5,113 matches
-
complicat de făcut o evaluare obiectivă asupra unui text paradigmatic al cărui rol este încă în discuție: ți se cere să iei poziție, indiferent dacă îți place sau nu. Orice referire la Waltz delimitează orientările științifice. Într-adevăr, dacă privim multitudinea articolelor referitoare la el, putem spune că, dacă Theory of International Politics a lui Waltz n-ar fi existat, ea ar fi trebuit inventată. Mai mult decît analiza făcută lui Morgenthau, ceea ce urmează diferă în unele locuri de interpretările obișnuite
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
celei mai influente la acea vreme, anume distincția lui Robert Keohane (1988) între raționalism și reflectivism. Chestiunea de bază nu este numai dacă această distincție este corectă - și vom vedea că are cîteva scăpări - ci și cum, în ciuda acceptării unei multitudini de teorii, la prima vedere în aceeași situație, ea folosește angajamentele teoretice pentru a defini cercetătorul "competent". Punctul de plecare al distincției lui Keohane este într-adevăr la originea matricei metateoretice pe care tocmai am expus-o. Keohane, adresîndu-se Asociației
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
Gregorian, din strada Cuza Vodă, Palatul Sturdza, sediul Studioului de Radio Iași, Palatul Mitropolitan, Trei Ierarhi, vechea și nouă Catedrală romano-catolică, Palatul Cuza, din strada Lăpusneanu și altele. Vom remarcă faptul că fondul medalistic ieșean este departe de a acoperi multitudinea de personalități și evenimente sau de edificii ale acestei părți de țară românească. Arătăm, în lucrarea noastră mai sus citată, că din cele peste o mie de personalități pe care Ionel Maftei le prezintă în primele opt volume ale sale
ALMA MATER IASSIENSIS ?N IMAGINI MEDALISTICE by ANDONE CUMP?TESCU () [Corola-publishinghouse/Science/84295_a_85620]
-
cu excepția caracterelor: punct (.), semnul exclamării (!), paranteze drepte ([]). Numele unui atribut nu poate să înceapă cu un spațiu. Tipul de date (Data Type) se stabilește în funcție de caracteristica informației care urmează a fi descrisă cu ajutorul atributului. Access pune la dispoziția utilizatorului o multitudine de tipuri și subtipuri de date, care urmează a fi alese de utilizator pentru o descriere cât mai fidelă a subiectului de transpus în atributul tabelului bazei de date. Subtipurile se afișează în zona inferioară a ferestrei de descriere structurală
Baze de date financiar-contabile by Florin Mihai, Pavel Năstase, Andrei Stanciu, Bogdan Ionescu, Ilie Tamaş () [Corola-publishinghouse/Science/217_a_477]
-
tendință de centralizare care domină încă din vremea monarhilor francezi și care a culminat cu Revoluția Franceză și Primul Imperiu Napoleonian; iar pe de altă parte, după cum au arătat istorici precum Fernand Braudel, se află marea diversitate a Franței cu multitudinea ei de climate, peisaje, bucătării regionale și, din punct de vedere istoric, de sisteme: politic, social și economic 1 Chiar dacă elevii școlii franceze moderne au fost învățați că "Hexagonul", așa cum era numită Franța datorită conturului ei final, a fost rezultatul
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
una dintre caracteristicile monarhiei. Revoluționarii credeau că statul era "unul și indivizibil" după cum și-a definit monarhia propria-i suveranitate cu câteva secole în urmă. Ca și monarhul, ei au căutat să aducă sub control marea diversitate a Franței cu multitudinea ei de obiceiuri și tradiții și de sisteme corporatiste diferite care încă mai existau la vremea Revoluției.18 Diferența față de Vechiul Regim consta în modalitatea lor de a înțelege locus-ul suveranității și autorității. Cel puțin cei mai radicaliști revoluționari, influențați
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
modelelor teritoriale ale realității socio-economice. Acestea s-au schimbat considerabil începând cu al Doilea Război Mondial, în primul rând datorită exploziei economice postbelice și a exodului rural și urbanizării rapide, iar în al doilea rând, începând cu anii 1980, datorită multitudinii de probleme noi care au însoțit trecerea de la les Trente Glorieuses la anii de criză socială și economică. Aceste probleme includ fragmentarea urbană și excluderea socială, dar și noi modele de rezidență și navetă. Acestea au făcut ca problema reformei
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
trasată în special după catehismele populare și, după părerea autorului, nu oferă câștig de cauză bogăției și complexității vieții catolice franceze. 9 "de fapt, ea [Franța] a trebuit să treacă peste obstacole și diviziuni, și să ducă cu ea o multitudine de istorii stagnante, contradictorii, apasătoare și grele de suportat ". 10 C. Debbasch și J-M. Pontier, La société française (Paris: Dalloz, 1989), pp. 623-654. 11 M. Parodi, L'Economie et la Société française de 1945 à 1970 (Paris: Armand Colin
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
embleme etc. Mai toate produsele activității umane sau care au vreo legătură cu activitatea umană pot fi preluate și valorificate prin acțiune politică, dar limbajul verbal deține întâietatea, atât prin impactul pe care îl are asupra auditoriului, cât și prin multitudinea formelor de manifestare specifice. În acest sens, M. Edelman afirmă că "limbajul este o fațetă integrală a scenei politice: nu doar un instrument pentru descrierea evenimentelor, ci este el însuși parte din evenimente, conturându-le puternic semnificația și ajutând la
