4,904 matches
-
micuțul găsit acum numai o oră de către doamna... ─ Mă numesc Garofița Mihai, am treizeci și opt de ani și-s bucătăreasă la Spitalul Obreja. Doamna Mihai, spuneți-ne cum l-ați găsit pe micuț? Da’ nu-i micuț că-i micuță, apăi să vedeți cum o fost. De-abia am ajuns acasă de la servici și am coborât să duc gunoiul, când aud io p-aci prin întunerec un glăscior de cocon, un scâncet, înțălejeți. Io lucrez chiar la maternitate la bucătărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
statului nostru, de altfel justă, dreptul copilului... Care băiat? Care Moise? N-auziși că-i fată? Lăsați, vă rog... Domnișoară Carbon, vă mulțumim, mulțumim și domnilor Negru și Mihai, stimați telespectatori, iată deci câte căi se deschid dintr-o dată în fața micuței din cutia de napolitane Joe. Cine știe ce-i rezervă soarta? Va fi ea adoptată de familia Mihai, care a găsit-o plângând la ghena blocului? Va fi plasată într-una din instituțiile de stat? Sau va fi negociată pe piața liberă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
întâlnire cu Teodora, „sechestrată” nemilos de tre burile zilnice. „Lupta cu existența”, cum îi spune ea în scurtele-i (și rarele) scrisori pe care i le-a trimis la început, o face tot mai puțin disponibilă pentru întâlnirile din hotelul micuț, scăpat întreg după teribilele bombardamente lansate asupra orașului de către armata sovietică în primăvara anului 1944. Teodora nu-și face timp prea mult ca să viseze. Responsabilitatea de mamă o absoarbe aproape cu totul. Revederile lor devin „evenimente”, întâmplări înscrise într-un
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
adaugă: „- La noi toate au picioarele scurte!” Presupune că se referă la toate păsările văzute de ea, în copaci sau pe sârmele de telegraf. Își spune, murmurând mai mult pentru sine: „Inclusiv minciunile...” Dintrodată își dă seama că, în lumea micuței sale partenere de discuție, minciuna încă nu există. Va trebui să fie foarte atent la ce și cum îi răspunde: totul trebuie să fie absolut „adevărat”, adică să nu-i trezească alte întrebări la care el să nu mai afle
Jurnalul lui P. H. Lippa by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1687_a_3006]
-
acolo pentru a putea ajunge la terenul acela Împădurit și vălurit, asemeni unui parc, care se-ntindea pe partea cealaltă. Wilson se gândi că era o dimineață frumoasă. Câmpul era acoperit de rouă și, cum treceau prin iarbă, printre tufișurile micuțe, putea simți mirosul frunzelor de ferigă strivite de roți. Mirosul aducea cu cel al verbinei și-i plăcea mireasma asta de rouă În zori, ferigile, copacii negri În ceața dimineții, În timp ce mașina Își croia drum prin locurile neumblate care semănau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Doamne, ești așa de proastă. — Poate te gândești la altcineva. — Dumnezeule mare, zise el. Păi asta am făcut mereu. Apoi zăcu o vreme liniștit, privind la aerul care vibra de a căldură deasupra tufișurilor din câmpie. Câteva gazele se profilau micuțe și albe În lumina galbenă și departe de tot se zărea o turmă de zebre, contururi albe pe fondul verde al tufișurilor. Își făcuseră tabăra Într-un loc plăcut, la poalele unui deal, În umbra unor copaci Înalți, un loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
el nu mai putea să respire. Și apoi, când ridicară patul, se simți deodată bine din nou, și greutatea i se duse de pe piept. Acum era dimineață, era dimineață de ceva vreme, și auzi avionul. La Început se vedea ceva micuț care făcu un cerc larg și băieții fugiră să aprindă focurile, turnând gaz, și făcură grămezi de iarbă ca niște movilițe la fiecare capăt al terenului neted, iar vântul de dimineață le spulberă spre tabără; avionul mai făcu două cercuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
mai târziu, nu mai rămăsese nimic din fabrică, În afară de fundația albă, arătându-se, printre mlaștinile care o cotropiseră, lui Nick și lui Marjorie, care vâsleau de-a lungul malului. Pescuiau pe marginea canalului, acolo unde albia cobora brusc și apa micuță cu fund nisipos ajungea deodată la adâncimi Întunecate de peste trei metri. Pescuiau la lingură, În drum spre promontoriul unde voiau să-și pună undițele pentru noapte, ca să pescuiască păstrăvi-curcubeu. — Uite, Nick, vechea noastră ruină. Vâslind, Nick privi fundația printre copaci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Nick știa, după nume, că a fost un campion la box, tăcea. Nu mai spusese nimic de la discuția cu cuțitul. — Pot să vă ofer o felie de pâine bine Înmuiată În grăsime de șuncă? — Da, mulțumesc mult. Bărbatul alb și micuț Îl privea În continuare pe Nick. Vreți și dumneavoastră, domnule Adolph Francis? Întrebă Bugs de lângă tigaie. Ad nu-i răspunse. Se uita la Nick. — Domnu’ Francis? se auzi vocea calmă a negrului. Ad nu-i răspunse. Se uita la Nick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
