7,774 matches
-
cu 150-200 de ani, demnitatea de om mi-au interzis însă să mă rușinez de ei. I-am invocat de aceea poate mai des decât s-ar fi cuvenit, poate chiar un pic sfidător, știind prea bine că o asemenea mărturisire mă va costa, mă va face să mă simt ridicol. „Păi, ăsta-i bulgar”, se va fi spus, nu o dată, despre mine, bieții bulgari fiind, dintre toți vecinii noștri, cel mai prost cotați (nu de toți românii, firește, nu și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
îndepărtau, în timp ce ceilalți se îndreptau pentru celebrarea banchetului euharistic în sala de la etaj, rezervată în casele orientale recepțiilor solemne, totdeauna înaltă și aerisită și dotată cu ferestre. Acolo se aprindeau multe lumânări (Fap 20,8); bărbații și femeile își făceau mărturisirea păcatelor în mâna Apostolului, apoi se apropiau în ordine desăvârșită spre Sfântul Altar unde își ofereau coșurile lor pline de făină de grâu, struguri, tămâie, ulei pentru candele, pâine din grâu curat și vin, ofertă ce era însoțită de cântecul
Apostolica vivendi forma. Meditaţii pentru preoţi şi persoane consacrate by Giovanni Calabria () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100984_a_102276]
-
nociv e să nu spui nimic nimănui. Eu n-am mari taine de scos la iveală; aș vrea doar să arăt motivele care m-au obligat să părăsesc Roma ca să vin să mor, anonim, la Tomis. Și cine știe dacă mărturisirea asta o să fie, vreodată crezută. Medeea Tomis. Plouă mărunt. Sunt senin. Mă simt răsplătit de soartă. Nu-mi mai doresc nimic altceva. M-am descărcat de balastul orgoliului. E ploaia celestă a Medeei care-mi coboară-n suflet molcom, semănând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
pe calea potrivită. Nutream dorința arzătoare de a explora meandrele neștiute ale eului meu, ca să găsesc explicațiile care să justifice viața excesiv de searbădă pe care o dusesem până atunci. Nu voiam să mă autoabsolv, ci să-mi asum culpa prin mărturisire. Dacă aș fi dat greș sau dacă n-aveam să fiu în stare să cobor până jos, în Hades, ca Œdip, atunci n-aș mai fi avut alternative: puteam să-mi pierd orice urmă, chiar aici, în pământul Medeei pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
moarte, acum sunt sigur de asta. Nimeni nu-mi va cunoaște mormântul, întocmai cum se-ntâmplă cu un necunoscut. Numai această sărmană colibă de lângă Tomis e martora cumplitei mele amărăciuni.” Ar putea părea pecetea unei înfrângeri și invers, la capătul mărturisirilor, aflăm că omul, cu câtva timp mai înainte îngrozit de bătrânețe și de destinul său dincolo de moarte, simte dintr-o dată „o fericire uriașă”, percepe „sufletul desprinzându-i-se suav de trup”, nesățios să ajungă pe celălalt tărâm, să se confrunte
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
Iași. În noaptea de 21-22, la ora 1,30, Spitalul de urgențe a primit un telefon pretins din partea familiei, cu pretenția ca Mălin să fie transferat la Neurochirurgie. La Urgențe începuse să-și revină. Chiar ortoclinic ar fi putut face mărturisiri. Scos de sub terapie intensivă, sub ochii medicului Ștefan Mihalache, plimbat pe srăzile Iașului, Neurochirurgia a refuzat să-l primească, “după trei spasme agonice, a murit în mașina salvării la ora 2,17 minute”, (depoziția doctoriței Hanganu, șefa secției Hematologie - spitalul
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
