8,234 matches
-
fiind printre cele mai mari din întreaga regiune a Colinelor Tutovei. Este motivul pentru care versanții văilor sunt afectați de intense alunecări de teren și/sau erodați de râpi și ravene, în timp ce șesurile văilor (local însoțite lateral de fragmente de terase joase, zvântate), pot fi supuse, temporar și parțial, inundațiilor și înmlăștinirilor. Harta administrativă a județului Vaslui Limitele, relieful și vegetația Comunei Voinești Climatul temperat, moderat continental, cu valori medii anuale termice de 8,50-9,50C și pluviometrice de 550-650mm, favorizează
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
Colinelor Tutovei, Probl.de geogr., II. SFICLEA V., BARBU N. (1956), O nouă interpretare a suprafeței de eroziune Câmpuri-Rugetu, An.Șt.Univ. "Al.I.Cuza" Iași, t.II, f.1. BUCUR N., BARBU N. (1956), Contribuții la studiul lutului loessoid de terasă din bazinul Siretului la N de Mărășești, St.și cercet.șt., ser.biol. și agron., an.VII, f.2. MARTINIUC C., SAFCA M., BĂCĂUANU V., BARBU N., PANTAZICĂ M. (1956), Contribuție la studiul hidrogeologic al regiunii orașului Iași, Probl.de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
N. et al. (1957), Contribuții geografice la studiul Orașului Huși, Probl.de geogr., V. BUCUR N., BARBU N. (1957), Complexul de condiții fizico-geografice din coasta de tranziție Mogoșești-Strunga, Bul.Inst.Agron., Iași. MARTINIUC C., BARBU N. (1958), Câteva observații geomorfologice asupra terasei inferioare a Miletinului de la Șipote, An.Șt.Univ. "Al.I.Cuza" Iași, t.IV, s.II., f.1. BUCUR N., BARBU N. (1959), Contributions a l'étude des roches loessoides de la Dépression de Jijia et Bahlui, An.Șt.Univ. "Al.I.Cuza
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
și după spectacol. De la un anumit moment încolo, am început să fac colecție din poveștile Vioricăi Cortez. La Iași, în vila unor buni prieteni, la Paris, în casa de pe Boulevard Saint-Germain sau la restaurantul italienesc din colț, la Roma, pe terasa umbrită de pini a apartamentului său, la București... Mai ales la București, unde vârsta și profesia pe care mi-am ales-o mi-au dat voie să o iau la întrebări, "oficial" pe Viorica, de mai multe ori. De fiecare
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
bine. Apoi, odată, în 1991, eram în Insulele Canare, la Las Palmas, și cântam Bal mascat cu Giacomo Aragall și Alexandru Agache. Aveam apartament la ultimul etaj al hotelului, de unde vedeam oceanul splendid. Într-o noapte, după spectacol, am ieșit pe terasă să stau câteva minute și, tot privind marea și ascultându-i valurile, am adormit. Natural, fără nimic. Tot timpul sejurului în Canare nu am mai luat nici o pastilă. Mă gândeam însă ce fac când m-oi întoarce la Paris, unde
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
așezat la o masă și a cerut o halbă cu bere. Întâi a luat loc la una dintre mesele din margine, neocupată, dar apoi, cu halba în mână, s-a așezat pe singurul scaun liber din partea cea mai aglomerată a terasei. Se aștepta ca tinerii să spună ceva, să tacă și să-l privească întrebător, să se arate stânjeniți de prezența sa, dar nu s-a întâmplat nimic. Și-au văzut de bere și de tinerețe, iar domnul Năsturel a realizat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
Aveau în gazdă un ofițer de securitate cu care Puiu se înțelegea foarte bine. Într-o zi acesta a plecat de acasă și și-a uitat pistolul încărcat în cameră. Puiu l-a găsit și se juca cu el pe terasa casei. O fetiță din vecini a intrat în curte dorind să cumpere lapte de la mama sa. Puiu a văzut-o, a chemat-o la el și a început să se joace făcându-se că o împușcă. Ea a luat laptele
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
soțiile sale, Amytis. Scriitorii greci susțin că aceste grădini au fost construite de regele Ninus, întemeietorul orașelor Babilon și Ninive pentru soția sa Semiramida. Istoricul Diodor din Sicilia scria că, de fapt, grădinile nu erau suspendate, ci dispuse în 4 terase, ce se ridicau până la 77 metri. Pe terase erau plantați arbori rari, unii foarte înalți, chiar de 24 m. Sub această scară erau încăperile de locuit pentru familia regală. Grădinile erau udate cu pompe cilindrice (secret nedescoperit încă). Una din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
