5,138 matches
-
impresionați de expunerea lui René Thom despre teoria catastrofelor. Încă nu adoptase la vremea respectivă pozițiile rigide asu-pra determinismului, poziții pe care le-a exprimat după aceea. Dezbateri aprinse vor avea loc mult mai tîrziu între el, Edgar Morin și Henri Atlan. În cursul acelei seri însă și-a expus teoria catastrofelor, care a fost o relevație pentru noi. René Thom și-a manifestat interesul pentru grup, dar noi am simțit numaidecît nu principiul de individuație, ci individualismul: omul își avea
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
de vedere al vieții de grup, căci grupul își pierduse din forță odată cu proiectul inițial de a considera sub toate aspectele raporturile dintre știință și poli-tică. Dispariția prematură a lui Robert Buron a contribuit fără îndoială mult la aceasta. B.C. Henri Atlan mărturisea, într-un in-terviu recent, că această perioadă a grupului îl in-teresa mai puțin. Existau mai puține aporturi externe cînd trebuiau discutate manuscrise. Ar fi trebuit poate să ieșiți din Hexagon pentru a putea atrage mari oameni de știință
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
au vorbit mai înainte. A mai fost și întîlnirea deja amintită cu membrii Clubului de la Roma, stagiul pentru cercetători. Trebuie să mai cităm și participarea la două zile ale Partidului socialist, după congresul de la Épinay: prin mijlocirea lui Jacques Piette, Henri Laborit, Alain Laurent, Jack Baillet și cu mine am fost invitați de Partidul socialist să participăm la una din zilele de studiu consacrate raporturilor dintre știință și politică. A fost prezentă crema partidului, François Mitterrand și-a făcut apariția la
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
acțiune politică directă: Robert Buron, Jacques Piette, Jacques Attali, Jacques Delors, Michel Rocard. Alți membri vor juca un rol adesea remarcabil în domeniul științei, cunoașterii, popularizării acesteia, își vor orienta acțiunile în speranța de a pă-trunde în mintea oamenilor politici. Henri Altan, René Passet, Edgar Morin, Joël de Rosnay și cu mine ne regăsim într-o serie de inițiative ulterioare; crearea CESTA ori aceea a Grupului Știință /Cultură. Interacțiunea dintre știință și politică își va găsi aici un nou teren pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
alții și în pozițiile adoptate de fiecare, influența Grupului celor Zece se traduce, în opinia mea, și prin activitățile socio-politice care se suprapun între 1978-1996. MĂRTURIA LUI ANNIE ROBIN 31 Îmi amintesc unele prînzuri la Robert Buron, la care participau Henri Laborit și Jacques Robin, precum și alte întîlniri, între Edgar Morin, Gérard Rosenthal, Jacques și eu însămi, de dinaintea constituirii Grupului celor Zece. Concluzia formulată era că oameni aparținînd unor științe diferite nu se cunoșteau, că știința putea oferi mai mult decît
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
a MRP32, un om foarte deschis și care știa să asculte. Jean Robin conducea dezbaterile. Discutam despre literatură cu Gérard Rosenthal. Edgar Morin era greu de urmărit, căci folosea des "scurtături", uneori era dificil de înțeles unde voia să ajungă. Henri Laborit ne-a fermecat cu teoriile sale despre creier. Avînd culturi diferite, Laborit și Baillet discutau adesea cu înverșunare. Aveam impresia că Alain Laurent nu se simțea bine, nu era chiar în largul său în acest mediu. Erau foarte puține
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
primul rînd, am avut impresia că acest grup care se înțelegea așa de bine se închidea în el însuși. Al doilea aspect care mă deranja era legat de sentimentul că grupul se scin-da în două: Jacques Attali, Joël de Rosnay, Henri Atlan și Michel Serres formau un grup în interiorul grupului și schimbau bilețele în timpul întîl-nirilor. Ultimul punct negativ privește transformarea întîlnirilor în unele dedicate corectării de manuscrise. Pentru mine, aceste abateri reprezentau semnele unui sfîrșit apropiat. OBJECTIF 72 (OBIECTIV 72): ÎNTÎLNIREA
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
contra-atac în fața unui pericol, a "creierului reptilian". Progresul ar fi, după Buron, de a apela la al treilea creier, zonele neocorticale ce permit asociațiile de idei. Această concepție a "celor trei creiere", dezvoltată de Mac Lean, a fost reluată de Henri Laborit, care a prezentat-o la întîlnirile Grupului celor Zece, iar unii dintre participanții la aceste întîlniri au reluat-o după aceea. Robert Buron apreciază această definiție a politicii: "arta de a face posibil ceea ce este necesar", dar pentru el
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
