6,994 matches
-
de învățământ. Anul 2004 ar putea aduce realizarea acestor gânduri. Prof. Mircea GUȚU, Edineț SCHITUL GALIȚA DIN JUDEȚUL HOTIN O podoabă deosebită a lăcașurilor de închinare și de viețuire monahală este, fără îndoială, schitul Galița, cu biserica și chiliile sale săpate în malul stâncos și înalt al Nistrului. Locurile cu greu accesibile au descurajat multe rânduri de călugări să viețuiască în acest schit. Abia după venirea la cârma eparhiei Hotinului a strălucitului ierarh și a harnicului gospodar Visarion Puia s-a
Curierul „Ginta latină” by Mircea Guțu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2234]
-
Moldovei. Toate mănăstirile eparhiei au așezări frumoase. Schitul Galița le întrece însă pe toate. Situat la o cotitură a Nistrului, sus de tot, sub streașina împădurită a malului înalt și stâncos, el uimește prin felul primitiv în care au fost săpate în stâncă bisericuța și chiliile de lângă dânsa. Rămâi uimit de priveliștile din preajmă, cât și de cele de la orizontul depărtat, spre Ucraina. De acest schit s-a îngrijit mai înainte mitropolitul Veniamin Costache al Moldovei. Multă vreme schitul nu a
Curierul „Ginta latină” by Mircea Guțu () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2234]
-
prin propoziții și fraze, într-un maraton epuizant care ar fi chiar viața sa: „îți porți maratonul prin vorbire, și parcă ai înainta printr-un coridor negru,/ printr-o noapte fără capăt. o cîrtiță ești, care bîjbîie sub pămînt,/ își sapă galeria cu îndîrjire./ ai sub unghii și între dinți acel negru umed, tăcut, etern. ești/ un amnar? ești pe dracu! poate doar el stăpînul satan să mai fie în stare/ să descurce ițele să facă lumină în acest univers nocturn
Tratat de descompunere by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13260_a_14585]
-
și o știe ăl de-o duce. Nu există un motiv al despărțirii. Ne-au prins «bagajele» din urmă. El este un tată extraordinar, cum nu se mai fabrică în ziua de astăzi. Dorul și distanța față de băieții lui au săpat în el, l-au măcinat. Așa că el acum dă o dragoste pe două. Pe cele pentru copiii lui, care trăiesc în Franța, iar asta mă alină suficient ca să pot trece peste despărțire", a punctat Teo Trandafir.
Teo Trandafir, despre despărțirea de Constantin Iosef () [Corola-journal/Journalistic/72994_a_74319]
-
neimaginat", mi-am spus. "Un program destul de virulent al unui autor care a fost sancționat și pentru articole mai blânde nu primește nici un fel de replică. Oare de ce?" Curios, în patria noastră culturală, unde orice fâs poate trece drept lege săpată în marmură, un text cu adevărat important, cu ambiții normative, nu suscită comentarii. O fi incapacitatea intelectualului român de a comunica altfel decât prin atacuri la persoană? O fi rezultatul a cincizeci de ani în care n-a existat dialog
Mission: Impossible by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/12345_a_13670]
-
alamă percutată în mijloc... Potcoavele cailor trăgând o căruță cu coviltir luminate pe dedesubt în ridicare de farurile unei mașini ce venea dindărăt pe asfaltul curat... Pescarii spuneau că era acolo un țigan pe care-l chema Tase și care săpase în mal o bortă cam de vreo doi metri și că lumea se certa pe râme, pentru că Tase le vindea cu un leu râma... Ilie, orbul care vindea ziare, intră bocănind cu bastonul lui alb în alimentara în care se
Fiicele Indiei by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/15697_a_17022]
-
