8,392 matches
-
a sa, de „ieșirea din sine”, de negarea continuă, fluidă și inventivă a „animalicului”, păstrîndu-i, „acestuia”, Însă, darurile-i Înnăscute cu care el se leagă de pămînt, de fire, de timp. În dans, sexele se ating și se neagă, se topesc aproape pentru „a visa” o „altă apariție”, dansul Încorporează visul, la propriu, dar el și mântuie umanul, aflat nu rareori În impasurile sale majore, fie că ele se numesc raționale sau istorice, moștenite sau câștigate. Dansul este și acuplarea a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de acum” și cu bietele cârje ale experienței?!... Iar aceste momente - care cu vârsta au apărut mai des, mereu Însă În clipe neașteptate și fără o legătură cu nimic din jur sau cu nimic din ceea ce mă preocupa - le-am „topit” În revelația și bucuria misterului vieții. Cineva parcă Îmi arunca o „pătură” peste creștet, Încât Întreaga-mi ființă prindea o vibrație În care se topeau aproape toate piedicile și istețele argumente ale creierului, exersat În a analiza și cântări totul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
o legătură cu nimic din jur sau cu nimic din ceea ce mă preocupa - le-am „topit” În revelația și bucuria misterului vieții. Cineva parcă Îmi arunca o „pătură” peste creștet, Încât Întreaga-mi ființă prindea o vibrație În care se topeau aproape toate piedicile și istețele argumente ale creierului, exersat În a analiza și cântări totul până În detaliile cele mai nesemnificative! - și eram Încă o dată copil, dar nu era vorba de o stare a copilăriei regăsite, ci de o beatitudine trează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
de a „Îndura”, de a mă „bucura”. De a fi!...Ă Sau dacă, mai tânăr, le-aș fi trăit, aceste stări ale exuberanței, „În sine”, fără legătură cu nimic, nu le-aș fi Înțeles prea bine sau le-aș fi topit, inconștient, În vitalitatea vârstei. Omul are o imensă frică de necunoscut, deși este și atras de acesta. Dar cu mari spații de odihnă, fugă și mediocritate, osificat Într-o educație pedestră, Îmbibată de un bun-simț comun sau... așteptând mereu alte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
unor „noduli” de existență, ce reapar și se repetă cu o anume insistență, de parcă ar fi niște „mesageri” care ne obligă să luăm act nu numai de clipele care ne curg sub ochi și se duc, se aruncă să se topească În valurile informe cele mai adesea ale așa-numitului trecut, dar „ei” ne Împing cu acea obstinație și „bunăvoință” pe care o arată părinții unui copil retardat, să „luăm cont”, să „Înțelegem” cu adevărat ceea ce „ni se Întâmplă”. Să „Înțelegem
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
prea bine - dar o ascultă și o servește, se arată față de „ea” răbdător și infinit modest! -, dusă apoi pe drumurile de carne, de sentiment și luptă ale unui oarecare „profil” posibil uman, În care, dacă „totul” se Împlinește, se va topi și surpa sensul și „desenul” a mii și mii de „necunoscuți”. Care „vor alerga” la acel „izvor”, la acele pagini, la acele foi prin foșnetul insistent al cărora se aude vocea Înăbușită a scribului, a poetului, uimit și speriat el
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
opus celui veșnic agitat al mamei) s-a potrivit cu dragostea pentru flori. O dragoste în care intrau, deopotrivă, delicatețea și egoismul. Rar o lăsa inima să rupă și să dăruie din ele, le păstra pentru sine. Florile creșteau și se topeau în același loc. Avea straturi întregi de narcise, dar nu le culegea decît pe cele căzute de ploaie sau de vînt, și numai cîte încăpeau pe gîtul unei sticle sau în gura unei căni. Odată cu trecerea vremii, această dragoste a
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
tratat cu o lipsă de considerație egală cu lipsa mea de pretenții. Stăpînindu-mi nervii, de cele mai multe ori mi-am dizolvat durerea în flecăreală. De aci și inconsistența unora din paginile mele: pînă să le scriu, prin povestire repetată, nemulțumirea se topea, se evapora, devenea un fel de amintire. Nu regret deci ce n-am scris, regret doar paginile scrise pripit sau diluat. *Fără vreun telefon în prealabil, a descins în redacție „canadianul” Corneliu Dima Drăgan, care ne-a arătat ultimele numere
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
fișe de mărimea unei optimi de pagină, ușor de ținut în palmă, de vîrît și de scos din buzunar, nu cu scrisul meu normal, care e citeț, ci cu unul în care literele sînt reduse în înălțime; scris aproape linear, „topit”, indescifrabil pentru cei din jur. Reîntors acasă, înainte de a le sorta, uneori le recitesc și le adnotez, alteori, preocupat sau indispus, le las cum sînt, lucru rău, căci îmi creează ulterior dificultăți, cînd încerc să le reconstitui contextul. Fără un
