5,832 matches
-
era Prodan, cu tricoul legat peste nas și gură, cu suflătoarea lui ca o mitralieră, îndreptată spre-nainte, alerga spre frații Frunză, am văzut că are baioneta prinsă de capătul celui mai lung tub Bergmann, am crezut că o s-o înfigă în spatele lui Remus, dar în loc de asta Prodan s-a aruncat pe-o parte, punându-i piedică lui Remus care a căzut, Romulus a căzut și el de pe spatele lui Remus, rostogolindu-se în grâu, iar eu mi-am dus mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
de salivă neagră i se prelingea din gură, și atunci taică-su a mai ridicat o dată mâna, iar Prodan a făcut un pas înapoi și i-a cerut iertare, se vedea că acuși-acuși leșină, baioneta îi scăpase jos și se înfipsese în pământ, la picioarele lui, uitându-mă mai bine, am văzut că lama era plină de sânge, a văzut pesemne și tatăl lui Prodan, căci s-a aplecat, a smuls-o din pământ, a șters-o de una din mânecile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
vrea și el să stea puțin acolo, sub umbrelă, așa cum obișnuia și taică-su să stea, apoi să ne apucăm să scoatem lucrurile din baracă, să vadă el ce i-a lăsat bătrânul moștenire. Ne-a fost destul de greu să înfigem umbrela în pământul argilos, iar când am reușit, n-am putut s-o fixăm să stea deschisă, s-a tot strâns de vreo trei ori, la care unul dintre câini s-a ridicat pe labele dinapoi, începând să latre gros
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
bucăți mari de lemne. Caporalul a scos de sub baracă un ceaun înnegrit de funingine, a turnat în el vreo doi litri de apă din găleată, aruncând restul pe jos, apoi a răsturnat găleata, a scos din buzunar un briceag, a înfipt de vreo trei ori lama cuțitului în fundul găleții, a umplut găleata pe jumătate cu mangal, a așezat-o peste gura borcanului și a umplut-o cu spirt verde, prin găurile de pe fundul găleții a început să picure încet spirtul filtrat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
că n-am îndrăznit s-o contrazic, așa c-am scos binișor farfuriile și lingurițele și le-am aranjat, una punând-o în fața copilului și una în dreptul locului meu de la masă, unde m-am așezat pe urmă, în timp ce mama a înfipt o lumânare în vârful tunelului, acolo unde era scrisă, cu ciocolată, cifra doisprezece, și a aprins-o, spunând că, de fapt și de drept, ar trebui să fie douăsprezece lumânări, dar că acum, simbolic, ajunge și una, iar eu am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pună el cu botu’ pe labe, să se-nvețe minte. Și cum stătea acolo și striga, fața-i ciupită de vărsat semăna cu o lavă de ceară galbenă, bolborositoare, era mai mult straniu decât înspăimântător, ei, și atunci Csákány a înfipt țeava de fier în pământ, ca pe-o lance, și le-a spus să-ndrăznească numai să se-apropie, că au și luat-o pe coajă, să bage bine la țeastă, el nu-i fitecine, a-nvățat să se bată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
metri jumate, am vrut să sar și eu, dar Csákány mi-a spus s-o iau mai bine pe trepte, cât sunt de tolomac, mă mai lovesc, și atunci, uitându-mă în jos, am observat niște bare de mașină ruginite, înfipte în peretele șanțului, în felul unor trepte pe care se putea coborî cu ușurință. Am și coborât, Csákány a aruncat țeava și barosul peste o grămadă de unelte ruginite, apoi a luat o stropitoare de tinichea, s-a dus la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
am mai zis nimic, am rămas stând acolo, cu sticla spartă în mână, uitându-mă la o inariță verde prin ciorapul de nylon întins peste o rachetă de tenis, care-i închidea adăpostul, se ținea cu gheruțele de o cracă înfiptă în perete, și picioarele îi erau complet verzi și foarte-foarte subțiri, și atunci Csákány mi-a luat sticla din mână, spunându-mi că acum și-au primit porția de apă, acum să mergem, să ne așezăm, că atâta vreme cât stăm prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
să frământe bulgărele, murmurând un fel de incantație, din care prindeam doar câte-o vorbă, modelând din noroi o siluetă de formă umană. Era asemenea păpușilor de cârpă, cu mâini și picioare abia schițate, când a fost gata, i-a înfipt în spate aripile de pasăre, preschimbând-o într-un înger de noroi, hidos, s-a dus pe urmă la peretele din spate, a scos dintr-o ladă de unelte o lanternă și o oglindă mică pentru bărbierit, a așezat pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
