7,774 matches
-
a mărturisi ca să fii lăudat este altul. Jurnalele scriitorilor români suferă exact de aceste două „păcate“: fie sunt o selecție părtinitoare a întâmplărilor, menită să-l pună pe diarist într-o poziție favorabilă, fie sunt un soi de bravadă a mărturisirii, al cărei scop este, în fond, același. Literatura mărturisirilor e bântuită de obsesia imaginii. Eul lucrează, harnic, la un contur atrăgător. Printr-un mecanism al cărui secret se află însă în scrisul la persoana întâi, lucrurile se întorc împotriva celui
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
români suferă exact de aceste două „păcate“: fie sunt o selecție părtinitoare a întâmplărilor, menită să-l pună pe diarist într-o poziție favorabilă, fie sunt un soi de bravadă a mărturisirii, al cărei scop este, în fond, același. Literatura mărturisirilor e bântuită de obsesia imaginii. Eul lucrează, harnic, la un contur atrăgător. Printr-un mecanism al cărui secret se află însă în scrisul la persoana întâi, lucrurile se întorc împotriva celui care se falsifică, ajustările sau confesiunea de paradă fiind
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
voi spune totul despre mine, chiar și cele mai inconfortabile lucruri.“ Pentru oricine l-a cunoscut este absolut clar că I. Negoițescu s-ar fi ținut de cuvânt până la capăt, dacă Parcele i-ar fi îngăduit-o. Aceste promisiuni de mărturisire neînvăluită, totală mi-au amintit imediat de avertismentele orgolioase cu care debutează Confesiunile lui J.-J. Rousseau, căci toate par spuse de I. Negoițescu, întrucât i se potrivesc în chip remarcabil: „Alcătuiesc o lucrare cum n-a mai fost alta
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
există două gesturi originare, ce intră în impact: sublimarea clasică și dezvăluirea manieristă; „despuierea“ lui I. Negoițescu aparține, în mod radical, celei de a doua categorii, corespunzând intenției programatice a manieristului contemporan de a se lua în posesie prin intermediul unei mărturisiri fără limite, în care se combină spovedania catolică cu dicteul psihanalitic. Întâmplător sau nu, scriitorul s-a apropiat, la maturitate, de catolicism (cerând chiar să fie înmormântat cu preot catolic), iar în psihanaliză a fost un cunoscător avizat. În fine
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
cum n-am mâncat atunci nici clătitele tăvălite-n praf și impregnate de cioburi de sticlă și porțelan - dar zile întregi au plouat peste mine reproșurile și batjocura. În ce privește lipsa de expansiuni sentimentale a mamei mele, se cade să amintesc mărturisirea ce mi-a făcut-o odată, poate după moartea tatei, că n-a fost niciodată îndrăgostită de el, cum nici de altcineva, „ca-n romane și filme“, noțiunea de amor și cea de pasiune rămânând pentru dânsa ceva din altă
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
Gh. Asachi" din Iași, pe vremea când ocupa spațiul potrivit în Palatul culturii. Dacă am evoca cele 15 ediții ale frumoaselor saloane (din perioada 1992-2006), adoptând stilul confesiv fără a fi patetici, poate ideile s-ar înlănțui firesc, iar deasupra mărturisirilor ar cădea o lumină senină de cronicar al cărții, crescut și trăit în atmosfera privilegiată a unui mediu constituit din "catedrale de aer", temeinicite cu ideile și sufletele scriitorilor "închiși" în marea bibliotecă, dar și ale celor care au participat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
cu un braț sau mai multe, de culori și forme diverse, ascunse efecte monocromatice ale luminii, purtătoare de subtile mesaje și gnoze încă din antichitate, ele trebuie văzute în deplină tăcere, o tăcere ca vidul cu chemare spre rugăciune și mărturisire. Ne apropiem de revelație și mister doar atunci când intrăm în adevăratul extaz al întoarcerilor spre cele simple, spre simplitatea primordială ca o revenire în copilăria fabuloasă, vârsta magică a existenței omului. Privesc tainic sfeșnicele din colecție (peste 150) și distanțarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
la masă, tânărului i se trimite vorbă printr-un servitor să aștepte încheierea prânzului. „După masă, toți trecură în salon. Junele călătoriu veni să sărute cu respect mâna părinților săi, care-l sărutară pe frunte, după obicei, fără mai multă mărturisire de iubire, ca și când nu l-ar fi văzut numai de ieri.“ Marele logofăt, răsturnat pe un divan și răsucindu-și mereu mătăniile, se interesează dacă fiu-său s-a întors „mai cuminte decât înainte de purcedere“ și-i adresează sfaturi care
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
