51,037 matches
-
În psihicul respectivei persoane, care vor avea rolul de a pregăti condițiile psihice necesare Îndeplinirii acelui obiectiv. Trebuie să fim, prim urmare, foarte atenți la natura scopurilor pe care ni le propunem la un moment dat, deoarece chiar numai simpla intenție modelează, fără să ne dăm seama, psihicul În ideea acelei intenții. Subtilul psiholog care a fost William James a surprins foarte bine rolul acestui mecanism psihologic: „Închipuiți-vă un lucru, și Îndată acel lucru este pe cale de a fi, de
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
condițiile psihice necesare Îndeplinirii acelui obiectiv. Trebuie să fim, prim urmare, foarte atenți la natura scopurilor pe care ni le propunem la un moment dat, deoarece chiar numai simpla intenție modelează, fără să ne dăm seama, psihicul În ideea acelei intenții. Subtilul psiholog care a fost William James a surprins foarte bine rolul acestui mecanism psihologic: „Închipuiți-vă un lucru, și Îndată acel lucru este pe cale de a fi, de a se Înfăptui”. Iar un alt proverb latin spune: „O imaginație
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
minimale ipocrizii pe care conveniențele sociale au impus-o, considerând-o absolut necesară pentru Întreținerea relațiilor sociale. Μ „Cuvintele ne pot minți, faptele nu.” Adevărul exprimat de acest aforism este totuși relativ. Sunt și fapte derutante, false, care, izvorând din intenții mincinoase sau ipocrite, lasă impresia unor acte cinstite, altruiste, dar care În realitate provoacă ceva rău (de exemplu, multe din Îngrijirile, aparent sincere, realizate la capul bolnavului nu au făcut decât să scurteze treptat viața acestuia). Μ Moralitatea este acea
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
accesibile sau Îngăduite niciodată În realitate. Μ Filosoful Constantin Noica observa: „Toți oamenii au gânduri. Când un gând se Întoarce asupra gândului, devine idee”. Observația aceasta profundă ne ajută să Înțelegem, de exemplu, cum reflecția asupra consecințelor posibile ale unei intenții de-a noastre de moment poate transforma intenția respectivă Într-un proiect de acțiune sau, dimpotrivă, o poate descalifica, stabilindu-i statutul de idee periculoasă. Același filosof preciza: „Naturile etice n-au geniu. (Dar au crescendo...)”. Într-adevăr, exigențele etice
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Constantin Noica observa: „Toți oamenii au gânduri. Când un gând se Întoarce asupra gândului, devine idee”. Observația aceasta profundă ne ajută să Înțelegem, de exemplu, cum reflecția asupra consecințelor posibile ale unei intenții de-a noastre de moment poate transforma intenția respectivă Într-un proiect de acțiune sau, dimpotrivă, o poate descalifica, stabilindu-i statutul de idee periculoasă. Același filosof preciza: „Naturile etice n-au geniu. (Dar au crescendo...)”. Într-adevăr, exigențele etice asigură o elevare continuă a comportamentului, dar sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
fapt, când ne rugăm lui Dumnezeu să ne ierte de un păcat nu facem altceva decât să ne convingem tot mai mult că viața noastră nu se poate lipsi de morală; invocând mila lui Dumnezeu, nădăjduim să ne Întărească În intenția noastră de a reuși să ne transformăm dintr-un om moral de ocazie Într-unul pe deplin convins. Adevărata rugăciune nu cuprinde, așadar, urâțenia vreunui negoț! Μ Nu suferă sincer În credință acela care are sentimentul orgolios că a dat
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
-și menține mereu trează vigilența, Își repetă că nu trebuie să aibă Încredere În nici unul dintre călătorii care se perindă prin fața ochilor săi. Dar această Întreținere din interior a suspiciunii sau a neîncrederii Îl face să vadă, până la urmă, rele intenții sau fapte chiar și la acei călători care sunt cinstiți În forul lor interior. Μ Cu cât ne asumăm mai mult omenescul din noi, cu atât ne păstrăm În limitele bunului-simț față de noi Înșine: cel care, din trufie, se consideră
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
adevăr personal). Μ Roboții au viață, dar nu și suflet; de aceea s-ar putea ca activismul lor, scăpat la un moment dat de sub controlul omului, să degajeze prea multă forță și să devină distructiv prin el Însuși, fără vreo intenție malefică. Μ Există, spunea Blaise Pascal, două feluri de spirite: spiritul „geometric” și spiritul de „finețe”. Primul are un mod de gândire rigid, inflexibil, de unde și nevoia lui de fapte și dovezi indubitabile, de principii strict raționale, de concluzii ferme
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
cuvintelor Îl au asupra sufletelor celor cărora li se adresează, aceștia aruncă pur și simplu cuvintele la Întâmplare, neanticipând, de exemplu, faptul că prin ele ar putea leza pe moment demnitatea cuiva sau că, făcând o promisiune importantă, dar fără intenția reală de a o onora, Înșală astfel așteptările unui semen care și-a pus, poate, toate speranțele În acea promisiune. Ulterior Își cer, eventual, scuze ca și cum nimic grav nu s-ar fi Întâmplat, spunând că totul nu a fost decât
