7,100 matches
-
Iubesc această artă! Ikebana presupune echilibru și disciplină, întrucât această artă reflectă frumusețea sub toate aspectele ei. Momentul dedicat aranjării florilor este prielnic meditației și relaxării corpului, inimii și trupului. Oamenii sunt mult prea grăbiți, iar sufletul lor tânjește după frumos, după armonie. Parfumul suav, frumusețea florilor și concentrarea, îl apropie pe om de natura pe care o recreează la scară mică. În acest fel este dezvoltată și aprofundată relația dintre flori și viața noastră de zi cu zi. Ikebana are
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
urmele noastre, așa că voi enumera și descrie, pe scurt, templele vizitate în cele două zile cât am stat în Kyoto : Părăsind grădina Hojo, ne îndreptăm spre Templul „Kiyomizu-dera”, dedicat zeiței cu 11 fețe, zeița Kanon. Avizi de cunoaștere și de frumos, ne-am înarmat cu răbdare și ne-am deschis sufletele, pentru a le încărca cu desăvârșita frumusețe din „ bătrâna capitală”... rămasă proaspătă prin pitorescul împrejurimilor, mai ales al grădinilor care m-au impresionat profund. Poarta templului este păzită de doi
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
la rime („clopote“ „scînteie“ - „crîm peie“ - „femeie“ - „tuleie“ - „ardei e“ - „crîmpei e“ - „de tei e“ - „...de bei e/ (ca și cum...)“ - „(vocea) ei e“ ; „tern“ - „etern“ - „matern“ - „patern“ - „stern“ - „sem pitern“ - „extern“ - „intern“ etc.), la ziceri poetice („Luceferi de tencuială“, „petece de frumos“, „întipă rite mîini în dale/ de tors pietrificat în soare“, „S-a vindecat de viață“, „Zare“ - „Raze“, „Zvon de liniște“, „Lu mina curge - balegă - pe trup“, „dispută“ - „spută“, „pupic în pupilă“) sau la titlul primului meu volum (Fațete, Zvîrcoliri, Fațete
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
e un taler de lut cu grâu verde, des ca peria, înalt de vreo zece centimetri, și între fire două crengi de primavere, iar printre firele de grâu, fire de beteală. De ar da Dumnezeu să-ți împodobească anul acesta frumosul tău păr cu reflexe arămii; să știi, Mou etta mea iubită, că dacă va fi scris ca noi două să fim despăr țite, tu să-ți faci viața ta cinstit și frumos. Ce liniștită aș fi să nu te mai
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
fără să înțeleagă ce spun. Cam. va depune mărturie favorabilă. Sanda Mov., de asemenea; mâine-dimineață am s-o iau de la capăt, scumpa mea, doar ca să salvez obiectele dragi pe care le cunoști și le-ai iubit. Sâmbătă are să fie gata frumosul inel și poate, printr-o minune, o să-l ai de Revelion. Draga mea, va trebui să treci cu vederea greșelile de ortografie din scrisoarea asta. [...] Totul se poate reface, se poate regăsi; totul are să fie bine, dacă ești tu sănătoasă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
mine mai emoționantă decât toate celelalte. Poate fiindcă de obicei după 7 ani se dezgroapă morții - iar el abia după 7 ani și-a putut găsi popasul final al călătoriei? Acasă îi aranjasem un fel de altar funerar, pe comodă. Frumosul Christ, candela [primită de la] Ana, masca mortuară, fotografia lui, câteva cărți luate din biroul lui și lumânări. [...] M. c. p. Vineri, 21 iulie [1950] Mă întorc la problemele de actualitate: vacanța ta și a mea. A trebuit să renunț la
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Paul Zarifopol, Lucian Blaga ș.a.) se cereau adâncite; se simțea necesitatea integrării într-un sistem. Cursurile de estetică, destinate între 1924 și 1934 studenților de la Filosofie și Litere, se succedă în pas cu volume conexe: Dualismul artei (1925), Arta și frumosul. Din problemele constituției și relației lor (1931), Idealul clasic al omului (1934). Oportună s-a dovedit antologia de „texte alese” Istoria esteticei de la Kant până azi (1934). Cea mai importantă operă a sa în domeniu este Estetica (I-II, 1934-1936
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
și istoriei” (Fragmente autobiografice, II). Apropiat prin atenția arătată spiritului clasic de Mihai Ralea și G. Călinescu, dar având o mai mare afinitate cu esența acestuia, V. îl cultivă zi de zi ca observator al vieții, gânditor și comentator al frumosului, convins de puterea „rațiunii omenești”. Pe scurt, idealul clasic al omului, dimensiune capitală a tratatului de estetică, se reflectă în întreaga-i operă. Confesiune fundamentală, Idei trăite probează că la V. clasicismul stă la temelia unei Weltanschauung de exemplară altitudine
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
produs al lucrării de transformare a materiei”. Artele umanizează și modelează; Goethe (citat frecvent în Estetica) pare a întruchipa idealul omului complet. Forța esteticului ține, în cele din urmă, de ridicarea din contingent și, astfel limitat în cercul kantian al frumosului, în „etero-cosmic”, se ajunge la perceperea „sufletului lumii”. Poezia, artele vizuale, muzica, teatrul, arhitectura, urbanismul - iată principii în interacțiune, orientând spre o „concepție estetică a lumii”. După Estetica, volume cu finalitate înrudită continuă programatic: Filosofie și poezie (1937), Raționalism și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
