5,017 matches
-
plafonul aproape nevăzut, unde praful plutește în nori și se împerechează păsări mari, cafenii, cu glasuri ascuțite. Și printre acele stive voi fi ultimul și primul bibliotecar, voi ține în mâna stângă o lampă cu gaz și în mâna dreaptă creionul chimic și voi inventa un sistem de clasificare cu totul nou și mult mai înțelept decât decimalul lui Dewey sau Biblioteca Congresului, în care vor fi numai două categorii, cărți bune la dreapta și cărți proaste, tot înainte pe stânga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
de acasă cuvântarea, unii chiar cu lacrimi; s-a învârtit și s-a perpelit sufletul în ei ca frigăruia pe cărbuni încinși, de teamă și de rușine unii nu mai au somn, își scriu autobiografia romanțată, alții fac liste cu creioane colorate, rupându-le apoi și mai rușinați, doar la spovedanie nu te duci ca la piață sau la examenul de doctorat; în sfârșit, toți își fac faptele grămăjoară, cum se adună toamna în grădini frunzele uscate, și le aduc plocon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
era de fapt talentul lui? Era cu siguranță un talent, dar În loc să-l folosească Îl transformase-n afacere. Niciodată nu era vorba de ce făcuse, ci de ce ar fi putut face. Alesese să-și câștige pâinea cu altceva decât cu un creion sau un stilou. Și nu era ciudat cum se Întâmpla că atunci când se-ndrăgostea de vreo femeie, aceasta avea mai mulți bani decât avusese precedenta? Dar abia când nu mai iubea, când mințea doar, cum o mințea pe femeia asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
că de data asta scăpăm În regulă, da’ de unde știai tu că-s imigranți? — Imigranții, spuse Bill, Îi văd de la un kilometru. Revoluționarul În 1919 călătorea cu trenul prin Italia, având la el o adeverință de la conducerea partidului, scrisă cu creionul chimic pe o bucată de hârtie cerată, adeverință În care se spunea că e un tovarăș care a avut mult de suferit sub albi, În Budapesta, și În care toți tovarășii erau rugați să Îl ajute cum pot. Folosea adverința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
semnată. Scoase un chitanțier cu hârtii duble, perforate, astfel Încât amendatul să aibă un exemplar, celălalt - completat - să rămână prins de cotor. Nu avea indigo, așa că pe cotor nu rămânea scris nimic. — Dă-mi cincizeci de lire. Scrise ceva cu un creion chimic, rupse chitanța și mi-o dădu. — Păi, aici scrie numai douășcinci de lire. — A, greșeala mea, spuse schimbând douășcinci În cincizeci. — Așa, și fă cincizeci și pe a ta. Îmi dărui un frumos zâmbet italienesc și scrise pe cotorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
și pornea spre ai lui cu cea mai mare grabă. La vreo trei săptămâni, într una din seri, s-a dus la șeful magaziei. Ce s-o întâmplat? Nu ai somn? Am nevoie de o foaie de hârtie și un creion. Vreau să scriu o scrisoare. Da’ cui vrei să scrii? La vreo fetișcană? Nici pomeneală. Vreau să-i scriu unui prieten de pe front. Ce prieten? Îmi este ca un frate adevărat, că dacă trăiesc astăzi și pot merge pe picioarele
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
1949 la Piatra Neamț, moartă la 9 ianuarie 1970. A început să scrie versuri la 14 ani. Ținea un jurnal, model Anna Frank, dar și desena. După liceu a devenit studentă la pictură monumentală, la Institutu l Gr igorescu. Avea un creion fermecat, lucra cu siguranță și mal ițio zitate, uneori - versurile ei, ca și desenele, până și fotogra fiile, că avea pornire și talent și în această privință, luptau să dea expresie până și poeziilor lui Blaga... Aflăm că poeziile ei
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
vremea cu aranjamente florale, lucruri secundare, trăiri minore, să nu scriu decît despre esențe. Și-am scris Întotdeauna numai despre moarte, „singurul adevăr obiectiv”, problema problemelor, după Whitman. Și după alții. Pierderea. Am făcut-o cu toată sinceritatea, crîncen, rupînd creioane Între dinți. Cu deznădejde. Și pasiune. PÎnă cînd am Început să pierd cu adevărat. Tatăl meu, socrul și, acum trei ani, vărul. Mai bine spus, fratele meu. Am fost alături, aproape nedespărțiți, vreo treizeci de ani. Mai mic cu doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