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
pe de o parte, și reformularea problemelor de semantică generate de acestea, pe de altă parte. Constantele identificate la nivelul expresiei discursului politic nu pot fi explicitate fără apelul la condițiile psihologice, sociale, istorice și politice care le generează. Dar multitudinea ipotezelor avansate nu reușește să explice dispersia spațială și profunda inerție temporală a viziunilor și reprezentărilor lumii. Istoricii mentalităților subliniază că structurile mentale suferă mutații într-un timp îndelungat: "Tradiția supraviețuiește multă vreme după căderea ei în uitare (...). Ideologia care
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
iar clasificările operate nu respectă întotdeauna criterii clare. Această situație a condus, de-a lungul timpului, la o inflație de tipologii care amplifică numărul formelor de manifestare a limbajului politic, fără a se realiza și o descriere a specificului acestora. Multitudinea categoriilor evidențiază, pe de o parte, natura proteiformă a limbajului politic, iar pe de altă parte, caracterul sisific al unui demers analitic de epuizare a formelor pe care le înregistrează acesta. Pe lângă existența unui limbaj politic prototipic, cel al discursurilor
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
târziu, cât și de natură subiectivă, vizând impactul personalității unor exegeți, situație ce a generat preluarea necritică și promovarea fără rezerve a judecăților lor de valoare. Apropierea de opera eminesciană poate părea o întreprindere aventuroasă pentru orice cercetător, date fiind multitudinea exegezelor și autoritatea unora dintre interpreți. Ce șansă mai poate avea un cercetător să acceadă la lumea de sensuri a textului eminescian? Ce posibilitate există să străbați platoșa de judecăți formulate de-a lungul timpului în legătură cu creația geniului? Cum să
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
înscrise în Constituția noastră le iubim și le sprijinim; departe de-a urmări răsturnarea lor, le-am apăra, din contra, împotriva acelor ce ar voi să se atingă de ele"341. 4.4.2. Specialistul Publicistica eminesciană se remarcă prin multitudinea datelor oferite și prin amploarea problematicii abordate de gazetar. Recurgând la surse dintre cele mai variate, de la cronici la tratate de economie, de la statistici demografice la studii de drept, jurnalistul se mișcă cu volubilitate între domenii de cunoaștere dintre cele
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
ca în cazul lui C.A. Rosetti, I. Brătianu, V.A. Urechia, ori al rușilor, maghiarilor, evreilor, liberalilor, dascălilor din universități, parlamentarilor) și pamflete ad-rem, bazate pe argumente solide care să susțină o idee sau alta, spațiu care antrenează o multitudine de mijloace pamfletare"348. În ce privește prima categorie, pamfletul își trage sevele din parodie, din scenariul aluziv, construit în jocul lingvistic al subtilizărilor onomastice și toponimice. Parodia limbajului adversarului estompează din gratuitatea unui sarcasm accentuat violent, iar ironia, cultivată intens de
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
discipline precum lingvistică, sintaxă, semantică, pragmatică, favorizează o mai bună înțelegere a structurii și funcționalității limbajului obiect, în cazul nostru a limbajului politic eminescian. Asumarea ca obiect a operei eminesciene poate părea o întreprindere aventuroasă pentru orice cercetător, date fiind multitudinea exegezelor și autoritatea unora dintre interpreți. Ce posibilitate există să străbați zidul de (pre)judecăți ridicat de-a lungul timpului în jurul creației lui Eminescu? Cum să nu fii copleșit de personalitatea creatoare a celui considerat "omul deplin al culturii românești
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
8.5. Analiza programei experimentale având la bază jocuri pentru dezvoltarea forței Activitatea de proiectare a conținutului educației fizice școlare se constituie ca un proces complex de programare și planificare a procesului instructiv-educativ, în concordanță cu o multitudine de factori. Scopul acestei acțiuni este de a crea condiții favorabile pentru parcurgerea sistematică a tehnologiilor didactice, care stau la baza realizării obiectivelor programei școlare de educație fizică și sport. Deoarece programarea conținutului educației fizice se realizează în corelație cu
Jocuri pentru dezvoltarea forței în învățământul gimnazial by Prof. Ursu Eduard și Prof. Ursu Dorin Mihai () [Corola-publishinghouse/Science/1598_a_3023]
-
ciupercile și angiospermele, dar folosind strategii diferite. Adaptările ciupercilor sunt pur fiziologice și biologice; ca simbionte sau parazite, ele Își Însoțesc gazdele În diversele lor nișe ecologice; ca saprofite, ele sunt capabile (datorită bogăției În secreții enzimatice) să atace o multitudine de substraturi. Angiospermele au reușit, prin adaptări fiziologice, biologice, morfologice și anatomice, să cucerească toate mediile de pe suprafața Terrei, de la cele mai umede până la cele mai uscate, de la cele mai reci până la cele mai calde. Păreri privind proveniența plantelor vasculare
