6,425 matches
-
palidei gravitații artificiale date de navă, încât cer stăruitor, odată cu întoarcerea la bază, să li se dea imediat o altă misiune, în cine știe ce colțișor neexplorat. Bieții oameni își închipuie că readaptarea la gravitația și viața socială terestră ar fi un chin insuportabil. Sunt încăpățânați și speră - ba chiar se roagă - să primească un moment magic, care să spele toate zilele cenușii ale carierei lor și să-i transforme peste noapte în eroi. Din păcate momentele de glorie nu se ivesc și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
doctorului Baum a tremurat.ș...ț” RESURSE UMANE Cât de tare își dorea Elena să se inventeze un aparat prin care să deosebești agresorul de amic, monstrul de prieten, prădătorul de aliat! În viața ei nu numai că trecuse prin chinurile unei dislexii juvenile, ale unui accident grav la șold și ale unei interminabile reconstrucții dentare; se născuse însă urâtă, bondoacă, cu un păr slinos și o căutătură sașie, adică exact cu o figură pe care nici o fată nu dorește s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
un pled ros, plescăind din buze după fiecare deschidere a gurii; o culegere de probleme, o foaie și un pix, într-o parte a patului; în cealaltă, o revistă electronică din celuloid laminat: MATHeMATA. De ce îl supunea maică-sa la chinul ăsta în fiecare săptămână, zău dacă înțelegea. Dar se obișnuise pe undeva cu întreg ritualul și învățase să se gândească la cu totul alte lucruri atunci când bunicul, fostul profesor Păvălache, îl muștruluia sau îi spunea povestea din fiecare săptămână. Bunicul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
a-și permite cu tine aceeași atitudine, împru-mutînd-o de la tine. Când un bărbat pasionat face curte unei femei, el are aerul umilit, pentru că atunci el îngenunche înaintea sclavei și pentru că atunci el îi propune maternitatea, adică un șir lung de chinuri și un eventual asasinat. În infinitul timpului și al spațiului, ne-am întîlnit în aceeași nebuloasă, în același sistem solar, în aceeași planetă, în același secol, în aceeași generație, în aceeași țară, în același loc, sub același acoperământ, și totuși
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
E divertisant, e comic, e hilariant. Bărbații au infinit mai puțin dispreț pentru fricoși decât femeile, pentru că bărbaților curajul masculin nu le făgăduiește nici o felicitate. Când te gândești că cele mai sublime strigăte ale poeziei sunt exprimarea ritmată a chinurilor provocate de o celulă, e râvna ei nesatisfăcută de a se întîlni cu o anumită altă celulă, nu poți să nu admiri fantastica feerie clădită de sufletul omenesc pe instinctul cel "atît de van". În deosebire de geniile artistice, care
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
ar trebui să nu umble. Dacă ar fi logicăîn rezerva ei, ar trebui nici să respire! Ar trebui să se suprime. 11. De ce femeile n-au gelozie retrospectivă? Pentru că la ele e senzația principală, nu forma și deci imaginația (adică chinul grozav al obsesiei imaginațiilor precise și odioase). 12. Unele femei iubesc mai mult bărbatul ori amantul, altele mai mult copiii. Tot așa și scriitorii: unii mai mult operele scrise, alții mai mult opera plănuită. 13. Există imagine mai încîntătoare undeva
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
iveală din fundul sufletului atâta noroi ca amorul, acest "egoisme a deux" care, în realitate e sentimentul cel mai egoist și încă, din nefericire, cel mai complicat, atât de complicat, încît stârnește în om durerea vanității, a sentimentului care provoacă chinurile cele mai mari. Un "nefericit în amor" trebuie să aibă un suflet prea distins, ca să nu devină un om cu totul vulgar și injurios. 9. Sublimul vieții nu se-mpacă cu renunțarea la propria-ți in-dividualitate și cine are o
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
rănești mereu pe noi, dar numai prin aceasta tu ne aduci aminte de rănile pe care noi, mai ales, le-am pricinuit. Și după cum gândul morții prietenilor face mai ușor ca să ne împlinim datoriile către ei și ne scutește de chinurile conștiinței, tot astfel moartea ia cu dânsa, din nenorocire, când în adevăr vine, o parte din lume cu violența ei teribilă. 5. Este o experiență obișnuită că numai după ce prietenii nesunt luați îi prețuim. Dar dacă moartea lor are acest
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