trei sferturi. Nu există nimic Întreg din toate astea. Nu mai există nimic nici din prezent. Am viitorul În față. Care se prezintă sub forma unei mandarine așezate lîngă o brichetă verde. Aș putea adăuga un sutien nr. 4, un creion HB, o fotografie deocheată, o mască de pasăre tropicală. Pe care mi-o pun cînd ies la plimbare cu copilul. Ies Întotdeauna seara, și mă Întîlnesc cu mame tinere cu alți copii, Încerc să-l folosesc pe-al meu pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
vreo Întrebare, Îți ștergi nasul. Înghiți vitamine. Te holbezi la perete. Se recomandă cel prefabricat, e mai sensibil. Duci mîna la frunte, plouă, și meditezi ca sub o streașină. Cum să construiești un personaj. Mai Întîi Îl desenezi c-un creion cu mină moale, Îl plasezi Într-un peisaj cu flori sau ruine, Într-o conjunctură nefericită ori Într-o casă cu multe camere modeste, aproape invizibile, execuți cu minuțiozitate hornul și petalele și, după ce-l privești cîteva minute pentru a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
ne uităm unul la altul. N-am mai citit de mult ziarul Dimineața. Mă gîndesc c-ar fi momentul, și propun să facem o lectură, deoarece În redacție lecturăm În colectiv, citește unul cu glas tare și ceilalți comentează cu creionul sau tot cu glas tare, după caz. Iau numărul 245, și după ce dăm cu banul cade pajura pe mine să citesc. Ne așezăm fiecare cît mai comod, În biroul lui PDG-ului, și de mult n-au mai dormit băieții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
pe care-l fluier mereu cînd vin la servici. Dl. director a zis că eu ce convingeri am de nu iau atitudine că se duce cultura de rîpă cu oameni ca voi citez să fac bine să pun mîna pe creion și să iau atitudine că de-aia ne plătește statul să fim vigilenți nu să pierdem timpul. Aici informez că nu ne plătește statul că-i revistă particulară. Și declar pe răspunderea mea c-am zis să trăiți, o citesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Horoscop n-are decît horoscop, iar Trup și suflet Încă mă mai desfată cu reproduceri care frizează irealul. Nu se văd decît pete de tuș, cîteva spații albe și, uneori, linii. Dacă ai răbdare și le unești Între ele cu creionul, apare o bătrînică dezbrăcată, cu poșetă. Bătrînica stă cu spatele la noi. O putem colora. În ceva cu „play-boy” mic, nudurile sînt atît de clare, Încît s-au șters de pe pagină. Totuși sînt prezente peste tot, stînd lîngă, lucru nemaivăzut, oameni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
Păcat de ora tîrzie. Cine vrea Însă un limbaj interzis copiilor poate răsfoi oricînd Săptămîna, unde prof. Protopopescu zice că „domnul Soros Împarte banii pe cale bucală”, iar redactorii emisiunii „Simpozion” sînt „niște țînci care se dădeau rezultați și ejaculați din creioane sfinte (...) Încercînd să instituie un fel de măciucă Eminescu”. N-am Înțeles mare lucru, dar să institui măciuci pare ceva foarte interesant. Doctorul Pavel Chirilă remarcă În România liberă că prin reducerea cu un sfert a fondurilor alocate Ministerului Sănătății
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
țigări și fructe: ― Aș vrea să fug de aici și să-mi fac de cap. Harold plănuia un chef monstru, cu prelungire la Lacuri, în noaptea când voi ieși din sanatoriu. Geurtie, precisă, căută o bucată de hârtie și un creion, ca să facă liste invitaților. Pe cei doi Simpson nu îi va chema, pentru că Isaac se ascunde prin colțuri și bea whisky pur, iar Gerald fură țigări; l-a văzut chiar ea la logodna Norinnei. Va trebui, neapărat, s-o invităm
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de conversații foarte ciudate, pentru că Maitreyi mă întreba mereu dacă îi traduc exact cele ce spuneam întîi în franțuzește. ― Eu aș spune ceva și aș traduce altceva, îmi mărturisi. După cîeva lecții nu mai mă privea, ci se juca cu creionul pe caiet în timp ce îi vorbeam. Scria de zeci de ori: Robi Thakkur, Robi Thakkur. apoi se iscălea, desena o floare, caligrafia "Calcutta", "Îmi pare rău", "De ce?", sau improviza versuri în bengaleză. Iar eu, când nu-i puteam privi ochii, vorbeam
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
d-ta nu crezi ce spui. Îți place Swinburne? Eram obicinuit cu vorbirea ei dezordonată, și i-am răspuns că-mi place destul Swinburne. Îmi aduse de pe măsuță un volum uzat și îmi indică un pasagiu din Anactoria, subliniat cu creionul. Îl cetii tare. După câteva versuri, îmi luă cartea din mână. ― Poate îți place alt poet, căci Swinburne nu-ți place îndeajuns. Eram jicnit, și începui să mă scuz, pretextând că întreaga poezie romantică nu valorează cât un singur poem