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
care o manifestăm adesea În raporturile cu cei din jur, uneori chiar cu emfază, provine, printre altele, și din faptul că știm În sinea noastră că niciodată cei din jur (nici măcar rudele apropiate nouă) nu vor putea descoperi toate dedesubturile intențiilor sau acțiunilor noastre: Întotdeauna intimitatea proprie va avea ceva de ascuns și de apărat; În plus, Întotdeauna motivațiile noastre intime vor beneficia de scutul protector al aparențelor (În folosirea cărora putem deveni, cu mai mult sau mai puțin efort, adevărați
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
poate fi foarte diferit de rolul pe care ni l-a fixat opinia publică, dar acest lucru nu ne afectează prea mult, de vreme ce pentru noi el joacă un rol compensator, și pentru nimic În lume nu vrem să renunțăm la intenția de a ne iluziona În ideea pe care o dorim). Μ Deși „cinstea” ar trebui să Însemne pentru toți același lucru, totuși rolurile sociale impun unele diferențe de atitudine cel puțin curioase, dacă nu nedrepte: de exemplu, intransigența opiniei publice
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
poate să i-l facă. Fără să se simtă deloc stânjenit, abia dacă ascunde În Încheierea articolului său, atunci când Îi omagiază pe „autorii dificili” pe care nimeni nu Îi va mai Înțelege curând, că nu are mai mult ca Înainte intenția, odată Încheiată sarcina sa de critic, de a Începe să-l citească pe Proust. * Dacă omagierea lui Proust Îi permite lui Valéry să-și ilustreze concepția despre lectură, celălalt contemporan important, Anatole France, Îi oferă ocazia să-și dea Întreaga
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
perspectiva limbajului, văzut atât ca sursă de constituire a unei noi realități, specifică artistului, cât și ca liant, între două curente ideologice și artistice, totodată, neomodernismul și deconstructivismul. Desigur, în analiza retoricii textelor cenzurate, se lucrează în termeni neutri, fără intenția de a veni în apărarea sau în condamnarea poeziei cenzurate. Obiectul cercetării noastre îl constituie, în principiu, retorica textelor interzise, istoria sau ideologia vremii intervin doar ca o completare a acestei cercetări, în vederea atingerii într-o notă cât mai complexă
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
asupra gândirii și practicii literare. Utilizat de J. Derrida în mai multe lucrări, deconstructivismul literar proclamă eliberarea limbajului figurat de necesitatea de a exprima un adevăr și deschide posibilități nelimitate interpretării, care nu mai este obligată să țină cont de intenția autorului sau de alte determinări exterioare textului ca surse ale semnificației". Dincolo de manifestarea textuală, lingvistică, fenomenul deconstructivismului are, însă, o altă manifestare extinsă, la nivel artistic. Astfel, deconstructivismul își începe manifestarea în arhitectură, fiind numit uneori chiar și deconstrucție. Deconstructivismul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
unele dintre cele mai bune scrieri. "În contextul epocii, "Luceafărul" se adresează, în primul rând, tinerilor scriitori, atât titlul publicației, cât și al uneia dintre rubricile importante ("Dintre sute de catarge", care se ocupa exclusiv de autorii începători) expunând manifest intenția de a așeza revista sub egida geniului eminescian. Printre autorii publicați aici, se numără șaizeciștii: Nichita Stănescu, Marin Sorescu, Ion Gheorghe, Nicolae Velea, Fănuș Neagu, D. R. Popescu, Ioan Alexandru, Leonid Dimov, D. Țepeneag ș.a."3 Cu alte cuvinte, este
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
de sincronizare cu sensibilitatea și literatura occidentală, cu spiritul timpului, asumarea sintezei ca argument al coerenței și organicității estetice. Canonul postmodernist, în schimb, are un caracter oarecum contradictoriu. Pe de o parte, postmodernismul e cu totul refractar oricărui canon, oricărei intenții de canonizare, de uniformizare a literarului, preferând aderența la o perspectivă relativistă, multiculturalistă și centrifugă"15. Pentru a ilustra dinamica și relieful schimbărilor de canon, în contextul literaturii române, Iulian Boldea readuce în discuție modernitatea, din prisma câtorva trăsături definitorii
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
iscusită vânătoare / Învățată de la bătrâni / Care știu / Că din cuvânt / Nimic nu e mai de preț / Decât umbra / Și că nu mai au umbră / Cuvintele care și-au vândut sufletul"151. Odată cu următorul volum al bibliografiei sale, autoarea își exprimă intenția de a se întoarce în timp. Soarele de apoi, 2000, este o metaforă a recuperării trecutului, "după o tăcere de zece ani, împletind armonios teme vechi și noi, alcătuind un tablou, din care nu lipsesc urmele poetului, ca locuitor al
