5,032 matches
-
mai multe calități decît crede, dar numai succesul le pune În valoare.” (Marguerite Yourcenar) Însă, cum ne-am putea pune În situație de succes? Un răspuns la această Întrebare esențială ni-l dă G.B. Shaw: „Îmi place starea de continuă devenire, să am un țel față În față și nu Înapoi”. * „În arenele vieții nu există biruinți definitive.” (P. Emmanuel) Deoarece, pe de o parte: „SÎnt succese care te Înjosesc și Înfrîngeri care te Înalță” (N. Iorga), iar pe de altă
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
atît de limitele raționale ale personalității căreia Îi aparțin cît și de sensibilitatea, vanitățile și prejudecățile acesteia. De aceea, adevărul este În lumea umană, un adevăr relativ. Pentru a fi unul absolut, adevărul ar trebui nu numai să neglijeze mișcarea, devenirea, ci și să fie complet desubiectivizat, adică eliberat de orice contribuție a umanului. Într-o oarecare măsură, doar cunoașterea senzorială - care este directă, nemediată de sistemul personalității și de influențele culturale - poate satisface cerința unei cunoașteri obiective, neutre, imparțiale. Totuși
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
liniștită, singura care luminează. * „Primesc să fiu Învins de toți numai să fie soarta Învinsă de mine.” (L.A. Seneca) CÎnd ți-ai Înțeles destinul (adică propriile posibilități/capacități sufletești), de fapt l-ai Învins, deoarece astfel ți-ai prefigurat căile devenirii tale spirituale. „Noi știm ce sîntem, dar nu știm ce am putea deveni.” (W. shakesperae) Aceasta, pentru că efectele „Întîmplării”, ale neprevăzutului, nu le putem controla, oricît de prevăzători am fi. Iată un exemplu care poate avea nu numai o valoare
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
viață religioasă și morală. Educația prin exemplul viu este lucrarea cea mai importantă ce se poate face în formarea omului adevărat. învățătura creștină pune accent în educație pe dezvoltarea și desăvârșirea omului, care se răsfrânge în istoria valorilor și în devenirea societății. Pornind de la realitatea cerințelor firești ale copilului, în familie, mama este chemată și are datoria sfântă să aibă cel mai important rol în formarea lui. Cu toată hotărârea și dreptatea putem afirma: căminul este cea dintâi instituție de pregătire
RUGĂCIUNEA, CALE SPRE DESĂVÂRŞIRE ŞI MÂNTUIRE by Ion CÂRCIULEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91546_a_107349]
-
adevăr revista a publicat: dări de seamă, bilanțuri, informații și materiale despre „Rolul băncii populare în sat”; „Cooperativele de producție, consum și desfacere în comun”, 46 îndemnuri: „Ajută‐ te și Dumnezeu te va ajuta”, diferite scrisori către prieteni cooperatori în devenire, „Obștii de împroprietărire”, „Semănăturile de pe pământul expropriat”, „Cum se fac împrumuturile la banca populară”, „Conducerea băncii populare”, „ Asigurarea vitelor și recoltelor sătești”, „Greșeli în conducerea băncilor populare”, „Sfaturi pentru conducătorii băncilor - cum se păstrează și se lucrează în registrele băncii
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Gh. Barbu, redactor șef, O. Oprescu, redactor șef adjunct, Gh. Vrabie, redactor, V. Popa, tehnoredactor, ca o expresie a dorinței de a susține reînființarea județului Tutova, abuziv desființat în 1950. Din ziarul cu „număr nou” am reținut documentarele: „Tutova în devenire”, „Criterii care stau la baza reînființării județului Tutova” din care redăm unul din argum ente: „Municipiul Bârlad a fost permanent reședința ținutului și județului Tutova. Bârladul este al doilea or aș cu vechime din Moldova după Cetatea albă, fiind atestat
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Moldova după Cetatea albă, fiind atestat documentar încă din anul 1174. În prezent municipiul Bârlad se află pe primul loc ca număr de populație față de toate orașele care solicită a deveni reședință de județ.” 127 Ca obiective culturale care justifică devenirea Tutovei ca județ și a Bârladului capitală a acestuia sunt citate existența Teatrului „Victor Ion Popa” și a muzeului din l ocalitate. Nu se vorbește nimic despre tradiția culturală - prin publicistică a Bârladului. * Păreri tutovene Păreri tutovene reapare la 20