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a fugit. Chabù a încercat să se sinucidă, cu creolină. E și ea, acum, la spital. Maitreyi îmi trimite un plic în care de-abia avusese timp să închidă o ramură de oleandru înflorit, iar pe o irunză scrisese, cu creionul, apăsat: "Allan, ultimul dar de la mine"... Mă roagă să nu plec decât după cinci zile. Nu știa nimic de fuga mea, și mai bine că n-a știut. Ar fi crezut că m-am sinucis și cine știe ce prostie ar fi
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
De-abia când puse mâna pe clanță își aminti: cu prima ocazie va deschide plicul albastru. "Dar nu aici, unde mă cunoaște toată lumea. Departe, în alt oraș. La București bunăoară." Într-o dimineață ceru infirmierei o foaie de hârtie, un creion și un plic. Scrise câteva rânduri, lipi plicul și-l adresă Profesorului. Apoi începu să aștepte, simțind cum i se accelerează bătăile inimii. De când nu mai cunoscuse o emoție asemănătoare? Poate din dimineața când aflase că România declarase mobilizarea generală
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
mare grijă și o să scriu cel puțin patru povestiri bune. — Vezi să fie bune. — O să fie. O să fie cele mai bune. Ei, și după ce promise asta și se decise să-și și respecte promisiunea, se duse el să ia un creion și un caiet vechi, să-și ascută creionul, să se așeze la masă și să Înceapă una din povestirile alea cît dormea fata? Nu, nu se duse. Își turnă un whisky mic, desfăcu termosul și-și scoase un cub de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
povestiri bune. — Vezi să fie bune. — O să fie. O să fie cele mai bune. Ei, și după ce promise asta și se decise să-și și respecte promisiunea, se duse el să ia un creion și un caiet vechi, să-și ascută creionul, să se așeze la masă și să Înceapă una din povestirile alea cît dormea fata? Nu, nu se duse. Își turnă un whisky mic, desfăcu termosul și-și scoase un cub de gheață pe care-l băgĂ În ceașcă. Deschise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
lucrurile și am văzut că nu mai e nimic acolo. Eram sigur c-o să mai găsesc ceva, pentru că-mi Închipuiam clar plicurile la locul lor. Da’ nu mai era nimic acolo, nu mai erau nici măcar agrafele mele pentru coli, nici creioanele și gumele, nici ascuțitoarea În formă de pește, nici plicurile pe care era deja tipărită adresa mea În caz că nu voiau să-mi publice materialul trimis, nici cupoanele poștale pe care le puneam În plic ca să-mi poată trimite Înapoi povestirea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
Dimineața aleargă mult și se joacă. Motoceii nu-i mai plac. Le-a rupt sforile cu dinții, că erau prea lungi și gata. Se joacă cu mingea, îi plac biluțele, undițele, șoriceii de pluș, dar cel mai mult îi plac creioanele, pixurile, creioanele colorate, hârtia de scris. La calculator stă cu laba pe mouse. Știe, oare, că „mouse” înseamnă „șoarece”? Din când în când, găsește câte o carte și stă cu burta pe ea, ca un student în sesiunea de examene
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
mult și se joacă. Motoceii nu-i mai plac. Le-a rupt sforile cu dinții, că erau prea lungi și gata. Se joacă cu mingea, îi plac biluțele, undițele, șoriceii de pluș, dar cel mai mult îi plac creioanele, pixurile, creioanele colorate, hârtia de scris. La calculator stă cu laba pe mouse. Știe, oare, că „mouse” înseamnă „șoarece”? Din când în când, găsește câte o carte și stă cu burta pe ea, ca un student în sesiunea de examene. Îl atrag
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
exclus din toate cercurile de prieteni și cunoștințe. Mâna umflată nu-i era de nici un ajutor. Neexistând doctori în sat, mama îl duse la Rezina. Își amintea că, mergând pe jos împreună cu ea, găsise o cutie de chibrituri și-un creion, care-l bucuraseră tare mult. N-avea să uite niciodată că mama, văzându-l cu creionul în mână, necăjită îl mângâiase pe cap zicându-i cu tristețe în glas: - Dragul mamei, cine știe dacă vei mai putea scrie vreodată cu
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]