la dreptul comun ) . EU NU AM SPUS NIMIC! . Casina Maria Spiridon (N.n. Iată ce declarați dle Spiridon în altă parte , pag. 133: AM FOST BĂTUT CRUNT . Doreau să mă scoată spion . N-AM PĂSTRAT NICI UN SECRET , N-AM REZISTAT! URMEAZA MĂRTURISIRI AIURISANTE ! Pag. 273 : -Ați fost arestat și împreună cu dvs ceilalți lideri ai Frontului . Când au fost făcute aceste arestări? Primul arestat a fost pe 14 DECEMBRIE , Vasile Vicol un inginer coleg la ICPUMP . AU URMAT ÎN ACEEAȘI ZI , în ordine
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
într-adevăr, o "lectură nouă", căutând a identifica "ce primește azi, sensibilitatea noastră postmodernă" din toată vastitatea operei eminesciene, orientându-se, în propunerea critică pe care o face, după criteriul propriu de selecție ("preferințele mele"). În acest sens, relevantă este mărturisirea privitoare tocmai la evoluția gradului de înțelegere și de participare afectivă în lecturile sale, de-a lungul anilor, la diferite vârste și în funcție de treptele maturizării, a dobândirii unui cuantum de cuprindere, mereu mai aprofundată, a fenomenului poetic în universalitatea lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
momentul istoric pe care le străbăteam. Ziua de 10 septembrie 1918 avea să pună capăt febrei În care mă zbăteam, intoxicat de otrava retorilor. M-am ridicat În această zi și am citit, eu, cel mai tăcut până atunci, următoarea „Mărturisire“, care a trezit pe mulți din amorțeală și a dus curând la părăduirea cercului: MĂRTURISIRE Mărturisesc că ședințe ca acele de până acum ale cercului nostru vor ajunge să mă convingă tot mai mult de inutilitatea Întregii generații căreia [Îi
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
febrei În care mă zbăteam, intoxicat de otrava retorilor. M-am ridicat În această zi și am citit, eu, cel mai tăcut până atunci, următoarea „Mărturisire“, care a trezit pe mulți din amorțeală și a dus curând la părăduirea cercului: MĂRTURISIRE Mărturisesc că ședințe ca acele de până acum ale cercului nostru vor ajunge să mă convingă tot mai mult de inutilitatea Întregii generații căreia [Îi] aparținem. Bătrânii acestor vremi resimt măcar durerea pentru mândria lor de altădată, umilită azi pe
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
de astăzi. Lasă dragostea În pace! Cele 10 porunci ale poeților. PORUNCA a X-a UNII CITITORI ÎN MANUSCRIS AI ACESTOR PAGINI AU zâmbit, alții s-au Întristat de cutezanțele memorialistului. Unii s-au lăsat ademeniți de evocările, revelațiile și mărturisirile vechiu lui bucureștean, ale moralistului fără moralitate și ale liberti nului sentimental „1900“; alții s-au indignat, și pe drept cuvânt, de năravul inconformismului său, nepotrivit lumii noastre și conveniențelor ei [...]. Singur Nae Davidescu, poetul ciclic din Cântecul Omului, vastă
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Buftea: ea de 17 ani, băiatul meu de 23 și nebunul de tai că-său, de 50. Rezultatul: 0 la 0, match nul. Am cultivat În schimb și până la urmă acea devotată și admirativă prietenie amoroasă cu femeile, plină de mărturisiri și nu lipsită de voluptăți și aventură, ocolind, cu bunul meu simț și umor țărănesc, ravagiile pasiunii devastatoare, dezgustătoare. Marchizul Boni de Castellane, de veche viță aristocratică, care nu și-a refuzat nimic În viață, cheltuind, inteligent și artist, șaizeci
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
la 23 mai, alături de Mihail Codreanu, Ion Minulescu și alți confrați, este numit în comisia specială pentru acordarea Premiilor Naționale de Poezie. În 1941 primește Premiul Național de Poezie. Când în 1942, revista Fundațiilor a început să publice sub genericul „Mărturisiri” texte citite de scriitorii reprezentativi sau atunci când la Radio Voiculescu a pus în lucru rubrica „La masa de lucru” primul invitat a fost poetul Ion Pillat, apoi Ionel Teodoreanu, Gala Galaction, Mihail Sadoveanu, Corneliu Moldovanu, I. A. Basarabescu... Reluându-și
