5,035 matches
-
multe adultere sau decepții, precum și un fel de superficialitate sau indiferență. O lectură atentă a Decameronului relevă cartea ca fiind doar moderat senzuală, și niciodată, sau aproape niciodată, concupiscența nu este tema centrală a unei nuvele. Cât despre superficialitate și indiferență, sunt numai defecte care pot fi receptate numai dacă opera e percepută extrinsec; pentru a te descurca întrun spațiu narativ atât de vast ele sunt necesare.” 576 Dacă realizăm o analiză panoramică a ansamblului Povestirilor din Canterbury sesizăm că doar
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
înalte ale românilor de pretutindeni: Mihail Eminescu. Gânduri de pioasă aducere aminte și de recunoștință ne-au adus astăzi la locașul de veci al marelui poet. S-au scurs aproape patru decenii de la moartea lui Eminescu și se părea că indiferența acopere cu vălul uitării aducerea-aminte și cinstirea memoriei poetului. A lipsit atât inițiativa oficială, cât și cea particulară, pentru înfăptuirea unui monument în Capitala țării. Abia în toamna anului 1924, tinerii grupați în jurul cercului literar „Gândirea”, cărora le aduc omagiile
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
prin cârciumi ieftine, etc. Sora lui Mihai Eminescu are mare dreptate, pentru că, nerespectând aceste precepte simple ale „purtării frumoase”, poetul n-a reușit, în această perioadă, să egaleze stima pentru talent cu cea pentru persoană. Este interesant cât e neglijență, indiferență etc. În modul de comportare și cât e boală gravă (s-a vorbit chiar de „abulie” pentru unele momente)? Imaginile alunecă, se suprapun deseori iar un abulic peste un indiferent dă dominanta „bolnav”. în privința „postului destul de însemnat” propus lui Eminescu
Boala şi moartea lui Eminescu by Nicolae Georgescu () [Corola-publishinghouse/Science/829_a_1548]
-
aș aprinde: / Pe trei părți cu lemne verzi / Și pe-o parte cu uscate, / Că de tine nu am parte; / Pe deasupra cu puzderi / Să meargă fumul la ceri, / Să vadă și Dumnezeu / Ce noroc am avut eu!"215 Părăsirea în fața indiferenței lumii, ilustrată prin intermediul singularizării "numai eu", transformă discursul poetic în blestem, ca ek-stazie a zbuciumării și suferinței: "Arde-te-ai lume-ntr-un ceas, / Că-s sătul de-al tău necaz. Câtă lume-i pentru mine, / Dă-i foc, Doamne
[Corola-publishinghouse/Science/1530_a_2828]
-
au întărit scepticismul. Locuitorii satelor în care a trăit nu puneau preț pe foloasele acelei instrucții riguroase pe care o propunea învățătorul venit de la Viena, a cărui motivație ei nu o puteau de altfel înțelege, ca să nu mai vorbim de indiferența lui față de confort, de bunuri materiale și de plăcerile obișnuite ale vieții, care îi intriga. La Trattenbach și, mai târziu, la Otterthal, un alt sat sărac de munte în care Wittgenstein a funcționat ca învățător, ei erau foarte nemulțumiți îndeosebi
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
filozofiei nu s-au confirmat. O alta, cea mai plauzibilă, este că treptat el a fost tot mai înclinat să creadă că Tractatus-ul nu reprezintă ultimul său cuvânt. Se poate, în sfârșit, presupune că Wittgenstein nu a putut trece cu indiferență peste faptul că minți de cea mai bună calitate, nu numai la Cambridge, ci și la Viena, manifestau un viu interes pentru cartea lui. Tractatus-ul captase, încă de la începutul anilor ’20, atenția unui grup de discuții care s-a constituit
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
aude; este surd; este conștient sau este inconștient.“ (Cercetări filozofice, § 281.) Expresiile noastre despre experiențe subiective nu le „descriu“ așadar, ci le „exprimă“, tot așa cum un gest, un țipăt, o expresie a feței sau un fel de a râde exprimă indiferența, frica, resemnarea sau amuzamentul. În contrast cu enunțurile descriptive, Wittgenstein caracterizează expresiile despre stări subiective ca Ässerungen (exprimări, manifestări) a ceea ce simțim. În calitate de „manifestări“ ale stărilor subiective, ele sunt pe același plan cu manifestările nonverbale ale acestor stări. În anumite împrejurări, expresia
