5,478 matches
-
Legiunile staționate de-a lungul granițelor de pe Rhenus, Danuvius și Euphrates adoptară, confidențial, vechiul său nume, Caligula, ca atunci când, copil fiind, îl însoțea pe tatăl său. În provinciile orientale și în statele vecine, care, după înțelepciunea binevoitoare a lui Germanicus, înduraseră dominația opresivă a lui Tiberius, înmuguri speranța unor zile mai bune. Ambasadori din toate provinciile, orașele și statele vasale sau aliate, din Thracia, Pontus, Armenia, Cilicia, îi aminteau că îl văzuseră pe când era copil, alături de minunatul său tată. „Un șir
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
își eliberă surorile din căsătoriile umilitoare pe care Tiberius le obligase să le încheie și se eliberă și pe el de niște rude obraznice. Opinia publică îl aprobă din instinct; soții, cărora li s-a interzis frecventarea palatelor imperiale, au îndurat, dar nu au iertat. În toate acestea, chiar și cei mai pacifici senatori percepură un semnal politic exploziv. „Toate se schimbă“, spuseră - populares bucuroși, iar optimates alarmați. Cel mai tare s-a impacientat puternicul senator Junius Silanus, care, deși fiica
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
tineri. Toți, asemenea lui, erau fii neînarmați ai războiului. Toți aveau sufletul plin de amintiri amare și de lucruri pierdute. Foloseau din instinct aceleași cuvinte. Spuse: — Să-i încredințăm Galileea cea cu neputință de condus lui Herodes Agrippa, care a îndurat închisoarea fiindcă a spus că așteaptă să ajung eu la putere. Să-i încredințăm și Iudeea și Samaria, unde Augustus a impus procuratori romani, și provinciile învecinate Abilene și Celerisia. Nu poți chema înapoi un procurator care a fost numit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
prudență, aproape întotdeauna în secret - drastica lege care, „pentru siguranța imperiului“, îi îngăduia să aresteze, să judece, să schimbe sentințele unora, să trimită pe cineva la moarte. Tiberius se folosise de acea putere cu o cruzime crescândă, iar Roma o îndurase cu ură. Împăratul se gândi înspăimântat: „Dacă iau în mână arma asta, nu mai există cale de întoarcere“. Dar, în cele din urmă, se hotărî: „Trebuie“. Porunci în taină ca Arvilius Flaccus să fie adus la Roma. Și așteptă. Arvilius
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mulțumită, fiindcă avea să intre în istorie nu ca văduva ultimului dintre Pisoni, ci ca a doua - deși insoddisfacente - soție a Împăratului, cu toate beneficiile ce decurg de aici. Frumoasa Orestilla se întoarse acasă plângând și le povesti tuturor că îndurase brutalitatea Împăratului pentru a-i salva viața lui Calpurnius Piso. Laș, acesta găsi că era avantajos să se prefacă, fiindcă astfel deveneau martiri amândoi. Alți istorici scriseră că nimeni nu s-a scandalizat de incident. — Lumea râde, spuse Callistus fără
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
că trebuie să ratifice pentru prima oară sentința capitală. Declară: — Fiul lui Germanicus nu le va plăti niciodată cu moartea urmașilor ucigașului tatălui său. Iar senatorii, supuși, îl condamnară pe Calpurnius Piso la exil. Numai de tânărul Geminus nu se îndură nimeni: prin venele lui curgea sângele lui Tiberius, iar moștenirea aceea era garanția altor comploturi. Fu condamnat la moarte în unanimitate. — Nu-l salva, nu-l poți lăsa viu, insistă, mai puternic decât ceilalți, Sertorius Macro. Mulți se întrebară însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
lui de prieteni. Iar pentru că acum Roma era - și avea să rămână o vreme - un oraș de supuși, unde bârfele lipsite de temei erau preferate discuțiilor constructive, povestea se răspândi pe străzi. — Și pe urmă, soția lui... Era greu de îndurat gândul că Milonia era sora lui Domitius Corbulo - o înrudire primejdioasă pentru mulți. Nu e tocmai frumoasă, vedeți și voi; are cu trei ani mai mult decât el. L-a vrăjit, îi dă să bea poțiuni magice. În urma acestor discuții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
Rufus. Iar tu, Cluvius, îi zise cu blândețe, pentru că îți place să scrii și ai timp s-o faci, scrie, te rog. Peste câțiva ani nu va mai fi nimeni care să povestească samavolniciile și persecuțiile pe care le-am îndurat din pricina lui. Însă dacă, așa cum spune Seneca, în câteva biblioteci se va găsi povestirea ta, istoricii vor spune: „Acesta este un martor adevărat, unul care era acolo în zilele acelea“. Și astfel se va afla cum noi am salvat Roma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
