5,478 matches
-
și o insultă adusă spiritelor camarazilor noștri, care au murit la Muntele Komaki și la Nagakute. — Ai fost trimiși să piară de-o moarte tragică și fără rost și nu există nici un motiv pentru care cei vii să trebuiască să îndure asemenea gânduri dureroase. Oare ce fel de hotărâre o fi luat pân-acum stăpânul nostru? — Ce-ar fi să se ducă cineva să le transmită părerea noastră vasalilor superiori? — Bună idee. Cine-ar fi cel mai potrivit? Toți se uitară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
minunat și mă bucur alături de toți supușii Imperiului. Kazumasa era un om care cunoștea bine sufletul stăpânului său, iar acum Ieyasu îi dăduse instrucțiuni migăloase cu privire la misiune. Pentru Kazumasa, însă, mai exista încă o suferință pe care o avea de îndurat. Și anume, părerea greșită a celorlalți vasali încă de la bun început - aceea că între el și Hideyoshi ar fi fost vreo legătură. Cu un an în urmă, după victoria lui Hideyoshi de la Yaganase, Kazumasa fusese ales ca trimis al lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
fortificațiilor, împărțirea pământurilor, acceptată anterior de Nobuo, și confirmarea stării de fapt din partea clanului Tokugawa, Hideyoshi nu mai căuta nici o altă schimbare. — Păstrez în inimă o oarecare nemulțumire cu privire la Seniorul Ieyasu, care nu se va înlătura ușor, dar o pot îndura, de dragul onoarei dumneavoastră. Și întrucât v-ați decis să vă asumați această sarcină, ar fi o dezamăgire s-o amânăm prea mult. De ce nu trimiteți imediat un mesager la Okazaki? Instruit astfel, Nobuo trimise doi dintre vasalii săi superiori ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
în care locuiau. Și nu că basarabencele și familiile lor ar fi fost obișnuite (acasă) cu condiții atât de modeste; dar, cum credeau cu tărie (sperau, mai bine zis) că se vor întoarce acasă, și-au zis că vor putea îndura timp de câteva luni, poate chiar ceva mai mult, un an sau doi, traiul într-un spațiu atât de strâmt, adică două odăițe, iar uneori una singură. Ele nici măcar nu au socotit promiscuitate acel stil de trai, pentru simplul motiv
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
de pe scenă. Se gândi la Michi Bobancu și la Gelu Popa, care aveau să fie cei doi copii sărmani găsiți dormind în pădure. Ei, da ei aveau roluri! Trebuiau să povestească o grămadă de lucruri cum nu mai putuseră să îndure viața grea de acasă, crescuți, vorba vine, de un unchi arțăgos, și de aceea luaseră hotărârea să plece în lume. Apoi, cum în ajun de Crăciun, pribegi pe coclauri, adăstaseră la fereastra luminată a unei căsuțe singuratice și, privind pe
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
coridor despărțit de casa scării de un grilaj... Să fie oare de-ajuns? Ce lucruri au rămas în urma ei? Un set de ace de cusut, un breloc cu degetar... Medicamentele, care între timp au expirat, dar eu nu m-am îndurat să le arunc. Astfel că sertarul unde toate acelea erau depozitate a rămas ca un mic altar în memoria ei. Nu zic venerare fiindcă de fapt n-am venerat-o niciodată. Dar mai era un plic cu câteva fotografii foarte
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
fie așa. Din ură de sine, Bull devenise abject. Poate că sexualitatea lui Juniper era complet subsumată nevrozei, numai că pentru el aspectul acelui mons al ei, definit artistic de rețeaua pantalonilor de ciclism Mercx, era mai mult decât putea îndura. Compară în momentul acela nerăbdarea de fiară cu care ea se arunca asupra sculei lui, ca o leoaică doborând o antilopă, cu propriile lui atingeri ezitante. Știi bine că nu sunt la fel de sofisticat cum ești tu, și sunt mereu impresionat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
pluralistă, trebuia să existe un grup de întrajutorare pentru oamenii ca el, un soi de Vaginele Anonime. Bull nu le observa pe curve, dar ele îl observau pe el. Îmbrăcate cu fuste roz microscopice și urcate pe tocuri de PVC, îndurau frigul și evaluau valoarea comercială a tuturor trecătorilor de sex masculin. Bull arăta ca un potențial John. În definitiv, lacrimile sale puteau să fie doar un semn de remușcare, de vinovăție înaintea evenimentului. Ramona îl reperase pe Bull de la distanță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
