5,908 matches
-
care capătă dimensiuni tragice când acesta este dublat de un actor. Interioritatea cucerită îl umple pe Emil Botta de amărăciune. Însuși spațiul interior este populat de paiațe grotești pe care autorul, străin în țara lui, și cu atât mai puțin profet, încearcă să le repudieze. Există un moment derutant, aproape fatal în această experiență, pentru că nu mai înțelegem prea bine dacă asistăm la o dramă pură, esențializată atât de mult încât se întoarce la origini, se confundă cu gestul și poezia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
nou să se convingă de autenticitatea documentului - la Spitalul de neuropsihiatrie...!!” Muncitorii protestară, comentând, vociferând. Tony Pavone le făcu semn să fie liniște. Preciză. „Atunci când omul mai are zile de trăit, trăiește...!! Nando interveni. „Prieteni, doresc să nu fiu un profet mincinos insă, intuiția mea Îmi șoptește ceva incredibil. Prietenul nostru, bunul nostru șef, inginerul Tony Pavone ne va părăsi definitiv. Mi-e teamă București-ul, orașul său natal - va avea o influență decisivă de-a rămâne acolo. Dacă are această
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
secunde, a fost o mică glumă pe lângă ce are să urmeze...Însăși „Profeții Antichității”, au stabilit cu precizie acest cutremur de pămând, mai făcând precizarea: să ne rugăm oameni buni, planeta noastră nu va mai apucă anul două mii...!!” În jurul acestui stupid profet de ocazie, care vestea convingător sfârșitul vieții pe acestă planetă, se adunară În jurul lui o mulțime de oameni În special femei și copii, crezând, chiar acum, În momentul de față va fi sfârșitul lumii, căzând În genunchi plângând, făcând semnul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
În plus: sticlele numeroase de vin golite În care unele pe jumătate consumate Își risipea restul conținutului pe sub masă, În timp ce Mingoti așezat În scaun confortabil, picior peste picior, Încerca să dădăcească interlocutorii. “Uitați-vă la mine...! Mare minune să fiu profet mincinos dar, vă asigur eu, are să scape nesuferitul de Tony Pavone!!” Amețit de băutură,Maiorul Huzum holbă ochii la el. “Nu vorbi prostii colega...! Maistrul gândește acționând cu o așa precizie Încât salvare nu există...!!” Mingoti făcu din nou plinul
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
vi s-a pregătit!” - Ce este Coranul?!... se întrebă Iorgu. ”- Este ”Biblia Islamului”, îi șopti gândul. Se spune că lui Mahomed i s-a arătat Arhanghelul Gabriel, pe muntele Hira... și când s-a trezit, Coranul era scris în inima profetului. Coranul este un codice nu numai religios, dar și juridic, moral, el reglează întreaga viață religioasă, politică, penală etc... până la ocupația zilnică. Izvoarele principale care au servit învățăturii lui Mahomed, au fost: Iudaismul și Creștinismul, din auzite el nu știa
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
corpul din cauza nervilor surescitați - beam prea mult, într-un fum de țigări și un zumzăit de oameni de nedescris. Deodată a intrat o femeie cu părul roșu ciufulit, băuse mult, s-a oprit la masa noastră și a citit ca profeții în aer: - A murit, și-a luat viața! Nimeni nu îndrăznise s-o întrebe despre cine era vorba. Chelnerul a dat-o afară. Am rămas mută pentru restul serii. Noaptea am visat un animal care mă amenința cu vocea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
clipă, apoi se aplecase, aruncând un bilet sub ușa lui. Noah îl luase imediat, citind amuzat: OMUL NU TRĂIEȘTE DUPĂ RAȚIUNE. Era o sentință din Biblie. Plin de o bucurie îngrijorătoare, Noah luă tocul și scrise pe dosul hârtiei: NICI UN PROFET NU E RECUNOSCUT ÎN ȚARA LUI SAU ÎN FAMILIA LUI. Apoi, mulțumit, pusese biletul pe masa din bucătărie, lângă ceasul pe care ea obișnuia să-l privească foarte des. Din acea noapte, Noah începuse să comunice cu soția lui numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
Ai mei, eu, ne gândim, că poate e mai bine sa emigram, că sunt satul de atâta balamuc. Babă, să-ți fie clar, EU NU VREAU MOARTEA PĂCĂTOSULUI, CI MÂNUIREA LUI, ÎNDREPTAREA, să se lepede de satana, comunismul, de falșii profeți ca să spunem Dan Lungu, Iliescu, care spun că era bine și că proprietatea e un moft, de hoții că Adrian Nastase care a furat, de Dan Voiculescu tot hoț, ba și turnător, ca să îi citez numai pe ăștia, pe care
Sunt un moș burghezo-moșier by Jorj-Ioan Georgescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1264_a_2119]
-
