7,756 matches
-
că odată, când nemții spărseseră frontul de la Mărășești și începuseră să cadă proiectile aproape de noi, învățătorul ne-a liniștit blând: Copii, suntem urmași de-ai lui Decebal și Traian. Cei mari, frați sau părinți, nu-și uită înaintașii. Vor pieri dar nu vă vor lăsa ai nimănui. Rugați-vă lui Dumnezeu. Fabrica de popi Bunicul după mamă dorea cu orice preț să mă vadă preot și cu toate că nu era deloc bisericos, voia ca slujba de adio să i-o fac
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
ca pomană de la morții noștri”. Soldații și ofițerii se întrebau ce căutăm noi peste Nistru. și mâncam amărâți pâinea pe jumătate cu mălai: Foaie verde de susai Antonescu și Mihai Ne dau pâine cu mălai. La Dalnic, în jurul Odesei, au pierit mulți, foarte mulți ostași români. Era o porțiune între două lacuri și ne curățau ca pe răzătoare. Nemții aveau pierderi infime fiindcă alegeau cele mai convenabile și mai puțin periculoase poziții. și la Bujalic au fost lupte grele. Acolo a
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
alături de murdăria și nepăsarea lor. Tu dai viață morții aparente, ești un fel de vrăjitor cu mâini de aur și suflet de platină. În mintea ta se nasc lumi ce înlătură urâtul, răutatea. Și când mi te gândesc astfel îmi piere teama și uit să mă mai întreb: „Ce-o fi și cu mine pe lumea asta?”. Spuneai cândva că nici una dintre iubitele tale n-a înțeles că pentru tine pictura este prima mare dragoste. Iată-mă-s gata să conviețuiesc
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
și ei de atâta concentrare și s-au depărtat. Au mai rămas să termine treaba cei doi cățărători. Unuia nu-i mai ajunge scara și contorsionându-se se postează pe cortul al doilea unde e bine. Cred că i-a pierit cheful să înfingă gaura în țăruș. Și celuilalt care se uită pe sub cort la cât de frumos arată iarba cosită zilele trecute. Na! Că a nimerit gaura de sus. Fu greu! Acum a mutat scara. Dar nu-i de ajuns
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
zilei, din noapte prin intermediul pragului de purificare- focul. Astfel se ajunge la triadă din ritul inițiatic celtic: progresia negru- foc- alb, corespunzătoare transmigrației sufletelor în care druizii credeau (Caesar). „În primul rând druizii vor să insufle convingerea că sufletul nu piere ci după moarte trece dintr-un corp în altul; după ei această credință e un foarte bun stimulent pentru curaj deoarece înlătură teama de moarte.” (De Bello Gallico ) Lug - asociat luminii albe și corbului alb. Bunicul dinspre mamă al lui
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
nu-i permit o dezvoltare optimă (un deșert, de pildă). De ce nu se protejează, pentru că știe s’o facă, față de animale, și acolo unde o duce bine? Pentru că, dacă ar rămâne singură, s’ar autosufoca. În scurt timp, ea ar pieri Îngropată În frunze moarte, pe un sol fără substanțe minerale, Într’o atmosferă fără bioxid de carbon. Așa că, preferă să invite la ospățul ce e ea Însăși, atât pe consumatori cât și pe descompunători; s’o decimeze, dar să-i
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
și acolo, condițiile de viață primordiale. Și, dacă luăm În discuție cel mai evident factor de mediu ce diferențiază latitudinea, adică temperatura, această afirmație se explică; anume, modificarea temperaturii determină plantele să caute medii cu alte caracteristici redox sau să piară. Mai precis, odată cu scăderea temperaturii, plantele au nevoie de medii mai oxidante. Atunci când au apărut plantele pluricelulare, Terra poseda un singur, dar vast continent, Pangaea, repartizat oarecum egal În zona ecuatorială și temperată; el s’a fragmentat, Începând de vreo
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
tehnologice. Putem s’o facem? E bine, e rău? Se poate supune omul legii bufniței? Paranteză: bufnița hrănește un număr de pui proporțional cu cantitatea de hrană disponibilă, deși depune Întotdeauna un același, mai mare, număr de ouă; restul puilor pier. Da, atenție, bufnița nu-și produce hrana, precum omul, ci doar o caută. E clar că problemele ridicate de protecția mediului cer resurse cu mult mai mari decât În prezent și mai judicios folosite, fie măcar pentru a răspunde la
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
de cel puțin cinci milenii, de la Cucuteni Încoace. În același creuzet s’au topit fără urmă valuri de migratori; biologic vorbind, explicația e simplă: Spre deosebire de autohtonii perfect compatibili cu mediul, mai ales cu apa acestui loc, alogenii au trebuit să piară, ca incompatibili, sau să se transforme, Încetul cu Încetul, pierzându-și identitatea biologică, mai mult, Împrumutând-o pe cea a autohtonilor, și rămânând doar cu numele. Desigur, procesul va continua și cu alogenii mai noi, cu sau fără voia lor
