6,066 matches
-
început ca o finalitate, ca un premiu, mereu dorit și mereu amânat, al meritului lui. Voia să facă ceva mare din cauza Otiliei și pentru Otilia. Depărtarea de fată nu-l supăra în sine, ba într-un fel îi convenea, fiindcă gusta, ca un călugăr, bucuria de a se înfățișa mai târziu Otiliei perfecționat sufletește. Îl supăra însă că plecase cu Pascalopol. Asta întuneca puțin figura Otiliei. Fecioara Maria este venerată de toți și nu e a nimănui. O fată care primește
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
colocvii numai cu Titi, vestise că avea de gând să-l însoare cum vrea ea, cu o femeie care s-o asculte, să stea împreună cu ea, în care caz ar fi contribuit larg la existența lor, administrîndu-le totodată gospodăria. Titi gustă aceste propuneri, devenind discret față de ceilalți, spre ciuda Aurichii și Olimpiei, care începură să-l urască și să-l bârfească. Însușindu-și aceste sentimente, Stănică le comunică lui Felix: - Domnule, să știi că mutul ăsta se procopsește! Soacră-meaare parale, nu
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
apere pe moș Costache, cât trăiește, cu toate păcatele lui, și asta în vederea Otiliei. Stănică îi întinse, galeș, un pahar de vin și-i zise, cu aerul unei ființe irezistibile: - Domnule Felix, te rog eu, pentru mine! Felix luă paharul, gustă puțin din vin și, văzîndu-i culoarea de sânge, fu străbătut deodată de un gînd: în cazuri de acestea de congestie se lasă sânge. Își spuse părerea către Vasiliad, și acesta, puțin încurcat, recunoscu: - Da, într-adevăr, am fi putut să
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
se vede că ești în mâinile satanei azi! M-ai auzit pe mine vreodată hulind, luând numele Domnului în deșert? Cuvioșia-sa e bătrân, săracul, își mai dă în petic, căci plini de păcate suntem toți. Zici că beau, satano? Gust și eu un păhărel de vin, cât e îngăduit și de scripturi, căci zice Solomon în Pildele lui: "De vei ședea la masa celui puternic, înțelepțește mănâncă din cele ce ți se pun înainte". Popa Țuică cântă pe nas: "Mănîncă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
ciucure al valtrapului. Înfășurați până aproape de gât în pături, Felix și Otilia primiseră pe cap și pe umeri glugi de zăpadă. Fulgii cădeau atât de deși și de mari, încît Otilia scoase limba afară, ca să culeagă câțiva și să-i guste. - Îți place? întrebă ea pe Felix. - Da! răspunse tânărul. Buna lui dispoziție era evidentă, dar se ghicea că mulțumirea lui vine, mai cu seamă, din faptul că se află alături de Otilia. În schimb, fata se bucura de zăpadă, de frig
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
covor mângâietor de iarbă și flori. Țara ta sunt oamenii care-ți vorbesc În graiul tău. Țara ta sunt păsările care-ți cântă. Țara ta sunt animalele care te cunosc. Țara ta sunt roadele pomilor care te Îmbie să le guști. Țara ta ești Tu, sunt EU, sunt EI, e NEAMUL ROMÂNESC. Țara ta este Credință, Iubire, Lumină. Țara ta este MAMA. Țara ta este TATA. Țara ta este COPILUL. Țara ta este obligația morală să pui umărul la „creșterea limbii
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
editori revoltați pe metodele Doamnei Ministru: vă povestesc eu ce se va Întâmpla cu voi; minunile de manuale vor dispărea, și asta nu peste multă vreme, editurile axate numai pe aceste "gheșefturi" vor falimenta și veți ajunge și voi să gustați din "alternanța" cu care vreți să ne Îndobitociți copiii și tinerii. Și știți de ce? Pentru că există niște legi universale pe care voi le sfidați și pe care vi le amintesc acum: legea Bunului Simț, legea Iubirii, legea Echilibrului, toate acestea
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
ați gândit vre-o clipă la acest aspect ? Nu. Eu vă recomand să vă gândiți, chiar să vă concentrați asupra acestui aspect, esențial pentru existența voastră, În primul rând. Îmi vine să râd de unul care a făcut orice ca să guste din cașcavalul vostru : Era mare reprezentant al celor obidiți la toate posturile de televiziune până Într-o zi, când i-ați aruncat o așchie din osul vostru. Din acea zi s-a schimbat total. Nu mai era reprezentantul categoriilor defavorizate
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
