4,917 matches
-
sigiliu mare, roșu, înfipt în mijlocul frunții: aventurier. ― Vă amintiți ce-au spus italienii când v-au făcut pachet? ― Îhî."Avem escrocii noștri. N-avem nevoie și de-ai dumneavoastră." Au fost totuși măgari! După ce m-au ținut trei ani în pușcărie, nu mai meritam figura asta. ― Și v-ați gândit că e cazul să vă întoarceți ca să le arătați că nu i-ați uitat? Căruntul emise un sunet care semăna a râs. ― Aceasta ar fi o interpretare romanțată a intențiilor mele
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
am găsit pe Panaitescu... Mă rog, acum circa un sfert de oră. Adică la 10.45. Ne-a intrigat liniștea suspectă. ― N-o să iasă nimic din toată povestea asta, gâfâi Valerica Scurtu. Țineți minte ce vă spun! E o nebunie! Pușcăria ne mănîncă! Matei trase adânc din țigară. Observă sarcastic: ― Mai ai timp să renunți. Fă-ți bagajul și întinde-o! O măsură dintr-o parte: Sânt convins chiar că nu ți-ar strica să schimbi aerul. Femeia îl țintui cu
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
a recunoscut vinovat, dar, neavând nume și detalii de dat la schimb, fostul iubit al lui Harry a fost băgat la zdup pentru șapte ani. Ce era mai rău însă abia acum începea. În timp ce Harry se pregătea să plece la pușcărie, bătrânul Dombrowski a izbutit în cele din urmă să o convingă pe Bette să înainteze divorțul. A folosit aceleași tehnici de intimidare pe care le mai folosise în trecut - amenințarea că o dezmoștenește, amenințarea că îi taie stipendiile - dar de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
s Attic. Ajuns la punctul acesta al povestirii, din câte spunea Tom, Harry a început să plângă și tot restul serii a vorbit despre Flora, amintindu-și ultima zi chinuitoare pe care o petrecuse cu ea înainte de a intra la pușcărie. Fata era iar în plină criză, pradă maniei care avea, în cele din urmă, să o arunce în spital a treia oară, dar suficient de lucidă ca să îl recunoască pe Harry ca fiind tatăl ei și să-i vorbească în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
n-au făcut-o deloc cu milă, Nathan. La sfârșit, sângera atât de rău, încât a trebuit să se interneze în spital. — I-aș omorî pe nenorociții care i-au făcut asta. — Și eu. Sau măcar i-aș trimite la pușcărie, dar ea a refuzat să depună plângere. N-a mai vrut decât să plece, să scape dracului de New York. Atunci am primit vești de la ea. Mi-a scris o scrisoare pe care a trimis-o pe adresa catedrei de engleză
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
Supărarea, amărăciunea. Bietul de el mi s-a aruncat în bațe și m-a rugat să-l iert. Îți închipui? A vrut ca eu să-l iert pe el. Dar tu ești cel care l-a trimis pe el la pușcărie. — Da, dar totul a pornit de la idea lui. Dacă n-ar fi declanșat el tăvălugul, nici unul dintre noi n-ar fi făcut pușcărie. Pentru asta se consideră vinovat. În decursul anilor, s-a analizat serios și mi-a spus că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
eu să-l iert pe el. Dar tu ești cel care l-a trimis pe el la pușcărie. — Da, dar totul a pornit de la idea lui. Dacă n-ar fi declanșat el tăvălugul, nici unul dintre noi n-ar fi făcut pușcărie. Pentru asta se consideră vinovat. În decursul anilor, s-a analizat serios și mi-a spus că a ajuns să nu mai suporte gândul că aș putea crede că e supărat pe mine. Gordon nu mai e un copil. Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mai mult de două ore, pe urmă ai scăpat de noi pentru totdeauna. Dacă încerci să ne împiedici, pun mâna pe telefon și sun la poliție. Tu decizi, Harry. Viața sau moartea. O cameră goală... sau a doua excursie la pușcărie. Dacă mâine nu ne dai cărțile, o să le pierzi oricum. Înțelegi, nu? Fii deștept, Harry. Nu te opune. Dacă cedezi fără luptă, e mai bine pentru toată lumea, dar în primul rând pentru tine însuți. Așteaptă-ne între unsprezece și douăsprezece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
acum reputația. Dar asta numai dacă te porți ca un băiat cuminte. Ori faci cum îți spun, ori trec la planul B și vin după tine cu toate forțele. M-auzi? O să mă asigur că ești arestat și că înfunzi pușcăria. Îți fac viața atât de grea, că nici n-o să mai vrei să trăiești. Adieu Rufus nu a vrut clădirea și nici anticariatul. Nu mai voia Brooklynul, nu mai voia New Yorkul, nu mai voia America. Singura Americă în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
