7,756 matches
-
un splendid text al Daciei Maraini scriitoare, tovarășa de viață a lui Moravia și colaboratoarea lui Pasolini la scenariul celor O mie și una de nopți , care vorbește cu căldură despre acest mare și magnific prieten care i-a fost Pier Paolo Pasolini. (Prilej pentru mine de a regreta încă o dată că, plecat fiind la Salonic, am ratat [re]vizionarea acelor câteva capodopere și rarități pasoliniene aduse la București de infatigabila Veronica Lazăr : Evanghelia după Matei, Mama Roma, Medea, Păsăroi și
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
prin care s-a admis acțiunea În revendicare este opozabilă și poate fi executată și Împotriva terțului dobânditor, În condițiile Codului de procedură civilă. Art.566 (1 Pârâtul va fi obligat la restituirea bunului sau la despăgubiri dacă bunul a pierit din culpa sa ori a fost Înstrăinat. În aceleași condiții, pârâtul va fi obligat la restituirea productelor sau a contravalorii acestora. În toate cazurile, despăgubirile vor fi evaluate În raport cu momentul restituirii. (2 Posesorul de rea-credință sau detentorul precar va fi
Medierea litigiilor care privesc posesia by Mihai Santa () [Corola-publishinghouse/Law/1701_a_2910]
-
sau provizoriu. (2 Lucrările autonome sunt construcțiile, plantațiile și orice alte lucrări cu caracter de sine stătător realizate asupra unui imobil. (3 Lucrările adăugate nu au caracter de sine stătător. Ele pot fi: a necesare, atunci când În lipsa acestora imobilul ar pieri sau s-ar deteriora; b utile, atunci când sporesc valoarea economică a imobilului; c voluptuare, atunci când sunt făcute pentru simpla plăcere a celui care le-a realizat, fără a spori valoarea economică a imobilului. Art.580 (1 În cazul În care
Medierea litigiilor care privesc posesia by Mihai Santa () [Corola-publishinghouse/Law/1701_a_2910]
-
proorocului, urmată de descoperirea dragostei Creatorului pentru lume: "Tu ți-ai făcut necaz pentru acest vrej pentru care nu te-ai trudit și nici nu l-ai crescut, care și-a luat ființă într-o noapte și într-alta a pierit. Dar Mie cum să nu-Mi fie milă de cetatea cea mare a Ninivei cu mai mult de o sută douăzeci de mii de oameni, care nu știu să deosebească dreapta de stânga lor, și cu un mare număr de
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
pentru lume, și-a întors fața de la ea, crede filozoful german, heraldul postmodernismului. Cum să-și întoarcă fața, când "Dumnezeu așa a iubit lumea, încât pe Fiul Său Cel Unul-Născut L-a dat ca oricine crede în El să nu piară, ci să aibă viață veșnică" (Ioan, 3, 16). Mai mult, pentru a se împăca cu lumea, Tatăl preferă jertfa Fiului, ignorând apelul disperat al Acestuia în agonie. "Dovada supremă a dragostei Tatălui pentru lume este aceea că atunci când Fiul ajunge
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
în opoziție cu civilizațiile primitive. O civilizație s-ar naște atunci când o societate, în fața unei provocări (challenge), care poate fi fizică, geografică dar și umană, ar fi capabilă să elaboreze o ripostă (response). Descoperim așadar 21 de civilizații: 13 au pierit, 7 supraviețuiesc, dar sunt pe cale să fuzioneze în a 21-a, civilizația occidentală, care apare odată cu dispariția Imperiului Roman. Efortul mult prea îndrăzneț al lui Toynbee de a scrie și reflecta în același timp asupra istoriei universale nu putea fi
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
ce pornesc la asalt pun mâna pe ea" (Matei 11, 12). 3.2. Sfântul ca răspuns la o problemă seculară Atât în Cabala iudaică, cât și în sufismul islamic întâlnim învățătura drepților sau a sfinților ascunși grație cărora lumea nu piere (36 Lamed Waw Zaddikim și 355 musulmani). În creștinism, teza apare la apologeții din secolul al II-lea: Ceea ce este sufletul în corp aceasta sunt creștinii [sfinții n.n.] pentru lume [...]. Sufletul e închis în corp, dar el ține la un
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
tors, fie-ți de folos, Să umbli pe munte cu mâneci bătute, Să umbli-n ospețe cu poalele crețe. Găzdiță, găzdiță,ieși până-n portiță Și te uită-n sus, că luna s-o dus, Te uită pe cer, că stelele pier ! Cântec de dor Așa m-aș duce pe-un drum, inima să mi-o răzbun, Așa m-aș duce pe-o cale, să mi treacă de supărare. Supărare, voie rea, ieși de la inima mea, Ori te-ai pus cu-așezământ
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