după ce singuri am căutat, în întuneric, un ascensor, a apărut și traducătorul sovietic, care, fără să mai scoată vreun cuvânt, ne-a condus până la ieșirea din uriașa clădire. Acțiunea sovietică se înscria într-un șir de evenimente care depășiseră cadrul mărturisirii unor nemulțumiri, al unor "critici tovărășești" etc. Acum, din perspectiva istorică, reiese că făcea parte din doctrina suveranității limitate, din planurile de pedepsire a unor state, printre care Cehoslovacia, România, dar și Iugoslavia, și din pregătirea opiniei publice interne și
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
nu a mai făcut referire niciodată la acest subiect. Am înțeles că liderul libian a renunțat să mă mai întrebe, înțelegând... din "tăcerea părții române care îi este răspunsul". 9. Un înalt demnitar libian, domnul Abdullah Al-Badri, a făcut o mărturisire într-o convorbire cu noul ministru român al finanțelor publice, aflat în vizită la Tripoli, imediat după decembrie 1989, în cadrul unui prânz intim la care am participat și eu. Demnitarul libian a precizat: "Noi, libienii, ne-am manifestat și ne
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
a orientat just. Atunci m-am deslușit despre ceea ce însemnăm noi românii față de ruși, la ce se reducea demnitatea noastră națională când ei nu ne-o permit. 8. Ajuns la finalul relatărilor de mai sus, cred că datorez cititorului o mărturisire despre teama și îndoielile care m-au chinuit în timpul discuțiilor din Comitetul pregătitor al Conferinței (evocată mai sus), când mă războiam cu partenerii pe care i-am menționat (elaboram hârtii, argumente, purtam discuții și altele); mă temeam, pe baza experienței
[Corola-publishinghouse/Administrative/1541_a_2839]
-
fost mai degrabă consternată de mișcările de stradă violente din Ungaria, o țară a cărei reputație de stabilitate politică se baza pe apatia maselor. Protestele în masă care au avut loc în toamna lui 2006 au fost însă provocate de mărturisirea publică a primului ministru Ferenc Gyurscany că a ascuns adevărul legat de starea economiei pentru a fi reales. În aceeași perioadă, oficialii UE și-au manifestat îngrijorarea față de acțiunile mai degrabă antiliberale de lustrație inițiate de o coaliție guvernamentală socială
1989-2009. Incredibila aventură a democraţiei după comunism by Lavinia Stan, Lucian Turcescu [Corola-publishinghouse/Administrative/882_a_2390]
-
iunie 1941 și 20 noiembrie 1941, când este rănit la Stalingrad. Mulți ani despre această cumpănă a istoriei, s-a ferit să vorbească. Dar au venit și anii când a putut să se destăinuiască, chiar dacă amintirile erau dureroase. Dintr-o mărturisire târzie, făcută familiei, am reținut doar un crampei: Cu rezistență fizică și nervoasă pe care am avut-o, am reușit să-mi mențin echilibrul, să nu înnebunesc, în condițiile de înaintare prin stepa rusească, în toate momentele de atacuri pe
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
pentru montaignieni cultura e o grădină (nu mai puțin și o școală, firește, cum nu ? dar una în bună măsură buissonnière). Tot la pagina 4 a cuvântului său înainte, Craig face, în legătură cu Montaigne și cu Shakespeare, o suită bruscă de mărturisiri uluitoare ; uluitoare printr-o neobișnuită franchețe (în toate accepțiile) și uluitoare prin ele însele. După toate cele spuse cu privire la Montaigne, ne scurtcircuitează cu această declarație în cursive : nu i-a citit toate eseurile ! I-au fost timp de o viață
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
de bine prinse. Partea cea mai șocantă e însă partea propriu-zis critică, în care autorul arborează o neseriozitate ostentativă, cu intenția neascunsă de a discredita specia ca atare și de a-i ruina orice autoritate. Exemplul rămas de pomină e mărturisirea făcută la mijlocul „studiului” distrugător despre Arghezi : „...poeziile lui Arghezi au reînceput să-mi pară neînchipuit de frumoase. Dar nu se mai putea face nimic, scrisesem jumătate de studiu”. Și așa mai departe, totul într-o bășcălie colosală. Cu toate acestea
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
o face, sau măcar că și-a propus s-o facă. Iconoclastia lui e una pour rire, e jucată, voioasă, inofensivă, un exercițiu al inteligenței, infinit preferabil iconoclastiei serioase, încruntată și fanatică (de fapt vandalică și, de regulă, imbecilă). Chiar și mărturisirea că poeziile lui Arghezi au reînceput să-i pară „neînchipuit de frumoase”, mărturisire care, în contextul ei, era tocmai „poanta”, factorul de șoc, reprezintă în fond le dessous des cartes, dezvăluirea gândului adevărat, semnalul liniștitor că de fapt totul e
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
una pour rire, e jucată, voioasă, inofensivă, un exercițiu al inteligenței, infinit preferabil iconoclastiei serioase, încruntată și fanatică (de fapt vandalică și, de regulă, imbecilă). Chiar și mărturisirea că poeziile lui Arghezi au reînceput să-i pară „neînchipuit de frumoase”, mărturisire care, în contextul ei, era tocmai „poanta”, factorul de șoc, reprezintă în fond le dessous des cartes, dezvăluirea gândului adevărat, semnalul liniștitor că de fapt totul e în ordine. Dincolo de toate acestea, există însă în Nu un substrat foarte profund
