins
AVEREA MOŞULUI de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1188 din 02 aprilie 2014 by http://confluente.ro/Viorel_darie_1396429294.html [Corola-blog/BlogPost/341882_a_343211]
-
al lor parfum Și te-ntâmpină măicuță soarele zâmbind pe drum... Ce adâncă ți-e iubirea și senină-a ta privire... Cum știi tu s-aduci în viață liniște și fericire... Vocea ta, un susur blând...brațul ce mă legăna Încă le mai simt și astăzi doruri vii în viața mea... Răsărit-au ghioceii și-nfloresc în părul tău Și privesc la tine, mamă și mă prind păreri de rău Că prea rar te-am mângâiat și adesea te-am rănit
IARTĂ-MĂ MĂICUŢĂ! de MARIA LUCA în ediţia nr. 1892 din 06 martie 2016 by http://confluente.ro/maria_luca_1457243821.html [Corola-blog/BlogPost/383352_a_384681]
-
daco-geților, Timișoara, 1980, p. 45 și 162-164 și Ion Popescu-Sireteanu, în „Cronica“, nr. 29 din 18.VII.1980; de asemenea în amintita carte a dr. I.H. Crișan, precum și în multe scrisori primite de la istorici (prof. Radu Vulpe, Dinu C. Giurescu etc.). Încă B.P. Hasdeu spusese că „dacii au fost poporul cel mai muntean“ (Studii istorice, B., 1973, p. 54), iar N. Iorga scria că „dacii poartă în izvoarele romane și numele de lungă durată și, de la un timp, și de mare faimă
DACO-GEŢII, OAMENII PĂMÂNTULUI de ION CÂRSTOIU în ediţia nr. 1411 din 11 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_carstoiu_1415689709.html [Corola-blog/BlogPost/369863_a_371192]
-
grecesc al dorienilor ar fi coborât din nord, unii spunând că de la Dunăre? Se mai știe că românii în evul mediu au fost numiți de străini valahi, vlahi. La originea acestei denumiri se află numele unui trib celt Volcae amintit încă de Caesar. Termenul e trecut la germani care au numit așa pe celții romanizați, apoi poparele romanice (Walh). De la germani cuvântul a trecut la slavi sub forme specifice: vlah la slavii apuseni și sudici, voloh la ruși, wloch la polonezi
DACO-GEŢII, OAMENII PĂMÂNTULUI de ION CÂRSTOIU în ediţia nr. 1411 din 11 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_carstoiu_1415689709.html [Corola-blog/BlogPost/369863_a_371192]
-
Astăzi este miercuri, mijlocul săptămânii lucrătoare încă de când s-a consemnat sintagma „săptămână lucrătoare”. Ieri a venit mama noastră în vizită, cu clătite și săruturi mari și umede pe obraz. De la ea am aflat, venind de la autogară, că domnul Dumitru, prietenul nostru de familie care șade în
Am intrat în spital ca un om sănătos, am ieșit neom by https://republica.ro/am-intrat-in-spital-ca-un-om-sanatos-am-iesit-neom-cum-am-cautat-3-ore-analizele-domnului-dumitru [Corola-blog/BlogPost/338264_a_339593]
-
Acasa > Poeme > Pitoresc > APROAPE PACE Autor: Anne Marie Bejliu Publicat în: Ediția nr. 578 din 31 iulie 2012 Toate Articolele Autorului din fiecare piatră răsare o dansatoare cu picioarele împletite în rodul mișcării. aerul răsună în inima mea. încă un strop de liniște, Doamne, încă o urmă mai lasă pe pleoapa obosită apoi, reînvie piatra, și tălpile dansatoarei transformă-le în iarbă și rodul... lasă-l viu încă un început, încă o tăcere, încă un final în care șarpele
APROAPE PACE de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 578 din 31 iulie 2012 by http://confluente.ro/Aproape_pace_anne_marie_bejliu_1343716180.html [Corola-blog/BlogPost/358742_a_360071]