grădini au fost construite de regele Ninus, întemeietorul orașelor Babilon și Ninive pentru soția sa Semiramida. Istoricul Diodor din Sicilia scria că, de fapt, grădinile nu erau suspendate, ci dispuse în 4 terase, ce se ridicau până la 77 metri. Pe terase erau plantați arbori rari, unii foarte înalți, chiar de 24 m. Sub această scară erau încăperile de locuit pentru familia regală. Grădinile erau udate cu pompe cilindrice (secret nedescoperit încă). Una din coloane avea mașini hidraulice care pompau apa din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
despre farmecul vieții 2. Construcția Taj Mahal-ului a durat 23 de ani, la care au participat câteva mii de oameni; proiectul a aparținut arhitectului iranian Ustad Isa și a devenit "simbolul dragostei eterne". Mausoleul Taj Mahal este amplasat pe o terasă din marmoră albă, care pune în evidență, în peisajul roșcat, uriașul dom și cele patru minarete, înclinate spre exterior, unde ar putea, eventual, cădea în caz de cutremur și, astfel, mausoleul ar rămâne intact; ansamblul include o grădină deosebită cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
care folosise, cu precădere, cărămida arsă, așezată în ziduri foarte groase. Primele mari construcții au fost templele sau "casele zeilor", construite din cărămidă și bitum ca mortar. Au urmat construcțiile înalte ("ziguratele" vezi Ur), cu mai multe etaje și cu terase, pentru a fi mai aproape de zei. Palatele au apărut mai târziu, în mileniul III î.Hr., având dimensiuni uriașe, cu sute de camere înconjurate de ziduri de incintă. Arta statuară se realizase din pământ ars și din piatră sau marmură; cele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1528_a_2826]
-
la al treilea mandat, precum și din partea ministrului de Interne de la acea dată3030. Proiectul viitorului cazinou, prezentat la 30 iunie 1893, avea importante diminuări ale costurilor. Noua clădire urma să cuprindă "o sală de dans cu culoar, câteva camere și (...) o terasă către mare"3031. La 22 iulie 1897 primăria orașului Constanța a solicitat inginerului I. Gh. Duca, ce coordona lucrările de amenajare a portului Constanța, să elaboreze proiectele lucrărilor "de edilitate publică"3032 necesare orașului Constanța. În cele din urmă, în
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Radu și arhitecții Ion Mincu și D. Maimarolu au făcut parte dintr-o comisie ce avea ca sarcină inspectarea clădirii cazinoului. În raportul întocmit cu această ocazie se recomanda realizarea unei săli pentru un restaurant care să fie pusă în legătură cu terasa de pe malul mării. În acest document se recomanda realizarea unei arcade în fața scării, adăugarea unor intrări noi și suprimarea unor ferestre. Lucrările de construcție au fost finalizate în anul 1910, an în care cazinoul a fost inaugurat. Ulterior, în cursul
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
acolo după ce, de la halta Sârca, mai străbați pe jos vreo șapte kilometri. Bogat în vechi mărturii de viață, podișul se întinde de o parte și alta a drumului ce leagă Goeștii de Lungani. Chiar de la intrarea în sat, pe o terasă însorită care domină valea, se vede conacul fostului proprietar Ștefănescu. Construcția este azi schimbată, așa că vechea ei formă e de nerecunoscut. Adăpostește un leagăn de copii; mai demult a fost spital. Lângă conac, în fostul parc care nu mai este
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
Mare despre care toți uităm că de fapt aparțin unui scriitor: „Moldova n-a fost a strămoșilor mei, nu e a mea și nu e a voastră, ci a urmașilor voștri și a urmașilor urmașilor voștri, în vecii vecilor, amin !...” Terasa e plină de vestigii din toate cele trei milenii care aparțin tracilor, dacilor, carpilor și românilor. OBÂRȘIA TRANSILVANĂ A TEODORENILOR Puțin mai jos de Ghimeș, pe valea Trotușului, se află satul Palanca. Străjuite de ruinele cetății lui Racoczi, amândouă localitățile
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
exponatele ce constau din aplicații ale electricității și radiofoniei. Voievodul „a pătruns fiecare sistem și fiecare obiect în parte, experimentându-l și opinând asupra rostului și funcțiunii pe care fiecare îl are în timpurile noastre”. Apoi a vizitat amfiteatrul și terasa splendidă a liceului. Sâmbătă dimineață, 30 iunie. Regele pleacă la Sinaia, unde își va stabili reședința de vară. Mihai a urmat, probabil, același program. Marți, 4 iulie. După amiază. Însoțit de coloneii Grigorescu și Pălăngeanu, Mihai vizitează Fabrica de Ciocolată
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
organizate anual de către Clubul Auto din România. Concursul se deschide cu startul cursei de motociclete. Apoi, Carol și Mihai s-au dus la marele viraj de la Furnica, de unde au privit celelalte curse. La ora 1845, regele a acordat premiile pe terasa Corpului de Gardă. Joi, 8 septembrie. Carol și Mihai participă la serbările de Ziua Marinei. Sosind cu trenul regal la Constanța, dimineața, se vor îmbarca pe iahtul regal și vor ieși în larg, unde erau așteptați de marinarii și invitații