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
și mila. Dragostea lui Choubert pentru Madeleine, mila lui pentru căderea ei sub dominația polițistului, nădejdea lui mereu amânată de a o regăsi ; dragostea Madeleinei pentru Choubert, regretele și remușcările ei, mila pentru interminabila și epuizanta lui hăituire de către polițist. Mărturisirea deznădăjduită, de dragoste și regrete, a polițistului, în ipostaza de tată, către Choubert care nu-l aude ; de asemeni, mărturisirea lui Choubert, ca fiu, către polițist, care nu-l aude, nici unul nu-l va putea, niciodată, face pe celălalt să
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
a o regăsi ; dragostea Madeleinei pentru Choubert, regretele și remușcările ei, mila pentru interminabila și epuizanta lui hăituire de către polițist. Mărturisirea deznădăjduită, de dragoste și regrete, a polițistului, în ipostaza de tată, către Choubert care nu-l aude ; de asemeni, mărturisirea lui Choubert, ca fiu, către polițist, care nu-l aude, nici unul nu-l va putea, niciodată, face pe celălalt să știe cât de mult l-a iubit. (E în fond secreta, misterioasa relație afectivă ce se naște uneori între călău
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
cât de mult l-au afectat acele cuvinte. (Mi-a mai spus, ceea ce firește n-am prea crezut, că în ultim resort rezervele mele i-au făcut bine, ca un șoc, punându-l pe gânduri. Mi-a repetat însă această mărturisire de câteva ori în cursul anilor, cu un accent de sinceritate tulburător.) Mi am dat seama că omul dispunea la voință de efectul unui imens farmec, de care era perfect conștient și prin care putea cuceri oricând mari devotamente, pe lângă
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Curios lucru : când artistul ajunge să nu mai iubească pe nimeni devine o mașinărie a sentimentului universal” (p. 36) și : „Sentimentalii ! Iată-i pe cei cărora de fapt nu le pasă” (p. 66). Aceste două observații se leagă de o mărturisire anterioară, mai violentă : (căci, dacă refuză excesul, sobrietatea nu-și interzice rare dar lucide ieșiri brutale) : „Detest crizele de conștiință și pe amăgitorii care ni le propun. Din ele au ieșit câțiva sfinți și o lungă serie de criminali” (p.
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
economia acestui text gnostic. Ea face figură de inițiată privilegiată a lui Isus, „cu un cap spiritual” deasupra apostolilor bărbați. Prin intermediul unei viziuni speciale a intrat În posesia unor „taine unice”, pe care nimeni În afară de ea nu le cunoaște, după mărturisirea lui Petru. În al doilea rând, trebuie subliniat conflictul dramatic cu Petru, conflict care Îmbracă o semnificație simbolică. Petru, recunoscut ca șef al apostolilor În evangheliile canonice, este contracarat de Maria Magdalena, văzută ca inițiată În tainele cele mai secrete
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
E vorba de unul din cei doisprezece aleși, prezent la cină. Ucenicii intră imediat În panică, arătându-se ofensați. Marcu folosește o expresie foarte grăitoare, heis kata heis („pe rând, unul după altul”) pentru a reda vălmășagul general stârnit de mărturisirea Domnului. Toți se simt vizați, toți Încearcă să se disculpe. Acel Meti ego trebuie Înțeles nu ca o dezmințire, ci ca o mirare dubitativă: „Sper că nu eu!” De obicei se traduce prin: „Oare nu eu?” ceea ce confirmă ipoteza unei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
fără nici o urmă de toleranță și Înțelegere. Teologizarea temei trădării merge mână În mână cu această campanie de efectivă diabolizare. Pentru Ioan, Isus știa din capul locului că unul dintre apostoli Îl va trimite la moarte (6,64-71). El face mărturisirea după o predică ținută În sinagoga din Cafarnaum despre Împărtășirea cu trupul (exact: „carnea”) și sângele Său Întru dobândirea vieții veșnice. Predica scandalizează, stârnește Împotriviri și apostazii: „Dar unii dintre voi nu cred (căci Isus știa de la Început cine sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
o insurecție armată, Isus se lasă crucificat, spre stupefacția și disperarea lui Iuda, care abia atunci pricepe adevărata „culoare” a mesianimului Învățătorului: una spirituală, În nici un caz politică. Dar e prea târziu. Sinuciderea rimează, pentru De Quincey, nu doar cu mărturisirea și, simultan, cu ispășirea unui eșec, ci și cu Împlinirea unui destin eroic, În felul său. Iuda se manifestă de la Începutul până la sfârșitul carierei sale ca un patriot fanatic, un activist energic, păcălit și răpus tocmai de acest fanatism al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]