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
o podoabă pentru cei fericiți și un refugiu pentru cei nefericiți.” DEMOCRIT ÎN LOC DE PREFAȚĂ Dacă unii se așează la masa de lucru cu ușurință și nerăbdare, scrisul fiindu-le o bucurie, pentru mine scrisul este o datorie. Respectând proporțiile, nici mărturisirile unor mari scriitori - de exemplu, Liviu Rebreanu, care în paginile de jurnal destăinuia truda cu care-și găsea cuvintele - nu mă consolează, mai ales că distanța dintre ceea ce se întrupa pe masa lui Rebreanu și ceea ce reușesc eu să fac
Clipe de vrajă by Valentina Lupu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/640_a_1035]
-
a fost? - Pe mine m-a mistuit, apoi m-a purificat. -Știi? Este un proverb: „Ce nu te omoară, te întărește.” - Ai dreptate și încă multă. Iubirea vine fără să te întrebe. - O iubire rezistă dacă partenerii se respectă. - Da. Mărturisirile sincere și chiar mângâierile sunt legăturile ce unesc un cuplu. - Fiecare iubire are laturile ei ascunse și părți dificile. În unele cazuri este foarte grea, altfel toți care iubesc ar trebui să fie fericiți. - Dar, se poate spune în anumite
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
și fideli cetățeni ai României eterne, dedicați prin profesie Păcii și Binelui, în postura de „bandiți”, de „criminali”, de „uneltitori”, așa cum pretindeau procesele verbale de anchetă și sentințele tribunalelor militare? Răspunsul este unul singur: ceea ce îi întărâta pe torționari era mărturisirea lor candidă, nedezmințită, de ostași ai lui Hristos și de frați peste veacuri ai seraficului Francesco d’Assisi. Comportarea normală într-o lume a urii patologice, a „luptei de clasă”, dragostea față de semenii năpăstuiți, cărora dictatura le cerea obediență necondiționată
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
adevărul. Și-mi pare rău... Mie nu mai puțin. Și... și ce poruncește "Domnul și Stăpânul" meu să fac? Dragostea nu se poruncește, Maria, se dă... au nu! "Nu dai nimic, dacă nu te dai pe tine însuți" e o mărturisire de credință ce mi-a marcat viața. De nu vine din tine... poruncită nu face nici cât o ceapă degerată. Și... și așa crezi tu? îngână Maria înghițindu-și lacrimile. Chiar.. chiar crezi că nu... că nu ți-am dat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
am ticăloșit... că am hiclenit... te-ar răbda inima să... să mă tai? Te-aș tăia, Ioane! Dreptatea e una pentru toți, spune Ștefan categoric, apoi vocea i se moaie. Măcar că apoi te-aș jeli... Aiasta aduce mai degrabă a mărturisire de dragoste, spune Tăutu impresionat. După ce te-am tăiat? Slabă mângâiere, zâmbește Ștefan. Și... și capul logofătului... Și capul Domnului, chiar... Numa' capul călăului n-are a se teme. Domniile trec, călăul rămâne. "Pereat mundus, fiat justitia" Da' aiasta de unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
Să-ți dau cel mai bun leac contra fricii: Mergi înainte și credința-ți va veni!". Alexandru își șterge obrajii cu palmele: Am înțeles, Tăicuță Măria ta... Ștefan îl strânge aproape, cu un glas îngânat: Săndrele, o să-ți fac o mărturisire care o să te doară... Fără lacrimă însă! Să te călești! De două ori, Mahomed mi te-a cerut ostatic, zălog de credință la Înalta Poartă... Am refuzat! Dar... dar dacă, într-o zi, interesele Moldovei mi-o vor cere, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