din care reținem pe Nicolae Budac, Oana Gheorghe, Bucurenci Ioan, Giurcă Ilie, Matei Folea, Matei Dragoman. Gheorghe Tarcea avocat se prăpădește de asemenea, ca și cei doi intelectuali Neacșa, tot în primul război mondial, dar în Italia. Preotul Dragomir Trandafir piere și el în Rusia, unde plecase cu toată familia ca să scape de urgia persecuțiilor șovine, maghiare, ca și de cea a grozăviilor primului război mondial. Matei Tarcea a fost preot ortodox în America, iar Traian Roman, fiul lui Doroftei Roman
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
cu numai doisprezece bași ca să le cânte, iar ei să danseze ceea ce era atunci la modă, nemuritoare valsuri de Johan Strauss, sau marșuri care predicționau imprevizibile războaie mondiale. În ultima vreme bătrânul muzicant, căruia foarte curând ambii feciori îi vor pieri în grozăviile acelui ticălos al doilea război mondial, încă mai avea tăria să cânte, acel frumos, languros și inegalabil tango-marș, Lillimarlen, pe care toată lumea, în toate ocaziile îl fredona atunci. Mai ales soldații nemți ce porniseră în marea și inconștienta
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
au respirat în copilăria lor aerul pur al satului din Gura golului alpin Bâlea, pentru a confirma încă odată veșnicia satului nostru și pentru a se adeveri predicția marelui filozof român Petrețuțea care a spus cândva că : numai atunci când va pieri ultimul țăran va pieri de fapt omenirea. Iar în marea horă ce se va încinge acolo în luncă, corurile reunite de copii, tineri, adulți și moșnegi ale celor două jumătăți inseparabile ale satului nostru, să se mai înalțe odată spre
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
lor aerul pur al satului din Gura golului alpin Bâlea, pentru a confirma încă odată veșnicia satului nostru și pentru a se adeveri predicția marelui filozof român Petrețuțea care a spus cândva că : numai atunci când va pieri ultimul țăran va pieri de fapt omenirea. Iar în marea horă ce se va încinge acolo în luncă, corurile reunite de copii, tineri, adulți și moșnegi ale celor două jumătăți inseparabile ale satului nostru, să se mai înalțe odată spre ceruri, frumosul imn-cântec patriotic
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
ale celor două jumătăți inseparabile ale satului nostru, să se mai înalțe odată spre ceruri, frumosul imn-cântec patriotic: Din dragoste și din durere Pe-acest pământ noi ne-am născut, Creștini -am fost dela-nceput, Iar tot ce-i românesc nu piere. Și de vi-i bine de vi-i greu, Veniți copii din lumea largă ! Vă cheamă satul, glia dragă, Vă cheamă bunul Dumnezeu ! Și deși, a satului poveste, înainte mult mai este, modesta noastră prezentare a acestei minunate așezări rurale
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
că nu are trebuință de garanția liderului suprem pentru a funcționa, ci trebuie să poată funcționa indiferent sau chiar în ciuda liderilor și garanțiilor lor ("Capital") După 1644 nu mai există nici o urmă a lor, ca și când nu doar că ar fi pierit brusc de pe fața pământului, ci li s-ar fi șters și amintirea, și numele din memoria oamenilor (M. Cărtărescu, Orbitor). 2.2.2.2. Primul component este dislocat în rare cazuri, de obicei, prin deplasarea spre dreapta a verbului a
[Corola-publishinghouse/Science/85016_a_85802]
-
de cei ce-mi vârau frica în oase, de băgătorii-de-frică, încât simțeam ca pe o victorie să pot să mă sustrag de sub nasul lor. Răzbunarea împotriva lor părea să devină atât de plauzibilă când mă gândeam la sinucidere încât îmi pierea cu totul din minte cât de irevocabil ar trebui pentru asta să mă răzbun pe mine însămi. Îmi vârâsem două pietre mari în buzunarele de la palton - atât de mari că nu mai reușeam să închid clapele de la buzunare. Totul era
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
presupună că ei ar fi ajuns până la Severin. În această privință, izvoarele ruse sunt mult mai bine informate. În urmărirea rușilor fugari, mongolii au mers până la Novgorodul Sviatopole, de pe Nipru, mai jos de Kiev. Letopisețul din Novgorod scrie clar: „A pierit atunci mulțime fără număr de oameni și se puteau auzi prin toate cetățiile și satele suspine și tânguiri și jale... Tătarii însă au făcut calea întoarsă de la fluviul Nipru. Și nu știm nici de unde au venit și nici încotro au
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
adunată de Bela al IV-lea, concentrată la poalele unui deal și între apa smârcoasă, provenită din dezgheț, a pârâului Sayo, a fost înconjurată ca o turmă de berbeci de o haită de lupi și aproape în întregime nimicită. Au pierit aici de săgețile tătarilor aproape 50.000 de ostași, printre care banderiile alcătuite în majoritate din români, în frunte cu episcopul Raynaldus de la Alba Iulia, cele de la Sibiu conduse de Nicolae prepozitul, vicecancelar al regelui, purtătorul peceții regale și cele