lor existențe. Trăiau cu convingerea că, din paradisul unde ajunsese în momentul morții sale, ochii lui Gacel Sayah continuau să-i urmărească pe toți și pe fiecare în parte și că, în loc să se bucure de miile de plăceri pe care profetul le promitea celor ce piereau în apărarea credinței sale, singura lui grijă era să transmită o parte din puterea sa celor de același sânge cu el. Dacă acolo, în albia acelei străvechi sekia și la rădăcina acelor palmieri ofiliți ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
așațziselor „strategii“ de joc și, țacțpac!, a apărut bietul bilet care costă cât o casă. Iar pățania dânșilor a devenit cea mai hazoasă fabulă modernă a României. Este, poate, prima oară când, în epoca televiziunii moderne de la noi, câțiva falși profeți își taie singuri craca de sub picioare. În era digitală a clarvăzătorilor cu laptop și a ghicitoarelor conectate wireless la astre, domnii Diaconescu, Ogică și Lazarus au datțo analogic cu bâtațn baltă. PALINDROMAN Roșul ușor e rozul iluzor Serban FOARȚ| (Continuare
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
corespondența sa sunt elocvente în această privință. Cunoaște deopotrivă unele pagini ale lui Nietzsche, felul în care acesta devine martor al fenomenului numit 188 PRIVIND ALTFEL LUMEA CELOR ABSURDE 195. nihilism. Doar că nihilismul, între timp, a cunoscut și destui profeți populari, expuneri naive sau vulgare. În acest sens, revenirea la unele pagini mai vechi poate valora în felul unei terapii. Ea poate inspira o replică - discretă, însă sesizabilă - față de noua vulgată apocaliptică. În consecință, nici urmă de emfază existențialistă în
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
fi redusă la o alegorie. Însă cred că ar putea fi citită ca și cum ar face un pas către o experiență de felul celei religioase. Cititorul ce așteaptă să întrevadă subtextul povestirii ar pu tea crede și altceva. Inspirat de noii profeți ai nimicului, ar putea crede că omul de la țară întâlnește în cele din urmă vidul legii, nimicul ei ca atare. Are în față vanitatea ei desăvârșită, vegheată dintotdeauna de credința celor care o caută și de puterea celor care o
Privind altfel lumea celor absurde by Ștefan Afloroaei () [Corola-publishinghouse/Imaginative/593_a_1017]
-
aceea manualele alternative și noutățile sunt întâmpinate cu strâmbături și cu alibiuri de felul: de ce să încercăm experimente în programă pentru că elevii (studenții) și așa nu învață, ca și când noi, educatorii lor, am studia pe rupte și am fi asemenea unor profeți într-o lume surdă. În încheierea articolului simt nevoia să-mi mărturisesc convingerea sinceră că în educația națională reforma trage să moară. Cred și mărturisesc, că a cere fără a oferi soluții, este cel puțin la fel de greșit precum au procedat
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
a repara această eroare, nu vom avea niciodată recurs, pentru că este în contrazicere cu tot trecutul nostru și cu caracterul intelectualilor de la noi. V-am făcut acest preambul istoric, pentru ca să pot trage concluziunile. N-am nici o nevoie de a fi profet, pentru ca să știu ce curs vor lua evenimentele și care va fi atitudinea noastră și în special a Partidului Național Român. N-am crezut niciodată că ungurii ne vor maghiariza. Până în timpurile mai recente am avut credința că (cei din Vechiul
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
nu fie spre trufie plecarea la Râpa lui Coroi... «Strănepotul Caliopi avea chiar în înfățișare ceva din aerul ghiduș al străbunicului, dar mai ales avea moldoveneasca lui moale, lată și cu tâlc», creionează mitropolitul Plămădeală. Părintele Cojocaru încearcă să fie profet la sfinția sa acasă. Lucru cu mare caznă, dar oamenii deja îi spun «celălalt Creangă». «Noi chiar așa zâșim: iote-l pi Creangă! Voinicuț șî cu barbî, când stă pi bancî la soari...» Aș spune cine mi-a zis, da’ nu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Însă Weissmann folosise titulatura la întîmplare, neștiind de fapt ce profesiune avea Simion. - A auzit lumea de învățăturile mele? întrebă serios Simion. - Dacă a auzit, mă-ntrebi? Dar cine nu cunoaște pe marele, pe marele... (Weissmann nu-i cunoștea numele.) -...profet Tulea, sugeră Stănică. - Exact! confirmă studentul.- Și ce dorește lumea de la mine? întrebă măreț Simion. - Ce dorește? Să ieși în lume, să luminezi opinia publică, să aduci pe rătăciți pe calea ceea bună. Simion se mai gândi câtva, apoi se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
surâsul lui amar vorbește despre lipsa lor de șansă: (Vasile Lovinescu, op. cit.: 65). Iată de ce, considerăm, acvaticul nu se încadrează într-o poetică a elementelor; el constituie însăși substanța divină: (Zamolxe, p.3, s.n., E.A.) în varianta „Pan”, din Pașii Profetului, singurătatea și liniștea încremenită a zeului sunt însoțite de jocul apei divine: „Stropi calzi de rouă-i cad pe buze:/unu,/doi,/trei./ Natura își adapă zeul./( s.n.)” . Fie că se numește Zamolxe, Pan sau Isus, Zeul se definește printr-