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
de cultură și literatură 195 „Ideea românească”. * Școala Bârlădeană Școala Bârlădeană din 1972 apare cu ocazia aniversării a 25 de ani a Republicii, culegere de texte ivite sub îngrijirea prof. C. Clisu, producții aparținând unor personalități de notorietate ori în devenire. Școala Bârlădeană - 1974 apărea prilejuită de sărbătorirea a 800 de ani de la prima atestare documentară a localității Bârlad, culegere apărută sub egida Comitetului sindicatului învățământ Bârlad, alcătuită și îngrijită de prof. Constantin Clisu. “Timp de 5 ani am redactat și
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Tanti Didica” nu și-a găsit locul în presa actuală de la Bârlad, ci la „Dacia literară” (nr.73/2007, când C.D. Zeletin prin tot ce scrie este modelul celor de unde provine în formarea și afirmarea actualilor și viitoarelor talente în devenire. Investiția în cultură, indiferent de termen, înseamnă țintire și obținerea unor beneficii, ca în orice domeniu, mai ales că e făcută din banii publici. Ca în orice domeniu, o investiție înseamnă o competiție - cerută de însăși interculturalitatea despre care pledează
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
Tutoveanu, tot așa să se întâmple și cu „Baaadul” care să formeze tutovenii de mâine. Dar, pentru aceasta investiția de la Bârlad trebuie să facă posibilă apariția în revista citată a lucrărilor localnicilor, a jurnaliștilor talentați, a cenacliștilor, a publiciștilor în devenire, a intelectualilor și a oricărui localnic mânuitor de condei și cuvinte. Bârlădenii au nevoie atât de revistă, dar și de oameni ai lor, gen Geo Dumitrescu la „Poșta redacției” a unei anumite reviste. * Bar-Kochba Bar - Kochba revistă național‐evreiască, apare
Mari personalităţi ale culturii române într-o istorie a presei bârlădene 1870 – 2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Science/1655_a_3098]
-
în „timpul trăit” de persoană. Punctul de plecare al oricărei tulburări psihice se situează acolo unde omul devine el însuși un eveniment interior, sau integrat timpului, ca desfășurare. Numai din această contemplare a timpului trăit, considerat ca un centru al devenirii ființei umane, se poate trage concluzia asupra esenței unei psihoze, în ale cărei simptome, oricât de variate ar fi acestea, se manifestă totdeauna aceeași transformare a evenimentelor desfășurate în scurgerea timpului. În interpretarea antropologică a bolilor psihice, V.E. von Gebsattel
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
Tellenbach pune problema „endon”-ului în care vede sursa și natura energiei psihice. H. Ey insistă asupra unei organizări dinamice care poartă în ea o putere de transformare și pe care o denumește „corpul psihic”, ființa esențială a timpului, a devenirii și a finitudinii persoanei. Din cele de mai sus se poate desprinde faptul că „anticipația” este procesul dinamic ce orientează direcția de evoluție viitoare a personalității, în raport cu potențialitățile acesteia. Orientarea anticipativă poate avea un caracter psihopatologic, constituind premiza organizării tablourilor
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
de o importanță deosebită pentru psihopatologie. În sensul acesta fiind considerată problema, sfera antropologiei psihopatologice se lărgește considerabil. Psihopatologia devine astfel o interpretare a fenomenelor patologice ale persoanei în interiorul cărora este inclusă semnificația acesteia, ca structură antropologică, dar și ca devenire ontologică. Medicina se interesează de cauze și efecte, urmărind ca prin mijloacele terapeutice de care dispune să suprime efectul cauzelor și să restabilească starea de sănătate. Psihopatologia urmărește ca dincolo de aspectele clinico-medicale să descopere sensurile umane ale suferinței raportate la