lumii al treia, curajos, cinstit și generos sunt tot atîtea adjective folosite pentru a-l caracteriza pe acest om pe care mai mulți membri ai Grupului celor Zece l-au urmat în lupta politică (Jacques Robin, René Passet, Jean-François Boissel). HENRI LABORIT (1914-1995)37: BIOLOGIE ȘI POLITICĂ Biolog și scriitor, Henri Laborit a apărut în fața marelui public în 1980, în filmul lui Alain Resnais, Mon oncle d'Amérique (Unchiul meu din America). Născut la Hanoi pe 21 noiembrie 1914, își face
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
adjective folosite pentru a-l caracteriza pe acest om pe care mai mulți membri ai Grupului celor Zece l-au urmat în lupta politică (Jacques Robin, René Passet, Jean-François Boissel). HENRI LABORIT (1914-1995)37: BIOLOGIE ȘI POLITICĂ Biolog și scriitor, Henri Laborit a apărut în fața marelui public în 1980, în filmul lui Alain Resnais, Mon oncle d'Amérique (Unchiul meu din America). Născut la Hanoi pe 21 noiembrie 1914, își face studiile la l'École de santé navale (Școala de sănătate
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Africa de Nord în calitate de chirurg medical, iar după război începe studii de fiziologia sistemului nervos și devine cercetător. Descoperă, în 1951, efectele clorpromazinei, substanță psihotropă ce va servi drept tratament pentru psihotici. În 1957, această descoperire a tranchilizantului le va aduce lui Henri Laborit și lui Pierre Deniker premiul Lasker, una dintre cele mai imporante recompense americane. În anii '50, Laborit s-a mai interesat de hibernarea artificială, adică de utilizarea răcirii corpului uman ca metodă de tratament pentru a-l proteja de
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
care îl conduce în 1958 la laboratorul de "eutonologie" al spitalului Boucicaut din Paris, laborator care funcționează fără ajutorul statului, grație brevetelor pentru moleculele descoperite de cercetătorii săi. Marginal, inclasabil, original, inventiv sînt adjectivele folosite pentru a-l caracteriza pe Henri Laborit, cercetător ecletic care a fost preocupat de subiecte variate, precum stările de șoc, durerea, cardiologia, hipertensiunea, bolile hepatice. A fost și un scriitor prolific: L'homme et la ville (Omul și orașul) (1971), La nouvelle grille (Noua grilă) (1974
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
Éloge de la fuite (Elogiul fugii) (1974), L'Inhibition de l'action (Inhibarea acțiunii) (1979), La colombe assas-sineé (Porumbelul ucis) (1983), Dieu ne joue pas aux dés (Dumnezeu nu joacă zaruri) (1987), L'esprit du grenier (Spritul din pod) (1992) etc. Henri Laborit este unul din fondatorii Grupului celor Zece și a participat chiar și înaintea întîlnirilor din strada Prony la apropierea dintre politicieni și savanți. Și-a expus ideile despre biologie și politică la întîlnirea Objectif 72 din decembrie 1968, întîlnire
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
pe "cel pe care s-a convenit în mod greșit să-l numim intelectual", el denunță specializarea excesivă a sarcinilor și evocă automatizarea: Această tehnicitate, această căutare a profitului, a rentabilității, a condus la înlocuirea progresivă a omului de mașină." Henri Laborit propune ca soluție la această problemă "generalizarea unei culturi relativiste, devenită posibilă prin răgazul pe care mașinile îl vor lăsa omului" și insistă asupra importanței alegerii politice: Într-adevăr, după cum am spus-o deja, înțelegem mai bine în acest
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
înrobi mai ușor, ne-ar învăța să ne cunoaștem mai bine lanțurile pentru a încerca să le alegem pe cele mai ușoare. O societate lucidă prin cunoașterea propriilor determinisme, și nu oarbă și ignorantă față de determinismele noastre în beatitudinea consumului." Henri Laborit crede în elementele științifice "eliberate de toate judecățile de valoare." Cînd vorbește despre creierul omului, îl consideră o "unealtă" grație căreia "omul e mîndru că a putut domina speciile și agresivitatea lumii inanimate față de el", și îi descrie "structurile
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
îi permite să creeze forme noi pornind de la stocul experințelor personale și rasiale memorat în paleocefal, structură responsabilă cu imaginația și de diferitele probleme pe care le pune mediul". La întrebarea: "Care ar putea fi rolul politicii în activitatea umană?", Henri Laborit răspun-de printr-o metaforă: " Cred că politica, într-un or-ganism social, constă în comanda economiei și a comportamentului acestuia cu privire la mediu, după integrarea informațiilor; e sistemul nervos al sistemului social". Și Laborit concluzionează dorind ca în lumea de mîine
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
că farmacologia îl va ajuta în acest sens. Dar, chiar și în acest caz, pro-gresul pare dificil dacă nu asanăm mlaștina în care ne-am împotmolit: cea a judecăților de valoare." Pasionat de biologie și interesîndu-se mai ales de creier, Henri Laborit se apleacă asupra politicii și a societății folosind raționamentul analogic și comparînd organizarea biologică și structurile sociale, politica și sistemul nervos al organismului social. Luptînd împotriva compartimentării disciplinelor, recomandă un "învățămînt relativist", care să permită omului să devină conștient