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea - de la teorie la practică 1 by Elena Agachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/427_a_1379]
-
stricte. Moștenirea iudeo-creștină pune accentul pe ceva mai subtil, pe referința la un text fondator. Biblia are două fețe, este bifrontală: privește spre trecutul „vechi“ al unui text, care caută să se așeze în propria sa albie, cu regi și profeți care se adresează viitorului; și mai privește și spre o formă nouă de prezent, care aduce vestea, care vestește felul în care textul „vechi“ trebuie experimentat, pus în scenă și dramatizat, adică expus unei noi forme de interpretare. Pentru că, spre deosebire de
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
al unui deținut mai vârstnic, Hegeduș; cei doi, retrași într-un pat cocoțat sub tavanul saivanei în care eram concentrați, citeau și puneau la cale viitorul cosmosului, după un sistem teosofic care-și găsise în Hegeduș un apostol și un profet. Am aflat mai târziu că Văsii s-a căsătorit cu Maica Veronica, și că ea vindea covoare în piață, ca să asigure simbioza familiei spirituale pe care cei doi o alcătuiau acum, după experiența detenției politice. Revin la momentul când, la
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
le-a fixat statul. Așa că nu mai e mult și va fi și la noi ca în Germania, unde oamenii de condiție stau la coadă... Da, da, stimată și distinsă doamnă, ne așteaptă zile încă și mai grele. Glasul tânărului profet este vesel și o lucire de satisfacție i s-a aprins în ochi. Totuși, o tăcere îngrijorată s-a țesut în penumbra salonului, la această oră neliniștitoare a zilei, entre chien et loup. Cel mai tare s-a întunecat la
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nici nu există și doar biata mea iluzie vrea, cu tot dinadinsul, să înfrumusețeze lumea ? Dar câte inimi generoase, câte minți fără pereche va găsi posteritatea să păstreze dintre noi ! Dumneata poți, desigur, să îmi răspunzi că nimeni nu este profet în țara lui și că prezentul totdeauna nedreptățește sau că așa este dintotdeauna lumea și că nimeni nu va reuși să o schimbe... Iar atunci eu am să-ți spun că în fiece om există ceva ridicol și ceva dezgustător
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
lua naștere? Răspunsul este: prin revelație. Dar cum revelația nu este o stare comună de conștiință, ci dimpotrivă una de grație, de iluminare și rapt, ea nu poate surveni decât în indivizi izolați, excepționali și aleși. Aceștia, fondatori de religii, profeți sau sfinți, au ajuns în contact direct cu divinitatea și astfel au intrat în posesia unui adevăr revelat care în cele din urmă este consemnat ca atare și devine text sacru. Textul sacru, care este străjuit, interpretat și transmis mai
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
nu presupune viziunea și relatarea în direct. Cel ce vede vede fără martori și relatarea lui este secvență în raport cu momentul când a văzut. Buna lui credință nu trebuie pusă la îndoială în două sensuri: credincioșii trebuie să-l creadă pe profet atât în privința întîlnirii lui cu Dumnezeu, cât și în privința acurateții dezvăluirilor sale. Dar de ce oamenii acceptă în acest caz să creadă cu atâta încrîncenare lucruri care sânt cu totul neobișnuite și perfect neverificabile, în vreme ce în atâtea alte cazuri ei se
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
el aerul acela dezgustat pentru a vorbi despre niște fete care semănau prea mult, după părerea lui, cu băieții? Încă un pic și tatăl lui l-ar fi făcut pederast, ceea ce, În gura acelui șef de familie, mare cititor al profeților Vechiului Testament, reprezenta mîrșăvia mîrșăviilor. „Pe pederaști Îi miros de la o sută de metri“, Îi spusese el Într-una din zile, sîcÎit de telefoanele prea numeroase pe care un tînăr actor cu glas efeminat i le tot dădea fiului. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Cesereanu îi studiază atent publicistica de la ,,Timpul” și descoperă trăsăturile unui limbaj publicistic violent, a cărui analiză ar putea fi greu acceptată de publicul românesc. Este interesant cum s-a pornit de la Eminescu, pamfletar la ,,Timpul” între anii 1877-1883, numit ,,profetul mânios”, ,,castrator lingvistic” al liberalilor radicali, ai greco-bulgărimii și, de-abia în al treilea rând, al evreilor. Al doilea autor invocat de Ruxandra Cesereanu este Caragiale. În cadrul imaginar său lingvistic, Caragiale folosește și el un verb interesant și ilustrativ, pentru
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]