5,326 matches
-
secunde. Continuați să respirați în acest fel pînă cînd toate simptomele respirației accelerate au trecut. Dacă faceți aceste lucruri imediat ce observați primele semne ale respirației accelerate, simptomele ar trebui să dispară într-un minut sau două și nu veți mai experimenta atacuri de panică. Cu cît exersați mai mult, cu atît veți reuși mai bine să vă controlați temerile fobice. Amintiți-vă că scopul principal este să rămîneți calmi și să preveniți ca frica sau anxietatea să se transforme în panică
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
relaxării. 2. Nu-mi place senzația relaxării. Aproximativ unul din zece oameni afirmă că, atunci cînd se relaxează, are sentimente neplăcute sau care îi provoacă teamă. Aceste sentimente indică faptul că intrați din nou în contact cu organismul dumneavoastră și experimentați senzații care au fost ținute sub control o perioadă îndelungată. Nu trebuie să vă îngrijorați în legătură cu pierderea controlului în timpul ședințelor de relaxare. Puteți oricînd să induceți o anumită tensiune pînă cînd vă obișnuiți cu senzațiile. Dacă veți continua să exersați
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
putea fi periculoase și le evitați și pe acestea. 4.1. Mai multe despre evitare Temerile situaționale sînt temeri de locuri sau situații în care persoanele cu fobii cred că ar putea avea loc un atac de panică. Individul a experimentat, probabil, astfel de atacuri de panică în situații identice sau similare în trecut. Dar, datorită procesului de generalizare, o persoană nu are nevoie să experimenteze un atac de panică într-o anumită situație pentru a dezvolta o teamă față de acea
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
persoanele cu fobii cred că ar putea avea loc un atac de panică. Individul a experimentat, probabil, astfel de atacuri de panică în situații identice sau similare în trecut. Dar, datorită procesului de generalizare, o persoană nu are nevoie să experimenteze un atac de panică într-o anumită situație pentru a dezvolta o teamă față de acea situație. Odată temerile situaționale inoculate, indivizii cu tulburare de panică și agorafobie dezvoltă o evitare a situației respective. Evitarea poate fi destul de puternică, suficient încît
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
regulată, acum puteți învăța să vă reduceți teama de senzațiile fizice înfricoșătoare prin aceeași metodă. Dacă nu sînteți siguri care simptome sînt cele mai relevante pentru teama dumneavoastră, puteți utiliza o serie de exerciții care produc senzații similare cu cele experimentate în timpul anxietății și panicii. Cu alte cuvinte, vă veți expune la senzațiile fizice interne în același fel în care vă expuneți la situațiile temute prin expunerea gradată. Reducerea fricii poate fi obținută doar prin confruntarea repetată a lucrurilor de care
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
1. Exerciții pentru senzațiile de panică Vom începe cu cîteva exerciții specifice. Sarcina dumneavoastră este să identificați senzațiile pe care vi le provoacă realizarea acestui exercițiu. După efectuarea exercițiilor precizate mai jos, notați toate senzațiile fizice pe care le-ați experimentat în timpul exercițiului sau după, precum și orice gînduri care vă provoacă anxietate. Apoi, evaluați trei aspecte diferite ale senzațiilor: 1. Percepția neplăcută a senzațiilor fizice (evaluată pe o scară de la 0 la 8, unde 0 = deloc, iar 8 = extremă). 2. Nivelul
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
gînduri care vă provoacă anxietate. Apoi, evaluați trei aspecte diferite ale senzațiilor: 1. Percepția neplăcută a senzațiilor fizice (evaluată pe o scară de la 0 la 8, unde 0 = deloc, iar 8 = extremă). 2. Nivelul maxim al anxietății pe care o experimentați ca răspuns la acele senzații fizice (evaluată pe o scară de la 0 la 8, unde 0 = deloc, iar 8 = extremă). 3. Similaritatea dintre senzațiile fizice și cele experimentate într-un atac de panică (evaluată pe o scară de la 0 la
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
deloc, iar 8 = extremă). 2. Nivelul maxim al anxietății pe care o experimentați ca răspuns la acele senzații fizice (evaluată pe o scară de la 0 la 8, unde 0 = deloc, iar 8 = extremă). 3. Similaritatea dintre senzațiile fizice și cele experimentate într-un atac de panică (evaluată pe o scară de la 0 la 8, unde 0 = nici una, iar 8 = identică). Exerciții pentru senzațiile de panică: 1. Hiperventilați timp de 1 minut. Respirați adînc și repede, cu forță. 2. Clătinați capul dintr-
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
terminarea timpului pentru exercițiu, încercați să-l continuați cît de mult puteți. Dacă este necesar, reduceți intensitatea exercițiului, dar străduiți-vă să-l continuați. 4. Odată exercițiul încheiat, permiteți senzațiilor fizice să se reducă treptat, apoi notați: toate senzațiile fizice experimentate; orice gînduri care au provocat anxietate în legătură cu acest exercițiu (înainte, în timpul sau după încheierea lui); neplăcerea fizică, anxietatea și punctajele asemănării fizice. Ce trebuie să faceți: Induceți senzațiile cît de mult puteți în timpul exercițiilor. Încercați să experimentați senzațiile pe deplin