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
tainică (reconstrucția). Înainte, însă, de studiul comparativ privind tipurile de poetică ale autoarelor menționate, considerăm pertinentă o incursiune în biografia Ilenei Mălăncioiu, pentru stabilirea unei relații mai trainice cu poetica acesteia, urmată de redarea titlurilor volumelor publicate, legate ambele prin intenția de a realiza o privire de ansamblu în viața și în opera autoarei, necesară, ulterior, în înțelegerea mai exactă a anumitor abordări tematologice. Despre poeta Ileana Mălăncioiu, prozatorul Nicolae Steinhardt declară: "Aferim, femeie! Curajoasă. Aspră. Le vede, le știe, le
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Mă agăț de spițele-nghețate/ Să pornească roata, să se facă zi,/ Și se subțiază și mă tem că lemnul/ Măcinat de ape va pieri." (La moară). Jocul copilăriei, la Ileana Mălăncioiu, este unul obscur, de tip macabru, grav, prin intenția de a readuce, în prim plan, un trecut deloc confortabil sieși. Este un joc arghezian, de de-a v-ați ascunselea, un joc nou, demontare a jocului copilăriei, un joc în care, în spatele vieții, se ascunde moartea, ca un fapt
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
care pune în centru scrierile în versuri ale Anei Blandiana, o poetă reprezentativă pentru neomodernism, a cărei poezie am pus-o, însă, sub semnul deconstrucției. Așa cum vom vedea, în cele ce urmează, din încercarea noastră de a concluziona succint, atât intențiile inițiale, cât și o eventuală finalizare a lor, deconstrucția nu trebuie înțeleasă și nici confundată cu o demolare a modului clasic de a scrie poezie, în favoarea altuia nou, de tipul celui promovat de avangardă sau de suprarealism. Deconstrucția o interpretăm
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
garanta o eficiență maximă, dar chiar și pe acelea care i-ar permite minima realizare a scopului ei fundamental?"4. Comunicarea se suspendă în poezie, aceasta transformându-se din dialog în monolog, tocmai din cauză că poetul nu traspune realitatea înconjurătoare cu intenția de a fi receptată într-un anumit mod de către un cititor. Eugeniu Coșeriu vorbește adesea despre suspendarea alterității, în poezie mai ales, adică despre inexistența unei relații necesare între eu și ceilalti eu autor, ceilalții potențialii cititori. Poezia modernă și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Coșeriu vorbește adesea despre suspendarea alterității, în poezie mai ales, adică despre inexistența unei relații necesare între eu și ceilalti eu autor, ceilalții potențialii cititori. Poezia modernă și postmodernă alege calea de a se comunica pentru a se comunica, fără intenția special de a comunica un anumit lucru. De aici, concluzia desprinsă că dispare comunicarea în finalitatea poetică a limbajului, relația emițător-receptor fiind deteriorată. Astfel, dacă în discursul comun, această relație funcționează indubitabil și necesar, în discursul individual, poetic, superior, această
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
teoretic propus. Cu alte cuvinte, am dorit să punem semne de întrebare asupra unui compartiment de istorie literară mai puțin studiat. Prezentarea nu reușește să pătrundă în profunzimile fenomenului în sine, din motive obiective, lesne de imaginat. Considerăm, însă, că intenția noastră principală, aceea de a stimula interesul, a fost atinsă, de aceea ne propunem, pe parcursul studiilor ulterioare să dezvoltăm subiectul, oferindu-i noi dimensiuni. Anexe [ANEXA 1] Între destin și vocație interviu cu Ana Blandiana A.-I.P.: Stimată doamnă
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
mai mult sau numai starea lor existențială, în speță cea a bărbatului care, după ce i se dărîmă lamentabil precarele certitudini de "șef" căzut în dizgrație, nu se mai poate regăsi în nimic, nici un act al său nu e autentic, nici o intenție finalizată, nici un gest nu-i redă sensul pierdut al vieții. Toate căderile, toate compromisurile, toate eșecurile sînt echivalente, pentru antieroul lui Constantin Popa (astfel l-a văzut, cu dreptate, regizorul Dan Nasta), cu tot atîtea senzații ale morții: Știi de
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
ai m-ai promis... și... Ilie: Acum mă țin de cuvânt... (o mângâie, o sărută) Mina, hai să mergem... să intrăm în pădure... Vrei? Mina: (sesizează o insinuare de care se îngrozește) De ce să mergem în pădure?!!! Ilie: (încă în intenție, dar cedînd) Așa... să nu ne vadă nimeni... Mina: (aproape de repulsie) Dar ne vedem noi... Ilie: (vexat, furios) Fir-ar al dracului de viață! Am ajuns să ne temem mai mult de noi decît de alții. Mina: E vorba de
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]