vaginul și zona din jur. Își dădea seama că piciorul dezvoltase propria anatomie. Menstruația care debutase în cămăruța Ramonei luase sfârșit în douăzeci și patru de ore. În seara în care se întâlnise cu Alan la De La Warr Pavilion, Bull trebuise să îndure și umilința de a-i mărturisi acestuia, care începuse să se dezbrace în perimetrul strâmt al camerei cinci, că e „perioada aceea a lunii“. Alan chicotise la gândul că Bull ar putea avea menstruație, chiar și după ce văzuse feșele uscate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
el, luminile Londrei se întindeau într-o mare de wați. Pâlpâiala lor era vinovată pentru aspectul vast al orașului. Bull îi auzea vuietul depărtat, respirația de noapte, tusea sfârșită. Era genul de trădare pe care nu o suporta. Ar fi îndurat orice altceva - chiar și gândul dătător de fiori al pedepsei ce va veni, de dimensiuni uriașe -, dar nu trădarea. Nu mai voia să trăiască într-o lume care implica o asemenea duplicitate. Apucă bronzul vechi și dur al balustradei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
să privesc pe fereastră pentru a vedea împlinindu-se, aievea, chiar actul începutului de lume! Asta este, așadar, asta este, nu trebuie să-mi mai fac probleme din cauza lipsei de pătrundere a minții mele, căci cei de sus s-au îndurat de neștiința mea și mi-au înfățișat totul în această priveliște demoniacă, oferită drept consolare înaintea morții... pentru că asta trebuie să fie moartea, desigur, așa arată, în slăbiciunea provocată de pierderea sângelui am ajuns să o pot vedea, cu toate că nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2045_a_3370]
-
acum puternici și să nu mai trebuiască să rămânem în mizeria noastră, doborîți de suferințe și boli. Știm cu toții că este în puterea Ta să vindeci orice fel de boli. Eliberează-ne de Satana și de toate aceste mari chinuri. Îndură-Te de noi, Învățătorule". Iisus a răspuns: "Fericiți trebuie să deveniți voi, cei cărora vă este foame de adevăr. Dacă mă veți asculta și mă veți înțelege vă voi îndestula cu pâinea înțelepciunii. Fericiți trebuie să deveniți voi, cei care
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
siguranță, totdeauna le voi cere înapoi din puterea sângelui vostru; voi cere înapoi toate animalele ucise și sufletul tuturor oamenilor uciși. Pentru că Eu, Domnul Dumnezeu, sunt Unicul Dumnezeu, atotputernic și drept, care pedepsesc nelegiuirile celor care Mă urăsc, și mă îndur față de cei care Mă iubesc și respectă poruncile Mele." Prima și cea mai importantă poruncă este: "Iubește-l pe Domnul Dumnezeu din toată inima ta și din tot sufletul tău, cu toată puterea ta!" Cea de a doua este aceasta
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
au dat afară și de la pompieri, fiind că, înfuriindu-se odată, era să omoare pe cineva în bătaie, pe Iza degeaba o întrebai, nu ne povestea niciodată nimic despre părinții ei vitregi sau despre chinurile pe care trebuia să le îndure din partea unchiului ei, deși fetele spuneau că spatele-i era mereu plin de vânătăi și răni, Iza nu vorbea niciodată despre asta, iar în ultima vreme nici noi n-o mai întrebasem, eu eram destul de morcovit că trebuia să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
c-am putut să aud și eu, să afle mama că bunicu’ s-a sinucis fiindcă dintotdeauna a iubit-o pe ea, pe Ivonka lui adorată, de-aia și-a tras un glonte în inimă, fiindcă n-a mai putut îndura faptul că a trebuit să trăiască atâția ani fără ea, și să mai aflăm că bunica-i cea care a ascuns scrisoarea de adio din care s-ar fi aflat adevărul, dar nu-i bai, nu-i bai, soarta o s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
glas tare și suspine adânci. Lacrimile-i curgeau șiroaie pe obraji, iar pieptul său părea mistuit de un foc ascuns. -Oh, crudă soartă! - exclamă el. - Alții triumfă și eu sufăr! De o mie de ori mai bine moartea decât să îndur un lanț atât de rușinos și de apăsător! Între timp ,Angelica l-a recunoscut pe străin, era Sacripant, regele Circaziei . Dintre cei mai de seamă admiratori ai săi. Prințul acesta și-a părăsit țara și a urmat-o pe Angelica
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
că n-avea nimic bun de așteptat. Judecând-o după propria-i josnicie și, știind câte făcuse, se temea să nu se aleagă cu ceea ce merita. Bradamanta, cu toată gravitatea momentului prin care trecea armata sa, nu s-a putut îndura să-și lase iubitul în captivitate și a hotărât să ducă mai întâi la capăt expediția în care pornise. Călăuzită de Pinabel, a ajuns într-o pădure în mijlocul căreia se ridica un munte stâncos. Ne mai având alt gând decât