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
politică se dezinteresează, de fapt, de soarta semenilor săi și refuză să reacționeze la primejdii care amenință, până la urmă, propria lui viață. Chiar dacă ar avea bune motive să creadă că anumite evoluții din lumea largă nu îl vor afecta direct, indiferența sa față de suferințele semenilor va fi condamnabilă. Din această perspectivă putem înțelege mai bine de ce cu trecerea anilor Russell era tot mai convins că excelența unui om care gândește constă, în egală măsură, în capacitatea de a produce idei și
Gânditorul singuratic : critica ºi practica filozofiei la Ludwig Wittgenstein by Mircea Flonta () [Corola-publishinghouse/Science/1367_a_2720]
-
ca factori de putere. Impactul psihologic al considerării elevilor ca factori reali în derularea propriului eveniment educativ este cel mai greu de acceptat pentru profesori. Adesea, se constată faptul că statutul corpului profesoral este erodat pe de o parte, de indiferența și lipsa de entuziasm a elevilor și, pe de altă parte, de neputința cadrelor didactice de a reacționa controlat 100. În demersul nostru, punctăm cele mai relevante elemente de specificitate ale comunicării didactice analizate în literatura de specialitate de Laurențiu
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
tip de discurs, în care accentul cade atât asupra mesajului, obiect al învățării, cât și, mai ales, asupra explicării sale: explicăm ceva cuiva în așa fel încât și pentru ca cineva să învețe ceva"103. Profesorul nu se poate manifesta cu indiferență în condițiile în care un elev are nelămuriri sau nu este capabil să aplice cunoștințele predate în contexte variate. De asemenea, în oferirea explicațiilor, profesorul trebuie să țină cont de particularitățile disciplinei de studiu, de competențele cognitive ale elevilor, de
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
de elevi adoptă trăsături specifice timpului istorico-socio-economic căruia îi aparțin: • tendința construirii identității personale pe baza aspectului exterior; • adoptarea unui stil al căutărilor nerăbdător și facil (internetul înlocuiește livrescul); • diminuarea sentimentelor de implicare autentică și responsabilitate; • dominarea sentimentelor de ignoranță, indiferență și agresivitate ascunsă; • manifestarea dificultăților de adaptare și comportamentelor deviante etc. Relația formativă se constituie și se manifestă nu numai în interiorul școlii, ci și în afara ei, când elevii au încredere în sine pentru că au dobândit deprinderi de muncă independentă. e
by ALINA MĂRGĂRIŢOIU [Corola-publishinghouse/Science/949_a_2457]
-
geniu - mediocritate, oligrofenii ............................................... 89 Puterea deprinderilor și a obișnuințelor ................................................................... 91 Pasiunea - absolutizare a sentimentelor și a preocupărilor; patimile ...................... 92 Ecuația psihologică individuală. Subiectivitatea psihică ........................................... 97 Iubirea și ura ......................................................................................................... 108 Sentimentul sau umanizarea gîndirii, a existenței ........................................................... 112 Importanța motivației: interes, curiozitate - indiferență, pasivitate, blazare ..................... 117 Dimensiunea morală și estetică: Caracter, morală, virtute - viciu, imoralitate .............................................................. 119 Binele și răul; bunătatea - răutatea ........................................................................... 127 Arta de a trăi, de a reuși În viață ............................................................................... 136 Adevăr și minciună; conduita duplicitară. Sinceritate, onestitate - ipocrizie, viclenie ...... 146 Suferința