[Corola-publishinghouse/Science/2268_a_3593]
-
cei din jur. Îi place să fie solicitat pentru a îndeplini anumite sarcini în clasă. Psihomotricitate: coordonare motrică generală bună. Temperament: puternic exteriorizat, impulsiv, nestăpânit, inegal, iritabil,uneori agresiv, cu tendințe de dominare a altora (coleric). Trăsături de caracter în devenire: neîncredere în sine, nesiguranță, egoism. Aptitudini: inteligență corporalkinestezică, aptitudini pentru activitățile practice, educație fizică. Stilul de învățare: greoi, din cauza faptului că nu se poate concentra mult timp și se plictisește repede. Preferă activitățile practice și educația fizică. Este dezinteresat de
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
de cei din jur. Îi place să fie solicitat pentru a îndeplini anumite sarcini în clasă. Temperament: un copil sociabil, comunicativ. Închiderea în sine este cauzată de plecarea părinților în străinătate și de pierderea suportului afectiv. Trăsături de caracter în devenire: neîncredere în sine, nesiguranță. Aptitudini: inteligență corporalkinestezică, aptitudini pentru educație plastică. Stilul de învățare: greoi, din cauza faptului că nu se poate concentra mult timp și se plictisește repede. Este dezinteresată de activitățile din școală însă, cu toate acestea, bagajul informațional
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
Afectivitate: imatur emoțional; reacții emotive cu caracter exploziv (țipete, plâns, aruncarea caietelor); Psihomotricitate: coordonare motrică generală bună; Motivație: predominant extrinsecă; Temperament: puternic exteriorizat, impulsiv, nestăpânit, inegal, iritabil,uneori agresiv, cu tendințe de dominare a altora (coleric); Trăsături de caracter în devenire: egoism, nesiguranță, neglijență; Aptitudini: artistice (literare și specifice artelor plastice); Capacitatea de efort intelectual: medie. V. Observarea și înregistrarea datelor a. Dialog cu elevul Din discuțiile repetate purtate cu elevul B.D. reiese faptul că nu îi place la școală deoarece
Managementul problemelor de disciplină la şcolarii mici by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Science/1651_a_3071]
-
Mulțumesc d-nei prof. Adriana Senatore pentru sprijinul și încrederea acordate Introducere Prin genurile sale, literatura străbate frontiere, traversează teritorii interzise, dar mai ales circulă mereu și pretutindeni. Universul literar ocrotește viața și substanța formelor literare, urmărește procesul lor de devenire și observă confruntarea lor reciprocă. Este vorba, desigur, despre un univers care nu poate să nu reflecte și să nu resimtă evenimentele istoriei. Iată de ce această lucrare nu își propune să aducă o noutate în privința operei lui Caragiale; despre Caragiale
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
e comic (Caragialiana, Șerban Cioculescu, Editura Albatros, București, 2003, p. 174). Rică este un diminutiv de la Andrei. Cel puțin așa reiese dintr-o schiță făcută de Caragiale la Berlin, când după 20-25 de ani decide să urmărească mai departe, în devenirea lor, personajele din O noapte furtunoasă și O scrisoare pierdută. Piesa avea să se numească Titircă, Sotirescu & C ie. Titircă este Jupân Dumitrache, zis „Titircă Inimă-Rea“. Sotirescu este Chiriac; în vechea comedie îi lipsește numele de familie. Într-o altă
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
orice valoare practic-socială, orice eficiență artistică.“ Este subliniată ideea că opera caragialiană se impune ca o operă de comedie. N. Barbu trece la analiza comediilor lui Caragiale și începe cu O noapte furtunoasă. Personajele sunt văzute în procesul lor de devenire, de parvenire, în ascensiunea unei clase. Arhivar, „studinte în drept și publicist“, Venturiano are toate atributele care vor face din el un Cațavencu, și încă un Cațavencu pe deplin triumfător. În Conul Leonida față cu reacțiunea, Barbu observă că scriitorul