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
a țării pentru a fi sacrificată monstrului. Câțiva marinari, care debarcaseră pe țărmul pe care se odihnea Angelica, au surprins această frumusețe în somn. O oarbă întâmplare! A cărei putere nu e decât prea mare în această viață omenească, te înduri tu oare să lași în gura unui monstru aceste farmece pentru care atâția suverani s-au războit? Vai! Frumoasa Angelica era sortită să cadă victimă acestor cruzi oameni. În vreme ce dormea, ea a fost legată de către ebudieni și abia când au
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
sănătatea. O conte Rinaldo! O rege Sacripant! La ce bun atâtea însușiri și atâta faimă? Ce-ați avut din marele voastre isprăvi? O mărite Agrican, nefericit rege!Dacă te-ai mai putea reîntoarce la viață, cum ai putea tu, oare îndura să te vezi prins de o femeie care se pleacă sub jugul Hymenului pentru un tânăr soldat de umilă obârșie? Iar tu, Ferrau și atâția alții care de atâtea ori v-ați primejduit viața pentru această crudă frumusețe, câtă amărăciune
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
cu neputință de stăpânit el s-a repezit în pădure cu niște urlete înfricoșătoare. -Nu, nu! Striga. Eu nu sunt omul drept care mă ia lumea! Roland e mort! Eu nu sunt decât fantoma rătăcitoare a acelui nefericit conte,care acum îndură chinurile iadului! Roland a răăcit toată noaptea la voia întâmplării prin pădure, în zori soarta i-a călăuzit pașii spre fântâna aceea unde Medor gravase fatala inscripție. Dând cu ochii de ea, deznădăjduitul paladin a tras sabia din teacă și
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
plajă, în timp ce stăpânul și stăpâna mea zburdă pe nisip. Eu nu mă zbat, mă răsucesc, chelălăi, mă mistui. Câinilor li se poate întâmpla să mai ia o palmă sau un picior. O palmă pe care, dacă ești câine, o poți îndura. Ce-i un picior, la urma urmei? Uitați-vă la câinii de pe stradă, cum se vâră în orice, cum îi interesează totul, cum se avântă spre marea descoperire. Imaginează-ți, deci, ce durere trebuie să simți când ești legat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
ați făcut chiar mie chestia asta. Vă mulțumesc. Am apreciat-o din toată inima - am fost recunoscător, emoționat. Vă mulțumesc din nou. Zău așa. Dar ce faceți? Oh, ce ați făcut? Pe de altă parte, uitați-vă ce trebuie să îndure o gură omenească. Încerc să înțeleg lucrurile din punctul vostru de vedere. De neimaginat, munții de mâncare ai Lumini a Treia suferă procesul de prelucrare prin intermediul unui procesor delicat - pampasul vitelor, adâncurile mării vi, orizonturile de cartofi și legume, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
au zvâcnit în aer. Otello urla din pricina batistei pierdute. Martina pufnea și se agita. Poate că își imagina că Otello trece prin clipe grele. Nu știa la ce mă supunea Otello pe mine, habar nu avea de tortură, de supersuferința îndurată de marele cazan de lângă ea. Cortina reveni la locul ei. Stalurile se înveseliră. Am urmat-o pe Martina cu picioarele tremurânde până la capătul rândului, după care am luat-o pe culoar. În timp ce ne îndreptam spre mezanin, am văzut semnul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Ioana, umbrită de gânduri. A stat cu noi mai întâi la Roma, într-un vechi palazzo, iar după un an am dus-o la Paris, orașul tinereții și al iubirii ei cu tata. Se bucura infinit de toate, după mizeria îndurată în țară. — Se spune că suferința te apropie de Dumnezeu. Tu ce crezi? am întrebat-o atunci. — Mă gândesc la datoria mea morală față de suferința celor din jur. I-am ajutat pe ai mei de departe, dar nu destul... Adesea
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
am înfrigurat la telefon. — Tu mă descoși cu ce vrei să afli și eu îți răspund, pentru că, trebuie să știi, eu nu vorbesc despre mine ne în tre bată. Vom avea un schimb nebun de scrisori pe e-mail, până când te înduri să vii iar la Paris. — Tu știi să fugi pe internet? m-am luminat. — Să vezi cum am învățat. Aveam mai demult un prieten care locuia în străinătate și mă suna din când în când. Într-o seară i-am
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]