51,037 matches
-
instanța auctorială îl avertizează de altfel onest chiar de la început, într-o inedită artă poetică ce deschide cartea, Palinodie, să nu ceară "argumente/ nici înveșmântarea ideii în materie sensibilă"). Și totuși, deși poemelor marca Acosmei pare a le lipsi orice intenție lirică, orice proiecție hiperbolică, orice propensiune spre mit, metaforă sau metafizică, cititorul nu trebuie să se resemneze. El descoperă că există o poeticitate de substanță în înșiruirea, plină de o cruzime deloc studiată, de tranches de vie specifice: individuale și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
această constantă apetență pentru descifrarea hieroglifelor dintr-un spațiu cultural pe care, din păcate, cititorul român obișnuit îl reduce la poveștile cu tâlc ale Șeherezadei sau la rubayatele lui Omar Khayyam, s-au și născut o serie de tomuri cu intenție didactică ori mai apăsat critică: Cartea între Orient și Occident, I-III (Editura Timpul, 2004-2006), Poezia Orientului de la Khayyam la Tagore (Editura Fundației Culturale Poezia, 2005), Poezia Orientului de la Khayyam la Tagore. Asia de Sud, Sud Est (Editura Fundației Culturale Poezia, Iași
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
care, împrumutând din forma jurnalului intim, preia și unele dintre convențiile diaristice, pentru a configura imaginea unui dedans care îl eclipsează total pe dehors, într-o tentativă dramatică de a se rosti autentic, epurat de măștile histrionice și de orice intenție de a epata eventualele expectanțe ale unui cititor familiarizat cu opera sa anterioară. Autorul utilizează aici, cu cele mai bune rezultate estetice, tehnica decupajului domestic. Faptul cotidian, cu atât mai mult cu cât pare nu doar autentic, ci și selectat
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
blând voi deschide/ alcovul/ și voi păși" (În curând, din Seninătatea lemnului). Interiorizarea acestui gen de material (în cazul de față, mai degrabă livresc decât autentic, ontologic) este o operație cât se poate de riscantă: oricât de lăudabilă ar fi intenția purificării propriilor melancolii prin filtrul canonic dovedită cu asupra de măsură în Marele Albastru (Editura Timpul, Iași, 2001), Sălbaticul anotimp (Editura AXA, Botoșani, 2004) și În bucătăria Sylviei Plath (Editura Vinea, București, 2008) ea se poate întoarce exact împotriva autoarei
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
a lui Lévi-Strauss, a restituirii metodice a construcției logice, ambiția a străbătut un drum lung pînă a găsit o formulă definitivă. Aceasta poate părea excesivă, dar nu poate fi ținută sub tăcere... Nu trebuie apreciată decît ca o declarație de intenție. Nici Gaston Bachelard, nici Claude Lévi-Strauss nu s-au situat în interiorul timpului istoric, între limitele unui spațiu cronologic măsurat și datat. De altfel, nici unul, nici altul nu s-au apropiat de această dimensiune a imaginarului, dimensiunea politică, adică subiectul nostru
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
și susținute ale propagandei politice, observăm că însăși legenda napoleoniană este în acest sens întru totul exemplară. Buletinele Marii armate, iconografia oficială, folosirea teatrului și a muzicii și, în sfîrșit, Testamentul de pe insula Sfînta Elena dovedesc fără putință de tăgadă intenția prefabricării. Etnologii ne-au învățat că nu există șamanism fără punere în scenă, că nu există vrăjitor care să nu fie și actor. E necesar deci să distingem realul de imaginar, spontaneitatea creatoare de construcția premeditată. Dar e necesar și
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
claviatură. "Psihologia copilului mic, scrie în acest sens Claude Lévi-Strauss, e un fond universal infinit mai bogat decît cel al unei anumite societăți." Nu putem trece peste faptul că asemenea afirmații pot naște multe echivocuri. În nici un caz, nu avem intenția să redeschidem vechea dispută (care persistă totuși în conștiința istoricului) între istoria concepută ca viziune unitară și istoria marcată de conceptul diversității, între istoria văzută ca știință a permanenței și istoria văzută ca știință ce se referă la diferențe. În ceea ce privește
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
se îmbolnăvește de friguri, mama îi pregătește cămașa de înmormântare și discută cu sanitarul satului despre iminența decesului. Copilul ascultă convorbirea și o va nota, mai târziu, într-o schiță memorabilă. În 1930 este dat la școală, la opt ani. Intenția tatălui autoritar este ca, după ce învață să citească și să scrie, Marin să fie retras de la școală și pus la muncă. Este un elev bun, dar nu încă un elev eminent. La sfârșitul clasei a IV-a (1933-1934) se clasifică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289000_a_290329]
-
unde un nobil prinț a căzut de sabia unui ucigaș". Genul înspăimîntător poate fi realizat cu ajutorul unor stînci suspendate, al unor copaci doborîți la pămînt sau cu crengile rupte, al unor colibe în flăcări. G. Flaubert, p. 46 Existența unei intenții explicative în descriere se traduce prin folosirea caracterului generic asociat prezentului "gnomic" și enunțiatorului impersonal (există, poate fi realizat) care marchează și el, la rîndul lui, discursul științific. În acest caz se descriu mai puțin animalul sau planta specifică, ci