încep să fabulez. Îmi aduc aminte de poșeta pe care am încasat o în cap de la o trecătoare plinuță, în Central Park, acum vreo zece ani, pentru că mi aprinsesem o țigară. Good old times, acum plinuța ar fi probabil în pușcărie, pentru port ilegal de bomboane ! Dar și eu sînt în pericol, îmi dau seama. În cămară, în spatele unui borcan cu murături bulgărești, am mereu ascuns un pachet de ciocolată, din care mai iau cîte o bucățică o dată la cîteva zile
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
iar. Nu știu de ce mă aflu aici, în biserică, în fața unei icoane. De ce sunt închis aici, în argintul înghețat al unei lumi pe care nu mi-o doream, așa cum și voi sunteți, orice-ați spune, închiși de la naștere, ca-n pușcărie, ca-n plasa de fluturi sau ca-n colivie, într-o lume pe care n-o doreați, n-o cunoașteți și n aveți cum s-o stăpâniți. Degeaba vă zbateți. Suntem prizonieri și condamnați, fiecare în lumea lui și-n
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
la ce e bună, fiindcă el folosea icoanele ca pe leacuri sau ca pe medicamente. În schimb, se gândi că, dacă domnul cu care împărțea numele mic, Nicu, era acum pedepsit de Dumnezeu și poate că o să intre chiar la pușcărie fiindcă-l ucisese în duel pe gazetarul cel mai bun al Bucureștilor, asta era și din cauză că lăsase să fie dărâmată biserica, în loc s-o refacă. Așa vorbea lumea, așa zicea și nea Cercel, iar el, în cazul de față, era
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Istoria pare că și-a fixat azimutul spre apocalipsă. În concertul puternicilor lumii, românilor li s-a păstrat cu sfințenie statutul de veșnici subalterni. Rezistă cei care cuceresc pentru a construi. În evul mediu, politicienii făceau naveta între tron și pușcărie, între mângâierile reginei și cele ale călăului. Singurul om nou, ca ideal de frumusețe fizică și spirituală, a fost realizat de grecii antici. Replicile moderne sunt mai mult caricaturi. În istorie, flacăra unei misiuni se poate degrada în hegemonism. Fără
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
gurile căscate. Nu înțelegea ce spune, însă trăia o scenă înduioșătoare petrecută în propria lui familie. La noi în sat e o căsoaie lungă cu vreo șapte, opt odăi mari boierești, cu ziduri groase și gratii de fier ca la pușcărie. Se trece dintr-o odaie în alta. Dacă intri în prima odaie, nu poți ieși din căsoaie decât hăt la capătul celălalt. Acolo s-a făcut colectivizarea, în căsoaia aceea. Oamenii intrau pe prima ușă proprietari și ieșeau pe ultima
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
au apelat la autorități. Numai că autoritățile i-au găsit vinovați. Ca răspuns, flăcăii noștri au încercat să-și facă singuri dreptate. Rezultatul final: în afara celui decedat pe meleaguri străine, încă doi dispăruți în urma unui accident stupid. Ultimul, întors din pușcărie, a fost văzut cerșind, undeva la periferiile capitalei. Între timp fostele logodnice, ale dispăruților noștri flăcăi, au devenit cele mai bogate și mai bine cunoscute doamne din țară; adevărate vedete și modele pentru tinerele care doreau din tot sufletul să
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Principele să facă? Repet, d-le Gerard: totul va trebui să apară ca un accident. Cei doi, Contele și Contesa vor muri cu adevărat atât ca personaje, cât și ca actori. Ceva fără precedent. Imposibil. Mă faci să râd. Și pușcăria pe cine așteaptă? Pe nimeni. Nici povești de pușcărie. Totul este aranjat, castelane. Ce trebuie să mai facem noi doi e să căutăm un om care ar putea juca rolul ursului în cel de-al doilea spectacol. Un handicapat, un
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
trebui să apară ca un accident. Cei doi, Contele și Contesa vor muri cu adevărat atât ca personaje, cât și ca actori. Ceva fără precedent. Imposibil. Mă faci să râd. Și pușcăria pe cine așteaptă? Pe nimeni. Nici povești de pușcărie. Totul este aranjat, castelane. Ce trebuie să mai facem noi doi e să căutăm un om care ar putea juca rolul ursului în cel de-al doilea spectacol. Un handicapat, un ratat. În fine, cineva care, prin definiție, e iresponsabil
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