câțiva ani de suferințe. "Ferice de morți, că nu mai simt dureri", a încheiat ea povestirea și prevederile triste. " Prostie!" a subliniat Haim Duvid și a dovedit, cui răceala intelectualului care urmărește adevărul, că "tată" n-a scăpat de nici un chin. Argumentarea lui Haim Duvid era, în fond și-n expresie, aproximativ aceasta: "A scăpa de chinuri înseamnă că simți că nu te mai doare. Tată nu simte că a scăpat de chinuri. Tată nu-i nici fericit, nici nefericit, pentru că
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
și prevederile triste. " Prostie!" a subliniat Haim Duvid și a dovedit, cui răceala intelectualului care urmărește adevărul, că "tată" n-a scăpat de nici un chin. Argumentarea lui Haim Duvid era, în fond și-n expresie, aproximativ aceasta: "A scăpa de chinuri înseamnă că simți că nu te mai doare. Tată nu simte că a scăpat de chinuri. Tată nu-i nici fericit, nici nefericit, pentru că acu nu-i nimic. Cel care nu simte chinuri e cadaverul tatei. Mai degrabă poți să
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
adevărul, că "tată" n-a scăpat de nici un chin. Argumentarea lui Haim Duvid era, în fond și-n expresie, aproximativ aceasta: "A scăpa de chinuri înseamnă că simți că nu te mai doare. Tată nu simte că a scăpat de chinuri. Tată nu-i nici fericit, nici nefericit, pentru că acu nu-i nimic. Cel care nu simte chinuri e cadaverul tatei. Mai degrabă poți să zici despre un lemn că nu simte chinuri, pentru că lemn este. A spune orice lucru despre
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
-n expresie, aproximativ aceasta: "A scăpa de chinuri înseamnă că simți că nu te mai doare. Tată nu simte că a scăpat de chinuri. Tată nu-i nici fericit, nici nefericit, pentru că acu nu-i nimic. Cel care nu simte chinuri e cadaverul tatei. Mai degrabă poți să zici despre un lemn că nu simte chinuri, pentru că lemn este. A spune orice lucru despre om care a murit este prostie mare." Doamna Sabina Duvid, neînțelegînd nimic, a combătut totul. Dar Haim
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
doare. Tată nu simte că a scăpat de chinuri. Tată nu-i nici fericit, nici nefericit, pentru că acu nu-i nimic. Cel care nu simte chinuri e cadaverul tatei. Mai degrabă poți să zici despre un lemn că nu simte chinuri, pentru că lemn este. A spune orice lucru despre om care a murit este prostie mare." Doamna Sabina Duvid, neînțelegînd nimic, a combătut totul. Dar Haim Duvid avea dreptate: numele celui care a fost odată nu poate forma subiectul nici unei propoziții
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
a se opri. ... Dar scăderea temperaturii putea să indice curba normală a unei boli care abia începe!... Ideea asta îmi strecură în suflet o neliniște mai chinuitoare decât spaima, goală de idei, de la început. Se lumina de ziuă. Era frig. Chinul mă obosise. Se obosise și el. Căzusem într-un fel de atonie morală. Un vânt, de aici, din sat, al nostru, fără direcție hotărâtă, șoptea în frunzele copacilor. La șapte am fost chemat la Adela, care se deșteptase. Era palidă
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
nevoia de prosternare din ochii mei, și nici ea nesiguranța din ai ei. Muzica din parc cânta sfâșietor un cântec banal. Acum nu mai am absolut nimic de ascuns. E sigură că o ador și asistă (cu ce sentiment?) la chinul meu de a rezista. Poate mi-i recunoscătoare... Poate o ofensez... Voința mea e posibilă numai pentru că prezența ei mă ține cu ea și îmi paralizează imaginația despre ea, care se aprinde în absența ei, și mai ales aici acasă
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
despre cutare personaj se spune că a avut zece neveste, treizeci de copii și o sută de turme de vite), pe când a fi rămâne metafizic. Devenind fertilă în urma cunoașterii, femeia capătă calitatea de natură umană (fiind principalul "vinovat", va suporta chinurile facerii), în vreme ce bărbatului ce-și însămînțează ogorul și femeia îi revin chinurile muncii. De remarcat că Adam își numește de două ori partenera, fiind, în acest sens, și el creator. Prima dată, atunci când a fost creată: "Aceasta se va chema
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
copii și o sută de turme de vite), pe când a fi rămâne metafizic. Devenind fertilă în urma cunoașterii, femeia capătă calitatea de natură umană (fiind principalul "vinovat", va suporta chinurile facerii), în vreme ce bărbatului ce-și însămînțează ogorul și femeia îi revin chinurile muncii. De remarcat că Adam își numește de două ori partenera, fiind, în acest sens, și el creator. Prima dată, atunci când a fost creată: "Aceasta se va chema femeie, căci din bărbat a fost luată". A doua oară, după blestemul