artei este, după el, ordinea și simetria. EUGEN SIMION SCRIERI: Das Wertungsproblem in Schillers Poetik, București, 1924; Dualismul artei, București 1925; Fragmente moderne, București, 1925; Masca timpului, Arad, 1926; Poezia lui Eminescu, București, 1930; O. Han, Craiova, 1930; Arta și frumosul. Din problemele constituției și relației lor, București, 1931; Arta actorului, București, 1932; Imagini italiene, [București], 1933; Influența lui Hegel în cultura română, București, 1933; Idealul clasic al omului, București, 1934; Estetica, I-II, București, 1934-1936; ed. 2, București, 1939; ed.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290512_a_291841]
-
în vedere pregătirea psihologică pentru îndeplinirea în timp optim /cu eficiență maximă a sarcinilor primite, formarea unor deprinderi elementare de muncă, îndrumarea elevilor spre creație constructivă, dezvoltarea capacității de a confecționa obiecte utile din materiale ușor accesibile, formarea gustului pentru frumos (estetic), a spiritului de ordine și disciplină. Astfel obiectivele specifice ariei curriculare Tehnologii pentru învățământul primar se regăsesc în cadrul celor specificate treptelor superioare de educație. Aceste obiective se subordonează finalităților învățământului românesc și se armonizează cu acelea ale altor discipline
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
reprezentării caracteristicile propriei personalități); dezvoltă abilitatea de comunicare; promovează interdisciplinaritatea și aprecierea calității (a adevăratelor valori); cultivă sociabilitatea, intercomunicarea între elevi, spiritul de colaborare, dar și de competiție. Prin corelarea cu experiența anterioară elevii dovedesc inițiativă, perseverență, atitudine creatoare față de frumos, față de valorile autentice. Produsele obținute pot căpăta semnificația unor bunuri materiale dar și spirituale (toate au o utilizare evidentă - jucării, materiale didactice pentru lecțiile următoare). Elevii participă cu deosebit interes și cu plăcere la astfel de activități, iar planificarea de către
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
Astfel de activități favorizează transpunerea obiectivă a cunoștințelor teoretice în practică și, de asemenea, stabilirea unor conexiuni conceptuale vizând, în principiu, eficientizarea instruirii și înregistrarea progresului în plan personal (progres în plan cognitiv, afectiv, social). Elevul este deprins să observe „frumosul”, să realizeze - în stil propriu - diverse produse; gustul pentru frumos îl va stimula să creeze, să aprecieze valoarea propriei munci; învață să evalueze just, să precizeze criteriile în baza cărora decide calitatea unui produs; aceste activități contribuie deci la dezvoltarea
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
practică și, de asemenea, stabilirea unor conexiuni conceptuale vizând, în principiu, eficientizarea instruirii și înregistrarea progresului în plan personal (progres în plan cognitiv, afectiv, social). Elevul este deprins să observe „frumosul”, să realizeze - în stil propriu - diverse produse; gustul pentru frumos îl va stimula să creeze, să aprecieze valoarea propriei munci; învață să evalueze just, să precizeze criteriile în baza cărora decide calitatea unui produs; aceste activități contribuie deci la dezvoltarea simțului critic și autocritic. Prin evaluarea produselor finale și prin
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
găsesc soluții de remediere a unor lucrări nereușite, sunt capabili de realizarea unor lucrări cu un pronunțat caracter artistic, de mare originalitate. Din punct de vedere educativ este foarte important să se cunoască prin ce mijloace și în ce condiții frumosul devine un bun al copilului. Evaluările din timpul unei lecții sau activități de instruire și de formare a priceperilor și deprinderilor sunt evaluări de proces care măsoară nivelul la care a ajuns elevul în însușirea unor cunoștințe sau în formarea
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
cu prilejul împlinirii a doi ani de la moartea sa. În aprilie 1938, când Octavia Calangea figurează ca director (numele ei devine în decembrie 1938 Octavia Dragomirescu), în editorial sunt consemnate două principii ale tinerei generații: Binele (doctrina lui Hristos) și Frumosul (Panait Istrati, „cel mai autentic apostol creștin”). F. publică poezia tinerei generații, promovând versurile lui M. Papadopol, George Valea, Ilarie Lalescu și, desigur, pe cele ale lui Mihu Dragomir (Faust, Sfârșit, Artă pentru artă). De la 1 noiembrie 1940 director este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287017_a_288346]
-