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
merge în Africa pentru a trăi mai sobru și mai periculos, convins că „într-un fel sau altul avea să dea jos grăsimea care i se grămădise pe suflet, tot așa cum boxerul se duce în munți să se antreneze ca să topească grăsimea de pe el”. Sub aceste vorbe simple se ascunde o dramă a conștiinței. Din ce cauză i se grămădise acea grăsime? Pentru că trăise „din minciună”, „trădîndu-se pe sine și tot ceea ce crezuse” etc. „Era un talent adevărat, dar în loc să-l
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
doar a două costume, un sacou și un pantalon, 8 cămăși albe, câteva cravate, trei perechi de pantofi, un pardesiu și un palton. Beneficiasem ca june diplomat trimis la post de o "primă de echipare" de la minister, care s-a topit pe te miri ce și gândeam că-mi voi completa "ținuta" la nemți, cu lucruri mai ca lumea. Lipsindu-mi costumul "închis", de protocol, dar lipsindu-mi și banii, am plecat pe Lipscani cu "tovarășa" pentru a căuta ceva adecvat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
capitole sume necheltuite din bugetul MAE, care în mod normal trebuiau să fie returnate bugetului național. Pentru a astupa nevoile la capitolul "materiale de propagandă", directorul respectiv mă chema la el în birou și-mi spunea: "Vasilică, ai putea să topești în zilele următoare câteva sute de mii de lei?" Răspunsul meu era mereu pozitiv și în două-trei zile ridicam de la Centrala Cărții un camion de cărți și de la magazinul "Romartizana" de pe Calea Victoriei alt camion cu 5-6 expoziții complete de artizanat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
face cu camioane uriașe, de tipul celor văzute prin filmele americane. Șoselele sunt în general bune și, deși temperaturile trec adesea de 50 de grade (și la nivelul asfaltului ating și 70 de grade), asfaltul e bine executat, nu se topește, roțile nu se afundă așa cum se întâmplă cu roțile mașinilor și tălpile pantofilor în București la 30 de grade! Călătorind non-stop, în această țară cât un continent există o întreagă infrastructură la dispoziția șoferilor: cam din 20 în 20 de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
mare încurcătură în situația de a descrie caracterul public al lui Mirabeau. El a fost esențialmente monarhist, s-a opus marii operații prin care comunele au făcut revoluția în Franța, adică decretului care nimicea reprezentarea pe stări sociale și le topea în Adunarea Națională. Apoi a susținut necesitatea unui veto absolut, pentru că în ochii lui regele era o parte integrantă a puterii legislative. Este adevărat că după ședința din 21 iunie a fost cel dintâi care a susținut Adunarea împotriva regelui
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
valențe tari, spiritul pro- vinciei declanșează în provincialul generic o dinamică a excesului și a exacerbării care răspunde unui deficit eveni- mențial. Avem însă și o inversiune a acestei optici. Nara- torul sesizează cu asupra de măsură fapte care sunt topite în anodinul provinciei, celui de la Centru îi sar în ochi tocmai întrebuințările grandilocvente, inadecvate ale unor mărci de identificare cu Centrul, dar și episoade care sunt metabolizate perfect în spațiul provinciei. În cele din urmă, acest dispozitiv este ambivalent, cele
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
prin intermediul revoluției. De ce naratorul inițiază un joc al finalului fals, menit să acorde istoria la sunetul distinct al unei anumite sen- sibilități ? Pasajul merită reiterat. Recunoaștem și tropii care imprimă frazei o curgere domoală asemeni unei ape în care se topește reflecția melancolică asupra derizoriului existenței. Cei doi soți își consumă nebunia separat, fie- care cu propriul blocaj maniacal. Aripa nebuniei i-a atins pe amândoi, Lefter a devenit una dintre acele figuri bizare, dar benigne pe care orașul le adăpostește
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
moftangii și domni, romantismul românesc își conține parodia, la Eminescu cel puțin , însă afirmația se poate verifica în ansamblul literaturii romantice pornind de la ultilizarea parodică la Caragiale. De remarcat faptul că anumite note parodice abia se disting, atât de bine topit în restul nara- țiunii este fragmentul de sensibilitate romantică. Există în acest text foarte scurt scandând etapele unei crize de isterie, câteva figuri esențiale pe care Lefter le incarnează pasager. Trebuie spus că ele nu sunt decât virtualități, potențialități accesibile