cotidiană, cu titluri uriașe, dar și cu dezmințirile actriței Rona Hartner, scot din prim-plan incitările la violență ale acestui senator sau, mai rău, amestecă o acuzație împotriva vieții personale a președintelui, cu o strategie prin care Corneliu Vadim Tudor sapă la fundamentul democrației din România de mai mulți ani. Obișnuință, în ceea ce îl privește, face ca la această oră, tribunul de care se făcea haz cu cîțiva ani în urmă sau care era privit drept un "pamfletar" talentat să fie
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18189_a_19514]
-
și vrea să fugă de dificultățile vieții refugiindu-se într-un mic (și perisabil) paradis, în locurile copilăriei sale. Însă tatăl lui se îmbolnăvește și moare, iar viața nu poate fi evitată - așa cum îi spune sora lui, Aurélie, arheolog ce sapă pe locurile vechii cetăți a Sf. Augustin, în Algeria (în căutarea nu numai de vestigii, dar și a unui sens al propriei existențe). În paralel - în paginile cele mai vibrante ale cărții - ni se spune povestea memorabilă a bunicului Marcel
Creșterea și decăderea unei lumi by Adina Dinițoiu () [Corola-journal/Journalistic/3403_a_4728]
-
sfâșiat de lumini. Un prag pe care trupu-i așezat fără vreo explicație și nimeni n-ar ști ce-ascunde această umilă depunere, sigiliul în flăcări, ascuns în floarea inimii, eternul îndemn la tăcere, MUNTE LUPTĂTOR Vrăbii ar vrea să-și sape cuib în stâncă, să-nhațe boabele gândului, pițigând insolent inimi de orgi. Dintotdeauna-ncearcă să facă grohotiș din culme, dar iarăși urcă, după o clipă de tristețe, vulturul și, iată, muntele-i mântuit! Ferice de cei ce nu-i ntrevăd
Poezii by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Imaginative/3917_a_5242]
-
bătrân Sub care fir de iarbă Nu mai creștea, Aici se juca. Într-un colț al grădinii O găină neagră Cu ochi galbeni, rotunzi Pândea, aștepta, Ciugulea și înghițea Tot ce găsea. Si ghearele ei ascuțite Cuțite înfipte-n pământ Săpau o groapă Adânc. Nucul bătrân Răvășea cu crengile lui Norii. Printre frunze Se strecurau tremurând Zorii. * Saveta, mama lui Petre, Strângea în brațe Trunchiul mărului tânăr. Scoarța lucioasă Se lipea de buzele ei Si suflarea fierbinte Năștea picături de apă
Istorii by Doina Cetea () [Corola-journal/Imaginative/2765_a_4090]
-
avutul obștesc. Unii mi-au spus mai tîrziu că motivul ar fi fost altul că ei știau că bunicul meu a fost legionar Și atunci ar fi fost mai mulți legionari duși la Canal. Liberal/legionar ce mai conta a săpat cîțiva ani în stîncă apoi s-a întors în sat unde l-au angajat la colectiv Șef de atelaj pe un car cu boi frumoși ca-n Grigorescu. Seara venea de la muncă băga plăvanii în curte dejuga îi ducea-n
Poezie by Nicolae Coan () [Corola-journal/Imaginative/3649_a_4974]
-
necoruptă de nici un adaos, nemișcat de număr și în miezul tăcerii în afara sinelui și dincolo de orice câtime - față de mine nu se poate duce nici măcar o singură paralelă. Stau neclintit și neîmpărțit de nici o mișcare. DOAMNE MILUIEȘTE! Nesfârșit e cuvântul ce sapă tunele în suflet - străine de mine chemările la care răspund. Și octombrie din arșița rece a minții ce mână herghelia tristeții spre Sud și țipătul clipei lărgind depărtările și liniștea asta pe care n-o mai pot stăpâni! Desculț prin
() [Corola-journal/Imaginative/5978_a_7303]
-
de ușor încălcate; și, recunoscând dreptul la diferență al coropijniței și al râmei, să participe la o largă coaliție a Binelui. Cârtița, nevăzătoare, membră a unei categorii defavorizate din naștere, trebuie adusă în prim-plan, transformată în protagonist. În loc de a săpa, bezmetică, galerii subpământene, ea va întruchipa și propaga valorile adevăratei democrații, scoțându-le la lumină - prin multiple mușuroaie făcute în pământul tare al prejudecăților noastre. Plasat într-o poziție secundă, cartoful va rămâne - într-un sens - adevăratul erou al acestei
