8,610 matches
-
și ca număr, și ca relevanță în fața celor întâmplate sub ochii altora, mai norocoși. Și totuși rămâne certitudinea că orice încercare aduce, dacă nu semnificativul, atunci sigur diversitatea amănuntului. Primul lucru care ne-a atras atenția la cursuri a fost ținuta impecabilă: poziția plină de distincție a corpului, gesticulația reținută care puncta ireproșabil esențialul. Studentă în anul I fiind, mi se părea că, în sfârșit, cronicarii vorbesc și pe limba mea, că ariditatea faptului istoric capătă culoare și relief, că limba
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
modelare umană în medievalitatea românească, Junimea, 2000, p. 29 41. 43 Elvira Sorohan, Geneza personajului istoric, în vol. cit., p. 139-171. 44 Nu ne vom referi pe parcursul acestor pagini la poezia românească a vremii care, prin atitudini poetice de înaltă ținută artistică, prin nuclee metaforice memorabile, înglobează programatic secvențe de istorie națională. 45 De exemplu, se consideră de multe ori că exotismul anulează caracterul de roman istoric al lui Salammbô (aceste considerații au la originea lor afirmațiile lui Gustave Lanson din
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
fixează schema corporală în liniile identității de sex, apare ca extrem de frecventă și prezentă preocuparea puberilor pentru propria înfățișare. Sunt practici școlare care țin cont de această necesitate și acordă timp elevilor pentru a se îngriji și a-și aranja ținuta înaintea activităților. Altfel, o vor face pe ascuns în timpul orelor. Deși în general perioada nu ridică probleme deosebite de sănătate, dieta și somnul acestor copii sunt necorespunzătoare. Nu de puține ori, responsabil de acest fapt este programul școlar și încărcătura
Motivația învățării școlare by Mioara Vasilachi, Maria Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Science/1756_a_92285]
-
romanul Dor nebun de Ludovic Dauș. Alte câteva proze, o traducere din N.V. Gogol de Em. Grigorovitza, câteva însemnări la rubrica „Din toată lumea”, un firav sector critic fac sumarul unei publicații care, dacă ar fi continuat, ar fi dovedit probabil ținută și calitate. V.T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287532_a_288861]
-
și la ziarul Deșteptarea din Cernăuți. A semnat și cu pseudonime: Argus, Amsis, Augural, Alma, Brutus, Catos, Coriolan, Mucenicul ș.a. A scris cu ironie și fantezie, cu umor, sarcasm și causticitate, alteori aluziv, parodiind tonurile, anecdotic, un foileton literarpolitic de ținută intelectuală. * Gazeta Bucovinei Gazeta Bucovinei apare duminică 7 decembrie 1924 la Cernăuți, după cum spune Dreptatea nr.580 din 14 decembrie, care comentează: „Se spune că aparține partidului național de sub șefia dlui Maniu, fără a face cunoscut publicului bucovinean principiile sănătoase
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
și cărți” la care semnează: Mircea Manoliu, E. Ar. Zaharia, Octav Viziteu, Octav Nandriș, Dim. Bolboacă, George Ionașcu, Dutz Lazăr, Orest Horia Pașcanu, Const. Virgil Gheorghiu, Zamfir P. Corbea, Jean Pascal, versuri și proză, dînd ziarului o tentă literară de ținută. Iată ultima strofă din poezia „Anii” de Octav Nandriș... „Pe o cruce / Și-un mormânt / Saștern, / Nepăsători / În etern, / Anii. Pornind de la spusele lui Panait Istrati că „poetul, scriitorul este predestinat să fie un veșnic înșelat” pentru că „Îl înșeală viața
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
este frăgezimea”... (C. Stelian în „Evenimentul zilei”, 12 aprilie,1942) ...”Liceul ortodox de fete „Elena Doamna” aduce prin publicația trimestrială Elena Doamna o plăcută surpriză. La al doilea număr și-a croit un drum durabil în manifestările literare din Bucovina. Ținuta tehnică ireproșabilă, conținutul variat și bine selecționat, ne îndreptățește să-i aducem binemeritate elogii...” (C. Bivolaru, ziarul Bucovina, 20 aprilie, 1942). * Anuarul Societății „Armonia”, al 51-lea an: 19311932, Cernăuți, 1933, apărea la Institutul de Arte grafice „Glasul Bucovinei”. Din
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
greaca, germana și rusa). În 1900 a fost numit docent la Catedra pentru care sa specializat, iar în 1903, profesor extraordinar și în 1906 profesor ordinar (titular). În 1932 profesor onorariu. Este autorul a numeroase lucrări de specialitate, de înaltă ținută științifică și doctrinară. La înmormântarea sa a vorbit profesorul universitar de la facultatea de teologie din București, scriitorul Gala Galaction. * Nicolae Popescu - Prahova s-a născut la 25 martie 1886 în comuna Tătărăni, județul Prahova, ca al patrulea copil al preotului