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
toate senzațiile fizice experimentate; orice gînduri care au provocat anxietate în legătură cu acest exercițiu (înainte, în timpul sau după încheierea lui); neplăcerea fizică, anxietatea și punctajele asemănării fizice. Ce trebuie să faceți: Induceți senzațiile cît de mult puteți în timpul exercițiilor. Încercați să experimentați senzațiile pe deplin. Utilizați exercițiile ca pe o ocazie de a identifica și pune la îndoială gîndurile care provoacă anxietate. Ce nu trebuie să faceți: Nu utilizați tehnicile de management al anxietății înainte de efectuarea exercițiilor. Nu utilizați tehnicile de distragere
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
frica de panică. Exercițiile de relaxare vă ajută să reduceți nivelul general de tensiune înainte ca sarcina de expunere și exercițiile izometrice să regleze tensiunea în timpul expunerii. Respirația lentă vă ajută să mențineți controlul oricărei anxietăți pe care o puteți experimenta. Prin gîndirea logică, veți putea împiedica anxietatea să se transforme în panică. SECȚIUNEA 10 Referințe Următoarele cărți sînt disponibile în cele mai bune librării, la unele chioșcuri de ziare și pe internet. În caz contrar, interesați-vă dacă le puteți
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
devine în mod tipic o problemă mai tîrziu în viață decît fobiile specifice și mai devreme decît tulburarea de panică și tulburarea anxioasă generalizată. Majoritatea evaluărilor plasează vîrsta debutului în adolescență, dar este clar că o minoritate semnificativă de indivizi experimentează disconfort și anxietate socială incapacitantă încă din copilărie. Heimberg și colaboratorii săi (1990b) au raportat o durată medie a temerilor sociale de 6 sau mai mulți ani la 80% din eșantion, de 15 sau mai mulți ani la 28% și
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
Evaluarea simptomatică Trebuie să stabiliți un istoric detaliat al simptomelor fiziologice, comportamentale și cognitive ale anxietății. De asemenea, este important de văzut cum se asociază simptomele în aceste domenii. În cadrul evaluării comportamentale, pacienții trebuie întrebați despre situațiile evitate în care experimentează anxietate. Pacienții pot afirma că nu au nici o problemă cu o anumită situație deoarece o evită complet. De asemenea, indivizii utilizează comportamente de siguranță, menite să reducă probabilitatea apariției simptomului temut sau probabilitatea ca alții să-l observe sau să
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
lucru obișnuit ca anxietatea să fie din nou severă chiar înainte de ședința următoare, cu o tentație puternică de a evita întîlnirea. Probabilitatea ca un pacient să rămînă în program poate fi mărită de următoarele: empatia demonstrată de terapeut pentru anxietatea experimentată de participanți; capacitatea terapeutului de a demonstra înțelegerea experiențelor suferinzilor; sfaturi care să încurajeze participanții că nu vor experimenta o anxietate mai mare decît cea din primele ore; asistență încă de la început, care să furnizeze cîteva strategii de control al
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
evita întîlnirea. Probabilitatea ca un pacient să rămînă în program poate fi mărită de următoarele: empatia demonstrată de terapeut pentru anxietatea experimentată de participanți; capacitatea terapeutului de a demonstra înțelegerea experiențelor suferinzilor; sfaturi care să încurajeze participanții că nu vor experimenta o anxietate mai mare decît cea din primele ore; asistență încă de la început, care să furnizeze cîteva strategii de control al acestei anxietăți. De exemplu, poate fi util ca participanții să-și reitereze motivația de a participa la program și
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
provocării cognitive și cînd anxietatea lui reacționează la empatia și suportul terapeutului, revenirea în cadrul grupului este adesea posibilă de preferință, în aceeași zi sau la ședința imediat următoare. Altfel, se aplică aceleași aspecte menționate mai sus. Cîteodată, în grup, participanții experimentează disconfort sau anxietate extremă și plîng sau pleacă din cameră supărați. Motivele cele mai dese pentru abandon sînt anxietatea severă, de obicei legată de o cogniție particulară, în special cu privire la evaluarea negativă percepută din partea altor membri ai grupului. Decompensarea gravă
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
performanța (secțiunea 2.3). Strategii de management al anxietății (secțiunea 3) Mulți pacienți consideră controlul hiperventilației deosebit de util. Acesta poate ajuta indivizii să-și controleze mai bine nivelul anxietății și să interpreteze situația în mod mai puțin dezastruos atunci cînd experimentează simptomele fiziologice ale anxietății. Procedura corectă trebuie demonstrată de către terapeut, care va observa apoi tehnica pacientului. Aplicarea tehnicii în mod frecvent în afara cadrului terapeutic este deosebit de utilă; aceasta poate fi dată ca temă pentru acasă patru exerciții practice pe zi