Postume by Aurel Dragoș Munteanu () [Corola-journal/Imaginative/11009_a_12334]
-
florile de mușcate și hiacinte; a constatat că ceva nu le priește - probabil vreun vierme - își murmura el în barbă; eu sunt cunoscător în materie - mai zicea - și ziua se încheia pașnic cu o nouă poveste despre iepurii care-au săpat sub gard și au ieșit în grădină și s-au ospătat pe cinste vecinii cu ei. Pădurea de brazi Domnișoara poetă suferea de entorsă la glezna piciorului stâng (i s-a întâmplat în timp ce alerga despletită noaptea sub lună plină spre
Doi poeți - Eugen Bunaru by Eugen Bunaru () [Corola-journal/Imaginative/3324_a_4649]
-
poată pune pe fugă. Atunci, a plănuit să moară; folosesc cu bunăștiință cuvântul "a plănui", căci altfel cum să denumești acțiunea lui premeditată, hotărâtă? A mers seara târziu în fundul curții, unde se adunaseră troienele cam cât statul de om, a săpat în ele și s-a scufundat până la gât, așteptând acolo să înghețe. L-au salvat, de data aceea, bunicii, ieșiți ca de obicei să-i pună hrana în străchinioară; l-au chemat mai întâi, au văzut că nu răspunde și
La Breaza by Mihai Cantuniari () [Corola-journal/Imaginative/14981_a_16306]
-
ne priveau fără să ne vadă și înlăuntrul cărora imaginea noastră răsturnată se proiecta peste lume; trăiam o nesfîrșită și dulce iluzie. Fără să ne dăm seama, noi singuri ne ignoram soarta, cărînd pămînt dintr-o țară în alta, ne săpam și într-o parte și în cealaltă parte a rîului groapa comună.... Reclamele luceau stins luminînd capete îngenuncheate ale mulțimii. Îmbrăcați în veșminte strălucitoare, idolii cu picioare de lut își ridicau fața din cenușă. Ne tîram scheunînd ca niște cîini
Recviem pentru zaruri și vînt by Nichita Danilov () [Corola-journal/Imaginative/3182_a_4507]
-
pămîntul cărat se transforma într-o mîzgă cleioasă, ne ungeam trupul cu el, încingînd un dans în jurul idolilor ce vegheau în beznă. Fără să ne dăm seama, noi singuri ne ignoram soarta, cărînd pămînt dintr-o țară în alta, ne săpam și într-o parte și în cealaltă parte a rîului groapa comună
Recviem pentru zaruri și vînt by Nichita Danilov () [Corola-journal/Imaginative/3182_a_4507]
-
care am luat de bune făgăduieli și proiecte fără acoperire sau, pur și simplu, neînțelegerea unor gesturi, fraze, comportamente - s-au datorat faptului că am ignorat criteriile locale. Fiecare țară, uneori fiecare regiune, își are criteriile sale. Am înțeles apoi, „săpând” și mai adânc în memoria și conștiința noastră, că dacă nu mai suntem întotdeauna în largul nostru, dacă tristeți și melancolii ne pândesc tot mai des, dacă nu ne simțim prea bine „în pielea noastră” - cum zic francezii, asta se
Din Carnetul unui Pierde-Țară by Paul Diaconescu () [Corola-journal/Imaginative/13370_a_14695]
-
-i cadă pradă pictorii, acea fascinație a albului prilejuit de tonul neverosimil pe care lumina îl împrumută aerului, un ton în care firile cu fler cromatic văd prezența unui fenomen enigmatic. Al doilea amănunt stă în surpriza geologică. Balcicul e săpat ca un șir de geode largi în coasta unui țărm de care te apropii fără să bănuiești ce se află dedesubt, de aceea de existența lor nu-ți dai seama decît în momentul cînd povîrnișul ți se deschide sub picioare
Tenha Juvah by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2671_a_3996]