și, la apropierea grifonului, îi dădu o lovitură prin cre i-a retezat una din apripi. Dar căzând, monstrul îl încleștă în ghearele-i lungi și ascuțite ca niște pumnale, străpungându-i platoșa și zalele; atunci Rolando i-a mai înfipt o dată sabia în trup, cu furia deznădejdei și aceasta a fost lovitura de grație. Rinaldo a intrat apoi în peștreă unde a găsit calul minune, cu frâul și șeaua pusă. Animalul era negru ca noaptea cu excepția unei stele în frunte
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
urmă și a încercat ,de mai multe ori s-o apuce de rochie, fără a izbuti însă. Dar în cele din urmă, pe când ea întoarse, pentru o clipă capul spre a privi îndărăt, el profită de ocazie și i-a înfipt mâna în ciuf. Cât ai clipi din ochi furtuna a încetat, cerul s-a înseninat, iar Părerea de Rău s-a întors în peștera ei. Roland, după această ispravă, a cerut Morganei cheile temniței, iar zâna , făcând acum o mutră
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
că atingea pământul, plin cu negri, s-a năpustit dintr-o stradelă laterală și a trecut în viteză chiar prin fața noastră. Ne-am înclinat brusc și-am intrat în bordură sau într-o groapă din asfalt. Capul mi s-a înfipt în plafonul mașinii în mijlocul unui zgomot infernal ca de armă automată. Era exact ce-mi lipsea, zău așa. Și-așa capul, fața, spatele și inima mă dureau deja mai tot timpul, și în continuare mă simțeam amețit, înnebunit și leșinat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
s-a părut numai. — Cum? am exclamat eu. O sută de băieți? Dar nici nu-i prea mult. Am putea s-o facem. Dacă am avea pușcoaie ca lumea, am putea. — Pușcoaie? — Exact. Calibrul cincizeci și șase. Automate. Mi-am înfipt spatele în speteaza scaunului, masându-mi tâmplele. Îmi pierdusem două ore la Biroul de Imigrări. Sunt un adevărat antitalent când e vorba de cozi. Doar știți cum e. Ho, ho, ho, îmi spun, eu, în timp ce-mi croiesc triumfal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
să mă opresc. Cred că mai bine m-aș lăsa cât de curând... Chiar când mă apropiasem de el, negrul a trântit telefonul în furcă și, cu o mișcare bruscă, s-a rostogolit spre mine. Apoi, bărbia i s-a înfipt în piept și a lovit iar metalul, de data asta fără vlagă. Timpul și căldura au izbucnit dintr-odată. Fielding Goodney mă aștepta deja la Dimmesdale Room. Era puțin trecut de șase. Cocoțat printre scaunele înalte, cam în dezordine, stătea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
simte mirosul - speram că nu vede șiroaiele de sudoare care îmi brăzdau fața ca un abur fierbinte. În timp ce îmi ocupam locul în teren, mi-am ridicat privirea spre asistența aflată în acvariul de sus. Zâmbea. Primul meu serviciu s-a înfipt în fileu, la doar câțiva centimetri de pământ. Al doilea serviciu a fost o frumusețe, dar Fielding mi l-a făcut praf chiar când mingea plutea încă în aer, aplecându-se pe spate, înainte de a-și fi lansat toată forța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
pentru sexul opus. Între timp îngrijitorii își fac rondul zornăindu-și săculeții cu bani. Pentru început, am servit o porție de sado-masochism în cabina 4A. Au pus gagica pe spate, au strâns-o ca pe un burduf și i-au înfipt o bâtă de baseball în spatele genunchilor îndoiți. Apoi au supus-o unor șocuri electrice. Părea foarte real. Era real? Vedeai linia șerpuitoare a fulgerului alb, în timp ce fata urla și se zbătea cu adevărat. M-am roit înainte de a-i fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cravata și ridicându-mi capul. Tăticu, era al dracului de cald și întuneric acolo. Spinările arcuite ale femeilor și privirile atente ale bărbaților care le însoțeau ajungeau până lângă bar... M-am împiedicat de piciorul unui scaun și m-am înfipt vijelios cu fața într-o coloană, după care am orbecăit până când l-am zărit pe amicul Fielding în celălalt capăt al sălii. Îmbrăcat cu un smoching alb, își topea șoaptele în boarea ce plutea în jurul unei fete miraculos de frumoase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