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Sus - Laura păstoriți de părintele paroh M. Tănăsescu, distribuiau 150 de exemplare „care ajungeau de la un enoriaș la altul”... În 1940, Credința, revistă religioasă-culturală a Mitropoliei Bucovinei, cu G. Antonescu redactor șef și preotul P. Birău la Administrație, își păstrează ținuta păstorească, dar, parcă din premoniție, citim și avertismentul: „Fii gata, Române”, semnat de Vasile Militaru: „Fii gata, Române, să-ți aperi hotarul Moșia străbună, fii gata să-ți aperi!... Vrăjmașului țării, de-i scapără-amnarul - Spre pieptu-i, fii gata, din flintă
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
înființare, numerele 4-6, pentru lunile iuliedecembrie 1940, apar la București. Revista FătFrumos nr.1 pe ianuarie și februarie 1941, numărînchinat semicentenarului marelui pictor Epaminonda-Bucevschi, a apărut în două coli de tipar, cu patru ilustrații și-n aceeași sobră și vioaie ținută publicistică, scriau ziarele. * Din august 1941-iunie 1944, se pare că șia mutat sediul la Râmnicul Vâlcea (nr.2-6/1944 apărea precis la Râmnicul Vâlcea). * ...” Ne-a pricinuit mare bucurie noua revistă de literatură și folclor a dlui Leca Morariu, intitulată
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Neculai Tăutu ș.a. Acțiunile organizatorice și de cultură ale revistei Orizont erau descrise pe larg și cu obiectivitate. Ilustrată și lucrată tipografic cu gust, chiar dacă era de dimensiuni reduse și în puține pagini (6), Orizont se prezenta cititorilor într-o ținută aleasă, deși își schimbase destul de des sediul. Era înregistrată la Tribunalul Cernăuți sub nr.2 din 20 februarie 1939. * A ființat până în martie 1940. Folosea tipografia „Șteiner”, Cernăuți. Apoi de la numărul 2/iulie 1939 - Tipografia „Credința ortodoxă”, Cernăuți. De la nr.
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
George Antonescu, Voevidca George, Vitencu Dragoș, Vicol Dragoș, Tăutu Neculai, Marian Liviu, Lianu Teofil, Loghin D., Pătrăuceanu George, Popovici Sebastian, Plop Teodor ș.a. Revista Bucovinei a apărut lună de lună, avea 480 de pagini în anul 1942. O publicație de ținută, bine dozată, agreabilă la citit, realizată impecabil și din punct de vedere tipografic la Tipografia „Mitropolitul Silvestru”, Cernăuți, Piața Unirii nr.3. Ilustrațiile bine alese, puse la locuri potrivite în corpul revistei, nelipsită rubrica „Primite la redacție” (ziare și reviste
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
elevelor liceului să cultive, să dezvolte și săși afirme inițierea în domeniul publicisticii... cu toate că publicarea unei reviste este atât de anevoioasă.” - scrie în Cuvânt introductiv E. Tarangul, directoarea liceului. Primită drept o luminiță care, cu entuziasmul și talentul elevelor, trebuia ținută aprinsă, să crească și să încălzească sufletele și inimile, elevele au reușit să o folosească, împărtășind în frumosul grai românesc gândurile și sentimentele lor deschise, curate și sincere, cu bucurie netulburată, cititorilor. Mai ales că primul număr nu-și anunță
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Ilie Dăianu. C.p., care apare în condiții grafice excelente, dezvoltă un puternic segment iconografic, reprezentând astfel o sursă importantă pentru imaginile fotografice ale unor oameni de seamă ai timpului. De altminteri, conform intenției de a apărea duminica, revista își păstrează ținuta festivă, de sărbătoare. V.T.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286574_a_287903]
-
subsol. Cu o aspirație nemărturisită spre măreție și soliditate - trădată, poate, de fascinația pentru Homer, Cervantes sau Goethe -, cu ambiția atingerii totalității, personajul-autor rămâne însă închis în lumea meschină a provizoriului și a precarității, surprinsă fugitiv și fragmentar. Deși de ținută „călinesciană” și adăpostită de jurnal, opera lui Ț., îngăduind cititorului să asiste nemijlocit la transformarea insului obișnuit în scriitor, o întâlnește pe aceea a prozatorilor din ultimul val al modernității, cei care fac ca romanul să nu fie predeterminat, ci
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290226_a_291555]
-
că primăvara, gen Cântarea României, în care defilau detașamente de la toate liceele, era la nivel de liceu [...]. Asta consta în nu știu ce [fel] de probe, gen, cât de frumos băteai pasul de defilare, cât de frumos cântai, cât de frumos arătai, ținuta, alinierea", ceea ce pentru profesori era important (P.O.N.); "ne îmbrăcau în diferite culori, făceam fel de fel de formațiuni din astea care se vedeau numai de sus [...]. Ne ducea pe stadion, pentru repetiții [...]. O dată a venit Ceaușescu [...] știu că
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
prime serii a Drepturilor omului, redactorii ziarului, redeveniți șomeri, și-au căutat fiecare câte un loc de muncă, de preferință în presă. C.C. Bacalbașa și-a găsit o slujbă de redactor la foaia con servatoare Epoca, și ea de înaltă ținută jurnalistică, apărută curând (noiembrie 1885), unde combativul om politic Nicolae Filipescu i-a încredințat o rubrică trisăptămânală, „Cronica glumeață“, pe care junele gazetar o va semna cu pseudonimul Radu Țandără. Un an mai târziu însă, la recoman darea amicului său