Păi, probabil c-a câștigat mulți bani. — Te cred. Da’ i-a cheltuit pe toți. Sau i s-au luat. Ea-i trimite bani. Ațâță focul. E o femeie tare de treabă. Parcă sunt gemeni. Negrul Îl privi pe bărbatul micuț, care zăcea respirând greu. Părul blond Îi căzuse pe frunte. Fața lui multilată avea un aer copilăros atunci când dormea. — Păi, de-acum l-aș putea trezi, domnu’ Adams. Dacă nu vă supărați, acum ar fi bine, cum să vă zic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
prin poiană și se-ndreptă spre calea ferată. Când ieși din zona luminată de foc se opri și ascultă. Îl auzea pe negru vorbind, cu glasul lui jos și potolit. Nu Înțelegea ce spune. Și apoi Îl auzi pe bărbatul micuț spunând: — Ce tare mă doare capu’, Bugs. O să-ți treacă, domnu’ Francis, Îl liniști negrul. Bea cafeaua asta fierbinte și o să vezi. Nick se urcă pe terasament și o porni Înainte pe calea ferată. Își dădu seama că ține-n
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
te rog. Cred-mă, te rog. — Bine, spuse maică-sa cu glasul Înecat de plâns. Își ridică privirea spre el. — Te cred, Harold. Krebs o sărută pe cap. Ea se-ntoarse spre el. — Sunt mama ta, spuse ea. Când erai micuț te țineam În brațe, la inima mea. Lui Krebs i se făcu rău și-l năpădi o senzație vagă de greață. — Știu, mămico, spuse el. Pentru tine, am să-ncerc să fiu un băiat mai bun. — Vrei, te rog, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
simțiră platforma mișcându-se sub tălpile lor. Încet-încet, se îndreptară spre cerul albastru. — Romanii ne vor privi cu ură. Lăsând la o parte povestea cu armata lui Otho, nu vedeți ce culoare au armurile noastre? întrebă mirmilonul Socrates, un grec micuț, faimos pentru viteza lui în alergare. Ne-au îmbrăcat în negru... Chiar și scuturile sunt negre. Suntem nefaști! Fu redus la tăcere de o mișcare bruscă a platformei, dar, mai mult, de priveliștea ce se deschise în fața ochilor săi când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
din fața ochilor mei. Să se întoarcă la Roma și să-i dea raportul infamului pe care îl numește împăratul său. Antonius intră repede în cort. Acolo îl așteptau două persoane. Calvia Crispinilla, înfășurată într-o mantie de blană, privea flacăra micuță din fața altarului Manilor. La masă stătea un bărbat care ținea în mână un pergament. Îl privi grav pe Antonius, care se îndrepta spre Calvia. Ascultă tăcut discuția celor doi. — O să pun pe cineva să te însoțească înapoi la Perusia, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
Autor, Claudia Craiu, care concretizează: „La botezul caritabil care a avut loc pe 31 iulie la Biserica „Pogorârea Duhului Sfânt” din Bucium s-au strâns peste 70 milioane lei vechi pentru familia Ciobanu. Acești bani vor fi folosiți de părinții micuțului Constantin Bogdan Ciobanu pentru a-și face fântână, a și trage curent elect ric și pentru a-și termina casa de chirpici din satul Sălceni - Tutova, județul Vaslui, pentru că se apropie iarna și au trei cop ii de crescut. - Sunt
Carte ..., vol. I by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/492_a_1296]
-
unui prooroc, va primi răsplata unui prooroc; și cine primește pe un om neprihănit în numele unui om neprihănit, va primi răsplata unui om neprihănit. 42. Și oricine va da de băut numai un pahar de apă rece unuia din acești micuți, în numele unui ucenic, adevărat vă spun că nu-și va pierde răsplata." $11 1. După ce a isprăvit de dat învățături la cei doisprezece ucenici ai Săi, Isus a plecat de acolo, ca să învețe pe oameni, și să propovăduiască în cetățile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
va smeri ca acest copilaș, va fi cel mai mare în Împărăția cerurilor. 5. Și oricine va primi un copilaș ca acesta în Numele Meu, Mă primește pe Mine. 6. Dar pentru oricine va face să păcătuiască pe unul din acești micuți care cred în Mine, ar fi mai de folos să i se atîrne de gît o piatră mare de moară, și să fie înecat în adîncul mării. 7. Vai de lume, din pricina prilejurilor de păcătuire! Fiindcă nu se poate să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