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
păstrate de tradiție, exagerează când dă cifra invadatorilor la 500.000 de oameni, dar adaogă și un lucru nou: că mongolii au rămas în Ungaria trei ani de zile și din această cauză, neputându-se ara, după plecarea lor au pierit de foame mai mulți locuitori decât au fost duși în captivitate și uciși de sabie. Autorul Cronicii pictate de la Viena” reproduce fidel același text și nimic mai mult, lăsând la o parte complet știrile despre Transilvania. Doar mai târziu, o
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
jos, ducând de căpăstru o mârțoagă, pe care călărea soția sa. Faptul este menționat și de Cronica Ipatievscaia, care notează sub anul 6793 (1285) că din tătarii lui Nogai și Telebuga, „duși de mânia lui Dumnezeu, o mare mulțime au pierit. Telebuga Hanul s-a înapoiat pe jos și femeia lui pe o iapă, rușinat de Dumnezeu.” Cu caii bolnavi de pestă, alți tătari nu și-au mai revăzut locurile de pe care au plecat în această a doua mare invazie a
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
a fost obținut în confruntarea de la Posada, era de așteptat. Ajutat de tătari și, probabil, și de moldoveni Ivanco Basarab a demonstrat, în desfășurarea lui de forțe, că românii sunt sătui de suzerani. Pierderea bătăliei de la Posada, în care a pierit aproape întreaga armată feudală maghiară, a fost urmată de consecințe amare pentru românii din Transilvania. Drept represalii, mongolii, în alianță cu românii din Țara Românească, au năvălit, în anul 1331, peste munți, au prădat și au pustiit localitățile românești și
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
îndată după primirea ordinului de a ataca, el a plecat cu uneltele sale de luptă, a ars numeroase cetăți și a luat prăzi multe și nenumărate. „Dar ghiaurul, venind din urma noastră, a făcut război crâncen cu noi, ne-au pierit mulți oameni și doi frați de-ai mei au devenit martiri. Ne-au pierit luptători destoinici, cai și arme. Noi înșine am venit cu un cal”. Textul nu mai are nevoie de comentarii. Dezastrul oastei lui Eminek, produs de călăreții
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
luptă, a ars numeroase cetăți și a luat prăzi multe și nenumărate. „Dar ghiaurul, venind din urma noastră, a făcut război crâncen cu noi, ne-au pierit mulți oameni și doi frați de-ai mei au devenit martiri. Ne-au pierit luptători destoinici, cai și arme. Noi înșine am venit cu un cal”. Textul nu mai are nevoie de comentarii. Dezastrul oastei lui Eminek, produs de călăreții moldoveni, este evident. Peste acestea, adaogă el mai departe, în lipsa lui Mengli-Ghirai și a
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
prepoziții Este știut că, în timpul scufundării Titanicului, orchestra a continuat să cânte. Dar bucătarii ce făceau? E de presupus că strigau: „Pompați apa, că mai trebuie să fiarbă un sfert de ceas perișoarele”! Pentru un adevărat artist, catastrofele nu contează. Piară lumea, numai cozonacii să nu se ardă! Un personaj remarcabil este Cănuță-Om-Sucit, care rabdă totul de la nevasta și soacră, dar divorțează când acestea îi ard superbul crap de patru kilograme. Să luăm în serios mâncarea. Mâncarea este un leac! O
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
de la noi...], care în transpunere liberă sună astfel: „Nu mai sunt bucurii pe la noi / Și ni s-a stins până și zâmbetul! E jale-n lumea noastră de la oi,/ Și e tristețe-n casele noastre!... În munți, prin văi, cântecul piere,/ și piere și prin sate... / și sunt de-acuma veri la rând,/ de când doar plâns și dor se-aud...”. Se percep aici ecouri din poezia lui Octavian Goga, nu numai inflexiunile versului, ci chiar câteva vocabule-cheie fiind similare. SCRIERI: [Versuri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285983_a_287312]
-
care în transpunere liberă sună astfel: „Nu mai sunt bucurii pe la noi / Și ni s-a stins până și zâmbetul! E jale-n lumea noastră de la oi,/ Și e tristețe-n casele noastre!... În munți, prin văi, cântecul piere,/ și piere și prin sate... / și sunt de-acuma veri la rând,/ de când doar plâns și dor se-aud...”. Se percep aici ecouri din poezia lui Octavian Goga, nu numai inflexiunile versului, ci chiar câteva vocabule-cheie fiind similare. SCRIERI: [Versuri], în Tache
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285983_a_287312]