să stai în preajma lui, a prezenței sale îngrijite, bine mirositoare și ordonate; însă e mai greu de închipuit că cei care trăiesc continuu în prezența unui asemenea om, cei apropiați, nevasta, copiii, rudele, sunt la fel de satisfăcuți pe plan sufletesc să guste existența acestui individ redus la aspectul igienic al preocupărilor vieții. El se poate considera drept cineva care are grijă de latura socială a vieții sale, o persoană îngrijită, prezentabilă, care-și cheltuiește bună parte din venituri și din timp ca să
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
să simtă că înțelege mișcările vieții, cele pe care nu le știe nimeni, care nu pot fi învățate, dar care se lasă înțelese de către cel făcut să le înțeleagă. Aici e vorba de un destin, nu toți sunt „făcuți“ să guste mișcările vieții. Ce este oarecum bizar în eterna luptă dintre moderni și tradiționaliști este faptul că prezentul, cel în care se află cele două tendințe, apare ca ceva care nu face parte din istorie, ci este extras, extrapus și considerat
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
care te atrag magnetic. Nici nu conta finalizarea actului amoros, care era mereu frugală, neîndemânatică și fără savoarea întârzierii în intimitate; ceea ce conta era fuga, vânătoarea, senzația de beție a unei curse, în care alergarea era mai importantă decât ținta. Gustasem puțin, înainte să dau examen de admitere la Sibiu, în 1955, din plăcerea interlopă a Bucureștiului, care mi se părea, mie, nervoasă și efervescentă; mai ales pe timpul ultimului an de liceu, când colegul meu de clasă, Didel - Ovidiu Pantazopol -, m-
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
artiști, scriitori, gânditori - mulți dintre ei se perindaseră prin casa noastră din Donici, unde ușile erau mereu deschise, când încă mama mea mai avea ce vinde și când, în multe ocazii, o însoțeam la talcioc, alt mediu prielnic de a gusta farmecul unei lumi pestrițe, alunecoase, în care existențele se amestecă și care te face să simți bazarul migrator al evenimentelor zilnice. Îmi aduc și acum aminte de colonelul Mareș, cu părul alb, pletos, și puternic ca o fiară, care se
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
femeia parteneră, acest tip barbar de seducător nu știe ce e seducția. El este cuceritorul, bărbatul în sens strict, atletic, redus la proeminența musculară a sexului. Și de acesta se apropie numai femei de proastă calitate, care nu știu să guste în iubire plăcerea ei superioară. Helenismul, în sensul inaugurat de Droysen, desemnează perioada inflației, decăderea ideii de claritate superioară care anima până atunci spiritul grec. Dar nu este vorba doar de elenizare, de imitarea a ceva deja consumat anterior, ci
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
nou, în zeghe și într-un mediu de junglă; - și cred că mi-am făcut repede socoteala în cap că, deși deținuții politici trebuiau supuși unor condiții de exterminare lentă, era totuși de preferat să fii deținut politic decât să guști din fauna bestială - nu totdeauna, dar riscul exista - a delincvenților de drept comun. Voiam să scap cât mai repede de „scenariul“ în care mă băgaseră Max și Christian - mi se părea chiar că sunt un figurant împins pe o scenă
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
alte sfinte pomeniri. Timp nu mai era mult, și, grăbiți, am luat o piață întreagă și niște magazine la rând. Căram cu coșul orice zarzavat, orice fărâmă de aliment; unele furate, bucată cu bucată, nu în cantitate mare; altele „ca să guste și cei de acasă, că doar e sărbătoare“, cum ziceam uneori luând ba un cartof, ba un pumn de fasole. Cu carnea a mers mai greu. Unul dintre noi, mai solid, găsise o mantie în vila gazdă și, înfășurat în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
cu ei. Asta se întâmpla mai ales în seara de Ajun a Crăciunului, la prânzul Bobotezei, când veneam cu sticlele de aghiazmă acasă, sau dimineața după Înviere, când aduceam de la biserică coșul cu pască sfințită și ouă tari cojite, de gustat pe inima goală, terminându-se Postul mare.“ Recitesc acum tabloul acestor mese, și îmi place. În fond, îmi zic, este casa mea, a familiei mele (am și fost în acea casă, și singurul lucru de care-mi aduc aminte este
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