de Lombroso îi vorbesc despre Caractere degenerative, despre Precocitate și Genii tardive. Nu ni se spune cine sunt autorii reflecțiilor despre artă și frumos înșiruite după citatele din Lombroso; excepție face un aforism de Baudelaire. Un alt aforism sună astfel: "Frumosul nu e tot ce e simplu, ci complexul simplificat; el a consistat, totdeauna, într-o formulă luminoasă învăluind în termeni familiari și profunzi, idei sau imagini foarte variate". Volume de Faguet, de Max Nordau și alții îi fuseseră împrumutate. Pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ce natura voește să spună. În limbajul ei mut, natura e înțeleasă numai de artist. Arta simboliștilor și decadenților se poate asemăna cu o cupă de aur fals, frumos cizelată, dar în care nu se află nici o picătură de vin. Frumosul e tot ceia ce e uimitor zice Baudelaire. Dar când uimirea, nu a ținut decât o clipă, artistul a făcut pur și simplu artă de saltimbanc. Ceia ce farmecă uimind, ceia ce este într-adevăr frumos, nu e numai noutatea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ce e uimitor zice Baudelaire. Dar când uimirea, nu a ținut decât o clipă, artistul a făcut pur și simplu artă de saltimbanc. Ceia ce farmecă uimind, ceia ce este într-adevăr frumos, nu e numai noutatea, ci noutatea adevărului. Frumosul nu e tot ce e simplu, ci complexul simplificat; el a consistat totdeauna, într-o formulă luminoasă învăluind, în termeni familiari și profunzi, idei sau imagini foarte variate. Materialismul prea exclusiv, în artă, poate să fie un semn de neputință
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mă întrerupe ca să-mi comunice două întâmplări nostime. PĂȚANIA LUI ION C. DUMINICA Cea dintăiu e tot o chestie de modă și privește, se înțelege, pe o femeie. Trăiește în târgul nostru un cetățean care, până mai zilele trecute, purta frumosul și simpaticul nume de Duminică. Ion C. Duminică. Nevastă-sa, tânără și plină de ideile timpului, era foarte neliniștită de o bucată de vreme și nu-și mai găsea astâmpăr. Cum Duminică? Ce fel de nume e acesta: Duminică? E
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
procedat ca înțelepții, când fac o prostie: mi-am amânat înțelepciunea pe altădată. Condorcet Ce trebuie să fie oratorul? Om onest, iscusit la cuvânt. (Quintilian) Sunt timpuri când retorii se silesc să înfrumusețeze ce-i urât și rău prin oponența frumosului și binelui, propagând principii adesea funeste printr-o formă dibace; sunt astfel în stare, captând mulțimile, să pună în joc imoralitatea contra moralei; folosindu-se de faptul că, în epoci agitate, problemele publice sunt supuse controverselor celor mai extreme, iar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
40 Repeziciunea trenurilor 1835 25 km pe oră 1850 40 -" 1893 58 -" 1905 103 -" Din nenorocire, și războiul e o artă adică arta funestă a uciderii și distrugerii. Meșteșug de a ațâța în sufletul semenilor tăi emoțiuni diverse și sentimentul frumosului. Arta: încarnația idealului (Toussenel) frumuseță concentrată (Taine). e în om ceeace e în Dumnezeu puterea de a crea (Lamennais) Arta e incarnația spiritului în lumea materială. ideal sensibilizat. Arta: omul plus natura. a da idealului toate aparențele realității. Natura interpretată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
pe care școala - o școală mereu ruptă de existența diurnă, politică și socială! - le Însămânțează sutelor de mii de „pui umani” care, ca și puii de rândunică sau de vrabie, cască larg „ciocurile conștiinței” pentru a afla: Binele, Adevărul și Frumosul! Alături de Justiție, bineînțeles, și de... iubire! „Vinovați fără vină”, aidoma exemplului unui Mitia Karamazov care nu numai că ispășește, dar acceptă această vină ce pare tuturor evidentă, vrea să propună - evident, o „eroare logică”, acea contradictio in adjecto de care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
și profunde, Într-un fel aceleași, care mă fac capabil să diferențiez aproapele de ceea ce este și mi se pare departe, ceea ce este jos de ceea ce este sus, fierbintele de rece, ceea ce este dens de ceea ce este inconsistent, urâtul de frumos, armonicul de dizarmonic, trecătorul de etern, de acel „etern” de care Încă o dată e capabil creierul nostru ce se mișcă pe acele „cârje” sau „prejudecăți miraculoase” ale cauzalității. 4 Și, recunosc Încă o dată, vitalismul meu neînfrânat sau, mai știi, o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
sau religiile, cele trei, monoteiste, ne ajută să ne descărcăm de povara morții, de enigma ei teribilă. Într-adevăr, este insuportabil gândul de a renunța la viață, mai ales dacă ai găsit În ea sediul atâtor satisfacții și revelații, natura, Frumosul, familia și afectul profund ce o Însoțește, aptitudinea de a acționa, de a face să se supună materia și legile ei propriei tale voințe. Și, poate, mai presus de toate acestea, spaima de Neant. Or, a face „locuibil” neantul, a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]