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
ci noi, oamenii. A venit cu greu pe lume, prin cezariană și a fost singurul viu. Era o pisicuță, iar mezinul meu i-a găsit o doică care, subliniez, a acceptat-o; dar fără a apuca să vadă lumea, a pierit În palma fiului meu. O fi Îngropat-o desigur pe undeva; nu l’am Întrebat, că-l durea. M’a impresionat și pe mine, un pragmatic incorigibil. De ce s’a Întâmplat asta? Simplu: tarele unei rase - birmaneză ori siameză, n
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
astăzi sapă metri cubi de pământ pentru a găsi un ciob, s’ar putea ca aceia viitori să scormone tot atâtea fiare pentru un pumn de pământ. Să ne amintim, atunci când așternem o temelie ori un trotuar, că dedesubt Viața piere, iar biosfera, adică Însăși capacitatea noastră de supraviețuire pe termen lung, scade cu o câtime. “Radiosfera”, 12 februarie 1996, ora 11,36 69. Darul Vieții: frumusețea schimbării Planeta pe care o locuim e perfectă și, În același timp perfectibilă. Anume
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
al Vieții. Se vede treaba că poluarea, fie numai prin componenta entropică, are precedente non-umane. Aș spune chiar că natura are precedente pentru orice și, de ce nu, omul este o unealtă a naturii În scopul entropizării mediului. Viața nu va pieri Însă - ar fi cumplit de trist ca natura să dorească asta - ci va Îmbrăca desigur alte forme. Și cred că Viața nu face altceva decât să amplifice un proces care oricum are loc. Dar unde se duce diferența de negentropie
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
șopârlă, ori ferigile arborescente din carbonifer și plantele actuale, dintre care cele mai evoluate, monocotiledonatele, sunt În principal modeste ierburi. Tot mitologia română arată și cum s’au succedat aceste vârste umanoide. Anume fiecare a degradat, În felul ei, lumea, pierind apoi sub dărâmături În favoarea următoarei. Iar noi se pare că facem la fel, pregătind venirea Blajinilor care așteaptă undeva la “marginea Pământului”, căci nu doresc, zice-se, ca noi să fim prețul stăpânirii lor asupra Pământului, nu ca noi care
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
al ecologiei acestei specii, nouă pentru noi (de prin 1930)? Dacă da, Îmi prezint scuze, dar problema rămâne valabilă pentru orice altă situație similară. Dacă nu, iată la ce ne putem aștepta. Atunci când o specie ajunge Într’un areal străin, piere dacă acolo Îi lipsește una sau mai multe dintre condițiile din arealul său de formare. De pildă, nu vom vedea niciodată la noi vreun curmal decât În seră, și acolo cam anemic, din cauza temperaturii cu mult mai mici, cel puțin
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
milioane de specii diferite, dar mulți se așteaptă să mai existe nedescoperite vreo 30 de milioane, ceea ce demonstrează că evoluția mediului nu e atât de crudă: au apărut, În urma crizelor prin care a trecut Viața, mai multe specii decât au pierit. Se pare, cel puțin așa acuză multe voci, că omul a determinat inversarea acestei tendințe. Adică, de când cu omul, au dispărut mai multe specii decât au apărut. În consens cu oscilațiile ce caracterizează, cum spuneam nu demult, derularea În timp
Pro natura by Cristinel V. Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91595_a_93258]
-
unor personalități ale vieții culturale contemporane, românești și italiene: Mircea Ivănescu, I. D. Sârbu, Nichita Stănescu, Tudor Arghezi, Eugen Ionescu, I. L. Caragiale, Ion Barbu, Marin Sorescu, Nicolae Breban, G. Călinescu, G. Bacovia, Mario Luzi, Paul Celan, Lorenzo Renzi, Umberto Eco, Pier Paolo Pasolini ș.a. Sunt incluse interviuri și texte critice despre fiecare personalitate evocată, traduceri din opera autorului, în italiană ori în română. Rețin atenția, în numărul 2-3/1993, și interpretările unor semiologi italieni (Cesare Segre, Gian Paolo Caprettini ș.a.) privind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288685_a_290014]
-
seamă în Eternități...) priveliștile de metropolă occidentală (Sonete pariziene), iar procedeul constă în descripția și declamația romantică bine poleită cu numiri care amintesc în permanență că e vorba despre un „muzeu”: „În nor de fum și flăcări se năruie și piere/ Khanat, regat, imperiu din Tibru la Baikal./ Pe urma noastră crește neghină și tăcere,/ Și pasărea de pradă și corbul nu ne cere/ Să spunem de ni-e faima Baber sau Hasdrubal.” Biruință a tehnicii, a îndemânării, versul este, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288815_a_290144]
