8,653 matches
-
camere mobilate și închiriate.) Imediat îi convoc la noul sediu pe cei trei frați ai mei. Plimbare cu brișca. O surpriză: pe pereții camerelor mai atârnă, fixate în pioneze, schițe și compoziții de-ale lui Gigi [Tomaziu]. Sunt așa de fericit! Gândul că nu am nici un desen de-al lui m-a du rut întotdeauna... Tata susține însă că schițele ar trebui restituite familiei. Eu însă nici nu vreau să aud de așa ceva. Apoi, spre sfârșit, o imagine imprecisă a lui
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
celor rele, o izbândă spontană, de la mine putere, iar nu consecința unui act volițional, în numele nu știu cărui principiu sau simț al datoriei. și cu atât mai prețios! 31 martie 1955 Începutul a ceva nou. După atâta timp, am spus: iubesc! Sunt fericit... Mai curând - neliniștea, sfârșeala unei fericiri care va să vină... Să vină! 1 aprilie 1955 Coincidențe cu tâlc ascuns, din cele născătoare de credință: cred în principii ce nu permit a fi călcate; cred în destinul meu care se cere
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
de pușcărie, de la Petrică R. de pildă.) E atâta liniște în conștiința pe care am căpătat-o și pe care vreau cu tot dinadinsul să o păstrez, conștiința de a avea nevoie de așa puțin în viață pentru a fi fericit... O, acuma am devenit pretențios, nu mai vreau bucurii - nu-mi mai ajung! Acuma vreau Fericirea! Pe Ion nu l-am mai găsit. Părăsise casa a doua zi după arestarea mea. Cât despre Don José, venise a doua zi ca să
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
ta, toți îți vor binele: toți au scris, au compus, au cântat, au muncit pentru tine, pentru tine s-au dăruit omenirii, pentru tine au suferit, și singura lor răsplată e bucuria ta. Bucură-te, dar și răsplătește-i... Fiind fericit, pe ei îi faci fericiți. Cât de convenționale și de înșelătoare sunt realitățile obiș nuite ale vieții, cât de mincinoase! Cât de amarnic se înșală cei care își închipuie că pentru o pungă de galbeni și-a scris Mozart melodiile
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
mai mult dormea acuma lângă mine sub același acoperiș, în noaptea rece, Când în tăcere, sub lumina tomnatică a lunii, fața lui era întoarsă către mine, Iar brațul lui era adus ușor pe după pieptul meu - o, în noaptea aceea eram fericit!“ (Walt Whitman) Rugăciune și ca să nu ne știe nimenea, nici să n-o bănuiască Soarele, dă-ne nouă Doamne și astă zi, minciuna noastră cea de toate orele! Eu sunt o ființă socială, iar anumite porniri ale mele m-au
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
faci ceva util. A.R. Dar de ce atâta voluptate a umilinței? A.O. Pentru că ani la rând a fost arogant. Pentru că ani la rând a fost implicat în activități care l-au distras de la realitățile vieții. Pentru prima dată e fericit pentru că se simte util, necesar. Acum se simte mai aproape de el însuși și de soția lui moartă. Trezește-te de dimineață și fă ceva. M-ai întrebat mai devreme despre viața mea în kibbutz. Și acum, deși nu mai sunt
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
2: („Luați acestea de aici, și să nu faceți din Casa Mea casă de negoț!”). 278. DESPRE PREDICA LUI CRISTOS DE PE MUNTE, SCRIE SFÂNTUL MATEI ÎN 5,1-48. 1. Primul. Ucenicilor Săi iubiți le vorbește deoparte despre cele opt fericiri (Fericiți cei săraci cu duhul, cei blânzi, cei milostivi, cei ce plâng, cei care flămânzesc și însetează de dreptate, cei cu inima curată, făcătorii de pace și cei prigoniți). 2. Îi îndeamnă să-și folosească bine talanții: („Așa să lumineze lumina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
te rog! - Ai văzut tu vreodată vreun sugar să plângă după o limuzină? - ??? - Să fure? Să înșele? - Ai terminat? - Sau să-și dorească bijuterii scumpe, vile somptuoase și vacanțe exotice?... - Ai început să cam bați câmpii! - Nu! Pe sugar îl fericește sânul cald și plin cu lapte al mamei! Cântecul ei de leagăn și un zâmbet duios... - Asta înseamnă că pot pofti și eu la un sân cald? - Vezi? Ți-ai pierdut inocența! Sânul copilului nu este același cu cel la
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
universală. Acum ele dansează înlănțuite deasupra capului tău. Menține uniunea cât mai mult timp cu putință! Acum se cheamă că ești în meditație. Simte vibrațiile ce curg prin tine! Simte-le prin toți porii! Bucură-te! Bucură-te și fii fericit! Fii fericit pentru că ești conectat - pentru prima dată în mod conștient - prin mii de fire invizibile, la Zeul Suprem, la Dumnezeu Tatăl! Note de jurnal: în urma acestui prim dialog, scepticul, un tip contrariat și agasat de conduita ciudat de cuminte