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
a ceea numește "figuri de gîndire", el trece de la atenția acordată fenomenelor locale precum "forme", "turnuri", "combinații ale discursului", elemente fie gramaticale, fie logice, la o abordare aproape pragmatică a discursului: "cu principiile lui de gîndire, cu rațiunile lui, cu intențiile lui, cu viziunile lui, cu concluziile lui" (p. 280). Acceptînd să iasă "puțin, dacă e necesar, din cercul strîmt al frazei și al perioadei și [să vadă] o întreagă suită, un întreg ansamblu de fraze, de perioade; [să pătrundă] în
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
evenimentele secundare ale unei povestiri. Din perspectiva "axei orizontale", putem spune că a înțelege înseamnă a percepe și a construi o organizare secvențială locală (a1) și/sau globală (b1), a efectua inferențe locale (a2) și/sau globale (b2), a identifica intenții locale (a3) și/sau globale (b3). Cu alte cuvinte: textul presupune mărci locale drept suport de înscriere a operațiilor de anticipare și de control a activităților cognitive ale interpretantului și drept suport de înscriere a instrucțiunilor. Spre deosebire de lucrările lingvistice care
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
ficțiune (poveste, nuvelă...), problemele sînt activități sintetice, complexe și divergente, solicitînd activarea cunoștințelor și multiplelor competențe 1. Dacă luăm exemplul scrierii unei nuvele fantastice, realizarea sa necesită controlul simultan al operațiilor ce se situează pe diferite niveluri: grafia și gestiunea intențiilor comunicative, trecînd prin așezarea în text a ideilor aplicate și organizate în funcție de apartenența generică a povestirii create. Astfel, descrierile, judecînd prin prisma analizelor ce însoțesc scrierea unei povestiri fantastice de către un elev de clasa a patra, punctează povestirea îndeplinind diferite
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
1) nu sînt toate identice, 2) nu apar în aceeași ordine. Este vorba despre o primă abordare a faptului că descrierea este, cum am văzut, atît o activitate selectivă, cît și o activitate constructivă care depinde de descriptor și de intențiile sale atunci cînd descrie. EXERCIȚIUL B.2. Descrieți un același obiect (o tufă) din două puncte de vedere sau focalizări diferite (o pereche de îndrăgostiți și un savant botanist). Cunoștințe prealabile: descrierile expresive și reprezentative. Era duminică și afară era
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
Grav bolnav de tuberculoză, a murit la moșia mamei sale. A fost înmormântat la Lugoj. V.-D., autor a douăzeci de texte editate postum în placheta Poezii bănățenești (1902), este considerat creatorul „poeziei dialectale” la noi. Sunt versuri scrise cu intenția de a pune în evidență resursele expresive ale limbajului popular. Relatate în graiul bănățean, cu fonetica și lexicul specific, amintirile din copilărie (Țucă-l moșu), evocarea unor tipuri caracteristice (Calu’ lu’ Doancă) sau a unor figuri din lumea satului (Carce
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290602_a_291931]
-
întâmplări constituie nuclee epice pentru prozele din aceste culegeri, fără virtuți deosebite, dar considerate de autor bune prilejuri de a-i instrui și moraliza pe săteni. În anii următori scrisul său vine în întâmpinarea programului inițiat de Spiru Haret, cu intenția precisă de a reforma viața satului. Elaborează trilogia Patriotism, cuprinzând romanele Străin în țara lui... (1900), Tribunul poporului... (1903) și Măria sa, Ogorul (1907), care au în comun nu numai tema, ci și câteva personaje și trasee epice. Victor Cozmin și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289111_a_290440]
-
trufașului Darie, cucerirea Persidei, războiul cu Por, împăratul Indiei, sunt cele mai însemnate isprăvi ale eroului. În partea a doua a narațiunii, Alexandru apare ca un înțelept care vorbește în maxime. Unele variante cuprind și câteva mici istorisiri satirice, cu intenții moralizatoare. Condamnat la un sfârșit tragic, prevestit de prorocul Ieremia, împăratul moare otrăvit de unul dintre supuși. Ducipal, calul său credincios, îl pedepsește pe făptaș. Bocetului soției lui Alexandru, Ruxanda, prezent numai în versiunile balcanice, i s-au adăugat elemente
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285243_a_286572]
-
ei înălțare” din D. Bolintineanu. Tipăritura, inițiată de generalul Eraclie Arion și căpitanul-poet Carol Scrob cu scopul de a ajuta la construirea unui palat al invalizilor militari prin strângerea unui fond, își anunță în articolul Rostul nostru, semnat D.I. Stroici, intenția de a cultiva „amintirea trecutului istoric cu mărețele-i fapte”, vorbind despre „vitejia neamului românesc și despre armata țării”. Poezia Ostași... de A. C. Cuza este o ilustrare literară a acestui deziderat practic. Fascicula mai conține versuri de Alexandru Macedonski (Sonnet