am contractat o infecție intra-spitalicească minoră. Am stat în salonul gol, ocupând un pat ce-i aparținea de drept victimei unui accident aviatic și gândindu-mă într-un fel distorsionat la rănile și durerile pe care le-ar fi îndurat acesta. În jurul meu, paturile goale conțineau o sută de istorii ale ciocnirilor și pierderilor celor dragi, traducerea rănilor prin violența accidentelor de avion sau automobil. Două asistente se plimbau prin salon, aranjând paturile și căștile radio. Aceste femei tinere și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
a apucat telefonul mobil, de lângă oglindă, și a sunat, rostind,în aparat, după ce dispecera a răspuns apelului: alo,112? Veniți... repede... la adresa... E un spânzurat.Da. Aștept. OMUL STRĂZII În tinerețea sa, Omul Străzii a avut mult de suferit, de îndurat, de suportat umilințe și torturi, fizice și psihice. Dar, de fiecare dată, din oricare încercare prin care trecea, simțea că iese la liman cu ceva nou, pentru viața, pentru persoana sa; cu ceva care, cândva, de bună seamă, căîi va
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
bătrâna-i și aproape pustia-i casă. Și nimeni, dintre politicieni, dintre guvernanți, dintre potentații vremii, nu o vede, și nu-i aude gâfâielile, oftaturile care-i însoțesc, aproape stinșii pași. Ea, ce ar putea să facă, alceva, decât, să îndure și să sufere,în continuare, cât va mai putea, această pacoste de viață. Ar putea, totuși, să facă ceva. S-a gândit; ar putea, de pildă, să blesteme; dar, a meditat, și a conchis: blestemul, pentru mine, e ceva sfânt
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
spun eu că zâmbetul este doar rânjet, râsul este scrâșnit, iar înjurătura stă să vină, de atâta veselie pe piciorul acesta de plai. Este, cu voia dumneavoastră și pamflet și istorie a unor vremuri crâncene pe care trebuie să le îndure blândul nostru popor mioritic. Dacă unii guvernanți se vor regăsi în această carte, trebuie să știe că nea Grigore nu a făcut nici un efort ca să-i bage între file, ci au intrat ei singuri prin ceea ce au făcut și fac
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
jurnal greșesc, fiindcă mă iau prea mult de Băsescu, fiindcă, spunea el, nu poate să fie vinovat marinarul macerat în whisky, de toate blestemățiile legislative luate la maximă plesneală în ultima vreme. Vezi dumneata, adică sărăcuțul de el, are de îndurat prea multe cucuie din toate părțile și mă mai asociez și eu, ca să mai ajut cumva, la cucuierea lui definitivă și irevocabilă. Că domnul cel chelit și cherchelit doar șapte zile pe săptămână declară că nu este membrul nici unui partid
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
au alergat hoții prin porumb? Ea nu spuse nimic. Înghiți cu noduri toată mâncarea. Era picătura care umpluse paharul. Abia aștepta să aibă o discuție cu el și să-i spună în față că îl părăsește. Nu mai putea să îndure și această umilință. Au terminat de cules și au încărcat din porumb cât încăpu în remorca plină, ochi. Rămăseseră grămezi destule pe câmp dar s-au întors bărbații să le încarce pe toate în a doua remorcă. Frusina îi dădu
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
elevii! Acum, la sfârșitul anului Magi se hotărăște, deși ar fi trebuit să urmeze umanul, din cauza colegilor de clasă care sunt extraordinari va face realul împreună cu ei; pentru el ar fi fost mai simplu să urmeze umanul, însă nu se îndura să-i părăsească. Toți profesorii de științe exacte știau acest lucru și îl protejau așa cum și pe Stani îl lăsau în pace la rusă și franceză pentru care nu arăta o atracție deosebită. În trimestrul III, după un extemporal la
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și-au încheiat „lucrarea”, condeier ce are încă multe de spus semenilor săi tineri și mai puțin tineri! Calistrat Costin ... GÂNDURI (din vălurile vieții lumii) Înainte de a te aburca în vârful „piramidei”, gândește-te la calvarul pe care îl vei îndura la prăbușirea de-acolo, de sus. Odată, cum-necum, ajuns în piscul „piramidei” trebuie să ai grijă, să te înconjuri cu oameni cinstiți, altminteri „baza” monumentului se va nărui într-o clipă. Și tot despre „piramidă”: trebuie să ai mare grijă
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
recordurilor” intră acei călători care au călcat primii pe tărâmuri necunoscute!. Atunci când miști din sprâncene se pun, cică, în funcțiune nu mai puțin de cincizeci de mușchi. Imaginați-vă câți mușchi se mișcă (nu contează cum!) când guvernul nu se îndură să treacă la legiferarea măririi salariului unor necăjiți de truditori din societate!... Că doar trăim în democrație! Scrisul e o înșiruire de litere și cuvinte; uneori lasă „urme” de neșters, altele aproape care se șterg ușor... „Urmele” acestea pot aduce