Lumea politică pe scena lui I. L. Caragiale by Corina Baraboi () [Corola-publishinghouse/Science/1677_a_3045]
-
arată că se întîmplă ceva în general, ci că se întîmplă în legătură cu ceva (cu numele), care stă de fapt la baza comunicării, fiindcă verbul este într-adevăr cel care face posibilă comunicarea, o transmitere a cunoașterii sau o cunoaștere în devenire, însă numele (care alcătuiește subiectul) este cunoașterea asumată (prin funcția denominativă), iar cunoașterea este etapa superioară transferului de informație. De aceea, în raportul de inerență subiect predicat, predicatul nu este decît o spunere despre nume, o determinare a lui, iar
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
al unei concepții integraliste precum cea realizată de Leibniz, în vreme ce alți exegeți consideră că filozofia lui Kant ar fi expresia cea mai adecvată a limbii germane prin afluxul de subiectivitate, pentru ca, după alte opinii, gîndirea lui Hegel, aflată sub zodia devenirii, să fie considerată expresia caracterului acestei limbi. Pentru limba franceză, căreia i s-a atribuit o ordine de tip mozaical, s-a considerat reprezentativă ordinea deductivă din filozofia lui Descartes, dar rafinamentul și precizia aceleiași limbi s-au văzut mai
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
fie o construcție (preponderent) rațională și, întrucît fundamentele gîndirii raționale sînt cvasiuniversale, ar decurge de aici concluzia că și activitatea rațională și rezultatele acestei activități ar trebui să fie universale sau măcar ar trebui să tindă spre universalitate, fie în devenirea istorică, fie în simultaneitatea unei perioade istorice. Lucrurile nu se prezintă însă astfel și se constată că, dimpotrivă, construcțiile filozofice nici nu se continuă prin adăugare, ca în cazul construcțiilor științifice, și nici nu tind să se armonizeze dacă sînt
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
-i solicita să-și depășească posibilitățile proprii de manifestare. În acest context, este necesară raportarea la conceptul de "alteritate" (Andersheit), adus în atenția lumii moderne de Hegel, care i-a atribuit semnificația de caracter distinct al naturii ca moment al devenirii și al obiectivării, caracter manifestat în cazul omului prin aptitudinea lui de a se atribui pe sine, prin muncă, în raport cu lucrurile, și prin limbă, în raport cu ceilalți oameni 362. Acest ultim aspect, trăsătura omului de a se vedea în celălalt, a
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
Componential Analysis of Meaning. An Introduction to semantic Structures, Mouton, The Hague Paris, 1975 Nida, Eugene A., Traducerea sensurilor. Traducerea posibilă și imposibilă, Institutul European, Iași, 2005 Noica, Constantin, Cuvînt împreună despre rostirea românească, Editura Eminescu, București, 1987 Noica, Constantin, Devenirea întru ființă, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1981 Noica, Constantin, Jurnal de idei, Editura Humanitas, București, 1990 Noica, Constantin, Povestiri despre om. După o carte a lui Hegel, Cartea Românească, București, 1980 Oprea, Ioan, Lingvistică și filozofie, Institutul European, Iași
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
apărute în 1999, la Editura Didactică și Pedagogică din București. De o deosebită probitate în tratarea temei este teza de doctorat realizată de Florentina Leucuția, Limbajul și sentimentul ființei în opera lui Constantin Noica, Timișoara, 2000. 401 Vezi Constantin Noica, Devenirea întru ființă, Editura Științifică și Enciclopedică, București, 1981. 402 Vezi, de exemplu, Constantin Noica, Povestiri despre om. După o carte a lui Hegel, Cartea Românească, București, 1980. 403 Vezi Constantin Noica, Jurnal de idei, Editura Humanitas, București, 1990, p. 201-202
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]