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290572_a_291901]
-
Charles Baudelaire). O susținere reală prin prezența sporită în sumar după încheierea războiului vine din partea lui Sofronie Ivanovici, Mihai Codreanu, O. Goga și George Gregorian. În ultimele numere figurează și numele lui N. Iorga, Romulus Seișanu și Constantin C. Bacalbașa. Intențiile începutului, de a se implica în acțiuni de binefacere, se materializează și prin cedarea unei părți din profit Crucii Roșii și prin inițiativa insolită a lui Mihai Codreanu, care compune poezia Pentru orfani menită să fie „cântată pe scena Teatrului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290572_a_291901]
-
Emil Bodnăraș ș.a.), sunt portretizați fără a fi idealizați. Când în case conspirative, când în localuri publice, Ilie Dragomir are întrevederi și cu lideri ai partidelor istorice, cu intelectuali de prestigiu, și cu exemplare de la periferia societății. După cum specifică autorul, intenția sa a fost de a-i prezenta pe cei care au conceput și realizat actul din august 1944 într-o „unitate uneori nescutită de contradicții și chiar de paradoxuri”, de a „desluși în ambianța vremii factorii mai puțin spectaculoși [...] care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
la asasinarea lui Pătrășcanu, Lucuță intră în categoria ucigătorului de frate, a cărui spiță urcă până la Cain. În aceeași tipologie se încolonează, prin complicitatea la crime sau la asasinat moral, Marcovici, Paramon, Gotlieb, Zoli și Tibor Antal, procurorul care, fără intenția expresă de a-l preda călăilor, a deconspirat ascunzătoarea unui tânăr hăituit pe nedrept. Omologi ai acestor fratricizi sunt paricizii Loga și Beldeanu, medicii în stare, prin intrigă și calomnie, prin teroare morală permanentă, să grăbească moartea superiorilor (Iuliu Hațieganu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
sunt excesiv de stufoase, prolixe, diluate, grevate de o discursivitate superfluă, stridente chiar în raport cu cele mai anticlasice structuri. Dar tot ceea ce e de natură să contrarieze norme și gusturi, tot ce solicită cititorului și spectatorului eforturi de percepere se legitimează, în intenție cel puțin, prin demersul care problematizează. Căci invarianta operei dramatice (ca și a prozei) lui P. e problematizarea. În prima lui piesă, Mama (publicată în „Steaua”, 1960), este adus acasă din război, prin visele protagonistei, fiul acesteia și astfel se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288929_a_290258]
-
sau psihologic comun, împărtășindu-se în aceeași «esență spirituală»”. Cu Timp și temporalitate în opera lui Eminescu (2000), B. abordează o temă de mare importanță în modelarea viziunii poetice și în configurarea sentimentului eminescian al ființei. Ținta lucrării este, în intenția autorului, să aproximeze „modul în care se configurează sentimentul timpului în opera eminesciană” și „felul în care poetul își asumă propria condiție așezată sub semnul emblematic al temporalității”. Autorul utilizează cu ingeniozitate achizițiile exegezei eminesciene în interpretarea acestei teme, precum și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285802_a_287131]
-
pedagogia, sînt reduse la simple ramuri ale sociologiei. Nereușind să cuprindă în teoria lui sociologică legile obiective ale dezvoltării societății, Durkheim n-a putuit oferi nici baza metodologică pentru constituirea celorlalte științe sociale deci și a pedagogiei. Rămîne totuși valoroasă intenția de a da pedagogiei o fundamentare științifică printr-o mai amplă și profundă cercetare a fenomenului educației în interrelațiile sale cu celelalte fenomene sociale. Punctul de vedere sociologist a fost dominant nu numai în stabilirea raportului dintre sociologie și știința
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
se bazează pe o concepție filosofică pozitivistă, vrînd să dea teoriei sale o bază științifică. "Casele copiilor" pe care le-a creat le considera ca laboratoare ale științei umane, iar prima sa lucrare Metoda pedagogiei științifice cuprinde chiar în titlu intenția de științifizare a pedagogiei. Winefried Böhm, de la Universitatea Würzburg (Germania), evocă o serie de analiști ai operei Mariei Montessori care considerau că teoria acesteia este dominată de utopie și mesianism și, în consecință, nu răspunde exigențelor științifice stricte. Ea nu
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
cultive o dependență excesivă a adolescenților față de adulți. Pasiunea cu care a scris și activat pe tărîm pedagogic Maria Montessori este demnă de toată prețuirea. Ca și alți contemporani ai săi însă stimulați în efortul lor de cele mai umaniste intenții ea a supraapreciat posibilitățile educației în viața societății. Pentru Maria Montessori rezolvarea problemelor sociale depindea de educația copilului întrucît toate nenorocirile oamenilor se datoresc constrîngerii la care adultul a supus copilul (17, p. 355). După cum nu se poate susține că
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]