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
un „contemporan” în sensul pe care Giorgio Agamben îl atri- buia termenului, și îi vede nu luminile, ci obscuritatea, prezență fizică în film generatoare de angoasă, dar și expre- sia simbolică a unei generalizate cecități mentale. Mon- struozitatea se regăsește topită în substanța cotidianului socialist al Epocii de Aur, regizorul a activat ceea ce Ivasiuc numea o „cunoaștere de noapte”, echivalentă cu „văz mon- struos”. Altfel, regizorul precizează un contract mimetic cu deformarea care ar aparține lumii pe care o investighează camera
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
sublimat al întregului. De asemenea, o altă dimensiune a sintezei o constituie osmoza dintre dramaturgie și momente. Filmul a incorporat o serie de momente precum O lacună, Situa‑ țiune, Grand Hôtel «Victoria Română», Un artist. O serie de personaje se topesc unul în celălalt pe baza stabilirii unui dublu etimon, temperamental și discursiv, așa că Nae din Situațiune devine totuna cu Lache din O lacună, iar Nae Girimea îl incorporează și pe frizerul anonim din Un artist. Detaliile amenajării locuinței lui Nae
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
ele însumând 1000 - 1200 mm pe mp pe an. Aici la noi, în zona așezării umane, iarna începe cam pe la mijlocul lui noiembrie, durata ei fiind foarte inegală de la un an la altul, zăpada însă nu ține prea mult și se topește datorită vânturilor calde. Gerul excesiv din ianuarie e cu deosebire remarcabil, dar după el urmează o perioadă cu valori de temperatură mai ridicate pe măsură ce intrăm tot mai mult în primăvară. În sat numai din când în când mai ninge în
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
-n băț, care vine din sud. Forța lui este mult diminuată de zidul gros al munților care ne protejează. Apariția lui ne-o anunță norii goniți cu putere, precum și vuetul sinistru al codrilor de deasupra satului. Prin temperatura lui ridicată topește zăpada și uneori e turbat încăt frânge or desrădăcinează copacii. Tot cam de pe acolo ne vine Austrul, câteodată aspru și rece, alteori cald și uscat, ca și Guranul. Și în sfârșit tot local suflă și vara și iarna Sorețul . Dacă
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]
-
ca într-o cetate asediată: rupți de lume, cu tot mai puține merinde, într-o atmosferă tot mai rece, lipsiți de orice nădejde. (Doar apă mai aveau, fiindcă dacă se încumeta cineva să aducă câteva sloiuri de afară, gheața se topea în apropierea focului. Dar numai în apropierea focului. Mai târziu, doar pe plită.) Apelurile disperate către autoritățile de la centru nu ofereau nici ele mari speranțe: cine să se aventureze să vină la Pieptenele de Aur pe o temperatură de minus
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
cât ar vrea doar în cămașă, se simte foarte bine acolo și transmite, în mod regulat, interesantele sale reportaje despre obiceiurile focilor vinete. Prin prezența sa acolo, un raport al IMHTR arată că problema încălzirii globale a fost rezolvată, ghețurile nemaitopindu-se. Din păcate, după cum vom arăta în cele ce urmează, situația aceasta nu s-a păstrat decât vreme de doi ani, până când i s-a permis numitului Robin Dan Bleier să-și îngrijească sănătatea într-un sanatoriu din Alpi. 5
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
Velicikovski, scrisă de ucenicul său de limbă rusă, Platon, fusese deja publicată de trei ori în Rusia, și chiar la mănăstirea Optina, pe timpul vieții lui Tolstoi (între 1845 și 1847). De faptul că geniul unui titan al literaturii poate oricând topi într-o singură figură trăsături aparținând mai multor modele, nu ne îndoim nici o clipă. Rămâne doar întrebarea, perfect legitimă: în ce măsură vremurile influențează o anumită grilă de lectură și desigur, cât de mult preț mai are sfințenia în zilele noastre? PAISIE
AUTOBIOGRAFIA LUI PAISIE VELICIKOVSKI, O POETICĂ A DEVENIRII by NICOLETA-GINEVRA BACIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/346_a_610]
-
filosofie). Ce scriam cu adevărat nu era pentru ochii publici. * Așezate în paralel, cele două componente par suficient de schismatice încât să dea seamă de persoane diferite, de vieți diferite. Așezate în succesiune, ele nu fac altceva decât să se topească într-un caz oarecare (paradigmatic poate) pentru cei din generația mea. De aceea, fără să vorbesc în numele sau în locul lor, ci doar ca una dintre ei, voi încerca să recompun piesele lipsă ale acestei biografii „schismatice”, făcând din mine un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]