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
un set de cogniții mai adaptabile este acela de a deveni conștient de cognițiile deformate. Trebuie identificate și puse la îndoială cît mai multe credințe nerealiste și scheme de inadaptare fundamentale pentru reușita tratamentului. Pe măsură ce pacienții își confruntă temerile, vor experimenta în mod firesc o oarecare anxietate. Din mai multe puncte de vedere, acest lucru este un semn al progresului. Printr-o disputare consecventă, perspectivele deformate se vor schimba și vor înceta să mai provoace atît de multă anxietate. Tehnicile de
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
se cere să-și aducă jurnalele, care conțin exercițiile scrise tip A-B-C-D legate de practica expunerii, consemnările experienței și ale rezultatului acestei practici, la ședințele de terapie. Aceste jurnale sînt utilizate pentru a stabili împreună cu pacienții ce tipuri de dificultăți experimentează și ce situații necesită atenție suplimentară. De asemenea, oferă un indiciu asupra maleabilității și o înțelegere generală a principiilor tratamentului. Ar trebui subliniat faptul că terapeutul nu se așteaptă ca pacientul să plece și să nu mai întîmpine nici o problemă
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
un indiciu asupra maleabilității și o înțelegere generală a principiilor tratamentului. Ar trebui subliniat faptul că terapeutul nu se așteaptă ca pacientul să plece și să nu mai întîmpine nici o problemă. De fapt, acesta constituie un moment prielnic pentru a experimenta dificultăți, atît timp cît pacienții au un acces imediat la terapeut (și la grup, în acest cadru), iar problemele pot fi mai ușor rezolvate în aceste împrejurări. Este o ocazie pentru ajustarea fină și pentru rezolvarea problemelor. Cînd înregistrarea indică
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
evite obiectul fobic. Aceste fobii sînt dezvoltate încă din copilărie și dacă nu dispar pînă la maturitate nu o vor mai face prea curînd. Motivul acestei persistențe își poate avea originile într-o posibilă situație traumatizantă pe care individul a experimentat-o cîndva sau în faptul că este puternic afectat de reacția de spaimă. În orice caz, dacă obiectul fobic nu poate fi evitat cu ușurință, fobia va afecta viața pacientului într-o măsură deseori subestimată de către medici. 13. Fobiile specifice
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
gradului de rezistență la aceste gînduri. De asemenea, diferențierea mai poate fi făcută în raport cu gradul de inacceptabilitate al acestor gînduri (de exemplu, gîndurile obsesive sînt egodistonice), cu inoportunitatea lor și, desigur, pe baza faptului că pacienții care suferă de TAG experimentează gînduri îngrijorătoare legate de motivații realiste. Revizuind diferențele dintre îngrijorare și obsesie, Turner și colaboratorii săi (1992a) afirmă că, în comparație cu obsesiile, îngrijorările sînt percepute mai rar ca fiind situate în afara controlului personal, iar cele asociate cu TAG, mai ales, se
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
22) au înregistrat modificări clinice semnificative. Terapia cognitivă Eficacitatea intervențiilor cognitive în tratamentul TOC a fost investigată de mai mulți cercetători. Emmelkamp și colaboratorii săi (1980) au studiat contribuția terapiei prin autoinstruire la expunerea și prevenirea răspunsului. Cincisprezece pacienți au experimentat expunerea autocontrolată sau expunerea combinată cu terapia prin autoinstruire. La evaluarea efectuată după o lună, respectiv după șase luni de la încheierea tratamentului, nu s-au înregistrat diferențe între cele două grupuri. Emmelkamp și colaboratorii săi (1988) au comparat expunerea și
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
la aceste gînduri i se cere să asculte gîndurile înregistrate fără a apela la reacția sa specifică de neutralizare. În cazul celor care se angajează în comportamente repetitive, se dovedește adesea util ca, la primele ședințe de tratament, pacientul să experimenteze o reducere a anxietății sau disconfortului și să primească sarcini asemănătoare, sub formă de temă pentru acasă. Pe măsură ce se instalează obișnuința cu fiecare gînd, trebuie introduse procedee variate de exemplu, ascultarea casetei în situații evitate anterior sau modificarea tonalității ori
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
exemple (de exemplu, Povestiți-mi cum a fost ultima dată cînd ați simțit acest lucru sau Spuneți-mi mai multe detalii cum a fost?). Este dificil pentru pacienți să descrie în mod credibil majoritatea simptomelor SSPT, dacă nu le-au experimentat ei înșiși. Resnick (1993) afirmă că un istoric care include neputința de a păstra locul de muncă sau boli incapacitante anterioare, predominarea simptomelor asociate cu reexperimentarea traumei (mai degrabă decît evitarea și paralizia emoțională) și absența disfuncțiilor sexuale sau a
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]