momentul acela că mama era verișoara dulce a lui Karintante, până după ce se limpeziseră apele prin anii cincizeci și ceva, când nenea Epa fusese lăsat, în sfârșit, în pace. Imediat după război, fostul general scăpase ca prin urechile acului, de pușcărie (cel puțin așa zicea el). Stătuse încarcerat, e adevărat, mult timp ca să dea referințe despre guvernul Sănătescu. Primise 25 la tălpi cu vâna de bou, nu ca să spună ceea ce nu știa, cum ar fi fost normal, ci pentru că îndrăznise să
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Și tu, Pruncule, vei avea de suferit de pe urma noastră, mai ales dacă mai trăncănim multe. Dar cea mai grozavă mișcare a acelor ani, a fost să permită celor veniți din anii de detenție, să povestească pe cuvânt, ce pățiseră în pușcării și să așeze într-o lumină inconvenabilă primii ani ai republicii comuniste, perioada întunecată. În timp ce mulți prozatori puneau în gura personajelor lor tot felul de cuvinte periculoase la adresa partidului, fapt pentru care cărțile se vindeau ca pâinea caldă, nenea Epa
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
a călăuzei, o pană de motor sau un ax rupt pentru ca o simplă expediție de rutină să devină o tragedie, fără șanse de supraviețuire. De fapt, pe asta se miza, când erau trimise la Adoras toate scursorile din cazărmile și pușcăriile din țară. în mod logic, nici unul din oamenii lui nu trebuia să se întoarcă în viață la civilizație, pentru că societatea nu îi voia în sânul ei și îi respinsese pentru totdeauna. Așa că nimănui nu-i păsa că se înjunghiau de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
de el, și în fiecare dimineață își dădea seama că, în fond, în adâncul sufletului, se simțea mulțumit văzând că nu se înșelase în privința targuí-ului. — Trebuie să ai mult curaj ca să te hotărăști să mori de sete în loc să ajungi la pușcărie, recunoscu. Mult curaj... Și cu siguranță că a murit. Prin radio, îi ajunse vocea impacientată a sergentului Malik: — A plecat, domnule locotenent... Se simțea că e furios. De aici, totul pare neschimbat, dar sunt sigur că a scăpat. — Unde? răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
-i respecte ordinele cuvânt cu cuvânt și să sfârșească o dată pentru totdeauna cu targuí-ul. în fond, trebuia să admită că, probabil, aceea era cea mai bună soluție, deoarece acel targuí demonstrase că preferă să moară decât să zacă într-o pușcărie mizerabilă. încercă să și-l închipuie pe acel bărbat înalt, cu trăsături nobile și vorbă cumpătată, care acționa convins că nu face decât să-și îndeplinească datoria potrivit vechilor sale tradiții, conviețuind cu lepădăturile ce umpleau închisorile și înțelese că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
mai curând o pradă dorită de toți cei ce voiau să se îmbogățească repede, decât o modalitate de a conduce națiunea spre destinul său. Prin urmare, închisorile gemeau de răufăcători și oameni politici din opoziție, și în nici una din aceste pușcării nu era loc pentru cineva care se născuse, ca acel targuí, ca să trăiască în spații fără hotare. Când umbra bolovanilor nu-l mai protejă, soarele îl izbi din plin în față și picături mari de sudoare îi curseră în voie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
cuvenit, îmi permit să vă atrag atenția că nu este un om obișnuit. Capacitatea lui de rezistență depășește orice imaginație. — Dar nu e singur. Și Abdul-el-Kebir e aproape un bătrân, slăbit de aventura ultimei sale evadări și de anii de pușcărie. Vi-l imaginați răbdând de sete treizeci de zile la o temperatură de peste șaizeci de grade? Dacă sunt atât de necugetați încât să încerce asta, vă garantez că nu va mai fi nevoie să ne facem griji din cauza lor. Sergentul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
-l dai jos de la putere dacă reușești să treci granița? întrebă, deși se vedea clar că nu este foarte interesat de răspuns. — Așa cred ei, deși eu nu sunt foarte sigur. Cei mai mulți dintre oamenii mei au murit sau sunt în pușcărie... Alții m-au trădat - acceptă curmalele pe care i le oferea targuí-ul. Nu va fi ușor, adăugă. Dar dacă reușesc, poți să-mi ceri tot ce vrei... îți datorez totul. Gacel refuză, vorbind rar: — Nu-mi ești dator cu nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]