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
democrat care m-am raliat acestui partid“, adăugând că sem nându-și articolul și-a luat personal toată răspunderea pentru ideile pe care le exprimă, fără a angaja astfel partidul în slujba căruia își pusese pana de ziarist profesionist cu o ținută verticală: „Iscălitura proprie în semnează că orice solidaritate între autor și ziar dispare, dar că partidul este atât de to lerant, încât dă voie ca membrii săi să răsufle câteodată, dacă au de expus păreri independente.“13 Și Bacalbașa a
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
director al Teatrului Național, Ion C. Bacalbașa murise în timpul ocupației Bucureștilor, în 1918) își în cheia existența la venerabila vârstă de aproape 79 de ani, înscriindu-și numele pentru totdeauna în istoria - încă nescrisă - a presei românești moderne, de certă ținută europeană. Cuvintele pe care Nicolae Titulescu, în anii aceia ministru de Externe al României, le-a transmis redacției Universului cu prilejul morții lui Bacalbașa, îi relevă acestuia meritele reale și nu putem să nu le amintim aici, în încheierea acestor
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
al societății românești. Junimiștii au fost, așa cum au demonstrat convingător Vladimir Streinu și apoi Z. Ornea, o grupare centristă oscilând între liberali și conservatori, apropiată, până la sfârșit, din punct de vedere organizatoric, de aceștia din urmă, cărora le-au împrumutat ținuta ideologică a unui program mai realist. În cartea sa Bacalbașa se referă de mai multe ori la junimiști ca la un factor modernizator al Partidului Conservator, amenințat de anchiloză si decrepitudine (la sfârșitul secolului al XIX lea, precizează acesta, „junimiștii
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
ceva este vechi, apoi nouă este dinastia și veche Ro mânia și aspirațiunile ei vechi de 15 sau 17 secole!“ (ROM., an. XV, 1-2 februarie 1871, p. 1). Dincolo de exprimarea acestor nemulțumiri nu foarte întemeiate, trebuie să remarcăm astăzi înalta ținută morală a tânărului principe Carol, care, neuitând, cum era firesc, originea sa germană, încerca cu sinceritate să înțeleagă și să se integreze în viața noii sale patrii, atât de puțin primitoare, deocamdată. curentul francofil Curentul contra domnitorului era hrănit și
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
îi încredințase, în acest an, organizarea aprovizionării armatei române. 141. Cel dintâi număr al cotidianului România liberă a apărut la 15/27 mai 1877, din inițiativa lui D.A. Laurian, prim redactor fiind, la înființare, Ștefan C. Michăilescu. Jurnalul, de bună ținută intelectuală, s-a manifestat ca independent la început, devenind apoi, după 1881, organul de presă al grupului junimist. 142. L’Orient, „journal quotidien“ a apărut la 2/14 iunie 1877, Al. Ciurcu fiind „gerant“; odată cu numărul datat 19/31 iulie
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
pp. 1-2.) Pagina 244 * În Adevărul era reprodusă și o fotografie urmată de explicația: Iată aici un clișeu reprezentând patru ofițeri din garda națională. Iată-i cu uniformele epocii, cu figurile încadrate în favoriții ce se purtau atunci și cu ținută foarte burgheză, întrucât toți acești ofițeri nu erau militari de carieră, ci numai niște modești comercianți, proprietari, funcționari etc. aleși prin votul oamenilor din trupă. În fotografia ce reproducem aici figurează și un politician liberal, șef de coloare în coloarea
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
p. 15). 28. Ziarul România liberă a apărut, la început, ca organ de presă al lui Mihail Kogălniceanu, devenind curând, după 1881, oficios junimist. Era, cum am mai menționat în notele subliniare precedente, unul dintre jurnalele politice de o remarcabilă ținută intelectuală, poate cel mai bun din epocă. Dintre scriitorii citați de Bacalbașa, numai Delavrancea a debutat aici (cu poezia patriotică: Stanțe... la 9/21 iunie 1877), dar atât el, cât și Cu intrarea în război a României cabinetul fu remaniat
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
al tendinței semnalate, iar, prin bogăția și valoarea informațiilor puse în circuitul științific, și un impuls spre aprofundarea studiilor de specialitate în viitor. Efortul și rezultatele autorului se dovedesc întrutotul remarcabile, volumul de față reprezentând, indiscutabil, o contribuție științifică de ținută, rod al unor investigații sistematice și profunde, de durată și de preferință. Precizând aceasta, am în vedere faptul că autorul - abordând pe linia cercetărilor promovate de acad. Florin Constantiniu, Mihai Pelin, Cristian Troncotă, Florin Pintilie, Horia Brestoiu, V. F. Dobrinescu, Florian
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]