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
Michelangelo) Sub semnul flăcării cuvintelor lui Eliade „nimic nu e departe când iubești”, Cătălina Nicoleta Munteanu își transformă debutul poetic într-o proiecție a unui zbor spiritual, capabil să unească două tărâmuri. Între dorință și realitate eul liric al Cătălinei, îndură sentimentul propriei neputințe, urcând lent golgota unei iubiri cotidiene: „accept neputința / de-a nu te împărți / nu te dau soarelui / nu te las lunii / te vreau doar al meu / e oare cu putință / nu mă judeca nici eu nu pot
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
moartea Cel din urmă cuvânt... Ca un condor... Mă sting pe umbra aripii tale poezie, rugăciunea mea Și risipit, mă dau uitării spre a mă ninge cu versuri de iubire... Mă aseamăn unui condor ajuns orb, ce nu mai poate îndura să nu vadă în zbor, răsăritul soarelui înaintea tuturor -celor fără aripi; Pană obosită de scris, de zbor și de dor... Anotimp alb Șuierat de vânt, Despletit de ploaie, Rob pentru cuvânt Ard în dor, văpaie. Urlă-n mine timpul
Confluenţe poetice. Antologie de poezie by Relu Coţofană () [Corola-publishinghouse/Imaginative/271_a_1216]
-
era fiu de chiabur, cei trei îi smulseseră căldarea din mâini și se apucaseră să urineze în ea, ca să se vadă bine cine conducea țara pe drumul cel luminos al socialismului și comunismului. Militarul nu avusese pe moment nici o reacție, îndurând cu stoicism batjocura, apoi intrase fără să spună nici o vorbă pe poarta casei sale și reapăruse peste câteva clipe înarmat cu o coasă, pe care o ținea pesemne prin apropiere. Și tot fără un cuvânt, ca un țăran când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
departe... Ai tăi ochi de m-ar privi Al tău zâmbet se va-mpotrivi; A mea inimă de va iubi, Tot n-ai reuși să știi... Cât de mult te iubesc, Cât de mult te doresc, Cât de mult am îndurat Și cât n-am cugetat. Râd. Zâmbesc Râd. Zâmbesc. Mă manifest. Mereu o fac pentru a-mi ascunde lacrimile și tristețile Dar acum e pe bune În mine se află numai sentimente nebune. Care-mi spun că ceea ce iubesc O să
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
destule emoții înainte de îmbarcare! În avion, am nimerit scaune în dreptul aripii, lângă trapa de evacuare în caz de urgență, loc interzis minorilor sub 16 ani. Altă dandana! Am așteptat vreo 15 minute în picioare până când, la insistențele stewardesei, s-a îndurat cineva să facem schimb de locuri. Ajunși în Creta, în aerogară, ghida noastră s-a amplasat la altă poartă de sosire, crezând că suntem din Republica Moldova! Șoferul, mai isteț decât ea, văzând că nu-i sosesc turiștii, s-a autosesizat
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
cu cinci ani și inferior ierarhic, avusese o scurtă legătură cu Marie, după care căzuseră de acord - amîndoi, dar mai ales ea - să rămînă prieteni. Un an de pauză. Un an sabatic fără să pună piciorul la SRPJ, fără să Îndure glumele răutăcioase ale lui Franck, fără să bombăne Împotriva inerției, lipsei de mijloace, ierarhiei, automatului de cafea, procedurii. Douăsprezece luni fără interogatorii, drapel, anchete, supraveghere și filaj. Degeaba Își ascundea Marie chipul În muselina de mătase, repetîndu-și că era pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
slabă ca un firicel, i se adresă Yvonnei: - Cine n-ar fi trebuit să vină să-mi povestească totul? - Despre ce vorbești? Yvonne dădu din cap cu compătimire. - Trebuie să te odihnești, fetițo... Biata de ea, după tot ce a Îndurat: moartea lui Gildas, cea a lui Nicolas... VÎrîse adînc cuțitul În rană, cu cruzime, nu exista o mai bună strategie pentru a evita să răspundă Întrebării tinerei femei. Lucas simți o străfulgerare de ură, dar durerea neîncrezătoare pe care o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
podul palmei, mă ardea cu flacăra dragostei. Și dragostea asta, cu toate că nu mi-era adresată mie, îmi devenise insuportabilă, cu sânii bălăbănindu-se pe deasupra dealurilor, mă ardea și înfricoșa, mă epuiza gândul la așteptarea preț de un anotimp ce o îndura străbunicul. Ultima dată când am visat-o pe Lucreția purta o rochie verde de mireasă, de ce de mireasă îmbrăcată în verde? Nu știu să vă spun, poate doar pentru că așa a rânduit-o visul meu. Stătea complet nemișcată într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]