el se lipește bolile, și toate relele pământului... Toți care e slabi, nu-i vezi ? E nervoși și fără putere... — Să știi, a scăpat-o gura pe babă, să știi că am început să mă îngraș când țineam pensiune... Mai gustam mâncarea să văd cum a ieșit, mai ajustam porțiile, pentru că ce plăcere mai puteam eu găsi în viață atunci ? Să ții tu minte de la mine, Vica, să ții tu minte că nu-i bine să trăiești în viață fără bucurie
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
împotrivă ! Să n-ai ca viitor și perspectivă decât îngrijirea unui bolnav capricios și excesiv, a unei surori egoiste și răsfățate, în plus un război ce pare-se că stă să înceapă. Iar dacă ai vrea să uiți și să guști plăcerea firească o clipă, așa cum te îndeamnă inima ta tânără, să te trezești ambarasată de necazuri femeiești... Când am ajuns la gândul acesta, mi s-a părut că sunt umedă. M-am sculat repede de pe pat, dar nu se întâmplase
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ochelarii mei ? Că vreau și io să mă uit ce scrie băiatu... — Ochelarii ? Nu... Parcă nu-i văd, dar știi ce ? S-a făcut atât de târziu, încât nu mai are rost să-i păstrez lui Niki dejunul. Haide să guști și dumneata ceva, încerc și eu să gust... — Uite, mai e puțină supă, ți-o pun dumitale, e bine ? Nu, eu nu ! Să nu fi fost dumneata, te asigur că nu luam o înghițitură ! Dar dumneata ai o plăcere de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
uit ce scrie băiatu... — Ochelarii ? Nu... Parcă nu-i văd, dar știi ce ? S-a făcut atât de târziu, încât nu mai are rost să-i păstrez lui Niki dejunul. Haide să guști și dumneata ceva, încerc și eu să gust... — Uite, mai e puțină supă, ți-o pun dumitale, e bine ? Nu, eu nu ! Să nu fi fost dumneata, te asigur că nu luam o înghițitură ! Dar dumneata ai o plăcere de viață contagioasă, deși ai avea și motive de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
amintit. Dar nu mă pot opri să nu mă uit la scoicile lui. Îmi plouă În gură cînd mă uit la ele. Și uite la sosul ăla verde ! Doamne, pun pariu că sînt suculente și gătite la fix... — Vrei să guști și tu ? spune Jack, surprinzîndu-mi privirea. — Nu ! zic, tresărind. Nu, mersi. Ardeii ăștia sînt absolut.. perfecți ! Îi zîmbesc radioasă și mușc zdravăn dintr-un ardei. Deodată, Jack Își duce o mînă la buzunar. Mobilul, spune. Emma, te superi dacă răspund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
vei ajunge să ai numai personaje "frumoase", cu un statut social bine definit, iar conflictul va fi, desigur, anost... Poate fi băută, se precipită ea, arătînd cafeaua. S-a sedimentat. Nu îndeajuns ca să poată înlocui apa, îi surîde Mihai după ce gustă din ceașca sa. Prin fața lor trec perechi de tineri spre sala mare a restaurantului, de unde răzbate vocea unei cîntărețe. La o masă din centru, doi copilandri, amîndoi blonzi, unul frumos, cu o figură de domnișoară, iar celălalt urît de-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
tratament, acolo a stat un timp, dar fără rezultat, s-a întors acasă pe nepusă masă, numai că masa era pusă la propriu, iar în jurul ei stăteau soțul și prietena acestuia. A zis "bună seara!", și-a lăsat bagajul, a gustat din mîncare și-apoi s-a culcat. Singură. Ca de obicei. "Așa-mi trebuie! oftează el. O experiență în plus. Mai bine citeam o carte..." Vezi, Mihai, își continuă Liliana șirul vorbelor pe un ton calm, de confesiune, eram conștientă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
camerei. Imediat însă vede palmele ei coborînd spre măsuță, trăgînd după ele întregul trup, care nu se arcuiește, ci se lasă pe vîrfuri, împrăștiind poala rochiei într-un clopot imens în jurul pantofilor. Te rog, Mihai! oferă degetele sculpturale ceașca. Mihai gustă mai mult din politețe, dar imediat înțelege că-i o cafea bună și bea cu plăcere. Mais où sont les neiges d'antan?(1 oftează el mai apoi, lăsîndu-se adînc în fotoliu, cu ochii închiși. Cînd revine la realitate, în fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
se desfac încet. Doar privirile continuă să se înfrunte. Liliana se retrage și se așază pe canapea, departe, tocmai în capătul celălalt: picior peste picior, brațele ușor depărtate, odihnindu-se pe colțul noptierei de alături și pe spătarul canapelei. Mihai gustă din cafea, lasă ceașca la loc și se cufundă în fotoliu. Cînd întîlnește privirea Lilianei, face un gest scurt cu palmele, apoi începe: Cu două săptămîni înaintea cursului de reciclare, la care am fost amîndoi, eu am mai stat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]