leapădă-l de la tine. Este mai bine pentru tine să intri în viață numai cu un ochi, decît să ai amîndoi ochii, și să fii aruncat în focul gheenei. 10. Feriți-vă să nu defăimați nici măcar pe unul din acești micuți; căci vă spun că îngerii lor în ceruri văd pururea fața Tatălui Meu care este în ceruri. 11. Fiindcă Fiul omului a venit să caute și să mîntuiască ce era pierdut. 12. Ce credeți? Dacă un om are o sută
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
întîmplă s-o găsească, adevărat vă spun că are mai multă bucurie de ea, decît de cele nouăzeci și nouă, care nu se rătăciseră. 14. Tot așa, nu este voia Tatălui vostru din ceruri să piară unul măcar din acești micuți. 15. Dacă fratele tău a păcătuit împotriva ta, du-te și mustră-l între tine și el singur. Dacă te ascultă, ai cîștigat pe fratele tău. 16. Dar, dacă nu te ascultă, mai ia cu tine unul sau doi inși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85116_a_85903]
-
liminal sau, mă rog, textul subliminal din albastrul cenușiu spre căprui al ochilor lui Ghelase, fost responsabil de grupă în organizaț ia paramilitară Șoimii patriei. Dintre toți bărbații, singurul care luă inițiativa fu bătrâna domnișoară care, din prevedere, scrise un micuț text testamentar: “Las această mică avere, un ceas Pobeda și un cercel de argint aurit trezoreriei statului pentru a rezolva problema datoriilor externe”. Puse punctul și, fie ce-o fi, apăsă pe clapa stenoretei. Se auziră douăzeci de bubuituri la
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
o grămadă, că numai la bătaie vă este gândul, domnule... TASE Tase Precumpătescu. Economist analist specializat în comercializarea pieilor de crocodil. ȚACHE Păstrați-vă ideea dar acum avem o ascultătoare pe fir. Alo? DÂNSA Alo? Aș vrea să pun o micuță întrebare unuia dintre invitații emisiunii dumneavoastră care e frumoasă și ne încălzește c-o ascult la bucătărie și e vai de noi c-o să intrăm în anotimpul rece și tocmai se verifică caloriferele pe care le-au debranșat termoficanții. Pot
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
dat în judecată televiziunile, indiferent de partidul din care fac parte, fiindcă produc mulți pureci, mopsul Pussy fiind ca și mine un telespectator desăvârșit dar fără imunitate la pureci. Și dacă tot am ajuns aici aș avea la dumneavoastră o micuță rugăminte. Mușcațio pe dânsa, doamna femeie de serviciu. S-ar putea să descoperiți că sunteți vampir și vă umpleți de bani. Vampirii sunt foarte bine plătiți, mai ales în străinătate. Am cunoscut și eu unul. Uitați, m-a mușcat de
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
individ de două-trei mii de dolari nu mai e decât un pas, cel mult un pas și jumătate. De unde și deviza : Cămătarul, omul providențial al viitorului! Apropos: care-mi împrumută o țigară? MARCĂ ÎNREGISTRATĂ Oameni buni, hala! Hala! Cu acest micuț salut, vă fac cunoscut că ne aflăm în Hala Centrală pentru a prezenta pe viu și în direct produsul de geniu al acestui capăt de mileniu numit cu un termen concentrat, produsul, nu mileniul, SEDEPE. Aici mă întorc s-o
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
mai sus, la primul nivel al înălțimii, câteva grupuri de Candidați întru prășeau cu responsabilitate lanurile de mană cerească care, așa cum reflecta Cuvioșia Sa, Acachie cel Mic, păreau suficient de suficiente întru nutrirea noilor cotingente de enoriași. Nimic, nici măcar un micuț cutremur de gradu paișpe pe scara Richter von Alois Cedad Duce de Prezbortzegendeschenfiitch, nici falimentul sigur al firmei “Delicatesse La Bălan Bomboane cu susan” nu adevereau marea catastrofă în curs de iminență cînd... Pe orizontul ușor măslinit cu măslini apăru
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
Păpădie? Mesaj nu, că mi-au furat celularul. In schimb pot anunța că, într-o totală transparență, vom scoate la licitație semănatu, irigatu, udatu și plantatu, aho!, pardon, Alo? ... Mă sună Palatu. Palatul Victoria? Nu, palatul care e conacul, adică micuța și modesta locuință de serviciu a familiei unde, în timpul liber, ne ocupăm de hibridarea și altoirea cactușilor. Cactușilor? Da. Conform literaturii de specialitate, aceste plante clorofirice alungă spiritele rele și în general necazul, și cum noi avem foarte multe de
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]