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
ele dansează înlănțuite deasupra capului tău. Menține uniunea cât mai mult timp cu putință! Acum se cheamă că ești în meditație. Simte vibrațiile ce curg prin tine! Simte-le prin toți porii! Bucură-te! Bucură-te și fii fericit! Fii fericit pentru că ești conectat - pentru prima dată în mod conștient - prin mii de fire invizibile, la Zeul Suprem, la Dumnezeu Tatăl! Note de jurnal: în urma acestui prim dialog, scepticul, un tip contrariat și agasat de conduita ciudat de cuminte și curioasa
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
Slatina, chiar? - Ne așteaptă acolo colectivitatea aceea mică, dar frumoasă, Diana, care ne iubește și care s-ar bucura nespus de reîntâlnire! Au fost argumente suficiente pentru decizia spontană și dorită ce-o așteptam din partea fetei. Eram mai liniștit, eram... fericit deja! Capitala! După câteva rateuri enervante prin necunoscutele străzi bucureștene, am găsit, în fine, ambasada. Pentru amândoi - Diana și subsemnatul - intrarea în clădire a reprezentat pătrunderea într-un univers pentru care eram deja pregătiți, un univers ce se identifica demult
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
fost purtat în planurile înalte ale conștiinței fără îndoială. Clipe scurte, dar intense. Întors la locul meu, în mod involuntar mi-am șters cu mâna colțurile ochilor... Trupul meu primise și devenise, la rându-i, sursă de vibrații răcoroase... Eram fericit!... La Brăila ne-am întors pe același traseu: doream să prelungim minunata stare de puja cu un picnic într-un decor montan și... scăpați de rigiditatea mantrelor; natura era marea mantră acum: ea ne înălța, ea ne susținea! Mireasa șia
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
simțim și să folosim vibrațiile, ci ne-a dat cunoașterea și ne-a acordat puterea să dăm, la rândul nostru, Realizarea Sinelui tuturor celor ce și-o doresc! - Să înțeleg că tu nu-ți arogi niciun merit?! - Nu! Niciunul! Sunt fericit doar dacă mă manifest ca un bun discipol al lui Shri Mataji și reușesc să-I transmit mai departe învățătura! - Bine, fie! Dar îmi ești dator un răspuns! - Nu am uitat! Iată, revin. - Iar eu sunt ochi și urechi! - Când
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
apărea și niscaiva obstacole, nu s-ar mai scrie deloc istorie! Doresc să vorbesc doar de problemele cunoscute de mine din relatările de pe net sau trăite în mod direct. Gândită inițial a se desfășura la Iași, apoi găsită o locație fericită la Cheile Bicazului, puja a avut loc la... Piatra Neamț! Aici - gândesc eu - ori a fost o victorie vremelnică a forțelor obscure, ori jocul Mamei (iau în modul cel mai serios accepțiunea de Dumnezeu!) cu ego-urile noastre labile. Ar fi apoi
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
lungă cu picioarele goale pe pământ, prin praf, prin iarba verde de la țară, la bunici sau în fața blocului acasă, la părinți? - Ba da! Și-mi plăcea enorm! - Și nu crezi că această plăcere avea și o explicație logică? De ce erai fericit atunci, chiar de-ți mai intra vreun ghimpe în picior? - Păi, știu și eu? Eram copil! - E adevărat! Și inocent! Dar, ceea ce este mai important: nu-ți interzicea nimeni să fii în contact permanent cu pământul, cu Mama-Pământ! Alergai prin
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
aur a firmei. Tablourile de pe pereți erau opera bătrânului care, împreună cu cei doi fii, continuă tradiția familiei pe pământ românesc. Ei nu posedă nici acum cetățenia română, dar se vede treaba că aceasta nu-i împiedică cu nimic să fie fericiți și să existe... Când veți trece prin Slatina, întrebați de cofetăria La atletul albanez și nu veți regreta vizita făcută! ALT CAPITOL: HAVANUL După nu multe, dar câteva acțiuni reușite de dat Realizarea Sinelui (copii - mulți copii, adolescenți pe rotile
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
la revedere încă o dată de la cei de la care mi-am luat! Pe curând, în... tranșeele noastre subtile! Brăila, 2-5 ianuarie 2004 Note de jurnal: trăirea de puja. Este greu, dacă nu imposibil, de închipuit o altă ocazie, o altă conjunctură fericită de a experimenta ceea ce simți la puja, de a retrăi niște sentimente la un nivel de spiritualitate atât de înalt! Forța grupului, puritatea relațiilor, ignorarea (până la anulare) a micilor diferende ce apar între indivizi ca reprezentanți ai speciei umane - toate