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
preferențiale). * „CÎnd sînt toți de acord cu mine, am totdeauna impresia că nu am dreptate.” (Oscar Wilde) Umanitatea În păreri sau În atitudini poate fi, bineînțeles, de multe ori, semnul existenței unor mari carențe sufletești: (ex: complicitate pînă la slugărnicie); indiferență, dezinteres față de găsirea unei soluții reale, fapt care duce la o atitudine de tipul „fie ce-o fi”; lingușire; lașitate; constrîngere (ești de acord dintr-un sentiment de teamă) etc. * „Cel mai bun lucru este să nimicești nu pe criminali
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
acesta a simțit nevoia să-l trăiască, la un moment dat. * „Există fapte mici În aparență, dar care În viața sufletească sînt evenimente mari. Într-adevăr, uneori un gest conține o Întreagă dramă, accentul unui cuvînt destramă o Întreagă viață, indiferența unei priviri ucide cea mai fericită iubire.” (H.de Balzac) Explicația este legată de faptul că În viața psihică umană un gest, un cuvînt, o privire se pot Încărca, În timp cu semnificații intelectuale profunde, sau cu tensiuni afective care
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
poate asuma responsabilitatea unei existențe nu pentru sine, ci pentru alții. * Dintre cheltuielile noastre, cea mai costisitoare e timpul”. (Teofrast) Pentru că, spune Cicero: „Timpul ce a trecut nu se Întoarce niciodată”. Prin comparație cu cei care adoptă o atitudine de indiferență sau chiar de dispreț față de timp, alții ar vrea să-l multidimensioneze: „O furnică ce ar avea timpul necesar ar putea șterge de pe planetă masivul Mont Blanc” (Gustave Le Bon). * „Norocul Îngerilor e că nu sînt supuși nici ispitelor, nici
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
cu tine Însuți”. * „Nu numai a face ceva e păcat, dar și a nu face.” (Marc Aureliu) Pentru că nefăcînd , nu numai că nu Îndreptăm o situație, care pretinde acest lucru, ci Îi Încurajăm pe unii dintre cei care ne observă „indiferența” să dorească să ne imite. * „Există reproșuri care laudă și laude care bîrfesc.” (Fr. De La Rochefoucauld) În funcție, evident, de cîtă obiectivitate sau, dimpotrivă, de, cît subiectivism punem În aprecierile noastre (exemple: Îi reproșăm cuiva combativitatea excesivă În susținerea opiniilor
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
este altceva decît ceea ce face din ea „caracterul”, sau „sentimentele” fiecăruia. * „Există fapte mici În aparență, dar care În viața sufletească sînt evenimente mari. Într-adevăr, uneori un gest conține o Întreagă dramă, accentul unui cuvînt destramă o Întreagă viață, indiferența unei priviri ucide cea mai fericită iubire.” (H. de Balzac) Însă pentru a se produce acest lucru, „faptele mici” trebuie să devină purtătoarele unor anumite semnificații, și anume a celor care contravin unor mari așteptări. * „CÎnd doi fac același lucru
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
artistică, atunci cînd formula acest gînd, deoarece este de presupus că la artiști „melancolia” este mai mult o stare intelectuală, decît una strict afectivă - nu oricine Își poate sublima depresiile, transformîndu-le Într-un sentiment superior (estetic). Importanța motivației: interes, curiozitate - indiferență, pasivitate, blazare „În dorul de un lucru stă măsura prețuirii lui.” (B. Gracian) CÎnd, dimpotrivă, abuzăm de un lucru Îi scădem valoarea, de aceea ajungem la un moment dat să nu-l prețuim În măsura În care ar merita. La fel se Întîmplă
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