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
la o reflecție globală asupra fenomenului "culturii de masă'', apoi practică o sociologie evenimențială: Mai 68: la brèche (Mai 68: ruptura) (1968), La Rumeur d'Orléans (Zvonul din Orléans) (1969), Le Vif du sujet (Mie-zul chestiunii) (1969). La fel ca Henri Laborit, Edgar Morin a fost prezent la Convenția națională a Objectif 72, din decembrie '68, iar intervenția sa, numită À propos de la sociologie et de la politique (Despre sociologie și politică), face referire din plin la evenimentele din mai '68. Morin
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
inițiază în biologie, în teoria sistemelor și în gîn-direa lui Gregory Bateson. Această perioadă de ucenicie și studii este bogată în învățăminte. După un ocol prin Tokio, Kyoto, Phnom Penh, Angkor, Colombo, Kandy, ajunge la Paris, unde descoperă, datorită lui Henri Altan, teoria automatelor a lui von Neumann, "principiul ordinii prin zgomot" al lui von Foerster, conceptul de auto-organizare. Îi citește pe Michel Serres, Ilya Prigogine, René Thom. Cu ajutorul lui Jacques Monod, apoi cu cel al lui François Jacob, întreprinde constituirea
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
prin cultură, o reală înflorire a omului în societate. Astfel, în loc să apere disciplina pe care o practică, sociologia, el atribuie un loc aparte științelor vieții, în care se va iniția în cursul sejurului său în SUA și prin discuțiile cu Henri Laborit și Jacques Sauvan, care îi vor permite să descopere și lumea ciberneticii. CIBERNETICA ȘI GRUPUL CELOR ZECE INTRODUCERE ÎN CIBERNETICĂ Termenul de "cibernetică" poate părea astăzi un pic enigmatic pentru unii și, cum e folosit des în cursul întîlnirilor
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
fizicalistă de a cuceri științele spiritului"44. În Franța, cibernetica avea alte caracteristici: dacă mecanismele de feed-back erau folosite ca argument, totuși nu matematicienii preluaseră controlul domeniului; în schimb, mulți biologi și medici arătau interes pentru noul curent de gîndire. Henri Laborit și Jacques Sauvan, doi membri ai Grupului celor Zece, i-au inițiat pe ceilalți membri ai grupului în conceptul de efect retroactiv, în teoria informației și în "arta de a eficientiza acțiunea"45. Henri Laborit și Jacques Sauvan îndeosebi
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
pentru noul curent de gîndire. Henri Laborit și Jacques Sauvan, doi membri ai Grupului celor Zece, i-au inițiat pe ceilalți membri ai grupului în conceptul de efect retroactiv, în teoria informației și în "arta de a eficientiza acțiunea"45. Henri Laborit și Jacques Sauvan îndeosebi erau interesați de cibernetică și au reușit să-i facă pe ceilalți membrii ai grupului să le împărtășească entuziasmul. Jacques Robin a analizat le-găturile dintre cibernetică și politică 46 în fața Societății naționale de cibernetică. Efectul
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
nu știam că face parte dintr-un astfel de grup. Din cîte îmi amintesc eu, Grupul celor Zece a cunoscut o primă fază care a fost, după mine, cea mai importantă. Apoi grupul a evoluat, au venit alte persoane, precum Henri Atlan și Joël de Rosnay. Intrînd în Grupul celor Zece, ajungeam într-o lume cu totul nouă. Eram impresionat de calitatea personalităților pe care le auzeam. B.C. Ce v-a adus Grupul celor Zece? J.S. Principala realizare a fost să
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
acestor militanți, dintre care mulți erau sindicaliști, autodidacți. Îl cunoșteam de altfel pe Jacques Robin, directorul Laboratoarelor farmaceutice Midy. Această între-prindere era clienta unui cabinet printre ai cărui directori mă număram la vremea respectivă. B.C. În urma discuțiilor dintre Robert Buron, Henri Laborit, Edgar Morin și Jacques Robin, ideea de a crea Grupul celor Zece a încolțit în mintea celor care voiau să știe dacă "noile tehnologii vor putea schimba cîtuși de puțin partea magică a deciziei politice" (cf. Jacques Robin). J.
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
de vedere intelectual, e energic și inteligent, însă foarte am-biguu. B.C. Ce credeți despre Joël de Rosnay? J.-F. B. Jacques Sauvan l-a invitat. S-a inspirat mult din discuțiile Grupului celor Zece, și mai ales din intervențiile lui Henri Laborit și Jacques Sauvan, pentru prima sa carte, Le Macroscope. B.C. Și Jacques Baillet? J.-F. B. Provocator și plin de umor. B.C. Cu cine se sfădea cel mai des? J.-F. B. Baillet/Sauvan și Baillet/ Laborit reprezentau niște
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]