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
imaginea obiectului pasiunii sale, făcând astfel din iubire condiția unică a Imaginarului. Evitând mereu să se destăinuie, să-și relateze în formă discursivă simțămintele, este el însuși în cele din urmă posedat de obiect, mărturisirea cu atâta grijă și atâta chin tăinuită, refulată, îi este smulsă, spre regretul tardiv al celui care a depășit momentul exploziei erotice: "m-am dat pradă mâinii ei mici", spune "am căzut ca o femeie isterică", mărturisește el inversiunea finală, dovedindu-se, după cum enunțase criticul în
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
în mod expansiv, energic, alții timorat, prudent, retractil. Omul în primul rând, crede gânditorul, nu este făuritorul destinului său. Nu trebuie să reproșăm abulicului Ibrăileanu o asemenea concepție, căci am păcătui prin incoerență filozofică. Un om care smulge victorii prin chin și zbucium, un om terorizat de boală nu va avea convingeri energetiste, deși va cocheta, va elogia această concepție. Nu e însă primul caz când între deziderat și intimitate ontică se află neconcordanțe. Și concepția sa poporanistă este împrumutată, nu
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
și în sufletotravă"; - "tensiunea nervilor, ajunsă până la rupere" (p. 104); "demența mea..." (p. 106); - "Cu sufletul dezechilibrat încă de atingerea mâinii Adelei..."( p.131); - "Ce dureros de femeie era cu rochia sfâșiată la poale și cu părulîn dezordine" (p. 134); "chinul meu de a rezista" (p. 148). Senzualitatea sa are o limită și o ciudățenie: nu se exprimă în prezența femeii iubite, cu o singură excepție, indiciu - aici - al unei iubiri cerebralizate, ea poate fi înțeleasă și ca o recuperare, interioară
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
de planton, pentru facultate. Atunci, în anii aceia grei, căci dragilor, am făcut armată grea, pe atunci se mai făcea și “căprăreală”, un fel de mari torturi la care eram supuși, fiind practic la cheremul gradaților, care-și răzbunau propriile chinuri îndurate în școala regimentară pe spinarea bieților recruți - măsurarea dormitorului cu bățul de chibrit, spălarea veceurilor de zeci de ori, chiar dacă erau curate ca în farmacie, șmotru pe săli și în dormitoare până-și vedeau gradații musteața în luciul parchetului
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
amintire, spre care nu ne mai puteam întoarce. Priveam în urmă cu regret, dar cu bucuria de a ne simți iarăși stăpâni pe noi, debusolați cumva, căci lipseau înjosirile și bădărăniile cu care ne obișnuisem în cei doi ani de chin. Pierdusem doi ani din viață, căci noi așa consideram că era. Aveam însă o viață în fața noastră, pentru a ne putea realiza idealurile care ne-au hrănit în tot timpul calvarului. Am mai stat o zi în București, căci m-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
-l izolezi, să-l arăți cu degetul, să-l huiduiești cu ipocrizie, să-i arăți fața în ziare și să i-o hulești la televizor, să-l bagi la închisoare, să-l schingiuiești, să-l electrocutezi, să-l omori în chinuri cumplite. Răul e aici, face parte din noi, se află în cea mai adâncă cută din suflet și stă acolo ca să fie anihilat, transformat, metabolizat, neutralizat ca un radical liber care se topește în dragostea pentru electronul antioxidantului sau purificat
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
engleză : „The soul should escape from the material realm through true understanding, and emphasizing personal knowledge of God“ (Corpus Hermeticus). Toate astea mi s-au părut atât de ciudate încât pentru o clipă am uitat și de vis, și de chinul meu. De ce toți studenții din poze sunt handicapați ? l-am întrebat pe Père Joseph când acesta a revenit în birou. — Pentru că eu sunt cel care se ocupă de ei, împreună cu asistenta socială. Cum, nu știai ? Eu am grijă să nu
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
aflat în față la recepție, apoi ne-am așezat în niște fotolii acoperite cu pleduri tradiționale, intens colorate. — O să crezi poate că sunt nebun, spuse Ivan, dar vreau să-ți fac o mărturisire... Pentru mine toată aventura asta e un chin. N-am venit aici de plăcere, ci de nevoie. — Aha. Voiam să evit să-l încurajez să intre în prea multe detalii despre viața sa personală, ca să am timp să mă gândesc pe îndelete la planul pentru a doua zi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]