-
Reședința din Tripoli a lui Muammar Kadhafi dispune de buncăre săpate la mare adâncime și o rețea extinsă de tuneluri, pe care acesta ar fi putut-o folosi pentru a fugi înainte ca rebelii să ocupe complexul, relatează Sky News. Foști oficiali ai regimului au afirmat că rețeaua de tuneluri asigură
Reşedinţa lui Muammar Kadhafi, construită pe o reţea de tuneluri şi buncăre subterane () [Corola-journal/Journalistic/59801_a_61126]
-
stână din județul Buzău, malul Mării Negre înghețat, tăblițele de la Tărtăria, Cimitirul Vesel de la Săpânța, Coloana Infinitului a lui Constantin Brâncuși de la Târgu Jiu, frumusețea nealterată a ținutului transilvan, frescele vechi de secole de la Mănăstirea Cozia, dar și Capul lui Decebal, săpat în stâncă pe malul Dunării, "Micul Paris" cum era denumit Bucureștiul în perioada interbelică, Castelul Hunianzilor, dărnicia poporului român sau jocul de șah al unor pensionari în parc sunt doar câteva dintre fotografiile cu care românii i-au uimit pe
Fotografii uimitoare despre România, pentru britanici by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/62776_a_64101]
-
ceva absolut normal ca un ghid să se ocupe nu doar cu transportul bagajelor, ci și cu procuratul animalelor de povară, cu pregătirea locului de înnoptare etc. Cum turismul se practica inclusiv primăvara devreme și toamna târziu, ghidul trebuia să sape o groapă destul de mare, să facă în ea un foc mare și să scoată apoi jarul. În groapa astfel încălzită se culcau drumeții, iar ca acoperământ foloseau coviltire aidoma celor de la căruțele gugulanilor. Dimineața, grupul a pornit spre Muntele Cernei
Agenda2003-21-03-b () [Corola-journal/Journalistic/281054_a_282383]
-
266 sectoare. Cimitirul nu este un spațiu interzis. Oricum, acesta nu este acel loc unde majoritatea oamenilor și-ar petrece timpul. Singurii locuitori vii ai unui cimitir sunt groparii. Fie iarnă, primăvară, vară sau toamnă, preocupările groparilor sunt aceleași. Ei sapă și îngroapă. Atitudinea groparilor față de cei morți și ceremonia funebră este una de rutină. Ei sunt imuni la bocete și lacrimi. Par lipsiți de frică și sensibilitate. Una din fantomele vii din cimitirul “Doina” este Dna. Eleonora. Ea și-a
Doina Groparilor, un documentar despre cioclii, joi la HBO () [Corola-journal/Journalistic/68938_a_70263]
-
totul în uitare. Poate, uneori. Aici suntem vecini cu străvechiul regat al Colhidei, pământul Medeei. Cine ar putea uita asta? Comunismul a fracturat Occidentul și a interzis comunicarea, relațiile, schimburile de orice fel. A îndepărtat țările unele de altele, a săpat tranșee între ele. În prăvălia unui anticar - ca pretutindeni, de altfel, de la Praga la București - recunoști imediat acele obiecte care constituiau cultura cotidiană a Europei. Și cum ai putea rămâne insensibil aflând, bunăoară, că Verdi și-a trimis la Tbilisi
Georgia și "sala himerelor" by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/7767_a_9092]
-
scop, în secolele XV-XVII, a fost extinsă și fortificată, interiorul cetății luând proporțiile unei așezări, cu locuințe, capelă (1650), care se folosea și ca punct de observație; pentru alimentarea cu apă a populației în caz de asediu prelungit a fost săpată o fântână (1640) la o adâncime de 146 m, încă în funcțiune la doi ani după evenimentele din 1848, când cetatea a fost abandonată. Cetatea Râșnovului a început să reînvie abia în ultimii ani, o parte fiind renovată; aici s-
Agenda2004-47-04-turistica () [Corola-journal/Journalistic/283084_a_284413]