Horațiu) Cel care reușește această combinație, lucrează fără a realiza un sentiment al vîrstei sale, al presiunii timpului existențial. Actul de creație este, În primul rînd, un răspuns la ceea ce-ți propui cu maximă intensitate: „aptitudinea” este neputincioasă În fața indiferenței sau a indolenței. Dimensiunea morală și estetică Caracter, morală, virtute - viciu, imoralitate „Virtuțile noastre nu sînt, de cele mai multe ori, decît viciile noastre deghizate.” (La Rochefoucauld) Ne facem Într-adevăr, adesea, din subiectivismul vieții noastre sufletești un aliat: de ex. atunci
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
tina În care el e plămădit?” (N. Iorga). * „SÎnt trei morale: morala vieții, o, cît de grea! Morala predicii, o, cît de ușoară! și morala științei, care cercetează pe cea dintîi, ignorează pe cea de-a doua și duce la indiferența pentru orice morală.” (N Iorga) De unde rezultă că cea mai bună morală e cea individuală, așa cum reușește fiecare să și-o formeze, astfel ca să poată să se comporte, de exemplu, În așa fel Încît să ajungă să se rușineze mai
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
și istoria apocrifă în zorii secolului al XVII-lea, Marea Britanie suferea o serie de transformări politice, religioase și culturale. Se trecea de la epoca fervoarei religioase la cea a rațiunii. Secolul al XVI-lea a fost marcat de apatie intelectuală și indiferență față de exercițiul mental privind punerea la îndoială a acurateței și profunzimii dogmelor și a cutumelor religioase și politice. Secolul al XVII-lea va transforma imperiul britanic și va aduce schimbarea atât de necesară în mentalitatea societății. în anul 1603 se
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu [Corola-publishinghouse/Science/695_a_1457]
-
felul în care majoritatea pasagerilor au ținut să petreacă cele două ore din urmă, trăite pe vapor. Am istorisit această întâmplare cu scopul de a sublinia atitudinea omului în fața încercării prin suferință. Nenorocirea i-a trezit dintr-o stare de indiferență, de nepăsare față de Dumnezeu și de rugăciune. Cine ne poate ajuta în vreme de încercare? Cine ne poate ușura sufletul în fața primejdiei? La cine să alergăm? Unde putem afla leacul tămăduitor pentru rănile noastre sufletești dacă nu la Hristos Fiul
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
urmări să se dezvolte și să se aprindă mai mult această dispoziție, făcând-o statornică pentru toată viața lui. Rostul rugăciunii este împlinit când aceasta mișcă și înalță sufletul copilului. Rugăciunile învățate mecanic, fără a fi înțelese, aduc răceală și indiferență, de cele mai multe ori. Atunci când mama învață copilul să se roage, se cere însuflețire, evlavie, liniște sufletească și atenția încordată către Dumnezeu. Când copilul se roagă, mama trebuie să fie atentă cum copilul împreună cele trei degete pentru a
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
nu poate fi alta decât slujirea pe care o îndeplinește Iisus Hristos în întruparea Sa. Această lucrare se bazează pe iubire creștină, constantă, cu putere transformatoare în opera de ameliorare a societății prin credință și rugăciune. Un curent materialist, de indiferență față de spiritualitatea ortodoxă, bântuie societatea noastră din toate părțile. Se simte din plin criza spirituală care ar trebui să zgudie până în adânc conștiința noastră de creștini, de român. Lumea actuală trăiește intens toate crizele, inclusiv criza libertății. Omul are
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
doar o singură calorie, tot astfel există puține contacte umane care să corespundă unui singur stroke", susține R. De Lassus (2000, p. 69). Prin urmare, oamenii nu pot trăi fără stroke-uri. Pentru a evita situațiile (sau perioadele prea lungi) de indiferență, concomitent cu epuizarea rezervelor de calorii psihologice, ei "se preocupă" de obținerea cantității de stroke-uri de care au nevoie. În această situație, dacă nu li se oferă sau nu pot obține stroke-uri pozitive (ceea ce își doresc în mod deosebit), atunci
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]