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
povesti vreodată. Colectivitatea din București a fost la înălțimea sărbătorii, a Luminii: adică, și-a dat silința (și a și reușit) în tot ce și-a propus pentru buna înfăptuire a evenimentului dar, din nou, nu judec eu; am fost fericit acolo, m-am bucurat, m-am înălțat. A fost un instrument ce a funcționat, un fluier fără disonanțe. De câte ori mi se va permite, mă voi folosi de acest fluier... Brăila, 10 noiembrie 2003 Note de jurnal: explozia forței creatoare din
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
depănat amintirile la o gradină-restaurant simpatică de pe Kurfurstendamm, locul evadărilor noastre de odinioară într-o superbă după-amiază de octombrie. De la atașatul cultural de atunci, secretar III, la ambasadorul de acum, trecuse aproape jumătate de veac. În locurile unde ai fost fericit să nu te întorci niciodată"! Așa o fi? ACTUL V LUNGUL DRUM AL ZILEI CĂTRE NOAPTE! Revenit în "Centrala MAE", mi-am ocupa vechiul loc de muncă în Direcția Culturală. Ministerul era tot acolo, ca și directorul, directorul adjunct și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
cărora ne pusesem viețile timp de o săptămână, străbătând mii de kilometri, până la "capătul pământului". Ajunși seara la Santiago, frânți de osteneală, ne-am simțit aidoma lui Columb, Magellan, Vasco da Gama și alți curajoși călători care au înfruntat necunoscutul, fericiți la "atingerea țărmului"! A doua zi, împreună cu delegații și atașatul comercial, am avut o întrevedere cu directorul general al CONAF, Corporacion Nacional Forestal, organism de stat aparținând de Ministerul Agriculturii, având ca obiectiv principal implementarea politicii statului în domeniul forestier
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
copilărit, acolo am făcut școala și acolo m-am îndrăgostit prima oară. Iubita mea era o colegă de liceu și ne întâlneam în fiecare zi în Parc, stăteam ore în șir pe o bancă mână în mână și eram extrem de fericit. Parcul și banca sunt tot acolo și de câte ori trec prin Roman mă duc în Parc, mă așez pe banca aceea și e minunat. Crezi dumneata că eu aș fi putut pleca în occident cu banca aceea în spinare?".) La toate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
de Paganini ci de Art. 2 lit. B. din Ordonanța de Urgență a Guvernului 24/2008, partitura în interpretarea liberă a CNSAS! În realitate, cei doi și-au văzut în continuare de treburile lor în România nestingheriți "și au trăit fericiți până la adânci bătrâneți", neștiind și nici neinteresându-i faptul că aici, unde au dus-o atât de bine, un oareșicare Săvescu Alin a fost acuzat de CNSAS că le-a "îngrădit drepturile și libertățile fundamentale ale omului"! Conform uzanțelor, la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
unul împodobit cu hârtie creponată (și doar cu două culori, pentru că nu aveam mai multă) și dropsuri în celofan. Apoi, an după an, bradul de Crăciun a fost bucuria mea de a dărui. Nu știu dacă e anormal, eu sunt fericită când fac bucurii. Când văd uimirea. Mă prefăceam că mă duc la poartă să văd dacă vine moșul odată. Nu vine! De ce oare? S-a îmbolnăvit! Sau mă prefăceam că vorbesc la telefon cu o prietenă: — Salut! L-ai văzut
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
În blocul meu sunt 12 apartamente; șapte familii au pe cineva plecat în Italia. Pe vremuri eram toți pentru guvern, dar guvernul n-a fost pentru toți. Așa că nu trebuia să mă simt vinovată de nimic. După câteva zile eram fericită la gândul că mă întorc la muncă și că îmi voi putea ajuta familia mea. Scrisoarea 62 Revin la istoria evadării mele. Am ajuns în Roma pe la prânz. Acum vorbeam, puteam întreba câte ceva și cere lămuriri, dar mă simțeam stingheră
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]
-
înțelegea că nimic nu este întâmplător. Maria privește spre Iisus cu durere, dar și cu resemnarea că așa trebuie să fie. Durerea și suferințele noastre nu sunt întâmplătoare. Ne călesc și ne pregătesc pentru ceva mai bun. Nu am fost fericită că am văzut Pietà. Am fost și sunt tristă când mă gândesc la ea: prea multă durere și prea multă resemnare. Sunt însă mulțumită pentru tristețea mea. E un semn al faptului că sunt. Scrisoarea 63 Cât am stat în
Cireșe amare by Liliana Nechita () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1353_a_2386]