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
publică e aproape de gară și autogară. Clienți sunt și ziua în amiaza mare, puțini, dar sunt. Unul din ei e cel ce vă vorbește. Eu vin de departe, din celălalt capăt. Un singur motiv am ștrandul se află acolo. Pe terasa cu multe mese albe eu îmi beau în fiecare zi de vară cafeaua de dimineață între orele unsprezece și douăsprezece. Când ceilalți beau bere tulbure și acră, eu savurez cu nesaț, prefăcându-mă, o cafea inferioară ca și berea lor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
nimeni în jur. Atunci m-am gândit că orașul meu e un loc ideal de pregătire științifică pentru cei ce vor să devină savanți. Orașul a dat câteva personalități, nu multe, cam tot atâtea câți băutori de bere găsești pe terasa restaurantului din parcul cel mare în zi de lucru, la ora amiezii. Mi-am căutat un loc potrivit, ferit de razele soarelui arzător și de prea multă umbră, nu departe de grupul de tineri ce se zbenguie în apă, se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
străzile, parcul cu gândul la ce a fost și la ce va fi. Și le străbat cu o nonșalanță reținută, întorcându-mă în acele locuri unde am trăit sentimentele și presimțirile cele mai profunde și adevărate... Parcul de la marginea orașului, terasa băutorilor de bere, urmele pașilor pe nisipul aleilor, ștrandul și peticul de cer de deasupra lui, spintecat de ramurile copacilor seculari, vor rămâne acolo unde sunt. De nu, vor rămâne în mine și pentru mine. Dar atunci va fi altceva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
neagră și putredă și roasă de timp. Casa veche Etiam periere ruinae (Lucan) Casa de care vreau să vorbesc inspira respect, deoarece avea o arhitectură impozantă: fațadă înaltă și ornamentată, geamuri mari și luminoase, scări la intrare și o frumoasă terasă laterală. Respectul venea și de acolo că în ea locuise cu ani în urmă un profesor universitar de renume. Aproape nimeni din cartier nu-și amintea de el. Doar cei de la Universitate organizau uneori simpozioane comemorative. Dar ei nu știau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
dar în ce nu-mi dau seama. Dacă cineva mă ia la bani mărunți, eu nu știu ce s-a întâmplat în perioada aceea. S. B.: Dar dumneavoastră, în noaptea aceea, unde ați stat? M. M.: La început, pe un tanc, în fața terasei Cina; mai târziu, m-am dus la Crolux. 3.6. Chemarea sovieticilor S. B.: Vă aduceți aminte că, în seara în care a plecat Ceaușescu, pe 22 decembrie, Iliescu a anunțat că a vorbit cu Gorbaciov și că a cerut
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
S. B.: Și ei unde au stat, că în cazul tanchiștilor e clar că au stat în tancuri? M. M.: Înapoia tancurilor, în fața hotelului Lido. S. B.: Dar unde au dormit? M. M.: Jos, pe caldarâm, unde să doarmă? Pe terasa de la Cina, în magazinul Stirex, în fața CC-ului. Nu prea s-a dormit. Perioada asta a fost între vis și realitate. Stăteai, practic, și moțăiai acolo, ațipeai, te trezeai, iar dormeai. Deci, a fost, știu eu?, o trezie, o stare
Aşa neam petrecut Revoluţia by Sorin Bocancea, Mircea Mureşan [Corola-publishinghouse/Memoirs/893_a_2401]
-
Vreți șomaj?“, le-a strigat el. Era ultimul argument. Peste noapte, a curs sânge și la București. A doua zi, Înconjurat de un milion de oameni, nu-i mai rămânea cuplului dictatorial decât fuga. Un elicopter i-a ridicat de pe terasa Comitetului Central. Au fost prinși, Închiși Într-o cazarmă din Târgoviște, judecați de un tribunal improvizat, condamnați la moarte și Împușcați În ziua de Crăciun. Procesul a fost grotesc, sfidând legalitatea și decența. Avocații apărării și-au acuzat clienții la fel de
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
Facultatea de Drept (Petre Antonescu, 1935), Academia Militară (Duiliu Marcu, 1939) și, În anii următori, Ministerul de Interne (pe Calea Victoriei, peste drum de Palatul Regal, devenit apoi sediul Comitetului Central al partidului comunist — cu celebrul balcon de unde vorbea Ceaușescu și terasa de unde a fugit În elicopter) și Ministerul de Externe (la capătul Căii Victoriei, În Piața Victoriei, astăzi sediul guvernului). Bucureștiul creștea fără Încetare. La mijlocul secolului al XIX-lea, avea o suprafață de 30 de kilometri pătrați, spre sfârșitul secolului ajunsese
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]