Prelegeri academice by C. TOMA, Irina Toma () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92345]
-
discută relația dintre trecut și prezent pornind de la discursul arhitectural, dar observațiile sale pot fi extrapolate întregului discurs postmodern. El găsește în această relaționare sursa parodiei, nostalgiei, pastișei și a ceea ce numește "alegoria enigmatică", prin intermediul cărora pluralismul interpretării justifică o multitudine de lecturi ale semnificațiilor divergente. Deși accentuează faptul că ironia și ambiguitatea au fost concepte-cheie în literatura modernă, iar ideea dublului sens și a coincidentia oppositorum coboară către Heraclit și Nicolaus Cusanus, aceste metode au fost preluate și dezvoltate de către
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
o îmbinare mai curând contrastantă decât dialectică, în spirit postmodern, a indeterminării culturale cu imanența tehnologică a postmodernismului, tocmai pentru a putea surprinde cât mai sugestiv aceste două tendințe disparate din interiorul curentului. 1. Indeterminare (indeterminări). Această caracteristică include o multitudine de alte trimiteri la noțiuni dragi postmodernismului, ca fragmentare, deschidere, discontinuitate, descentrare, pluralism (care a fost descris de Hassan drept "iritabila condiție a discursului postmodern"208), "toate formele de ambiguități, rupturi și deplasări care afectează cunoașterea și societatea"209, ce
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
Aceasta este deja fabulație, ipoteză"215). Dacă opera modernă deținea statutul unei realizări a spiritului creator, opera postmodernă nu mai este manifestarea unei asemenea instanțe, care fie se dorește să fi "dispărut" din scena discursivă, fie este prezentă într-o multitudine de euri disparate sau "false". Dacă modernii asumă faptul că intenția creatorului este cheia receptării și decriptării operei, postmodernii cultivă impersonalitatea, considerând că activitatea creatoare ține doar de asumarea unor procese mecanice și roluri sociale. Artistul modern, de pildă, se
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
În această înțelegere, moartea autorului conduce la nașterea cititorului (Barthes), care are de "umplut" multe dintre căsuțele lăsate libere de către scriitura postmodernă. De cele mai multe ori conceptele de performanță și participare se întâlnesc în arta contemporană, care este înțeleasă ca o multitudine de "performanțe", la fel cum societatea este alcătuită, la rândul ei, din indivizi care performează, joacă, interpretează roluri diverse. Performance-ul transformă opera de artă în instantaneitate și efemeritate, astfel încât dacă, pentru artistul modern, aceasta transcendea timpul, pentru artistul postmodern opera
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
imprimă creatorului datoria de a o imita, lampa este simbolul unicității sursei de semnificație care este chiar individul modern (lumina este proiectată din interiorul său), iar labirintul de oglinzi semnifică fragmentaritatea și disparitatea omului postmodern, care se dizolvă într-o multitudine de imagini ce nu-l mai pot recompune complet. Baudrillard introduce metafora "vitrinei" pentru a sugera importanța acordată mai degrabă lumii obiectelor decât autoreflectării personale, astfel încât absența reflecției este o caracteristică atât pentru omul modern/postmodern, cât și pentru întreaga
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
din teacă", conectat la lumea întreagă are totul dintr-un soldat ce duce un război fără țintă"523. În acest context, subiectul devine o parte a unei rețele sau un simplu nex de informare, un alt ecran "conservat" într-o multitudine de terminale media. Astfel, distincția public privat pare a fi abolită, ambele fiind înlocuite și absorbite de către spațiul media. Seducția, dacă mai există, este doar operațională, transformată în fascinația perpetuă a modei, a publicității sau a televiziunii. Concepția lui Baudrillard
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
organizează textele în jurul unor scheme diriguitoare. Așa cum subliniam și în capitolele anterioare, majoritatea scriitorilor postmoderni au căzut în capcana propriilor lor critici sau metode pe care le-au aplicat, de cele mai multe ori deconstructiv, asupra altor texte (în special moderne). Dincolo de multitudinea criticilor care au fost aduse scrierilor și conceptelor baudrillardiene și care se axau, în genere, pe imputarea lipsei argumentării coerente, a justificărilor concrete sau a posibilității de verificare; pe condamnarea limbajului utilizat (mult prea literar, eseistic față de canoanele obișnuite), a
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
numeroasele sale articole de presă, publicate în ziare și reviste de prestigiu, pe teme actuale și extrem de diverse, Jean Baudrillard are nu doar o scriitură cu trăsături postmoderne, ci el însuși a făcut dovada unui personaj actual, interesat de o multitudine de subiecte, într-un ritm trepidant, caracteristici care l-au transformat într-un om postmodern. Deși textele sale au atras multe critici, unele dintre ele foarte bine argumentate, s-ar părea că și acest context îl instituie ca aparținând actualității
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]