unui om rezidă în ceea ce dă el și nu în ceea ce este el capabil să primească". N-am să uit niciodată că, sunt o ramură ce a crescut din arborele familiei mele, într-un sat al Bucovinei. Autoarea AMINTIRI, AMINTIRI... Mărturisire Soarta a decis să apar în lume în data de 24 noiembrie 1932, la sfârșitul unei toamne binefăcătoare, exact după al treilea cântat al cocoșului ce anunța predarea zilei de 23 noiembrie și începutul celei de 24 noiembrie, în comuna
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
și acum să nu fac umbră pământului în zadar, căci . Pe tot parcursul activității mele am căutat să îmbin cu dăruire munca de educator cu aceea de iubitor al scrierii de poezie și proză, rămânând credincioasă cugetului meu, iar această mărturisire este ca o spovedanie, o eliberare sufletească. Cea dintâi dezamăgire Eram doar de-o șchioapă și vroiam musai să fiu școlăriță. Mi-am pregătit trăistuța cu abecedar, caiete și chiar un penar (de la Oltea, sora mea mai mare). Când la
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
sărbătoarea creștină a Învierii Domnului. Alăturându-se credincioșilor întru Hristos locuitorii Costișei au înțeles că întâmpinarea Sărbătorii celei mai luminoase a creștinătății, Învierea (Paștele) Domnului nostru Isus Hristos, nu poate fi făcută la întâmplare, Postul, înfrânarea de la mâncare și păcate, spovedania (mărturisirea păcatelor), rugăciunile personale, participarea la deniile din săptămâna mare (a patimilor) au stat mereu în atenția sătenilor. Zilele bucuriei creștine le-au trăit cu mare intensitate. Bucuria acestui praznic se reflectă și printr-o masă mai bogată, prin curățenia sufletului
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
de când m-a încântat cu povestirile ei despre Sărbătoarea Învierii Domnului, cu simbolurile pascale și cu practicarea încondeierii ouălor. Am reținut faptul că, sătenii, ca adevărați creștini întru Hristos trăiesc mai intens Sfintele Sărbători, că ele reprezintă pentru ei o mărturisire a inundării sufletelor de lumina și de bucuria iubirii lui Dumnezeu, iubire care îi mișcă să se iubească unii pe alții, să-și împărtășească bucuria comuniunii care înviază sufletele din egoism și uitare. La sădit puieți Printre multiplele acțiuni organizate
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
cele privind învățământul și asistență socială și spitalicească era dezorganizată, „necorespunzătoare pentru a răspunde nevoilor populației evreiești aflată în cuprinsul orașului Dorohoi”. De altfel, Memoriul trimis Federației Uniunilor Comunităților Evreiești din România, la 29 septembrie 1941, este mai mult o mărturisire a neputinței de a face față problemelor cu care se confrunta conducerea comunității în acel timp. În Memoriu, avocatul Solomon Zalman explică situația grea a evreilor din Dorohoi, care trăiau într-o stare de permanentă îngrijorare pentru soarta lor și
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
își încărcau mintea și sufletul cu înțelepciunea cărților. Asta o aflăm din „Catastihul cărților ce se află la sfânta mănăstire Barnovschi, pe care le-am luat eu, popa Paisie de la Barnoschi”, făcut în martie 1727. Printre cărțile grecești a găsit: Mărturisirea ortodoxă; Excursiile lui Eustratie la tomul din Iliada, Demostene; Odiseia lui Omer; Tomul iubirii; O carte mare poetică, cuprinzând pe Homer, Teocrit, Museu, Hesiod,Mashu, Theognis, Orfeu, Bion, Focilide, Callimah, Dionisie, Cuvintele aurite ale lui Pitagora, Arat, Coluth, Nicandru, Trifiodor
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]