mărunt oștean din armata banilor, un mercenar, un aventurier. Unul ca el nu te zvânta în bătaie. Te ciuruia. Te ciuruia pentru bani. Sunteți nițel cam în afara legii, i-am spus eu. Nu ești decât un mardeiaș. Roiu’. Grăsanul își înfipse bărbia în piept și se răsuci pe călcâie. O clipă mi l-am imaginat la volanul mașinii lui, stacojiu și cu răsuflarea tăiată, gândindu-se cum să iasă basma curată. După care scuipă pe jos și se uită chiorâș la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
l-am însoțit pe Fielding la un mic dejun de afaceri, pentru niște discuții preliminare cu trei bogătani, într-un apartament rezervat la un hotel de cinci stele din Sotton Place. La jumătatea expunerii mele, tirbușonul greții mi s-a înfipt în gât. I-am dat drumul în closetul învecinat, mare și cu o acustică splendidă: sonetul asemănător unui hipopotam care explodează s-a revărsat prin ușa deschisă într-o cuadrofonie perfectă (așa cum a explicat Fielding mai târziu). Când am revenit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
Ceea ce am și făcut. — Ce ai făcut? — I-am dat în judecată. Am sunat la Curtis & Curtis și l-am prins pe domnul Benson acasă. După zece minute intru eu în bucătărie - acolo, un pakistanez întins pe spate cu limba înfiptă-n pâlnie. Fără taxe. Fără dureri de cap. E super. De-acum încolo numai așa o să fac. Duc motorul la un service. Patru sutare. Și atunci, ce-am făcut? — I-ai dat în judecată. — I-am dat în judecată. Chiar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
noi ezităm și rămânem tăcuți câteva secunde, murmurând încruntați deasupra ciudatelor tipărituri. Ora patru. Linex și Self se leagănă în lumina orbitoare în fața pisoarului subteran. Am auzit zăngănitul fermoarului de un metru al lui Terry, apoi zornăitul jetului care se înfigea în peretele faianțat. Și așa începe o nouă zi, ca atâtea altele, cu o pișare bună. — Ua, făcu Terry străbătut de un fior. — Ce-ți mai face ștrumeleagu’? Se uită în jos. Încă verde, spuse cu vocea lui pițigăiată, imaterială
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
care Fielding fusese condus imediat, cu slugărnicie. Fielding își ridică privirea. Făcu o pauză. — Antonio Pisello, spuse el. Tony Cazzo - din Staten Island Acum cinci ani a fost împușcat în inimă. Știi ce l-a salvat? întrebă el în timp ce își înfipse degetul mare, lung și drept, în șold. Cărțile de credit - strânse într-un pachet cu o bandă. A fost unul din băieții răi, dar acum s-a cumințit și face totul legal. — Și fata? — Willa Glueck. Deșteaptă doamnă. O curvă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
astea - există cu adevărat? — Desigur. Dar nu sunt multe, nu pentru mult timp și nu se mai fac. Fielding (am remarcat eu) își tăia carnea de vițel în mod normal, după care lua furculița în mâna dreaptă pentru a o înfige în carne. Haide, moșule, fii realist. Dacă din așa ceva se pot scoate bani, trebuie încercat... Fetele erau niște vagaboande. — Ai văzut vreodată așa ceva? — Îți dai seama ce mă întrebi? Mă întrebi dacă sunt complice la o crimă de gradul întâi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
ea era și un program TV. — Ce mai face Barry? — A, okay. — Ai văzut ce pipiță are? Cică o să se însoare cu ea. Zilele trecute iar s-a dat la mine. Nu e adevărat Ce s-a-ntâmplat? — Și-a înfipt capul sub rochia mea. — Cum? — Am crezut că glumește până când a încercat să-mi tragă chiloții cu dinții. — Iisuse. — Mă doftoricești? — Hă? — Îmi faci tratament? Mi-am învinețit partea dinăuntru a pulpei. Vrei să te uiți, te rog? Un magnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
adus-o în poziția de drepți, am gonit până acasă și am abandonat Fiasco-ul în mijlocul străzii. Sunt deja un adevărat vrăjitor al halelii și băuturii, al licorilor fermecate și al descântecelor pentru sex. Selina intră în dormitor cu bărbia înfiptă în piept. O întâmpin cu un râgâit măreț și fierbinte chiar când mai slobod băierile burții. Am luat teancul de scrisori de pe măsuța de serviciu și am început cu una de la sfârșit: plicul care conține extrasul meu de cont lunar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]