-
publicată de arhivistul ieșean Gh. Ungureanu. În căsuța țărănească din Humulești, de unde se văd ruinele Cetății Neamț, în familia lui Ștefan și a Smarandei se nasc 8 copii: Ion, Zahei, Maria, Ecaterina, Ileana, Teodor, Vasile și Petre. Ultimii trei băieți pier de copii. Ecaterina moare în 1893, iar Zahei, Maria și Ileana trăiesc până în 1919. Isteț și neastâmpărat, cum se autodescrie mai apoi în Amintiri din copilărie, Nică urmează școala de pe lângă biserică, avându-l dascăl pe "bădița Vasile" ăVasile al Iloaiei
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
el niște personaje grotești: Gerilă, Flămânzilă, Setilă, Ochilă, Păsări-Lăți-Lungilă, personificări ale forțelor elementare ale naturii. Socotind o mare îndrăzneală faptul că fata lui e cerută de niște golani venetici, împăratul Roș îi supune la probe în urma cărora ar trebui să piară, dar nu se întâmplă așa. Gerilă îi scapă din casa de aramă încinsă ca un cuptor, cu ajutorul lui Flămânzilă și Setilă dovedesc bucatele servite de împărat, aleg o mierță de semințe de mac de una de nisip mărunțel, cu ajutorul furnicilor
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
la alții, ca un bun și valoros profesionist. Harta nr. 7. Vechiul oraș Ierusalim și principalele lui locuri sfinte Capitolul V Ultima sărbătoare pascală Însă și astăzi și mâine și în ziua următoare merg, fiindcă nu este cu putință să piară prooroc afară din Ierusalim. (Luca, XIII, 33) 1. Muntele Măslinilor Zicând acestea, Iisus a ieșit cu ucenicii Lui dincolo de pârâul Cedrilor, unde era o grădină, în care a intrat El și ucenicii Săi. (Ioan, 18, 1) Muntele ultimelor zile ale
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
o dezvoltare normală după un dezastru care i-a afectat grav funcționarea sau chiar i-a amenințat existența. Concept preluat din fizică și introdus nu demult în neuropsihiatrie de savantul francez Boris Cyrulnik. (n. trad.) * Tsahal = armata israeliană. (n. trad.) Pier Paolo Pasolini a fost, între altele, și regizorul filmului Evanghelia după Matei (1964). (n. trad.) "Et j'ai vu quelquefois ce que l'homme a cru voir", vers din Corabia beată de Arthur Rimbaud. (n. trad.) șofar, instrument muzical de
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
gugumăniei în cuvîntarea premierului britanic, Mac Donald 190: "Războiul este imposibil pentru că avem Tratatele" (oratorul spuse de trei ori fraza, ca și cum repetarea verbală întărea valoarea acestor documente...). "De altfel, se spune în Biblie: Cel ce ridică sabia, de sabie va pieri...". Altfel spus, războiul nu aduce nimic, iar cel care atacă sfîrșește prin a fi învins... Constatare exactă, probabil (soarta lui Hitler a dovedit-o), dar care, cel puțin, infirmă valabilitatea premizei cu privire la imposibilitatea unui nou război... Generalul Mangin, prevăzînd ce
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
drum În depărtări albastre, Iar raza ei abia acum Luci vederii noastre, Icoana stelei ce-a murit Încet pe cer se suie: Era pe când nu s-a zărit, Azi o vedem, și nu e. Tot astfel când al nostru dor Pieri în noapte-adâncă, Lumina stinsului amor Ne urmărește încă. ION CREANGĂ Ion Creangă (n. 1 martie 1837, Humulești; d. 31 decembrie 1889, Iași) este unul dintre clasicii literaturii române alături de : Mihai Eminescu, I. Slavici și I.L.Caragiale. Recunoscut datorită măiestriei basmelor
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
mi trece ce-va; cu gânduri relle = cu cogite relle; etc. fora se mai adaugemu, co avemu multe alte covente genuine, cari reclama loculu parasitului gându. B. P. Hasdeu (1837-1907) Intenția lui Hasdeu, la începutul carierei sale filologice, era, în Pierit-au dacii (1860), de a pune în locul elementului latin unic, la care latiniștii raportau trecutul și viitorul limbii române, „câteva elemente, din care nici unul nu a fost predominator” în constituirea acestei limbi. Problema este însă că nu doar Hasdeu, întreaga
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
al VI-lea etc. În aceste condiții, lui Hasdeu nu-i rămânea să caute rădăcinile autohtone ale limbii române decât în albaneză, ajungând să afirme că sunt suficiente și 150 de cuvinte tracice pentru a demonstra că dacii nu au pierit. Această îngustare a orizontului istoric se petrecea în 1862, la numai doi ani de la lucrarea entuziastă despre daci, când Hasdeu publică studiul Luca Stroici, părintele filologiei latinoromâne, lucrare în care pericolul ca slavii să fie recunoscuți ca descendenți ai tracilor
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]